Þjóðviljinn - 07.06.1973, Side 2

2 SIÐA — ÞJöÐVILJINN Fimmtudagur 7. júní 1973.
VANDAMÁLIÐ EILÍFA
EF
GRANNT
ER
SKOÐAÐ
Allir eiga við einhver
vandamál aö striöa, og þaö
þjóöfélag mun vart vera til
sem ekkihefurviö ýmis vanda-
mál aö eiga. Misjöfn eru þessi
vandamál, og sum eru gerö
stærri I fjölmiölum en efni
standa til. Eitt er þaö ..vanda-
mál” sem mjög hefur veriö
blásiö upp i íslenzkum fjöl-
miölum undanfarin ár, eink-
um á vorin og sumrin en þaö
eru hin svo köliuöu unglinga-
vandamál, og nú er einmitt aö
nálgast sá timi, aö bomba
þessa árs springi, en þaö eru
hátíöahöld unglinga um hvita-
sunnuhelgina. Þar meö veröur
upp vakiö hiö ægilega
unglingavandamál okkar
íslendinga, sem um er fjasaö
og miklaö upp ár hver. Sföan
fylgja I kjölfariö hátiöisdagar
eins og 17. júni, verzlunar-
mannahelgin ofl.
Um þessar hátiöir gerist
alltaf þaö sama: Börn og
unglingar smakka áfengi og
láta illa einh versstaöar,
misjafnlega illa og misstór
hópur, oftast aöeins mjög litill
hópur af þeim þúsundum
unglinga sem sækja úti
skemmtanir á sumrin. Og
dagana á eftir hverja hátiö
hefst svo harmakvein manna,
I biööum, útvarpi eöa jafnvel
sjónvarpi um þetta mikla
unglingavandamál og hversu
illa islenzk æska sé á vegi
stödd. Þetta sé fólkiö sem eigi
aö erfa landiö og þaö sé sárt aö
þurfa aö láta þaö i hendur svo
gjörspilltri æsku. Svona er
haldiö áfram, þar til næsta
útihátiö er haldin, og eftir
hana magnast öll skrif og um-
ræöur aftur. Þetta heldur svo
áfram unz haustar og úti-
skemmtanir hætta. Þá hætta
þessar umræöur þar til vorar
á ný. Svona hefur þetta veriö
svo lengi sem undirritaöur
man eftir sér. Alltaf hefuræska
landsins veriö svo illa komin
aö allt hefur veriö i voöa.
En litum nú aöeins nánar á
þetta mál. Er hér um nokkurt
vandamál aö ræöa? Ég hygg
ekki. Unglingar, ef til vill
nokkur hundruð eöa fá
þúsund, hópast saman aö
loknum skólaprófum um
hvitasunnu og sleppa fram af
sér beizlinu. öll hafa þau uppi
galsa, nokkur hafa rekiö
tunguna í stút á vinflösku og
halda sig drukkin i sólarnring
eða meira af þessari tungu-
Idýfu. Síöan láta þau eins og
drukkin væru. örfá eru drukk-
in i raun og veru, kannski 5 til
10% af ötlum skaranum, og
um þau er svo rætt og þaö
mikla vandamál sem af þeim
stafar. Og 90% sem
aöeins halda uppi æskufjöri
meö tiiheyrandi ærslum eru
ósjálfrátt sett öll undir sama
hatt.
Svona var þetta einnig á
árunum eftir 1950,og sennilega
hefur þetta alltaf veriö eitt-
hvaö svipað þessu. Mér er i
fersku minni skrif og umræöur
sem uröu um unglingavanda-
máliö mikla eftir verzlunar-
mannahelgarnar i Hreðavatni
1950 til 1955. Þá varö ekki
betur séö en æska þessa lands
væri ger-glötuö. Nú er þaö
fólk, sem þá var glatað talið,
komiö undir fertugt, og ekki
hefur annað heyrzt en aö þaö
sé flest aö minnsta kosti hinir
nýtustu þjóöfélagsþegnar.
Og þaö fólk sem hélt uppi
Þórsmerkur-ævintýrum og
Þjórsárdals-ævintýrum um og
uppúr 1960 og var talið glötuö
æska er nú komiö undir
þritugt og englnn minnist
lengur á aö þaö sé ekki til þess
hæft aö erfa landiö.og sumir úr
hópum frá árunum eftir 1950
og jafnvel úr hópnum frá
árunum um 1950 fjasa og tala
um glataöa æsku i dae.
