Þjóðviljinn - 23.11.1973, Síða 9

Þjóðviljinn - 23.11.1973, Síða 9
8 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 23. nóvember 197.'!. Föstudagur 23. nóveinber 1973. ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 9 i Þjóðviljanum í gær var birt opið bréf frá Félagi stúdenta i heim- spekideild við Háskóla islands til menntamála- ráðherra um veitingu lektorsembætta í heim- speki. Var hann þar krafinn sagna við spurningum um það, hvaða rök lágu að baki fráleitum ákvörðunum hans og aðgerðum i þvi máli. Þjóðviljinn birti á sunnudaginn frétt um málið, fyrstur blaðanna. Hefur ekkert annað blað sagt frá málinu í heild. Á sunnudaginn kemur verður birt meira efni hér í blaðinu um málið. M.a. munu tveir há- skólakennarar og einn háskólanemi segja það sem þeir býr í brjósti um framgöngu mennta- málaráðherra. Meðferð menntamálaráðherra á lektors- embættum í heimspeki við Háskóla Islands: Þetta er hneyksli, Magnús Torfi! Frásögn Þjóðviljans um daginn af veitingu lektorsembætta í heim- speki við Háskóla ls- lands hefur vakið mikla athygli. Þar var greint ýtarlega frá þvi, hvern- ig BA-maðurinn Þor- steinn Gylfason var í reynd tekinn fram yfir einn lærðasta Islending á sviði heimspeki, dr. Jóhann Pál Árnason gistidósent i Heidelberg. Margir hafa hvatt blaðið til þess að birta fleiri skrif um þetta mál, því það megi ekki liggja i þagnargildi. Einnig hafa ýmsir látið í Ijós forvitni á því, hvernig fólk í Háskólan- um sjálfum, kennarar og nemendur, litu á mál- in. l>jóöviljinn hel'ur leitast vift aö kanna það mdl sem hér um ræðir niður í kjölinn. Voru þær fréttir sem skrifaðar voru um málið um daginn birtar að vel athuguðu máli. Ekkert það helur komið fram siðan sem haggar einu einasta orði af þvi sem þá var birt. En eitt hefur Þjóðviljinn ekki getað dregið fram i dags- Ijósið, og það er það, hvað menntamálaráðherra, Magnús Torfi Olafsson, hugs- aði þegar hann tók ákvarðanir sinar, eina af annarri, i þessu undarlega máli. Voru ákvarð- anir hans tilviljunarkenndar, eða ber að greina i þeim það samhengi sem átti að leiða til einnar og fyrirfram gefinnar niðurstöðu? Ef hið siðara er rétt, er hneykslið stærra -«n það sýnist i fyrstu. Rétt þykir að rifja upp gang málsins i höfuðatriðum. Seint i september á sl. ári fór heimspekideild fram á það við menntamálaráðuneytið, að það auglýsti loktorsemb- ætti i heimspeki (fyrra emb- ættið), og var gert ráð fyrir þvi, að unnt yrði að skipa i það um áramót. Ráðuneytið féllst á þetta, og var staðan auglýst um vetur- inn. Seinna það sama haust beindi heimspekideild þeim tilmælum til stjórnvalda, að á fjárlögum fyrir árið 1973 verði teknar upp fjárveitingar til nýrra embætta i viðbót við þau sem fyrir voru i frumvarpinu, og eru þau talin hér i for- gangsröð: prófessorsembætti i almennri bókmenntasögu, lektorsembætti i sálarfræði, lektorsembætti i heimspeki (siðara embættið). Komst þetta inn i fjárlögin. Þegar farið var að huga gcrr að þessum málum innan heimspekideildar, kom i ljós að miklu brýnni nauðsyn bar til að fjölga