Þjóðviljinn - 22.10.1974, Blaðsíða 14

14 StÐA — ÞJÓÐVILJINN Þriöjudagur. 22. október. 1974.
21
— Fimm og tvö voru likir hvor
öörum. En það var ekki númer
tvö, það er ég viss um. Augun
voru ekki rétt, ekki ennið heldur,
hann kemur ekki til greina ef ég
get treyst minum eigin augum.
Það skrýtna er...
Borck kyngdi. Hugmynd-
ina hafði hann fengið i miðri setn-
ingu, honum gafst ekki timi til að
ihuga hana, hann lét hana vaða i
trausti þess að sér væri óhætt
að fylgja hugboðum.
— Það skrýtna er, að þótt ég sé
viss um að númer tvö sé ekki rétti
maðurinn, þá finnst mér einhvern
veginn... að ég hafi... að ég hafi
séð hann áður, einhvers staðar.
Leynilögregluþjónninn horfði
lengi þegjandi á Borck. Miriam
horfði á þá báða á vfxl.
— Herra Borck, þér eruð athug-
ull maður. Þér hafiðséð manninn
áður. Við sýndum ykkur mynd af
honum þegar þið komuð hingað
siðast. Númer tvö var okkarmaö-
ur. Misskiljið mig nú ekki, ég á
við að hann er jólasveinninn okk-
ar, sem missti stjórn á sér og
fleygði af sér búningnum. Ytri
fötunum. Hann er með öðrum
orðum gamall kunningi okkar og
við höfðum hann i myndskránni.
Þá hafið þér séð hann. Þér hafið
gott minni, herra Borck.
Miriam horfði á hann með á-
huga, hann reyndi að vera hóg-
vær á svipinn.
— Og þér eruð vissir um að
hann sé ekki lika yðar maður? Sá
sem slapp?
— Var ég ekki viss um það þeg-
ar ég sá myndina? Ég man ekki
lengur...
— Jú, þér voruð það.
Lausn á síðustu
krossgátu
I = S, 2 = K, 3 = A, 4 = M, 5=0,
6 = T, 7 = R, 8 = E, 9= I, 10 = P,
II = 0, 12 = G, 13 = É, 14 = L 15 = Y,
16 = A 17 = F, 18 = Ð, 19 = 0, 20 = Æ
21 = N, 22 = V, 23 = D, 24 = Ú,
25=H,, 26 = B, 27 = J, 28 = Þ, 29 = 1,’
30 = Ý, 31 = U.
— Ég er vist viss um það enn.
— Enda verðum við vist að við-
urkenna að flugurnar tvær — að-
ferðirnar ef nota má svo fint orð,
— voru ekki likar heldur.
— Hvernig náðuð þið i hann
þennan? spurði Miriam og hætti
loks að einblina á Borck.
— Við fengum nafnlausa upp-
hringingu. Klipið um nefið, i
simaklefa. Það er svo með flesta
brotamenn, að þeir eiga óvini.Ef
þeir stæðu betur saman, þá næð-
um við ekki helmingnum af þeim.
En þeir geta aldrei lært að vinna
saman, það hef ég margrekið mig
á. Herra Borck, finnst yður ekki
að við ættum að kalla manninn
hingað inn til öryggis?
— Ekki min vegna.
— En okkar vegna?
Leynilögreglumaðurinn og
Miriam hlógu. Borck fann allt i
einu að hann gat ekki staðið i
þessu einu sinni enn.
• — Ekki ykkar vegna heldur. Ég
er alveg viss i minni sök. Það var
ekki hann.
— Hann hefurfjarvistarsönnun,
það verð ég að viðurkenna, ekki
sérlega merkilega en...
— Mótorhjólið, hafa hundarnir
ekki ennþá þefinn af þvi? spurði
Miriam. Það hlýtur að vera...
— Góða min, þvi miður endist
svona þefur ekki til frambúðar.
Leynilögregluþjónninn sneri
sér aftur að Borck.
■ — Viss?
• — En peningarnir? sagði Miri-
am.
