Þjóðviljinn - 22.03.1975, Side 11

Laugardagur 22. marz X975. ÞJÓÐVILJINN — StÐA 11
„Að gefnu tilefni99
Skáli Ferðafélags tslands I Þórsmörk.
1 En kraumar í pottunum hjá Ferðafélagi íslands
Skjöldur Eiriksson á Skjöldólfs-
stöðum á Jökuldal hefur beðið
blaðið birtingar á erfirfarandi
grein og fylgir hcnni athugasemd
frá einum blaðamanna Þjóðvilj-
ans. Fyrirsögnin á handriti
Skjaldar var: Að gefnu tilefni.
I Þjóðviljanum 26. febrúar sið-
astliðinn er grein sem nefnist:
„Sama stefna —• sama stjórn”.
Greinin fjallar um átök á aðal-
fundi Ferðafélags tslands 24.
febrúar sl. Greinarhöfundur
nefnir sig hj. Fjallar hann að
nokkru um skýrslu stjórnar en
kemur svo að hjartansmáli sinu,
dylgjunum um frönsku ferðahóp-
ana sem að undanförnu hafa ferð-
ast hér á landi á vegum F.í. —
Um þá segir hj orðrétt:
„Upplýst er að hinn franski að-
ili sem félagið hefur haft skipti
við um hina umdeildu frönsku
hópa hefur ekki getið sér gott orð i
bankaheiminum, ennfremur að
stjórnarmenn hins meinta
franska félags eru i Frakklandi
taldir útlendingar”.
1 tilefni af þessari klausu lang-
ar mig að spyrja þennan hj nokk-
urra spurninga:
1. Hafa þessir frönsku ferðahóp-
ar sýnt illa umgengni og/eða
óorðheldni i skiptum sinum við
F.Í.?
2. Hefur F.l orðið fyrir fjárhags-
legum og/eða siðferðilegum
skakkaföllum af samskiptum
sinum við þá?
3. Hafa ferðir þessara hópa sýnt
illa umgengni i húsum félags-
ins eða skemmt það umhverfi
sem þeir hafa lagt leið sina
um?
4. Gáfu samskipti F.í. við
frönsku ferðahópana ástæðu til
að njósnað væri um fjárhags-
lega stöðu þeirra i erlendum
bönkum?
5. Eru hús F.í. ekki látin i té út-
lendum ferðahópum á annarra
vegum?
Gott væri að fá undanbragða-
laus svör við þessu.
Eitthvað vefst það fyrir mér að
skilja meininguna i fyrirsögn
greinar hj þar sem hann segir:
„Sama stefna”. — Er þá mein-
ingin eftir allt bramboltið að hinir
frönsku ferðahópar verði áfram á
vegum F.t.? Eða á „bankaheim-
urinn” að vera það leiðarljós sem
ákveður hverjir eru æskilegir
ferðamenn á vegum þess og
hverjir ekki?
Seint i grein hj er klausa mér og
minum umbjóðendum sérstak-
lega tileinkuð. Þar gefur hj mér
sem fulltrúa Ferðafélags PHjóts-
dalshéraðs einkar lofsverða eink-
unn um ágæta eiginleika enda
þótt nafn mitt sé ekki beinlinis
nefnt. Orðrétt stendur þar: „Þess
má geta að 21 félagsmaður (19
voru þeir) deildarinnar á Egils-
stöðum (Fljótsdalshéraðs á það
nú að vera) tók þátt i þessari at-
kvæðagreiðslu þótt fjarstaddur
væri. Notfærðu þeir sér heimild i
félagslögum til að gera út sendi-
mann með umboð og „lék hann
tuttugu og tveim skjöldum” á
fundinum”.
Já, tviræð er nú merkingin, þótt
trúlega eigi hj hér við atkvæða-
seðla þá sem ég hafði ráðstöf-
unarrétt á. Það skyldi þó aldrei
vera að þessi hj hafi hrifist svo
mjög af smekklegum viðbrögðum
og fyndni fundarstjórans i sam-
bandi við umboð min að hann hafi
þurft að tjá opinberlega undir-
gefni sina og aðdáun? Sagt var
um trú hjú sinna húsbænda „að
þau voru einföld i sinni þjónustu”.
Var slikt talið mjög lofsvert svo
sem vænta mátti, og ætla ég að
þessi hj sé slikum eiginleikum'
gæddur.
Stundum gat þjónustusemin
gengið svo langt að hún verkaði
öfugt við tilganginn. Var slikt
gjarnan nefnt „Bjarnargreiði” og
þeim litt að skapi er fyrir urðu.
Ætla ég að skrif þessa hj séu
litt til þess fallin að treysta sam-
vinnu og samhug innan F.I.. Er
þvi núverandi stjórn félagsins lit-
ill akkur i þeim, að ekki sé meira
sagt.
