Þjóðviljinn - 29.09.1974, Qupperneq 15

Þjóðviljinn - 29.09.1974, Qupperneq 15
Sunnudagur 29. september 1974. ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 15 „Járnbrautin”, heitir finnska leikritið, sem sýnt verður á mánu- dagskvöldið. Myndin er af gömlu hjónunum, sem fara aö skoða þá miklu nýjung, járnbrautina. SJÓNVARP KASTLJOS OG KÚREKAR Shobert skrifar Sjónvarpið heldur áfram menningargöngu sinni næstu viku. Ljóst er af dagskránni eins og hún hefur verið siðustu vikurnar, raunar i allt sumar, að stefnt mun að þvi að fæla sem flesta áhorfendur frá imbakassa, ef vera kynni að fólk snéri sér þá að þarflegri hlutum. Dagskrá þessarar viku er hliðstæð þeirri sem boðið hef- ur verið upp á: Gamlar am- eriskar biómyndir, einu sinni til tvisvar, breskar eða am- eriskar fræðslumyndir, auk framhaldsmyndanna tveggja, Bræðranna og pólsku bænd- anna. Það sem helst gæti dregið mann að kassanum þessa vikuna er væntanlega finnska leikritið „Járnbrautin”, sem sýnt verður annað kvöld, mánudag. Leikritið er eftir Juhani Aho, sem var einn af vin- sælustu höfundum finna kringum siðustu aldamót. Sagan „Járnbrautin” var mjög vinsæl, endurprentuð 30 sinnum segir i sjónvarpsdag- skránni, og segir þar frá ævin- týrum roskinna hjóna sem fara til bæjarins að skoða eitt af undrum nýja timans, járn- brautina og þau járnskrimsli sem eftir henni renna. Bandariska myndin sem sjónvarpið hefur valið til sýningar á miðvikudaginn heitir „Barneignir bannaðar”, á ameriskunni „The Last Child”. A myndin að gerast 1994, og fjallar um lög sem stjórnvöld hafa sett, og banna þau lög hjónum að eignast fleiri en eitt barn, þar eð fólksfjölgun i landinu er geig- vænleg. Þessi saga minnir menn kannski á þá islensku skáld- sögu, sem fjallar um svipað efni, „Niðjamálaráðuneytið” eftir Njörð P. Njarðvik, en sú bók kom út fyrir nokkrum ár- um og vakti mikla athygli hér heima. A föstudagskvöldið er á dag- skrá fréttaskýringaþáttur sem kallast „Kastljós”. Ólafur Ragnarsson sér um þann þátt, og mun hér vera kominn innlendi frétta- skýringaþátturinn, arftaki Landshornsins frá i fyrra. Þjóðviljanum hefur borist bréf frá manni einum i Pennsylvaniu i Bandarikjunum. Maður þessi heitir E.I. Shobert, en hann og kona hans voru á ferð hér á landi i sumar. Bréfið frá Shobert er aðeins merkt „Dagblaðið”, Reykja- vik, Island. Ekki er gott að segja, hvort Shobert álitur Þjóðviljann eina dagblaðið á Islandi, eða hvort póst- þjónustan hér heima litur svo á, að Þjóðviljinn sé eina blaðið. En það er reyndar rétt, að Þjóðviljinn er eina blaðið með viti. Hvað um það Shobert þessi kveðst hafa ver- iö á gangi i Hljómskála- garðinum þann 30. júni sl. ásamt frú sinni. Þar hittu þau hjón önnur hjón. Þau hjón „Stúlkan með hörgula hárið" Við sátum þarna 190 i vélinni, svo margir sem hægt var að koma fyrir i ekki stærra rými, allt var nákvæm- lega reiknað út, svo að enginn ferþumlungur færi til ónýtis. Sætin voru það þétt saman, að meðalmenn vel i lagi kæmu rétt'hnjánum fyrir án þess að vera i skrúfstykki af bakinu af næsta sæti fyrir framan. Gangurinn var rétt mátulega breiður, til þess að hægt væri að mætast. Væri eitthvað um að vera, svo sem veitingar eða sölumennska, var ekki viðlit að komast leiðar sinnar og urðu menn þá að standa þarna eins og illa gerðir hlutir hvernig sem ástatt var þar til flugfreyjunum þóknaðist að gera hlé á og biðja viðkomandi að fara inn i sætið hjá náunganum, á meðan vagninum var skotið fram hjá. 5 1/2 timi er kannski ekkert langur ef deyfilyfin — vinið — er notað óspart, meira að segja i hófi myndi kannski gera sitt gagn til þess ,,að drepa timann”, en þegar ná-' kvæmlega jafnlangur timi hefur farið i ferðalagið i heild, þarf að stunda drykkjuna óslitið ef þolinmæðinni á ekki að vera misboðið. Þeir reyna að para sig saman k u nn in g j a r n i r , landarnir eða þeir, sem eitt- hvað eiga sameiginlegt, æsku eða elli, mál eða litarhátt, en oft er það lika tilviljun, og kannski oftast, hverjir lenda saman, séu þeir ekki beinlinis ferðafélagar. 