— Þvi miður hefur hann haft
nægan tima til að koma þeim
undan, rétti maðurinn, hver svo
sem hann er. Jafnvel þótt það
heföi verið þessi náungi, þá hefði
hann verið búinn að þvi.
Borck mætti augnaráði hins
sem hafði hvflt á honum allan
timann.
— Hefði það verið númer fimm,
byrjaði Borck, hefði það verið
númer fimm, þá hefði ég... nei.
Mig getur ekki rangminnt svo.
Svarið er já. Alvegviss.
Dyrnar lokuðust fyrir aftan
þau. Honum fannst sem það væru
dyrnar sem höfðu staðið opnar
dögum saman bakvið hann og
Brúðkaup
Þann 21.9. voru gefin saman i
hjónaband i Þjóðkirkjunni I
Hafnarfirði af sr. Braga
Benediktssyni Þórhildur Sigur-
jónsdóttir og Jón Ölafsson.
Heimili þeirra verður að Hverfis-
götu 50, Hafnarfirði.
(Ljósm.st. Gunnars Ingimars)
Þann 14.9. voru gefin saman i
hjónaband af sr. Þorsteini
Björnssyni Guðrún Asmunds-
dóttir og Magnús Þorkelsson.
Heimili þeirra verður að Álfhólfs-
vegi 43, Kópavogi.
(Ljósm.st. Gunnars Ingimars)
hann hafði beðið þess að þeim
væri skellt aftur.
— Drykk?
• — I fljótheitum. Ég á eftir að
ganga frá helmingnum af jóla-
gjöfunum.
Þegar hann opnaði dyrnar að i-
búðinni sinni, mundi hann eftir
lyklinum sem hinn maðurinn
hlaut enn að hafa á sér, og aftur
fannst honum sem dyrnar fyrir
aftan hann opnuðust. En það var
ósköp venjulegur lykill og hverj-
um kæmi til hugar að setja hann i
samband við hann? Það myndu
Hða... kannski mörg ár... áður en
maðurinn fengi tækifæri til að
nota lykilinn. Og var ekki allt
lauslegt hirt af þeim? Til öryggis
væri lika hægt að skipta um skrá.
— Má ég fá simann lánaðan?
spurði Miriam meðan hann hellti
I glösin.
Hann fann að hann var skjálf-
hentur, hann varð að bera glasið
alveg upp að flöskustútnum til að
sulla ekki niður.
— Það er ég. Ég ætlaði bara að
segja þér að ég verð dálitið siðbú-
inn, það hefur dálitið komið fyrir
sem ég segi þér frá seinna.Farði
bara inn og reyndu að hafa ofanaf
fyrir þér...
I Hún sat yst á stólbríkinni og var
alltof fljót að tæma glasið sem
hann hafði rétt henni.
— Hvað gerirðu um jólin?
spurði hún.
— Það er vanalegi móðurbróð-
irinn og pabbi, ef við getum kom-
ið honum upp i bil. Hvað um þig?
— Fyrrverandi maðurinn minn
er fráskilinn, var ég búin að segja
þér það? Okkur datt i hug að það
gæti verið gaman að halda saman
jólin, við uppgjafafólkið. Hugs-
aðu þér, við erum orðin svo finir
vinir eftir að ekkert er á milli
okkar, finnst þér það ekki snið-
ugt? Heyrðu, mér fannst sem
snöggvast að rétti maðurinn væri
þessi númer tvö i röðinni. Sá rétti,
sá sem var jólasveinn. Ég hélt að
hann hefði verið hjá okkur lika.
— Ætli hann hafi bara ekki ver-
ið glæpamannslegur svona yfir-
leitt.
— Það getur vel verið.
Hún rak fram tunguna og
sleikti glasbrúnina. Hún stóð upp.
■ —■ Flemming, sagði hún. — Liði
þér vel yfir jólin.
Hún faðmaði hann og kyssti
hann á vangann. Reykelsislyktin
sem hún losnaði aldrei við, kitlaði
nasir hans. Hann þrýsti henni að
sér sem snöggvast og varir hans
snertu svart og gljáandi hárið á
henni. Svo færði hún sig fjær hon-
um og honum fannst einhvern
veginn sem það væri endanlegra
en endranær.
