Þjóðviljinn - 21.06.1975, Page 2

2 StÐA — ÞJ6ÐVILJINN Laugardagur 21. júnt 1975.
STARFSSTÚ LKN AFÉ L AGIÐ SÓKN —
Skemmtiferð
Starfsstúlknafélagið Sókn gengst fyrir
skemmtiferð — að Skaftafelli i öræfum —
fyrir félagskonur og gesti þeirra dagana
11.-13. júli 1975.
Lagt verður af stað frá Umferðarmiðstöð-
inni kl. 18.00 föstudaginn 11. júli — ekið
verður beint að Skógum og gist þar á laug-
ardagsnótt og snæddur morgunverður.
Á laugardagsmorgun verður ekið i Skafta-
fell og deginum eytt þar. Um kvöldið verð-
ur ekið aftur að Skógum og gist þar á
sunnudagsnótt og borðaður morgunverð-
ur.
Á sunnudag verður ekið til Reykjavikur og
skoðaðir merkisstaðir á leiðinni eftir þvi
sem föng verða á.
Fargjald i ferðalagið, þar með talin gist-
ing i Skógum, i svefnpokaplássi, morgun-
verður báða dagana svo og leiðsögumað-
ur, verður kr. 4000.00 til kr. 4200.00.
Þær konur, sem vilja taka þátt i þessari
ferð geri svo vel að skrifa sig á lista, sem
liggja frammi hjá trúnaðarmönnum á
vinnustað eða hafa samband við skrifstofu
Sóknar, simi 25591.
Kostur er á þvi að fá heitan mat i Skógum
laugardagskvöldið 12.. júli. Þær konur,
sem vildu nota sér það eru beðnar að til-
kynna það um leið og farseðill er pant-
aður.
Þátttöku i ferð þessa þarf að tilkynna fyrir
1. júli.
Reykjavik, 18. júni 1975,
Starfsstúlknafélagið Sókn.
Rannsóknastyrkir
frá Matvæla-
og landbúnaðarstofnun
Sameinuðu þjóðanna
Matvæla- og landbúnaöarstofnun Sameinuöu þjóöanna
(FAO) veitir árlega nokkra rannsóknastyrki, sem kenndir
eru viö André Mayer. Styrkirnir eru bundnir viö þaö sviö,
sem starfsemi stofnunarinnar tekur til, þ.e. ýmsar grein-
ar landbúnaðar, skógrækt, fiskveiöar og matvælafræöi,
svo og hagfræöilegar rannsóknir á þeim vettvangi. Aug-
lýst hefur verið eftir umsóknum um styrki þá, sem til út-
hlutunar koma á árinu 1975. Skal umsóknum hér á landi
komiö til menntamálaráöuneytisins, Hverfisgötu 6,
Reykjavik fyrir 5. júlin.k. Sérstök umsóknareyðublöö fást
i ráöuneytinu svo og nánari upplýsingar um styrkina á-
samt skrá um rannsóknaverkefni, sem FAO hefur lýst
sérstökum áhuga á I sambandi vö styrkveitingar að þessu
sinni.—-Tekiðskalfram.aðekki er vitaö fyrir fram, hvort
nokkur styrkjanna kemur i hlut islands á þessu ári.
Menntamálaráðuneytið,
16. júní 1975.
® ÚTBOÐ
Tilboð óskast I að byggja spennagryfjur fyrir Rafmagns-
veitu Reykjavikur, viö Aðveitustöð 9 á Reykjum i Mos-
fellssveit.
Otboösgögn eru afhent á skrifstofu vorri, Frfkirkjuvegi 3,
gegn 5.000,- króna skilatryggingu.
Tilboöin veröa opnuö á sama staö, fimmtudaginn 3. júli
1975, kl. 11,00 f.h.
INNKAUPASTOFNUN REYKIAVÍKURBORGAR
Fríkirkjuvegi 3 — Sími 25800
Auglýsingasíminn,
er17500
DJOÐVIUINN
Við birtum nú upphaf varnarrœðu Inga R. Helgasonar
hrl. er hann flutti fyrir bœjarþingi 18. júni s.l. i
málinu Vl-hópurinn gegn Úlfari Þormóðssyni
i hinum langa málflutn-
ingi fyrír bæjarþingi
Reykjavíkur í máli VI gegn
úlfari, kom greinilega
fram, að málatilbúnaður-
inn er atlaga hersetu-
mannanna gegn Þjóð-
viljanum og tjáningar-
frelsinu í landinu.
Verjandi ásamt skjólstæöingum sinum er máliö var dómtekiö.