1 bekknum beint út af sitja tveir piltar á besta aldri og stúlka á liku reki. Þeir hafa hana ekki á milli sin, þær eru ekki alltaf til skiptanna, kannski aðeins litið brot af þeim, þegar allt kemur til alls. Hverju sem það sætir, er ekki óalgengt, að farþegarnir fari sjálfir fram til flug- freyjanna til þess að sækja sér drykk, kannski er hæverskan að verki, ef til vill verkar ekki voru islensk og búa einhvers staðar nærri Landsspitala- lóðinni. Eftir að kynni höfðu tekist með Shobert og frú og islensku hjónunum i Hljóm- skálagarðinum, buðu þau is- lensku þeim amerisku heim i kaffi þennan morgun. Þar heima tók amerikaninn með- fylgjandi mynd af sinum is- lensku vinum. Nú vill Shobert fá að vita: Hvað heita þessi hjón sem ég drakk kaffi hjá og hvar eiga þau heima? Shobert sjálfur býr i Pennsylvaniu og er utan- áskrift hans: E.I. Shobert. Residence: Box 343, St. Marys, Pennsylvania 15857. Ef islensku hjónin sjá þessa mynd og þekkja sjálf sig þar af, ættu þau að vitja um myndina og aðra til, sem Shobert sendi okkur. ljóshnappurinn og óþolin- mæðin og þorstinn segja til sin. Hún kemur aftur með þrjú hálffull plastglös af einhverj- um dökkum vökva og réttir þeim hvorum fyrir sig og heldur á einu sjálf. En nú er að komast inn fyrir. Það sýnist ekki smuga milli stóbaksins fyrir framan og hnjáa pilt- anna. En hún leggur i hann, snýr bakhlutanum i stólbakið og lunkar með lausu hendinni eitt hnéð af öðru fram hjá hvorum sköflung, og loks er hún heil i höfn. Og vinið ólgar i likama og sál. Og þarna fer ein á þeim aldri, sem álitið var, að ekki mætti dragast að þær færu að ganga út. Hún er það lika sjálfsagt, þótt hún sé ein á báti, þvi að litill drenghnokki nýbyrjaður að ganga hangir i pilsfaldinum hennar, en hún er augsýnilega kona ekki ein- sömul, þvi að hún fyllir það út i ganginn, að vart væri viðlit að komast fram hjá henni nema fyllast mikilli við- kvæmni fyrir að valda henni og þvi, sem hún ber undir belti, einhverju hnjaski. En hún er lika á leið fram i lindina eilifu, sem liklega aldrei þrýtur, meðan heimur- inn stendur. Og þegar hún kemur aftur, er litli snáðinn kominn i hægindið á maga mömmu sinnar og heldur hægri arminum um háls henni, en hún sinum vinstri um drenginn og á glasi hátt á loft i þeirri hægri. Löngunin er sú sama, hvernig svo sem ástatt er. Nautnin og náttúran eru systur, sem leita sinnar fullnægingu, hvað svo sem öllu velsæmi og siðgæði liður. En svo kom kaffið og með það ljómandi falleg ljóshærð flugfreyja eins og þær flestar eru og tiu dropar af koniaki með. Það féll áreiðanlega i góðan jarðveg, þar sem gúllassinn var, og sótthreinsaði, ef nokkuð var þar misjafnt fyrir. SIÐAN Umsjón: GG En það var ekki nema i einn bollann i sætaröðinni, þá var búið úr könnunni. „Veistu, hvað þetta er kallað i sveitinni, ungfrúð góö, þegar þetta kemur fyrir hjá konum. Það er kallað, að þær séu orðnar geldar.” „Og þetta leyfir þú þér að segja, maðurinn, kominn fast að sjötugu.” „Þú hefur auðvitað aldrei heyrt um það, að faðir Guðmundar Magnússonar læknaprófessors var 82 ára, þegar lifið kviknaði rétt einu sinni og strákur varð til.” Mannlifið er þarna fjöl- breytt, norrænt, Ijóshært og ljósleitt og bláeygt fólk frá Norður-Þýskalandi eða Norðurlöndum. Þarna eru kol- svarthærðir menn og konur dekkri i andliti en nokkur Majorku-íslendingur, og ekki sjáanlegt að nokkur blóðdropi sé i andliti þessa fólks, sem er með svört eða dökkbrún augu. Þarna eru lika negrar með svarta kollinn sinn, og hvergi segir intelligensan til sin eins og hjá negra. Menntunin segir miklu meira til sín i útliti og framkomu hjá þeim svarta en hvita. Farþegarnir eru alltaf 80% karlmenn, það er ekkert rauðsokka jafnrétti þegar um það er að ræða að íerðast kringum hnöttinn. Og þarna út við gluggann tveimur bekkjaröðum framar situr stúlkan með hörgula hárið. „Er þetta kannski ekki dýrðlegt. Svona ætti að mála dýrlinga i norðanverðri Evrópu, þá yrði meira um þá. „ Maria mey er japönsk i Japan og kinversk i Kina.” „Það er þá svo gott, að hör- gula hárið sé ekta”, segir sessunauturinn. Er ekki svo fátt orðið ekta að mat manna á þeim hlutum hefur breyst og það er ekki lengur það sálu- hjálparatriði, sem það var. Skipti það annars nokkru máli, hvort stúlkan með hörgula hárið sé ekta eða ekki, ef út i það færi? Og nú kemur kallið: Nó smoking. Fasten seat belts. (Stytt úr Mogga) Salon Gahlin Eftir þvi sem hjónaskilnuðum fjölgar, rekur fljótt að þvi, að silfurbrúðkaup breyti um. Það mun þá merkja 25. brúðkaup sama mannsins. —GG Yuma, heitir bandarisk kúrekamynd, sem sjónvarpiö sýnir iaugardaginn 5. október. Segir i dagskránni að myndin gcrist I smábæ einum vestra, þar semskálmöid rikir og nýr lögreglu- stjórikemur til bæjarins — eitthvað er þetta gamaikunnugt... £ c W _ m ur verinu eftik einar sigurðsson

x

Þjóðviljinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.