Hann var aleinn i ibúð sinni.
Það var búið að kveikja á rauðu
neonstöfunum I bakariinu. Hann
opnaði flösku af porter og drakk
hann þar sem hann stóð við
gluggann. Tvær stúlkur stóðu
saman inni i simaklefanum og
ræddu öðru hverju við hina þriðju
sem stóð á gangstéttinni. Hann
fór niður og keypti kvöldblöðin,
myndin af andliti mannsins var á
fyrstu slðunum.
Textinn undir myndinni var
svohljóðandi: Hinn handtekni,
stud. polyt Wilhelm Christian
Sorgenfrey, sem þverneitar að
vita neitt um jólasveinsránið.
Uppi I ibúðinni fleygði hann
blöðunum I gólfið jafnóðum og
hann lauk við að lesa þau. Ekki sá
sami.stóð i undirfyrirsögn. Gam-
all kunningi lögreglunnar stóð i
annarri. Hann setti Flamen-
coplötuna á og ráfaði um milli
blaðanna með nýjan porter i
hendinni.
Þeir máttu ekki sjá hann svona.
Hann dró gluggatjöldin fyrir þótt
ekki væri orðið dimmt ennþá, rétt
á eftir tók hann simann úr sam-
bandi og hækkaði i plötuspilaran-
um. Hann kveikti ekkert ljós,
heldur iét tónlistina vekja með
sér notalegar sýnir. Okkurgul sól,
heitar klappir, reglulegt öldu-
gjálfur, skortitur i hlýju rökkri. I
notalegri birtu stóð blái nestis-
kassinn sem á var skrifað: Verði
þér að góðu með skáskrift yfir
lokið. Hann stóð gleiðstigur — til
aö missa ekki jafnvægið — með
sinn fótinn á hvoru dagblaðinu.
Dyrnar höfðu lokast fyrir aftan
hann og nú komu viðbrögðin.
Hann tæmdi flöskuna og hendur
hans skulfu ennþá; hann var sæll
og hamingjusamur, En eftir
nokkra stund hafði skjálftinn
breiðst út um allan kroppinn og á-
gerðist svo, að hann neyddist til
að styðja sig við eitthvað.
Þriðjudagur 22. október
7.00 Morgunútvarp, Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og for-
ustugr. dagbl.), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.55.
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Rósa B. Blöndals held-
ur áfram að lesa söguna
„Flökkusveininn" eftir
Hector Malot (8). Tilkynn-
ingar kl. 9.30. Létt lög milli
liða. Morgunpopp kl. 10.25.
Morguntónleikar kl. 11.00:
Michel Piguet, Walter
Stiftner og Martha Gmiider
leika Sónötu i a-moll fyrir
blokkflautu, barokkfagott
og sembal eftir Diogenio
Bigaglia/ Maurice André og
Marie-Claire Alain leika
Sónötu i e-moll fyrir
trompét og orgel eftir
Corelli/Annie Challan og
hljómsveitin Antica Musica
leika Hörpukonsert i Es-dúr
eftir Franz Petrini; Warren
Stannard og Arthur Polsen
og Harold Brown leika Kon-
sert i d-moll fyrir óbó, fiðlu
og sembal eftir Telemann.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Eftir hádegið. Jón B.
Gunnlaugsson leikur létt lög
og spjallar við hlustendur.
14.30 Fólk og stjórnmál.Auð-
unn Bragi Sveinsson les
þýðingu sina á endurminn-
ingum Erhards Jacobsens
(5).
15.00 Miðdegistónleikar: Is-
iensk tónlista. Þrjár mynd-
ir fyrir litla hljómsv.eit eftir
Jón Leifs. Sinfóniuhljóm-
sveit íslands leikur, Páll P.
Pálsson stj. b. Islensk þjóð-
lög i útsetningu Róberts A.
Ottóssonar og Karls O.
Runólfssonar, lög eftir Jón
Leifs og Arna Björnsson.
Guðmundur Guðjónsson
syngurt Atli Heimir Sveins-
son leikur á pianó. c.
