Þjóðviljinn - 20.09.1972, Síða 7

Miðvikudagur 20. september 1972 ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 7.
Oscar Alcades,
kúbanskur sendiherra
°g byltingarmaður:
Oscar Alcades heitir
sendiherra Kúbu i Svíþjóð,
og hefur hann gegnt þvi
embætti um fjögurra ára
skeið. Alcades kom hingað
i stutta heimsókn í siðustu
viku til viðræðna við
íslenzka ráðamenn og til að
kynna sérog undirbúa starf
hins nýstofnaða Kúbuvina-
félags. Þrátt fyrir starf sitt,
segist Alcades ekki vera
diplómat að köllun, heldur
byItingarmaður, og það
getur hann sagt með full-
um sanni. Hann var í þeim
kjarnahópi uppreisnar-
manna, er hóf byltinguna á
Kúbu með hinni fífldjörfu
árás á Moncadaherstöðina
hinn 26. júlí árið 1953. Arás-
in fór út um þúfur og flestir
byltingarmannanna voru
teknir höndum, þar á með-
al Alcades, sem sat i tvö ár
i dýflissum Batista einræð-
isherra fyrir vikið. Alcades
er alþýðlegur maður i við-
móti, og mál hans og fas
lýstu trú á framtið þjóðar
sinnar og sósialismans er
hann ræddi stundarkorn við
fréttamenn Þjóðviljans á
laugardaginn.
Oscar Alcades.
að rifta honum. Þetta er flota-
höln, sem rúmað getur flugvéla-
móðurskip, og sex þúsund
Bandarikjam. eru þar að stað-
aldri. Það er grunnt á því góða
með herstöðvarliðinu og okkar
mönnum. Bandarikjamenn hafa
.haldið uppi endurteknum ögrun-
um þar, og komið hefur til mann-
skæðra átaka. En við gerum sitt-
hvað til að greiða þeim rauðan
belg fyrir gráan, fyrir nokkrum
árum skrúfuðum við fyrir vatnið
til herstöðvarinnar, svo að
Bandarikjamennirnir verða nú að
flytja ferskvatn þangað sjóleið-
ina.
Framfarir.
— Hér i hinum ,,frjálsa heimi”
hefur verið skrifað allmikið um
misbresti á efnahagsáætlunum
ykkar. Hvað er hæft i þvi?
— Efnahagsáætlanir okkar
hafa gengið vel þegar á heildina
er litiö. Það er svo margt og mis-
jafnt skrifað um Kúbu. Ýmsir
blaðamenn, sem þangað hafa
komið, einblina á allt það sem
þeim finnst aflaga fara, en
skeyta engu þeim framförum
sem orðið hafa. Slika niðurrifs-
gagnrýni látum við sem vind um
eyru þjóta. Hins vegar ástundum
við sjálfir, og gefum gaum að,
gagnrýni, sem sprottin er af
jákvæðum skilningi á byltingunni
og forsögu hennar.
Ég hef rekið mig á það i Svi-
þjóð, að Skandinövum gengur oft
býsna örðuglega að átta sig á
þeim gifurlegu framförum sem
orðið hafa á Kúbu siðan byltingin
var gerð. Kyrir byltinguna var
þriðji hver maður ólæs og óskrif-
andi, fátæktin var óskapleg og
þeir, sem ekki gátu greitt morð
fjár fyrir læknishjálp, hrundu
niður úr sjúkdómum. Þegar mað-
ur segir, að nú sé heilbrigðisþjón-
usta vel skipulögð og ókeypis og
að allir eigi kost á skólagöngu,
yppta Skandinavar öxlum, og
finnst fátt til um. En við, sem
munum hvernig ástandið var
fyrrum, vitum að breytingarnar
eru beinlinis með ólikindum. Nú
er öllum gefinn kostur á menntun,
og ungir sem aldnir nota sér það
dyggilega. En við gætum þess vel
að láta námið ekki slitna úr
tengslum við daglegt lif og störf.
Það er enginn stéttarmunur á
menntamanni og landbúnaðar-
verkamanni á Kúbú. Allir verða
að leggja hönd á plóginn, i orðsins
fyllstu merkingu. Skólafólk
stundar nám sitt á morgnana og
vinnur á akrinum á daginn. Sem
dæmi má nefna, að læknastúdent-
ar hefja nám sitt með þvi að
vinna öll almenn störf á sjúkra-
húsum, og þar fér kennslan fram,
en ekki i háskólanum. Sama máli
gegnir um t.d. landbúnaðarfræði,
þau eru ekki k4nnd i háskóla,
heldur uppi i sveit.
— Hvernig geugur sykurupp-
skeran i ár?
— Hún lofar góðu, og virpist
Framhaldá 11. siðu.