Óbeint var dylgjað um að
Ferðafélag Fljótsdalshéraðs
(Egilsstaða segir hj) hafi á vita-
verðan hátt notað heimild i lögum
F.l. til þess að koma sinum sjón-
armiðum á framfæri. Ætla má
þvi að hj reikni með að núverandi
stjórn F.í. setji undir þann leka,
enda væri það i samræmi við þau
viðhorf sem komu fram hjá fund-
arstjóra sem neitaði að taka um-
boð mitt gilt. Fann hann þvi flest
til foráttu. Voru þá þrir lögfræð-
ingar fengnir til að úrskurða um
gildi þess og var úrskurður þeirra
sá að það væri gilt, svo fremi sem
Ferðafélag Fljótsdalshéraðs
hefði staðið að fullu i skilum við
F.l. Reyndist svo vera.
Ekki virtist mér fundarstjóri
una þeim úrskurði vel. Reyndi
hann að gera orðalag umboðsins
hlægilegt, einkum það atriði er
fjallaði um að ég hefði óbundnar
hendur um á hvern hátt ég neytti
atkvæða umbjóðenda minna.
Fannst sumum fundarmanna
þetta fyndið og hlógu að, enda til
þess ætlast af fundarstjóra.
Ekki veit ég hvaða merkingu
fundarstjórinn leggur i orðið
„fullt umboð”. Ekki sáu lögfræð-
ingarnir sem úrskurðuðu gildi
þess neitt athugavert við orðalag
þess, svo sem úrskurður þeirra
vottar.
Það upplýstist á fundinum að
fulltrúar Ferðafélags Húsavikur
höfðu einnig með sér'úmboð sem
þeir ekki nýttu. Má vera að þær
viðtökur sem min umboð fengu
hjá fundarstjóra hafi átt sinn þátt
i þvi. Má hver lá þeim það sem
vill þó þeir að fenginni reynslu
minni kærðu sig ekki um að láta
fundarstjóra hæðast að umbjóð-
endum sinum.
Spurningin er hinsvegar þessi:
Hver var hlægilegur? Voru það
þeir sem hlegið var að eða þeir
sem hlógu?
Ekki vissi ég fyrr en eftir fund-
inn að engin deild hefur verið
stofnuð hér i Reykjavik innan F.l.
svo sem viða er annars staðar á
landinu. Verður slikt að teljast
bæði eðlilegt og sjálfsagt þar sem
um landssamtök margra hópa
viðs vegar um land er að ræða.
Ég vil minna fundarstjóra á
viðtal er hann átti við
mig eftir fundinn, og spurningu
hans um það hvað við i Ferðafé-
lagi Fljótsdalshéraðs mundum
segja ef þeir hér i Reykjavik
sendu menn með umboð á aðal-
fund Ferðafélags Fljótsdalshér-
aðs? 1 þessari spurningu felst það
að fundarstjóri litur á F.l. sem
ferðafélag Reykjavikur. Þessi
spurning hans var þvi alveg út i
hött. — Þessi fundur var lands-
fundur en ekki fundur félags-
manna F.l i Reykjavik.
Aðalfund F.t. mætti þvi gjarn-
an i framtiðinni halda á hinum
ýmsu stöðum á landinu þar sem
deildir eru starfandi og raunar
viðar. Þar gætu fulltrúar Reykja-
vikur sem aðrir lagt fram sin um-
boð ef þurfa þætti.
Að lokum vil ég taka fram að
Ferðafélag Fljótsdalshéraðs er
enginn bónbjargaraðili innan F.l.
Félag þetta er ungt að árum en
hefur staðið i miklum fram-
kvæmdum að undanförnu i húsa-
byggingum og fleiru sem aðili að
F.l. Má ég minna þennan hj á að
það hefur reist sæluhús við Snæ-
fell. Sæluhúsið við Kverkfjöll var
sameiginlega reist af ferðafélög-
unum á Fljótsdalshéraði, Húsa-
vik og Vopnafirði. Ekki er mér
kunnugt um að F.l hafi lagt þar
fram fé eða vinnu.
Við i ferðafélagsdeildunum úti
á landi teljum okkur eiga fullan
rétt á þvi að okkar sjónarmið fái
að koma fram en séum ekki látnir
gjalda aðstöðu okkar gagnvart
aðalfundum F.l: hér i Reykjavik.
Þvi er umboðsheimild sú, sem er i
félagslögum F.t bæði eðlileg og
sjálfsögð þar til annarri skipan
hefur verið komið á sem jafnar
aðstöðumuninn.
Ef stjórn F.t. er samþykk við-
horfum fundarstjóra sins til um-
boða minna og þá um leið ann-
arra utan af landi, samanber og
viðhorf hj, þá er markmiðið eitt-
hvað annað en velferð F.t.
Skjöldur Eiriksson
„ En ef viö nú reyndum
að brjótast þaö beint?"
Skjöldur á Skjöidólfsstöðum
virðist vera reiður. Hann er sem
betur fer ekki reiður við mig enda
eigum við ekkert sökótt hvor við
annan. Hitt má vera að hann sé
reiður við meirihlutann i stjórn
Ferðafélags Islands, við meiri-
hlutann á aðalfundi félagsins 24.
febrúar siðastliðinn, við allar
deildir ferðafélagsins úti á landi
nema sina eigin, og við meirihlut-
ann á félagsfundi F.t. 10. febrúar
sl. Hins vegar þykir honum henta
að láta lita svo út sem hann eigi
sérstaklega vantalað við mig.