kennslukröftum i sálarfræði en i heimspeki. Var þvi skömmu eftir áramót samþykkt i deildarráði að biðja menntamálaráðuneytið að breyta fjárveitingunni til lektorsstarfs i heimspeki i fjárveitingu til annars lektors- starls i sálarfræði. Þcssu sv n jaði mennta m álaráðu- ueylið.og virðist þvi hafa talið að það vissi betur um þarfir heimspekideildar en deildin sjálf! Taldi deildin þá betri „einn fugl i hendi en tvo i skógi”, svo að hún bað ráðuneytið seint i júni i sumar að auglýsa lcktorsembætti i heimspeki (siðari stöðuna). I millitiðinni höfðu borist umsóknir um l'yrri stöðuna, og voru meðal þeirra þeir Páil Skúlason sem mótað hafði heimspekinám ið til fyrsta stigs (BA) i háskólanum vet- urinn 1972—73, og Þorsteinn Gylfason BA. Þeir dr. Jóhann Páll Arnason háskólakennari i Heidclberg og dr. Páll Árdal háskólakennari i Edinborg höfðu verið lengnir i dóm- nefnd til að dæma hæfni um- sækjenda. Mælti Páll Ardal með Þorsteini, en Jóhann Páll með Páli Skúlasyni. Seinasta dag júli-mánaðar (að mörgum deildarráös- mönnum íjarverandi vegna sumarleyfa) tók heimspeki- deild afstöðu til umsókna um l'yrra lektorsembættið. Var samþykkt að mæla með Páli Skúlasyni i embættið, en Þor- steinn hlaut einnig atkvæði. t sumar var auglýst lektors- staða við námsbraut i þjóðfé- lagsfræðum og skyldu kennslugreinar vera alþjóða- stjórnmál og stjórnmálaheim- speki. Taldi stjórn náms- brautarinnar að hún þyrfti mann sem gæti kennt stjórn- málaheimspeki, þar eð heim- spekideild gæti ekki látið i té slika kennslu. Um miðjan september gekk stjórn námsbrautarinnar frá meðmælum með Þorsteini Gylfasyni i lektorsembættið i félagsfræði. 1 skipulagningu hennar á kennslu vetrarins reiknaði hún með Þorsteini i starfið — og það mun hann að sögn einnig hafa gert sjálfur alveg þar til hann fékk skipun- arbréf um heimspekilektorinn seint i október. A sama hátt gerði heim- spekideild ráð fyrir þvi að Páll Skúlason fengi lektorsstöðuna og hagaði kennsluáætlunum samkvæmt þvi. En það leið og beið að nokkurt skipunarbréf kæmi frá ráðherra. Seint i ágúst var ljóst hverjir sæktu um siðara lektorsembættið, og var annar dómnefndarmaður- inn frá fyrra embættinu, Jó- hann Páll, á meðal umsækj- enda. Deildin gerði ráðstafan- ir til að visa umsóknum til dómnefndar. Nokkrir tslend- ingar sem til var leitað færð- ust undan þvi að taka sæti i dómnefnd yfir verkum Jó- hanns Páls, þar eð þeir treystu sér ekki að dæma svo erfið og hér á landi nýstárleg verk. Vildi deildin leita til er- lendra manna, en þá kom orð- sriiding frá menntamálaráöu- neytinu uin, að það veitti ekki fulltingi sitt til skipunar dóm- ncfndar vegna hins sfðara embættis. 