Þjóðviljinn - 19.05.1974, Síða 2

Þjóðviljinn - 19.05.1974, Síða 2
2 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 19. mal 1974. © Undirbúa safn til sögu íslenskra kvenna nýkomin frá Gautaborg at norrænni ráðstefnu um kvennasögu/ þe. um sam- hæfingu upplýsinga- og bókaþjónustu á því sviði. Þegar við hringdum i hana núna til að spyrja um ráðstefnuna kom fram, að þátttakendur voru rúmlega 20 bókasafnsfræðingar og fræðimenn frá öllum Noröur- löndunum og auk hennar var frá fslandi Svanlaug Baldursdóttir bókasafnsfræðingur. Það stóð til, að Anna Sigurðardóttir færi lika, en af þvi gat þvi miður ekki orðið , þegar til kom, og var mikill skaði , sagði Else Mia, þvi óliklegt er að nokkur önnur manneskja hérlendis sé jafn fróð um þessa hluti og hún. Ráðstefnan var haldin i Háskólabókasafninu i Gautaborg og voru framsöguerindi eftir- farandi: Nynne Koch bókasafns- fræðingur Konunglega bóka- safninu Kaupmannahöfn og Inger Westberg bókasafnsfr. Kvennasögusafninu Háskólanum i Gautaborg höfðu framsögu um skilgreiningu á visindagreininni Kvennasaga og bókfræði hennar. Kari Skjönsberg lektor frá ósló flutti erindi um Flokkunar- og skráningarkerfi kvennasögu- safna og próf. Sture Allén Gauta- borg um tölvuunnar bókaskrár. Þá höfðu Beata Losman bóka- safnsfr. Gautaborg og Sofie Rogstad kand. mag. ósló fram- sögu um heimildasöfnun, flokkun heimilda og skráningu. Þegar sagt var frá kvennasögu- söfnum eða aðdraganda þeirra kom fram, að þau eru misjafn- lega á veg komin, sagði Else Mia, en allsstaðar amk. einhver visir að sliku. — Lengst er þetta sennilega á veg komið i Sviþjóð, sagði hún, en þar er Kvennasögusafnið i Gauta- borg ein af deildum Háskólabóka- safnsins og miðstöð kvennasögu- rannsókna i Sviþjóð. Safnið gefur út ritröð og aðfangaskrá, sem kemur út nokkrum sinnum á ári. Þá hefur Háskólinn i Gautaborg haft kvennasögu á námsskrá um nokkurt skeið. í Danmörku hefur kvennasögu- safn verið við Háskólabókasafnið i Árósum frá 1964 og Konunglega bókasafnið hefur hafið söfnun sama efnis. I Noregi var þriggja ára fjárveiting veitt árið 1972 og ákveðið að nota hana til flokkunar og skráningar á fyrirliggjandi efni, sem er m.a. skjalasöfn kvennasamtaka, og á verkinu að ljúka með heimildaskrá. í Finnlandi er nú i undirbúningi að Hún var á hraðferð að vanda, hún Else Mia Sigurðsson bókasafns- fræðingur, þegar við hittum hana á tröppum Norræna hússins rétt fyrir blaðaverkfall, og kom i Ijós, að hún var þá Inger Westberg, forstöðumaður Kvennasögusafnsins f Gautaborg. Hér eru einnig skráð gögn til sögu kvenna á íslandi. ORÐ í BELG Að afloknu löngu prentara- verkfalli og blaðleysi hefjum við nú jafnréttissfðuna á ný og vonum, að þið lesendur munuð ekki liggja á liði ykkar frekar en fyrri daginn i sambandi við orðabelginn. Og þá er best að byrja á þvi sem fyrir lá áður en verkfallið hófst. Setjarinn ekki jafnréttismaður Friðaá Timanum hringdi og benti á, hvernig misréttið kemur greinilega fram hjá setjara og umbrotsmanni i framhaldsfyrirsögn i siðustu Lesbók Morgunblaðsins á við- tali við hjón um jafnrétti og samhjálp á heimilunum. Þar stendur nefnilega aðeins ,,Hjá Ornólfi” og þó auðséð á greinaflokknum, sem viðtalið er úr, að tilgangur blaða- mannsins er að hvetja til aukins jafnréttis. Já, svona má afskræma hlutina þegar ekki eru allir samhentir, það þekkjum við því miður alltof vel i sambandi við þessa siðu hér i Þjóðvilj- anum. útsendari andstæðinga? Og þá skulum við taka Tim- ann. Or honum fengum við meðfylgjandi úrklippur, snyrtilega lfmdar uppá blað, frá R.S.E. á Isafirði, sem skrifar eftirfarandi: „Varið ykkur þarna á Þjóðviljanum. Það er aug- ljóst, hvernig fariö hefur fyrir þeim á Timanum. Stjórnar- andstæðingar hafa komið þar inn flugumanni. Hann siðan gert út þetta fornaldarfyrir- brigði, sem kallast Heimilis- timinn með það fyrir augum að blaðið yrði minna keypt og lesið.