Þjóðviljinn - 08.06.1975, Side 13

Sunnudagur 8. júni 1975 ÞJÓÐVILJINN — StÐA 13
12 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 8. júnl 1975
35 SKIP BUNDIN I REYKJAVIKURHOFN
_ _ _ _ .. 1:1' • s. ' ■ . V
Hvaö kostar
þetta ævintýri
ráðherranna?
I dag liggja 25 farskip bundin við bryggju i
Reykjavik. Þar af á Eimskipafélag íslands 13 skip
og hefur tvö auk þess á leigu, 6 skip eru á vegum
annarra aðila. Stöðvun þessara skipa stafar af
samúðarverkfalli vélstjóra á farskipunum með
stéttarbræðrum sinum á stóru skuttogurunum, og
verkfall sjómanna á skuttogurunum stafar eins og
alþjóð er kunnugt af þvi að rikisstjórnin neitar að
semja við sjómenn, en heimtar ásamt þeim aðilum
sem gera þessa þjóðareign sem skuttogararnir eru,
út, að fækka i áhöfn skipanna og afnema vökulögin.
Og hvað kostar þetta ævintýri
ríkisstjómarinnar þjóðina? Það
eru sjálfsagt margir miljarðar i
útlögðum kostnaði með aflatjóni,
en litum aðeins á eitt dæmi sem
snýr að eigendum farskipanna.
Þessi farskip okkar eru frá 500
brúttólestum og uppi 3000 brúttó-
lestir að stærð. Bara það eitt, að
láta skipin liggja I höfn kostar 3
kr. á hverja brúttólest á far-
skipunum, i hafnargjöld, þannig
að það kostar frá 1500 kr. á dag og
uppi 9000 kr. á dag að láta skipin
liggja viö hafnargarðinn. Og ef
við tökum meðaitalið af skipa-
stærðinni, 2000 brúttólesta skip,
þá kostar það um 150.000 kr. á dag
í hafnargjöld.
Ofan á þetta bætist svo manna-
kaup til áhafna skipanna, þar
sem það eru aðeins vélstjórar
sem eru i verkfalli. Á þeim 15
skipum Eimskips sem liggja
bundin eru 234 menn. Þannig að
það eru nærri 300 menn á öllum
farskipaflotanum sem greiða
verður laun, og bara það eitt er
yfir 600.000 kr. á dag. Allt er þetta
mjög vægt reiknað og ekki kæmi
á óvart þótt það kostaði hátt á
aðra miljón á dag að láta skipin
liggja fyrir utan það tjón að þau
flytja hvorki vörur að né frá land-
inu.
Skuttogararnir
Og þá eru það skuttogaramir.
Þeir liggja 12 bundnir i Reykja-
vfkurhöfn og sjást allir á mynd-
inni hér að ofan. Flestir eru þeir
þetta 700 til 900 brúttólestir að
stærð. Hafnargjöld fyrir þá eru
helmingi lægri en hafnargjöldin
fyrir farskipin. Það kostar sem
sagt 1,50 kr. á hverja brúttólest á
dag að láta þá liggja bundna við
bryggju. Þetta er þvi um 1200 kr.
á hvern þeirra að meðaltali á
sólarhring, og þeir eru 12 i
Reykjavik.
Það eru að visu aðeins skip-
stjórar og stýrimenn sem taka
laun og þau lág meðan skipin
liggja bundin, en það tjón sem
hlýst af þvi að halda þeim ekki úti
til veiða vikum saman skiptir
miljóna hundruðum eða miljörð-
um, það veit enginn hvernig þau
hefðu aflað.
Allt geristþetta á sama tima og
rikisstjórnin talar um tóma
gjaldeyrissjóöi og að nauðsynlegt
sé að skerða kjör almennings sem
mest vegna óárans i viðskiptum.
Þaö þýðir litið fyrir veiðimann
sem ekki vitjar um netin að
kvarta um aflaleysi.