28. september sl. fær heim- spekideild bréf frá mennta- málaráðuneytinu þess efnis, að ráðuneytið telji eðlilegt að veiting beggja lektorsembætt- anna i heimspeki fari fram samtimis. Deildin ansaði þessu með þvi að krefjast þess, að þegar i stað yrði skip- að i fyrra embættið. Var þá Ijóst, að deildin ætlaðist til þess, að Páll Skúlason yrði skipaður i embættið, og var þetta beinlinis gert i þeim til- gangi að fá þarna mann sem væri fær til að dæma um verk Jóhanns Páls Arnasonar vegna umsóknar hans um sið- ara embættið. Nokkru siðar verður ráð- herra við bón deildarinnar með þcim sérkennilega hætti sem kunnur er. Að lokum skal á það minnt, að það hefur komið fyrir fyrri menntamálaráðherra, að þeir veittu embætti við Háskóla Is- lands á annan veg en þann sem deild mælti með. En það mun aldrei áður hafa komið fyrir, að umsóknir skyldu ekki allar hafa hlotið sömu form- legu meðferðina. Magnus Torfi sker sig úr. Það hefur farið i vöxt á sið- ari árum að láta mismunandi prófgráður gera upp á mrlli manna til embætta. Einkum þykir þetta sjálfsagt mál við menntastofnun eins og há- skóla þar sem árangur af kcnnslustarfi er mældur i prófgráðum. Það hefur ekki þótt hneyksli, heldur sjálfsagt mál, að mönnum væri hafnað vegna skorts á æðri prófgráð- um, þótt ekki væri efast um hæfni þeirra almennt. Ólafi Jónssyni fil.kand. var hafnað i lektorsstöðu i almennri bók- menntasögu, enda gafst þá kostur á doktor Álfrúnu Gunn- laugsdóttur. og var hún skipuð i starfið. En ætlar Magnús Torfi nú að taka upp þau vinnubrögð að skyldleiki við fyrirrennara hans i starfi komi i staðinn fyrir prófgráður? hj— FÓSTUREYÐINGAR OG ÓFRJÓSEMISAÐGERÐIR O Hverjar eru breytingarnar frá lögunum sem nú gilda? 1 þeim miklu blaðaskrifum og úlfaþyt, sem orðið hefur vegna lagafrumvarpsins um frjálsar fóstureyðingar, sem heilbrigðis- ráöherra hefur nú lagt fyrir al- þingi, hefur athyglin einkum beinst að þeirri staðreynd, aö þar er gert ráö fyrir sjálfsákvörðunar- rétti konunnar, en aðrar breytingar, sem i frumvarpinu felast, hafa að miklu leyti farið l'yrir ofan garð og neðan i al- mennum umræðum. Þykir undirr. þvi við hæfi að byrja þann greinaflokk, sem hér hefst um þessi mál, með að bera saman nú gildandi lög og þau, sem lögð eru fyrir þing,og draga fram, hverjar raunverulegar breytingar felast i lagafrumvarpinu. Mun reyndar ekki af veita, þvi eins og fram kom þegar i 1. umræðu um frum- varpið á þingi er fáfræðin slik, að mas. þaulreyndir, gamlir þing- menn virðast ekki hafa hugmynd um, hvað má og ekki má i þessum efnum samkvæmt gömlu lögun- um. Fyrir þann helming þjóðar- innar, sem lögin snerta mest, konurnar, hlýtur sjálfs- ákvörðunarrétturinn að vera mikilvægast einstakt atriði breytinganna. Samkvæmt nú- gildandi lögum gefur þriggja manna sérfræðinganefnd ásamt landlækni endanlegt leyfi til fóslureyðingar og fyrir þarf að liggja rökstudd greinargerð tveggja lækna um nauðsyn að- gerðarinnar, þaraf á annar að vera yfirlæknir sjúkrahússins, þar sem aðgerðin er fyrirhuguð, hinn sá, sem ráðleggur konunni að leita til sjúkrahússins. Nokkuð ströng ákvæði gilda um tilefni fóstureyðinga og veröa ævinlega að vera fyrir hendi heil- brigðisástæður, en þó er tekið til- lit til félagslegra ástæðna einnig og var þaö atriði útaf lyrir sig framsýnt nýmæli á þeim tima, sem lögin voru sett (1935 og 1938) og siðar tekið upp i lög annarra landa einnig.En félagslwgar á- stæður einar út