Sannleikurinn er sá aö hér
ekki um neitt vandamál aö
ræöa. Æskan meö sinum til-
heyrandi ærslum og látum
kemur saman og örfáir svartir
sauöir setja mikinn svip á
samkomuna vegna drykkju-
láta. Þetta er ekki vandamál,
heldur aöeins lögmál. Sá sem
mest er drukkinn og verst læt-
ur getur oröið beztur þjóö-
félagsþegna þegar fram I
sækir. Fyrirmyndar-ungling-
urinn sem oft er vitnaö til get-
ur oröiö sá svartasti slðar. Viö
skulum þvi hætta aö niöa
æskuna niður og tala um rót-
leysi hennar og glötun eftir
sumarhátiöarnar á komandi
sumri. Þær verða sjálfsagt
ekki raunverulegra vandamál
en verið hefur allar götur sið-
an útisamkomur voru fyrst
haldnar á islandi eöa slöan
dansleikir voru bannaöir sem
þjóöfélagsböl hér fyrrum.
—S.dór.
Sunnukórinn í söngför til Noregs og Fœreyja
Kynnir íslenzk tónskáld
Söngstjórinn, Ragnar H. Ragnar, er fremst á myndinni nálægt miöju, honum til vinstri handar er undirleikari kórsins, Hólmfríöur Siguröar-
dóttir, en til hægri handar annar einsöngvarinn, frú Martha Arnadóttir. Hinn cinsöngvarinn, frú Hanna Bjarnadóttir, er I sömu röð önnur frá
vinstri.
Frá fréttaritara Þjóðviljans á
ísafirði.
Sunnukórinn á Isafirði lagði af
stað i hálfsmánaðar söngför til
Noregs og Færeyja með Gullfossi
kl. 7 i morgun.
I Noregi syngur kórinn á þrem-
ur stöðum: Trondheim, Oslo og
Tönsberg, sem er vinabær Isar
fjarðar, og þar verður dvalið 9. til
13. júni, þá verður komið við i
Bergen og dvalið þar rúman sól-
arhring. Á heimleið verður sungið
i Tórshavn, höfuðstað Færeyja.
Á söngskrá eru eingöngu lög
eftir islenzk tónskáld og islenzk
þjóölög, og er þar um að ræða
sönglög frá ýmsum timum. Elzta
nafngreinda tónskáldið er Jónas
Helgason, fæddur 1839, dáinn
1908, en það yngsta Leifur Þórar-
insson, fæddur 1935. önnur tón-
skáld eru: Bjarni Þorsteinsson,
Björgvin Guðmundsson, Jón As-
geirsson, Jón Leifs, Jón Þórarins-
son, Jónas Tómasson, Karl O.
Runólfsson, Páll Halldórsson,
Páll Isólfsson, Róbert A. Ottósson
og Sigfús Einarsson.
Einleikari með kórnum er Anna
Aslaug Ragnardóttir, pianóleik-
ari, dóttir söngstjórans, Ragnars
H. Ragnar,og konu hans Sigriöar
Jónsdóttur. Anna Áslaug hefur
stundað nám I Tónlistarskóla Isa-
fjarðar og Tónlistarskólanum i
Reykjavik, auk þess 5 ára fram-
haldsnám hjá ágætum kennurum
i Englandi, Þýzkalandi og á
Italiu. Lögin, sem hún leikur, eru
Glettur eftir Pál Isólfsson og
Sonata eftir Leif Þórarinsson.
Einsöngvarar meö kórnum eru
frú Martha Arnadóttir og frú
Hanna Bjarnadóttir, auk þess
syngur frú Martha dúett með
eiginmanni sinum, Sigurði Jóns-
syni. Undirleikari með kórnum
og einsöngvurum er Hólmfriður
Siguröardóttir, 17 ára gömui,
nemandi i Menntaskólanum á
Isafirði. Hún hefur verið undir-
leikari með kórnum s.l. 3 ár.
Söngstjóri er, eins og áöur
sagði, Ragnar H. Ragnar, skóla-
stjóri, fararstjóri Einar Ingvars-
son, gamall tsfirðingur, nú
bankastarfsmaður i Reykjavik.
Sunnukórinn söng i gærkvöld
fyrir miklu fjölmenni i Alþýðu-
húsinu hér. Vakti söngur hans al-
menna hrifningu, sama er að
segja um undirleik Hólmfriðar
Sigurðardóttur og einleik önnu
Aslaugar Ragnarsdóttur. Efnis-
skrá var sú sama og verður i
utanlandsferðinni.
Að loknum hljómleikum ávarp-
aði Ólafur Kristjánsson skóla-
stjóri i Bolungarvik söngstjóra,
kór, undirleikara og einleikara,
þakkaði þeim ágætan söng og
hljóðfæraleik og óskaði þeim
fararheilla. Að siðustu söng
kórinn og samkomugestir ljóð
Isfirðinga, I faðmi fjalla blárra,
við lag Jónasar Tómassonar.