„ömmusögur”, hljómsveit-
arsvita eftir Sigurð Þórðar-
son. Sinfóniuhljómsveit ís-
lands leikur; Páll P. Pálsson
stj. d. „Forspil og Daviðs-
sálmar”, tónverk fyrir
barytón og kammersveit
eftir Herbert H. Ágústsson.
Guðmundur Jónsson og Sin-
fóniuhljómsveit Islands
flytja; Páll P. Pálsson stj.
16.00 Fréttir. Tiikynningar.
(16.15 Veðurfregnir).
16.15 Popphornið.
17.10 Tónleikar.
17.30 Sagan: „Sveitabörn
heima og I.seli” eftir Marie
Hamsun.Steinunn Bjarman
lýkur lestri þýðingar sinnar
(16).
18.00 Tónleikar. Tilkynning-
ar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 Til umhugsunar. Þáttur
um áfengismál I umsjá
Sveins H. Skúlasonar.
19.50 „Garður ásta”, ljóða-
flokkur eftir Franz Tous-
saini,Jón skáld úr Vör les
eigin þýðingu.
20.00 Lög unga fólksins.Ragn-
heiður Drifa Steinþórsdóttir
kynnir.
21.00 SkúmaskoLHrafn Gunn-
laugsson sér um þáttinn.
21.30 Djass á Norrænu tónlist-
arhátiðinni i Kaupmanna-
höfn 3.-9. þ.m. Jón Múli
Árnason kynnir.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Kvöldsag-
an: „Septembermánuður”
eftir Fréderique Hébrard,
Gisli Jónsson islenskaði.
Bryndis Jakobsdóttir les
(12).
22.45 Harmonikulög,Jo Basile
leikur með hljómsveit sinni.
23.00 A hljóðbergi. „Gabriel-
Ernest”, smásaga eftir
Saki. Keith Baxter les.
23.25 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
20.00 Fréttir.
20.25 Veðúr og auglýsingar.
20.35 Hjónaefnin (I promessi
sposi). Ný itölsk framhalds-
mynd i átta þáttum, byggð á
samnefndri skáldsögu eftir
einn helsta brautryðjanda
Italskrar skáldsagnagerðar,
Alessandro Manzoni, sem
uppi var frá 1785 til 1873. 1.
þáttur. Þýðendur Sonja
Diego og Magnús G. Jóns-
son. Sagan gerist á 17. öld og
skammt frá Milanó, sem
um þær mundir laut stjórn
spánverja. 1 landinu rikir
stöðugur ófriður og farsóttir
og óáran hefja á fólkuð.
Aðalpersónur sögunnar,
Lucia og Ranzo, eru ung og
ástfangin. Brúðkaup þeirra
hefur þegar verið ákveðið,
en áður en af þvi verður
kemur slæm hindrun i ljós.
Spænskur valdamaður I
bænum, Don Rodrigo að
nafni, leggur hug á stúlk-
una, og kemur i veg fyrir
giftinguna. Aðalhlutverk i
framhaldsmyndinni leika
Paola Pitagora, Nino
Castelnuovo og Tino Carr-
aro, en leikstjóri er Sandro
Bolchi.
21.45 Þvi fer fjarri^
Norskur skemmtiþáttur með
stuttum, leiknum atriðum.
Þýðandi Jóhanna Jóhanns-
dóttir. fNordvision —
Norska sjónvarpið)
22.15 Heimshorn, Fréttaskýr-
ingaþáttur. Umsjónarmað-
ur Sonja Diego.
22.45 Dagskrárlok.

Indversk undraveröld
m
Éll
Vorum að taka upp mjög glæsilegt og fjöl-
breytt úrval af austurlenskum skraut- og list-
munum, m.a. útskorin borð, vegghillur, vör-
ur úr messing, veggteppi, gólfmottur og
margt fleira.
Einnig úrvai af indverskri bómull, batik-efn-
um, rúmteppum og mörgum gerðum af
mussum.
Nýtt úrval af reykeisi og reykelsiskerjum.
Gjöfina, sem ætlð gleður, fáið þér I
Jasinin
Laugavegi 133 (við Hlemmtorg).
»lS*ffilS*»llíl!H!