Sykurinn er Kúbumönnum sá
grundvöllur sem fiskurinn er
ykkur, segir sendiherrann og
byltingarmaðurinn i meðfylgj-
andi viðtali. —Mynd: Frá sykur-
uppskeru á Kúbu.
Fiskur og sykur.
- — Hver er megintilgangurinn
með komu yðar hingað?
— Ég er hingað kominn seml
sendiboði, til að auka sam-
skipti Kúbumanna og ts-
lendinga á sviði viðskipta- og
menningarmála. Hvað viðskipti
varðar, þá hef ég rætt við ráð-
herra um hugsanlega samninga,
og þær viðræður hafa veriö
jákvæðar, þótt enn sé eftir að
fjalla nánar um eðli og tegund
þeirra. Við Kúbumenn höfum
mikinn hug á að kaupa af ykkur
fisk, og ef viðskipasamningar
tækjust, myndum við væntanlega
selja ykkur sykur og romm. Likt
og þið erum við háðir einni fram-
leiðsluvöru, fiskveiðar eru höfuð-
atvinnuvegur ykkar og sykurrækt
er meginþáttur okkar fram-
leiðslu. En við vinnum markvisst
að þvi að gera atvinnuvegi okkar
fjölþættari og okkur miðar vel
áfram. Til dæmis hafa fiskveiðar
okkar stóraukizt. Við veiðum
ekki aðeins túnfisk, humar og
rækju á Karabihafi, heldur stund-
um og veiðar á alþjóðamiðum og
Atlanzhafi sunnanverðu, og út-
hafsfiskimenn okkar hafa bæki-
stöð á Kanarieyjum.
— Hverja afstöðu takið þið til
útfærslu fiskveiðilögsögunnar hér
við land?
— Við styðjum ykkur eindregið
i landhelgismálinu, á sama hátt
og við styðjum 200 milna land-
helgisútfærslu frændþjóða okkar
á Kyrrahafsströnd Suður-
Ameriku. Sjálfir myndum við
færa lögsögu okkar út ef kostur
væri, en það getum við ekki sakir
olrikis Bandarikjamanna.
Herstöðvar.
— Þið sitjið uppi með banda-
riska herstöð eins og við, hvernig
gengur sambúðin við heims-
valdasinnana?
— Þvi miður erum við á sama
báti i þeim efnum, þ.e. að hluti
lands okkar er hersetinn. Hins
vegar eigið þið sýnu auðv. með
aö losna við Bandarikjamennina
en við. Þið getið rekið herinn úr
Jandi með litilli fyrirhöfn. Það,
getum við ekki.
Ein þeirra gerræðisstj. er sat
fyrrum að völdum á Kúbu gerði
sáttmála við Bandaríkjastjórn
um herstöðvasamning til 99 ára.
Hann rennur ekki út fyrr en árið
2001, og Bandarikjastjórn neitar
Maurice Schumann
kemur til islands
Maurice Schumann,
utanrikisráðherra Frakk-
lands, kemur í opinbera
heimsókn til íslands í dag,
og er það í fyrsta skipti sem
franskur ráðherra kemur
hingað i opinbera heim-
sókn. Hann mun halda héð-
an aftur á morgun.
Maurice Schumann fæddist i
Paris árið 1911. Að loknu
magistersprófi árið 1932 gerðist
hann blaðamaður, ferðaðist mjög
viða og skrifaði greinar i blöð og
timarit. Hann var einn helzti leið-
togi stjórmálahreyfingarinnar
,,ungt lýðveldi”, sem er flokkur
kristilegra demókrata.
Árið 1939 gerðist hann sjálf-
boðaliði i brezka hernum, en hann
var tekinn til fanga af Þjóð-
verjum i undanhaldi Breta og
Frakka 1940. Honum tókst þó að
flýja úr haldi og komast til
Englands, þar sem hann gekk i lið
með de Gaulle hershöfðingja.
A styrjaldarárunum var hann
talsmaður Frakka i útvarpssend-
ingum frá London. 1 júni 1944 tók
hann þátt i innrásinni i
Normandie, og hlaut æðsta
heiðurmerki Frakka fyrir
frammistöðu sina.
Strax eftir frelsun Frakklands
var hann skipaður formaður
kristilega alþýðuflokksins og kos-
inn þingmaður héraðsins
Armentieres i Norður Frakk-
landi. Þvi þingsæti hefur hann
haldið siðan.
Maurice Schumann var að-
stoðarutanrikisráðherra á
árunum 1951 til 1954 á dögum
fjórða lýðveldisins. Hann varð
svo visindaráðherra i stjórn
Pompidous 1967, félagsmálaráð-
herra i stjórn Couve de Murville
árið 1968, og utanrikisráðherra i
stjórn Chaban-Delmas 22. júni
1969.
Maurice Schumann, utanrlkisráðherra Frakklands
EFLUM SAMSKIPTI
ÍSLENDINGA
OG KÚBUMANNA