af fyrir sig heim- ila aldrei fóstureyöingu sam- kvæmt lögunum. Hún er þvi að- eins heimil, ef augljóst þykir, að konu sé mikil hætta búin ef hún á að ganga svo lengi með, að barn geti fæðst og haldið lifi. Gildir þetta aðeins fyrstu 8 vikur með- göngutimans, nema um þvi meiri hættu sé að ræða. Við mat á hættu lyrir heilsu konunnar má taka til- lit til margra fæðinga með stuttu millibili, hve stutt er frá siðuasta barnsburði og hvort konan býr viö mjög bágar heilsuástæður vegna ómegðar, ftæktar eða alvarlegs heilsuleysis annarra á heimilinu. Fóstureyðingar mega aðeins fara fram i viðurkenndum sjúkrahúsum i þvi skyni. Að ósk konu 1 nýja lagafrumvarpinu er einnig gert ráð fyrir, að fóstur- eyðingar séu einungis fram- kvæmdar af læknum og á sjúkra- húsum, sem heilbrigðisyfirvöld viðurkenna i þvi skyni, þar sern^, sérfræðingar á sviði kvenlækn- inga eöa sérfræðingar i almenn- um skurðlækningum starfa. Og nú er ekki gert ráð fyrir greinar- gerð lækna, heldur sækir konan sjálf um fóstureyðingu, en læknir vottar að engar læknisfræðilegar ástæður mæli móti aðgerð. Barnsfaðir á að taka þátt i um- sókn konunnar, nema sérstakar ástæður mæli gegn þvi. Jafnframt er skilyrði, að konan hafi áður en aðgerð er fram- kvæmd verið frædd um i hverju hún er fólgin, hver áhætta getur verið samfara henni og hvaða fé- lagsleg aðstoð stendur til boða i þjóðfélaginu fyrir þungaða konu, við barnsburð og fyrri konu með barn. Með þessari ráðgjöf á ekki að reyna að hafa áhrif á konuna til eða frá, hún á að vera óhlutdræg, en er ætlað að auðvelda konunni endanlega ákvörðun sina og koma i veg fyrir utanaðkomandi þvingun. Samkvæmt lagafrumvarpinu er gert ráð fyrir, að fóstureyðing sé heimil samkvæmt læknisráði af samskonar heilbrigðisástæð- um og fyrr, en jafnframt af fé- lagslegum ástæðum eingöngu, svo og að ósk konunnar sjálfrar án þess að ástæður séu sérstak- lega tilfærðar og þannig gert ráð fyrir, að það sé nægilegt tilefni til fóstureyðingar ef konan af ein- hverjum ástæðum getur ekki hugsað sér að ala barnið. 12 vikur í stað 8 Timatakmörkin eru rýmkuð úr 8 vikum i 12 i þvi tilfelli að fóstur- eyöing sé framkvæmd að ósk kon unnar sjálfrar án sérstaks læknisráðs, og þegar hún er framkvæmd að læknisráði skal einnig miðað við að aðgerðin sé eins fljótt og auðið er eftir aö getnaður hefur átt sér stað, helst fyrir lok 12. viku og að jafnaði ekki eftir 16. viku meðgöngutima, nema móður eða fóstri sé stefnt i þvi meiri hættu með áframhald- andi meðgöngu. Refsiákvæði vegna ólöglegra fóstureyðinga eru i lagafrum- varpinu svipuð gildandi lögum að þvi er varða þá sem fram- kvæma ólöglegar aðgerðir, en lagt er til, að refsing fyrir við- komandi konur falli niður, þar sem þau virðast ekki hafa nein al- menn varnaðaráhrif og eru ekki notuð i reynd. Hins vegar kæmu þau hart niður á konunni, ef beitt væri, og eru heilbrigðisástæður konu sem leggur það á sig að gangast undir ólöglega fóstueyð- ingu með meðfylgjandi áhættu og erfiði taldar uppfylla þær kröfur, sem gerðar eru um læknisfræði- legar