Minnir þetta ekki dálitið á það
þegar rússar skömmuðu Albaniu
hér um árið en meintu Kina? Ég
er semsagt eins konar vesalings
litil Albania fyrir Skjöld á Skjöld-
ólfsstöðum en hans fjölmenna
Kina er sá mikli meirihluti i F.t.
sem ég áðan greindi. Það er þvi
ekki bara við fréttamann og fund-
arstjóra að sakast sem eru svo
aumir að þeir bera ekki einu sinni
nöfn i huga Skjaldar, og er þetta
liklega heiðursvottur við Hákon
Bjarnason skógræktarstjóra,
heiðursfélaga F.t., sem tókst
snilldarvel að stýra siðasta aðal-
fundi gegnum válynd veður.
Skjöldur spyr „þennan hj”
nokkurra spurninga. Ég er að
visu hj en mér dettur ekki i hug að
svara þeim. Kinverjar svara
nefnilega fyrir sig. Deiluefnin um
grundvallarstefnu ferðafélagsins
hafa verið reifuð á tveim fundum
i röð og Skjöldur þekkir rök og
mótrök fullvel. Við vorum borð-
nautar á aðalfundinum og ég sá
ekki að hann træði neinu vaxi upp
i eyrun á sér. En heyrn manna er
misjöfn og mig henti það að mér
heyrðist fundarstjóri tilkynna að
21 félagsmaður af Héraði hefði
sett atkvæði á Skjöld en þeir voru
þá 19. Ég viðurkenni mina villu.
Sömuleiðis er mér ljúft að játa að
ég visaði til deildarinnar á Héraði
með þvi að nefna Egilsstaði i ann-
að skiptiö af tveim sem ég þurfti
að láta hennar getið i fundarfrá-
sögn fyrir Þjóðviljann. Ég leyfði
mér sumsé sama munað i tilvis-
unum og menn gerðu i mæltu
máli á aðalfundinum án þess það
væri talað við þá með tveim
hrútshornum fyrir bragðið.
Ég sótti báða fundi ferðafélags-
ins um deilumálin nú i febrúar og
skrifaði stuttorðar frásagnir af
báðum i blað þetta sem ég vinn
við. Ég þóttist leggja mig fram
um að gæta hlutlægni — kom
meira að segja réttmætum hrós-
yrðum um Einar Guðjohnsen til
skila i hinni fyrri grein — og lagði
áherslu á niðurstöður — meiri-
hlutasamþykktirnar og grundvöll
þeirra. Þetta notfærði ágætur
maður af Ingjaldssandi, Jón I.
Bjarnason, til sérstaklega góð-
gjarnrar útleggingar i Morgun-
blaðinu þar sem hann gaf i skyn
að svona kommúnistar (eins og
ég) með svöna málgögn á bak við
sig (eins og Þjóðviljann) stæðu
fyrir rógsherferð á hendur Einari
Guðjohnsen!
Skjöldur á Skjöldólfsstöðum
kemur hins vegar af gagnstæðu
iandshorni við Jón og er ekki
skrýddur neinum skollabuxum. En
heyrðu Skjöldur: Eigum við ekki
aö láta öll ólikindalæti lönd og
leið, ég skal varpa minum „22
skjöldum" út i hafsauga, og vilt
þú þá ekki kasta frá þér þinum
tveim hrútshornum? En taktu
það ekki svo að ég sé að meina
ykkur rússum að tala við kinverja
milliliðalaust, enda var það
aldrei á valdi Albaniu.
Hjalti Kristgeirsson.
Styrkur til háskóla-
náms á Irlandi
trsk stjórnvöld bjóða fram styrk handa Islendingi til náms
við háskóla eða hliðstæða stofnun á irlandi háskólaárið
1975-76. Styrkfjárhæðin er 600 sterlingspund og styrkþegi
þarf ekki að greiða kennslugjöld. Styrkurinn veitist til
náms I Irskri tungu, bókmenntum, sögu eða þjóðfræðum,
eða I enskri tungu og bókmenntum.
Umsóknum um styrk þennan skal komið til menntamála-
ráðuneytisins, Hverfisgötu 6, Reykjavlk, fyrir 25. april
n.k. Umsókn fylgi staðfest afrit profskirteina ásamt
tvennum meðmælum og vottorði um kunnáttu umsækj-
anda I ensku eða irsku. — Sérstök umsóknareyðublöð fást I
ráöuneytinu.
MENNTAMALARAÐUNEYTID,
17. inars 1975.
Eyjaflug auglýsir
Eftir gagngerða mótorskoðun tökum við
til við að veita ungum sem öldnum hina
vinsælu þjónustu vora.
Eyjaflug Bjarna Jónssonar,
simi 1534 Vestmannaeyjum.