Þ f-/£ I M I L /5 M I ^ ^ „Konur og börn fyrst”. í hvert sinn, sem hætta er á ferðum, má búast við þessu kalli, vegna þess að það er eðli mannsins að hjálpa þeim, sem eru minni máttar. or alvörumál fyrir stúlku a0 lst _ en enn meira alvörumál aö ist ekki Tengdamamma er sama Því miður... Og þá er komið að Þjóðvilj- anum, en úr honum klippti Hlédlseftirfarandi auglýsingu á sl. ári: Aðstoðarstúlka Þjóðviljinn vill ráða konu til aðstoðar á af- greiðslu blaðsins, a.m k. hálfan daginn, meö vinnutima fyrir hádegi til kl. 13 við ymis afgreiöslu- og skrifstofustörf. Má hafa nteö sér barn, 1 eða fleiri. Upplýsingar á auglýsingadeild Þjóðvilj- ans, virka daga frá kl. 9—6. En nei, þvi miður. Svo gott i er það ekki á Þjóðviljanum að við höfum komið okkur upp barnagæslu, enda kemur i ljós, að hér hefur tveim aug- lýsingum slegið saman. „Maðurinn minn" Svo við höldum áfram með blöðin, þá er hér dýrðlegt svar úr dálkinum „Visir spyr”, en þannig tala — enn — ýmsar konur. Spurt er um blöðin: ,,..Við hjónin förum stundum til útlanda, og ef við erum lengri tima, þá fáum við ■ þau alltaf send. Manninum minum finnst þau alveg ómissandi.” Konubíll! Að lokum auglýsing, sem Lesandi siðunnar klippti úr Morgunblaðinu. Bylting án breytingar hugarfarsins ekki nóg Og nú vendum við okkar kvæði i kross og lftum til annarra landa. Frá Ingibjörgu Haraldsdóttur, sem búsett er á Kúbu, er nýkomið bréf, þar sem hún segir ma. frá nýjum fjölskyldulögum eða laga- frumvarpi. Kemur þar glöggt i ljós, hvernig jafnvel marxistísk bylting verður ekki til þess af sjálfu sér að breyta viðhorfum fólks varðandi mis- munun kynjanna hvað sem öllum yfirlýstum stefnum liður og þótt fullur vilji sé fyrir hendi af opinberri hálfu. En gefum Ingu orðið: Þessi lög eða réttara sagt uppkast að lögum verða rædd á öllum vinnustöðum landsins áður en þau verða samþykkt og sénnilega einnig i hverfa- nefndum til að heimavinnandi húsmæður geti lika tekið þátt i umræðunum. Við fyrstu sýn fannst mér sem þessi lög væru snilldin sjálf, enda er þar fjálglega talað um jafnrétti kvenna, óskilgetin börn ekki lengur til i lögum (þe. öll börn teijast skilgetin), hjónaband ekki lengur skilgreint sem „sáttmáli”, heldur ,,frjáls. sameining” osfrv. En svo kom babb i batinn. Allskonar setningar fóru öfugar oni mig og ég fór að efast. I ljós kom, að uppkastið er samið af tiu doktorum, sem eru sjálfsagt allra góðra gjalda verðir, en þeir eru allir KARLKYNS! I greinargerð með upp- kastinu stendur, að þessum lögum sé ætlað að styrkja hjónabandið og fjölskylduna, sem séu uppistaða rikisins. Nú hef ég komist að þeirri niðurstöðu, að i þessum lögum sé vissulega margt gott, enda eru enn i gildi (á mörgum stöðum) lög frá 1889, sett af spönsku krúnunni á sinum tima! Það er ótvirætt i framfaraátt að konan er ekki lengur undirgefin karlinum að lögum, að börn fædd utan hjónabands hafi sömu réttindi og önnur osfrv. En þetta er engin byltingarlöggjöf. Það mikilvægasta við þetta held ég að verði umræðurnar sem eiga að fara fram. Þar hlýtur margt skemmtilegt að koma fram. Ég rakst af tilviljun á ágæta grein eftir Juliet Mitchell i Timariti MM nr. 3-4 1971. Þar er ma. fjallað um löggjöf i Sovétrikjunum á árunum 1920- 30. Þá átti að gera algera byltingu, afnema hjónabandið osfrv. En þjóðin var ekki undir slikt búin, það vantaði fólk til að iðnvæða landið, svo að Stalin gamli setti það i lög, að fólk ætti að gifta sig og eignast börn, enda væri þvi mikil hamingja fylgjandi! Vissulega væri fáránlegt að ætla sér að afnema hjóna- bandið á Kúbu. Það sem gera þarf hér er fyrst og fremst að ala fólk upp án fordóma. Reyna að skapa skilyrði fyrir jafnrétti kynjanna á barna- heimilum, i skólum osfrv. En ég er ekki alltof bjartsýn á, að þetta verði gert, þvi að uppal- endurnir eru haldnir for- dómum. Hef ég sagt þér söguna um manninn, sem flokkurinn neyddi til að skilja við konuna? Hann var kallaður fyrir flokksdeildina á vinnustað sinum og honum sagt: Konan þin heldur framhjá þér, þú verður að gera eitthvað i málinu. En hann gerði ekkert. Eftir smátima er hann aftur kallaður fyrir og sagt: Ef þú skilur ekki við, konuna, verð- urðu rekinn úr flokknum. Og hann skildi við konuna. Það þarf auðvitað ekki að taka það fram, að hefði framhjáhaldið veriðhans megin, hefði ekkert gerst. Það er karlmannlegt að eiga hjákonur, en guð hjálpi konu, sem heldur framhjá. Hún er hórkona. Auðvitað hugsa ekki allir hérlendir svona, en ailtof margir. Og engum dettur I hug, að maður sem hugsar svona sé þaraf- leiðandi minni byltingar- maður eða marxisti! Þetta er flókið mál. Kvenfólkið hér hjálpar litið. RAUÐUR Vel með farinn „konubíH" tegund Sunbeam Alpine GT sjálfskiptur, árgerð 1 970. Ekinn 25.400 km., er til sölu vegna endurnýjunar. Bíllinn er ætið geymdur í bilskúr og eingöngu ekið innanbæjar. Verð 425.000,— Upplýsingar veittar að Haðalandi 2 og í sjma 37930.

x

Þjóðviljinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.