ástæður fyrir löglegri fóstureyðingu. Varnaðarstarf mesta nýmælið Þótt ákvæðið um sjálfsá- kvörðunarrétt konunnar sé rót- tækasta breytingin samkvæmt nýju löggjöfinni, er mesta ný- mælið þó það varnaðarstarf, fræðsla og ráðgjöf, sem lagt er til að tekið verði upp. Slikt starf hef- ur verið stórlega vanrækt hér á landi, ekki sist fræðsla um kynlif og getnaöarvarnir, enda sam- kvæmtgömlu lögunum öllum öðr- um en læknum bannað að hafa leiðbeiningar um getnaðarvarnir með höndum. En samkvæmt þeim er lækni skylt að aðvara konu og láta henni i té slikar leið- beiningar ef hættulegt er fyrir hana vegna sjúkdóms að verða barnshafandi og ala barn. Við samningu nýju löggjafarinn- ar hefur veriö gengið útfrá, að fóstureyðing sé alltaf neyðarúr ræði og höfuðáherslan þvi lögð á nauðsyn þess að fyrirbyggja ó- timabæra þungun. Þessvegna hefur nefndin, sem endurskoðaði lögin, lagt til, að nýja löggjöfin nái til aðgerða, sem stuðla að þvi að gera fólki betur kleift að stjórna viðkomu sinni eftir eigin óskum auk þess sem rýmkuð verði ákvæðin um heimild til fóstureyðingar og ófrjósemisað- gerða. Er talin brýn nauðsyn, að allir eigi kost á ráðgjöf og fræðslu um kynlif, barneignir og ábyrgð foreldrahlutverksins og íð öllum sé veitt fræðsla og ráðgjöf um notkun getnaðarvarna og útvegun þeirra. t stað þess að banna öðrum en læknum að láta i té leiðbeiningar um takmörkun barneigna er gert ráð fyrir, að ýmsir starfshópar, svosem ljósmæður, hjúkrunar- fólk, félagsráðgjafar og kennarar taki þátt i leiðbeiningarstarfinu og að skipulagðri ráðgjafarþjón- ustu veröi komið á fót við sjúkra- hús og heilsuverndar- og heilsu- gæslustöðvar um allt land t.d. i starfstengslum við mæðravernd, kvensjúkdómadeildir, geðvernd, fjölskylduráðgjöf og félagsráð- gjafaþjónustu. Er lögð áhersla á, að allir eigi aðgang að þessari þjónustu og að reynt sé að ná með ráðgjöf og fræðslu jafnt til kvenna og kárla, yngra fólks sem eldra. Allar viðurkenndar getnaðar- varnir eiga að vera á boðstólum hjá ráðgjafarþjónustunni gegn hæfilegu gjaldi og talið, að sjúkrasamlögum beri að taka þátt i kostnaði þeirra til að koma i veg fyrir, að efnahagur fólks skipti máli varðandi notkun. En að sjálfsögðu er ekki ætlast til að ráðgjöfin einskorðaðist við tak- mörkun barneigna, heldur nái ekki að siður til fræðslu i sam- bandi við barneignir og foreldra- hlutverkið og til almennrar kyn- lifsfræðslu. Fræösla áður en skyldunámi lýkur Auk þessarar almennu ráð- gjafarþjónustu er það nýmæli i lagafrumvarpinu, að veita skuli i samráði við fræðsluyfirvöld fræðslu um kynlif og siðfræði kynlifsins i skólum landsins, þeg- ar á skyldunámsstigi, en einnig á öðrum námsstigum. Kemur fram i greinargerð frá nefndinni, að einsog málum er háttað nú er á grunnskólastiginu aðeins gert ráð fyrir mjög takmarkaðri fræðslu um kynþroskaskeiðið og alls engri um kynlif og getnað, hvað þá getnaðarvarnir. I núgildandi lögum eru ákvæði varðandi ófrjósemisaðgerðir (þar kallað vananir) tiltölulega þröng og miðuð við heilbrigðisástæður, en taka má þó