—S.dór
22 farskip, 22 skuttogarar
Miljarðatjón þjóðarbúsins
Þegar myndin hér efst á siðunni, sem tekin er yfir
Reykjavikurhöfn i siðustu viku, er skoðuð blasir við
heldur ófögur sjón. Við getum skipt þvi i þrennt sem
við blasir á myndinni. í fyrsta lagi sést hvar mest-
allur farskipafloti landsmanna liggur bundinn við
bryggju, i öðru lagi sést að helmingur allra stóru
skuttogaranna sem til eru i landinu liggur bundinn
við bryggju og i þriðja lagi sést hvar geymd eru
hundruð óseldra bifreiða sem fluttár voru tak-
markalaust til landsins á siðari hluta ársins 1974 og
tæmdu gjaldeyrissjóð þjóðarinnar. Þó er sá bilafloti
sem sést á þessari mynd ekki nema hluti af þeim
fjölda bifreiða sem óseldar liggja i landinu og eins
og áður segir er þetta ekki nema helmingur skut-
togaranna og mörg farskip liggja bundin annars-
staðar. Samt er þessi sjón sem við blasir i meira
lagi óhugnanleg. Á sama tima og þetta ástand blas-
ir við er meira en helmingur islensku ráðherranna
að leika sér i kurteisisheimsóknum eða
NATO-heimsóknum útum heim, en þeir sem eftir
sitja heima reyna i örvæntingu að setja
þvingunarlög á islenskan verkalýð, sem er að reyna
að rétta kjör sin við,svo fólk hafi til hnifs og skeiðar.
Og þessi þvingunarlög eru rekin öfug ofan i ráð-
herra ihalds og framsóknar aftur, og eftir stendur
rikisstjórnin ráðvilltari en nokkru sinni fyrr.
Gjaldeyrisstefna
hægristjórnar:
Hundruö bifreiöa óseldar
Já, þriðja atriðið á
myndinni hér að ofan sem
vitnar um ráðleysi ríkis-
stjórnar Geirs Hallgríms-
sonar eru óseldu bílarnir á
þaki vöruskemmunnar.
Um síðustu áramót voru
rúmlega 2000 bílar óseldir í
landinu. Ekki er vitað ná-
kvæmlega hve margir af
þessum bílum eru óseldir í
dag, en þeir eru í það
minnsta um eitt þúsund.
Fyrstu fjóra mánuði ársins 1975
voru seldar rúmlega 1000 bifreið-
ar og giska má á að fyrstu 5 mán-
uöina hafi verið seldar 13 til 1400
bifreiðar. Nú segir það ekki alla
söguna vegna þess að margir bif-
reiðainnflytjendur áttu engar
bifreiðar á lager um siðustu
áramót og hafa þvi orðið að flytja
inn þá bila sem þeir hafa selt á
þessu ári. Þess vegna er ekki
hægtað draga þá 13—1400 bfla frá
óselda flotanum sem til var hér
um sl. áramót og má þvi ætla að I
það minnsta eitt þúsund bifreiðar
séu óseldar enn, kannski fleiri.
Sá gegndarlausi bifreiðainn-
flutningur er átti sér sað á siðasta
ári, einkum á siðari hluta ársins
varð til þess að tæma gjaldeyris-
sjóði okkar. Rikisstjórn Geirs
Hallgrimssonar gerði enga til-
raun til að hefta þennan innflutn-
ing á nokkurn hátt.og þegar for-
sætisráðherra var spurður að þvi
i sjónvarpinu fyrir nokkru hvers-
vegna rikisstjórnin hefði ekki
1 '
stöövað innflutning á bifreiðum
þegar markaðurinn var mettur
en bifreiöainnflytjendur að safna
sér á lager, svaraði hann með
þeim orðum sem fræg eru orðin:
Atti hér að rikja vöruskortur?
Æru-Tobbi sagöi einu sinni:
Dauður maður dauður var
sendimaður sendur var
uppi séra Valdemar
til að yrkja ijóðin þar.
Þetta sýnir okkur að viö höfum
átt orðsnillinga á öllum timum.
—S.dór
,Atti að ríkja hér vöruskortur’’
2000 bílar óseldir um áramót