Alþýðublaðið - 28.09.1921, Page 4

4
ALÞVÐUBL AÐiÐ
I
Rafmagnsleiðslur.
Straumnum hefir þegar verið
hleypt á götuæðarnar og nenn
ættu ekki að draga lengur að
láta okkur leggja rafleiðslur utn
hús sín. Við skoðutn húsin og
segjuoi nm kostnað ókeypis. —
Komið < tíma, meðan hægt er
að afgreiða pantanir yðar. —
Ho f. Hlti & LJós.
Laugaveg 20 B. Simi 830.
Úr 0!j klnkknr.
Úr og klukkuviðgerðir fljótt og
vel 'af hendi leystar. ödýrast hjá
Sigurþór Jónssyui úrsmið.
H.f. Versl. „KLlíf“
Hrerflsg, <50 A
Rúgmjöl. rúsinur, gnínhreinsað
matarar.lt, borðsalt — og slátur
nálar. Alt nauðsyojar í slátu-t(ð<nni.
Ritstjón og ábyrgðarmaónr;
ólaf*«r FHðrska»oa >
Pxenttmiaian Gntenberg.
Spaðkjöt
frá Pórshöfn á Langanesi flytjum vér hingað í haust
eins og að undanförnu. Gerið svo vel að senda oss
skriílegar pantanir sem allra fyrst. Pöntunum aðeius
veitt móttaka til 1. okt. þ. á.
Kaupfélag Reykvíkinga.
Sími 728. Laugaveg 22 A.
Borgarfjarðarketið
er sjálfsagt að kaupa vegna þess,
að það er lang bezt. Fæst á
Laugaveg 17 A.
Kaupfélögin. - Simi 728 og 1026.
Alþbl. kostar I kr. á mánuði. Alþbl. er blað allrar alþýðu.
lyan Turgeniew: Æskumínningar.
henni þótti mikið í varið — en hún mundi nú ekki
hvað hún hét. í raun og veru var það þó ekki
nema byrjunin af sögunni, sem henni þótti góð, sögu-
lokin hafði hún annaðhvort ekki lesið, eða var þá bú-
inn að gleyma þeim.
Þessi saga var um ungan mann, sem einhversstaðar
— i kökubúð — hittir ákaflega fallega gríska stúlku. En
einhver gsmall og vondur karl er alt af á hælunum á
henni og höfuðsetur hana.
Ungi maðurinn verður strax skötinn í stúlkunni. Hún
lítur á hann með raunalegum svip, eins og hún vildi
biðja hann hjálpar. . . . Hann fer sem snöggvast út úr
búðinni, en þegar hann kemur [þangað aftur er unga
stúlkan og gamli maðurinn horfin. Hann þýtur af stað
til að leita þeirra, fréttir öðru hvoru af þeim en nær
aldrei í þau. Hin fagra mær var horfin fyrir fult og alt
en hann getur ekki gleymt þessu biðjandi augnaráði
hennar, og hann kvelst af tilhugsuninni um að hann
hafi ef til vill látið gæfuna ganga sér úr greipum og
eyðilagt alt sitt llf.
Það er ekki gott að segja, hvort sögunni lauk svona
hjá HofFmann, en í endurminningu Gemmu var hún
svo.
„Eg held,“ sagði hún, „að í virkiieikanum komi slíkt
fyrir miklu oftar en menn hafa hugmynd uml“
Sanin þagði . . . og fór svo að tala um Kliiber. Það
var fyrsta sinni, sem hann nefndi nafn hans.
Þá þagði Gemma aftur á möti.. Hún sat f þungum
hugsunum, nagaði nöglina á vfsifingri og leit til hliðar.
Loks fór hún nokkrum lofsamlegum orðum um Unnusta
sinn, minti Sanin á skemtiförina á morgun, leit á hann
sem allra snöggvast og þagði svo aftur.
Sanin vissi ekki hvað hann átti að segja. Til allrar
hamingju kom Emil inn með hávaða og vakti frú Leo-
noru.
Hún reis upp f hægindastólnúm.
Pantaleone kom nú lfka inn og sagði að miðdegis-
verðurinn væri kominn á borðið. Hann var nefnilega
jafnt matreiðslumaður í húsinu eins og uppgjafasöng-
vari og þjónn. —
XIII.
Sanin var um kyrt einnig eftir að búið var að borða
miðdegisverð. Hann fékk ekki að fara fyrir þvf hvað
hitinn væri mikill, og loks þegar svolítið fór að draga
úr hitanum, stungu þær upp á því, að hann færi með
þeim út í garðinn og svo skyldu þau drekka þar kaffi
undir akasíunum. Honum leið ágætlega. Tilbreytingar-
litlar, kyrl^tar stundir eru oft eftirsóknarverðar — og
hann naut þeirra án þess að gera nokkra sérstakar
kröfur fyrir daginn, sem var að lfða, án þess að hugsa
til morgundagsins og án þess að minnast dágsins áður.
Hversu mikil gæfa var það ekki eitt út af fyrir sig, að
vera í návist Gemmu? Það var ekki svo langt þangað
til að hann átti að skilja við hann, ef til vill fyrir fult
og alt; — enn þá bárust þau þó á sama bátnum yfir
hið mikla haf mannlffsins — eins og stendur 1 kvæðinu
eftir Uhland. Gleðstu, og njóttu augnabliksins, gæfusami
ferðamaðurl Og honum fanst alt svo bjart og fagurt.
Frú Leonora fékk hann til að spila við sig og Panta-
leone og vann af honum nokkra skildinga og honum
þótti meira að segja gaman að því. Pantaleone lét und-
an þrábeiðni Emils og lét hundinn sýna hinar marg-
víslegu listir. Hann stökk yfir staf, „talaði* þ. e. a. s.
gelti, hnerraði, lokaði hurðinni með trýninu, kom með
H af i ð h 11 g f a is t ,
að Æfintýrid eftJr Jsck London kostar
■ kr. 3,50 fyrir kaupendur blaðsins og 4 kr. fyrir
aðra, aóeins þessa vikn. Fæst á afgrdðsiunni.