tillit til félagslegra ástæðna við mat á heilbrigðis- nauðsyn. Þá eru þar einnig ákvæði um afkynjanir (þ.e. brott- nám kynkirtla) i þeim tilgangi að svipta viðkomandi óeðlilegum kynhvötum, sem taldar voru LÖGGJÖFIN FRUMVARPIÐ Ráðgjöf og fræðsla Ráðgjafarþjónusta við sjúkrahús og heilsu- gæslustöðvar um allt land, opin öllum. Frætt og leiðbeint um kynlif, barneignir, foreldra- hlutverk, notkun og útvegun getnaðarvarna. Ýmsir starfshópar, læknar, Ijósmæður, hjúkrunarfólk, félagsráðgjafar og krnnarar, aimist leiðbeiningar og ráðgjöf. Kynlifsfræðsla sé veitt i skóluin. frá skyldu- námsstigi og uppúr. Tilefni fóstureyðinga Ósk konu. Heilsufarsástæður konu. Ilætta á vanskapnaði eða erfðasjúkdómi hjá barni. Likamlegur eða andlrgur sjúkdómur konu, sem dregur úr getu til að ala upp barn. Félagslegar ástæður. Nauðgun. Umsóknir og meðferð máls Umsókn konu og vottorð eins læknis um að ekkert mæli móti aðgerð lögö með sjúkrahús- skýrslu. Greinargerð um framkvæmd aðgerðar send heilbrigðisyfirvöldum að henni lokinni. Agrciningsatriöi úrskurði 3ja manna nefnd skipuö af heilbrigðisráðherra. Konu, scm óskar fóstureyöingar, er skylt að taka við fræðslu um hugsanlega áhæltu sam- fara aðgcrð og um félagslega aðstoð fyrir inóður og barn. Endanleg ákvörðun hjá konunni. Aðgerð aðeins framkvæmd af læknum og á viðurkenndu sjúkrahúsi. Refsiákvæði Refsing aðeins fyrir þann, sem framkvæmir ólöglega fóstureyðingu; viðkomandi konu ekki refsaö. ófrjósemisaðgerð Heimil samkvæmt ósk viökomandi yfir 18 ára aldri að vel ihuguðu máli. Óheimil undir 18 ára ncma vegna mjög mikils greindarskorts. Afkynjun Fellt úr löggjöfinni. GÖMLU LÖGIN Ráðgjöf og fræðsla Fræðsla um getnaöarvarnir bönnuð öðrum en læknuiu, sem veiti leiðbeiningar ef hættu- legt er fyrir konu að verða barnshafandi og ala barn. Tilefni fóstureyðinga Ileilsufarsástæður konu. Ilætta á vanskapnaði eða erfðasjúkdómi hjá barni. Fávitaháttur, varanleg geðveiki cða aðrir langvarandi sjúkdómar. sein koma i veg fyr- ir. að kona geti alið önn fyrir sjálfri sér og af- kvæmi sinu. Nauðgun. Umsóknir og meðferð máls Kökstudd skrifleg greinargerð tveggja lækna um nauðsyn aðgerðar, þar af sé annar yfir- læknir viðkoinandi sjúkrahúss. Skrifist i tvi- riti. annað fer til landlæknis, hitt lagt ineð sjúkrahússkýrslu. Greinargerð uin framkvæmd send landlækni að aðgerð lokinni. Engiu skylduráðgjöf. Endanlegt leyfi veitt af þriggja manna sér- fræðinganefnd ásaint landlækni. Aðgcrð aðeins framkvæmd af læknum og« á viðurkcnndum sjúkrahúsum i þvi skyni. Refsiákvæði Kefsing fyrir þann, sem framkvæmir ólög- lega fóslureyðingu. ltefsing fyrir konu, sein gengst undir ólög- lcga fósturcyðingu. ófrjósemisaðgerð Aðeins leyfileg af sama tilefni og fóstur- cyðing. Afkynjun Að umsókn viökomandi sjálfs að undan- gengnuin dómsúrskurði ef gild rök hniga til að ócðlilegar kynhvatir kunni að leiða til kyn- fcrðisglæpa. valda glæpum. Visindaniðurstöð- ur benda hinsvegar til takmark- aðs árangurs slikra aðgerða auk þess sem þær hljóta miðað við til- gang að skoðast sem