Isafirði 30. mai ’73
Halldór Ólafsson
Prófessor
í vistfræði
Forseti Islands hefur að tillögu
menntamálaráðherra skipað dr.
Agnar Ingólfsson, dósent,
prófessor i vistfræði i verkfræði-
og raunvisindadeild Háskóla Is-
lands frá 15. mai 1973 að telja.
Tónlistarskóli ísafjarðar 25 ára
Frá fréttaritara Þjóðviljans á
ísafirði.
Tónlistarskóla Isafjarðar var
slitið laugardaginn 26. þ.m. Lauk
þar með 25. starfsári skólans.
Skólinn tók til starfa haustið
1948, en áður hafði verið stofnað
Tónlistarfélag ísafjarðar, og á
vegum þess hefur skólinn starfað.
Forgöngumaður að stofnun fé-
lagsins og skólans var Jónas
Tómasson tónskáld. sem allt til
dauðadags bar velferð skólans
mjög fyrir brjósti. Fyrsta verk
félagsins var að ráða Ragnar H.
Ragnar, sem þá var búsettur i
Bandarikjunum, skólastjóra hins
nýja skóla. Hann hefur siðan
gegnt þvi starfi og tekizt með að-
dáanlegum dugnaði og ósér-
plægni að gera skólann, sem
stofnaður var af miklum vanefn-
um, að einni ágætustu mennta-
stofnun þessa bæjar. 1 þvi efni
hefur hann notið ágætrar aðstoð-
ar konu sinnar, Sigriðar Jónsdótt-
ur, og segja má, að heimili þeirra
hafi verið skólinn og skólinn
heimili þeirra, svo nátengd hafa
þau samskipti verið.
Ekki er ætlunin að rekja hér
sögu skólans. Til þess skortir
nauðsynl. heimildir. Þessskal
aðeins getið, að fyrsta starfsárið
voru nemendur innan við tuttugu,
en nú eru þeir um hundrað.
Aðal-kennslugrein skólans hef-
ur verið og er pianóleikur, auk
tónfræði, tónlistarsögu og ann-
arra undirstöðuatriða. Orgelleik
kenndi Jónas Tómasson fyrstu
árin, en nemendur voru fáir, og
lagðist sú kennsla niður. Þá hefur
nær því frá upphafi verið kennt á
blásturshljóðfæri og tvö s.l. ár á
fiðlu. I skólanum er nú starfandi
ágæt blásarasveit.
Skólaslitaathöfnin hófst með
stuttu ávarpi skólastjóra, þá lék
sveit fiðluleikara undir stjórn
fiðlukennara skólans frú Aldisar
Jónsdóttur; þrir nemendur, Guð-
rún Bjarnveig Magnúsdóttir,
Margrét Gunnarsdóttir og Hólm-
friður Sigurðardóttir, léku tón-
verk á pianó. Að þvi loknu afhenti
skólastjóri verðlaun.
I tilefni áður nefndra timamóta
i sögu skólans, var einn af eldri
nemendum skólans, Anna Áslaug
Ragnarsdóttir, mætt við skóla-
slitin og lék á pianó Glettur eftir
Pál tsólfsson. Af sama tilefni
fluttu forseti bæjarstjórnar,
Högni Þórðarson, og formaður
Tónlistarfélagsins, Gunnlaugur
Jónasson, skólastjóra og skóla
árnaðaróskir og þakkir fyrir mik-
ilsvert starf; sá siðarnefndi af-
henti einnig verðlaun Tónlistar-
skólans, sem veitt eru á hverju
ári og svara til skólagjaldsins
eins og það er hverju sinni.
Við skólaslitin mætti fulltrúi frá
menntamálaráðuneytinu, Krist-
inn Hallsson, óperusöngvari,sem
flutti kveðju menntamálaráð-
herra og fór viðurkenningarorð-
um um starfsemi skólans.
Við þetta tækifæri var skóla-
stjóra og konu hans sýndur marg-
vislegur sómi og störf þeirra
þökkuð. Peningagjöf barst skólan
um frá foreldrum og forráða-
mönnum þeirra, sem nú stunda
þar nám. Gjöfina afhenti frú
Geirþrúður Charlesdóttir ásamt
gjöf til konu skólastjórans.
Vorhljómleikar skólans voru
24. og 25. mai, og 17. mai s.l. héldu
þrir af fyrrverandi nemendum
skólans, Elin Guðmundsdóttir,
hörpuleikari, Lára Sigriður
Rafnsdóttir, pianóleikari, og Þór-
ir Þórisson, klarinettleikari,
hljómleika i Alþýöuhúsinu i tilefni
af afmælinu. Aðsókn var ágæt, og
hljómleikarnir þóttu takast mjög
vel. Isafiröi 30. mai ’73
Halldór ólafsson.