læknisað- gerð, og eru ákvæði um afkynjun þvi ekki álitin eiga heima i lög- gjöfinni lengur. Hins vegar eF gert ráð fyrir mjög rýmkuðum ákvæðum um ó- írjósemisaðgerðir (sterili- sation), þannig að slik aðgerð sé heimil að ósk viðkomandi karls eða kona að vel ihuguðu máli, þó ekki fyrir yngri en 18 ára, nema um mikinn greindarskorl sé að ræða samkvæmt áreiðanlegum greindarmælingum. Um ráðgjöf og Iræðslu i sambandi við umsókn um ólrjósemisaðgerð gildir hið sama og við umsókn um fóstur- eyðingu. Ilér hefur verið lýst þeim breytingum, sem verða á núver- andi löggjöf um fóstureyðingar ef að lögum verður þaö „frumvarp til laga um ráðgjöf og fræðslu varðandi kynlif og barneignir og um fóstureyöingar og ófrjósemis- aðgerðir”, sem nú liggur fyrir al- þingi, en i næstu grein verður fjallað um, hersvegna breyting- annaerþörf. — vh Kveöja frá Willis lávarði: Mun efla samtök íslandsvina Willis lávarður, einn besti stuðningsmaður íslendinga i landhelgis- deilunni við Breta, hefur sent Þjóðviljanum kveðju til íslendinga, sem hann óskar að fá birta i tilefni þess að náðst hefur bráða- birgðasamkomulag milli landanna um fisk- veiðar i islenskri land- helgi. Ávarp lávarðarins fer hér á eftir: Mér er ánægjuefni að deilan um fiskveiðar hefur nú verið leyst og ég vil gjarna óska öllum Islend- ingum til hamingju, bæði rikis- stjórninni og öðrum landsmönn- um, með það samkomulag sem náðst hefur. Þessi affarasæla lausn hefði ekki náðst nema með traustri og skynsamlegri afstöðu Islensku þjóðarinnar. Ég hef trú á að þessi lausn hafi þýðingu langt út fyrir land ykkar og að hún sé mikilvægt skref i baráttunni til varðveislu náttúruauðlinda heimsins. Með aðgerðum ykkar hafið þið tryggt framtið komandi kynslóða þjóðar ykkar og hafið sýnt einarðlega hversu langt smáþjóð hefur náð þegar hún tengir saman stefnufestu og stað- festu. Ég vil þakka öllum þeim mörgu Islendingum sem hafa skrifað mér og þakkað mér fyrir litið framlag mitt i þessari baráttu og einnig þeim mörgu sem ræddu við mig þegar ég var á tslandi nýver- ið. Það er nú mjög mikilvægt aö þau sögulegu vináttubönd sem tengja þjóöir okkar styrkist og að viö endurnýjum tengslin. Ég vona að unnt verði að auka sumarleyf- isheimsóknir milli Islands og Bretlands og að finna aðra mögu- leika til samskipta. Ég mun nú ræða við samtökin Islandsvini um hvernig við getum eflt og styrkt þau samtök og skap- að þeim ný verkefni svo að þau geti tekið þátt i að þróa góð sam- skipti milli landanna. Ég endur- tek þakkir minar til ykkar allra”. Ted Willis Jólamerki framtíðarinnar Kvenfélagiö Framtiðin á Akur- eyri hefur um áratuga skeið gefið út jólamerki, og hefur Ragnheiö- ur Valgarðsdóttir, kennari á Akureyri, teiknað merkið að þessu sinni. Kvenfélagið hvetur alla Akur- eyringa og Norðlendinga til þess að styrkja gott málefni með þvi að kaupa jólamerki Framtiðar- inna, en allur ágóði rennur til Elliheimilis Akureyrar. Útsölustaður i Reykjavik er Frimerkjahúsið, Lækjargötu 6a.

x

Þjóðviljinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.