Þjóðviljinn sóttur
til saka
Virðulegi dómari
Háttvirtur andstæðingur
Ég flyt mál þetta fyrir varnar-
aðila, sem eru tveir. Aðalstefndur
er Olfar Þormóösson til heimilis
að Æsufelli 2 Reykjavik, blaða-
maður við Þjóðviljann, og vara-
stefndur i máli þessu er Svavar
Gestsson til heimilis að
Brekkustig 3a i Reykjavik, rit-
stjóri Þjóðviljans.
1 máli þessu, sem’er einkarefsi-
mál út af meintum meiðyrðum,
er stefnt út af ummælum i þrem-
ur tilteknum tölublöðum Þjóðvilj-
ans og öll hafa ummælin verið eöa
voru auðkennd með upphafstöf-
unum ÚÞ. Aðalstefndi hefur
þannig nafnmerkt með upphaf-
stöfum sinum greinar þær sem
hin umstefndu ummæli eru I og
hefur I aðilafyrirkalli hér i réttin-
um gengist við höfundaábyrgð
samkvæmt 2. málsgrein 15. gr.
laga um prentrétt nr. 57 frá 1956.
Tæmir aðalstefndur þvi sökina
varnarmegin, hvað allar kröfur
stefnenda áhærir. Kemur þvi ekki
til álita objektiv ábyrgð á hinum
umstefndu ummælum af hálfu
varastefnds.
Jafnframt lýsi ég þvi yfir, að ég
geri engar kröfur fyrir vara-
stefndan i málinu.
Upphafleg kröfugerö min i
máli þessu var i þremur liðum:
í fyrsta lagi þær dómkröfur, að
málinu yrði visað frá dómi með
hliðsjón af ákvæðum 46. gr. laga
um meðferð einkamála i héraði.
1 öðrulagi, ef frávisunarkrafan
væri ekki tekin til greina, gerði
þær dómkröfur, að umbjóðandi
minn,aðalstefndi, verði algerlega
sýknaður af öllum kröfum stefn-
enda i málinu.
1 þriöja lagi gerði ég kröfu til
riflegs málskostnaöar úr hendi
stefnenda.
Um frávisunarkröfu mina hef-
ur þegar verið f jallaö i málinu og
fór fram um hana munnlegur
málflutningur og dómari kvað
upp þann úrskurð 17. feb. 1975, að
nún skyldi ekki tekin til greina.
Af þessum ástæðum kemur frá-
visunarkrafan auðvitað ekki til
álita hér að nýju, en ég áskil mér
að sjálfsögðu allan rétt til að hafa
hana uppi, ef málið i heild sinni
ber með einhverjum hætti undir
Hæstarétt.
Að öðru leyti er kröfugerö min
óbreytt eins og hún er skýrð i
greinargerð minni á réttarskjali
no. 7.
Málavaxtalýsing.
Mál þetta er angi af umfangs-
mestu meiðyrðamálaferlum, sem
háð hafa verið á Islandi á þessari
öld, þar sem hópur manna stefnir
mörgum einstaklingum vegna
meintra meiðandi ummæla um
tiltekið pólitiskt athæfi. Sér-
staka athygli vekur sú atlaga
sem hér er gerö aö dagblaðinu
Þjóðviljanum og tjáningafrelsinu
i landinu. Það er einkennandi
fyrir þennan málatilbúnað hvað
Þjóðviljann áhrærir, að honum er
meö stefnum á hendur blaða-
mönnum sinum gert i rauninni að
greiða 5 miljónir 755. þúsund kr .
til stefnenda og skiptist það
þannig: Svavar Gestsson ritstjóri
skal greiða þeim kr. 1.800.000,-,
Úlfar Þormóðsson kr. 1.200.000,-,
Dagur Þorleifsson kr. 1.200.000,-
Hjalti Kristgeirsson kl. 1.200.000,-
og auk þess á Svavar Gestsson að
greiða 150.000.00 kr. sem uppbót á
æru nokkura prófessora, sem eru
i hópi stefnenda. Birtingar
kostnaður að kröfu stefnenda
nemur samtals kr. 205.000.00 i
málum þeim, sem höfðuð eru
gegn blaðamönnum og ritstjóra
Þjóðviljans.
Hér er þvi i raun réttri verið að
sækja dagblaðið Þjóöviljann til
saka.
Auk þessarar smáupphæðar
krefjast stefnendur i þessum
málaferlum I öðru lagi svipaðrar
fjárhæðar úr hendi annarra
manna vegna meintra meiðandi
ummæla á öðrum vettvangi.
Þriöja einkenniþessara dæma-
lausu málaferla er sá þáttur
nokkurra prófessora við Háskóla
tslands sem eru að hundelta
stúdenta við sama skóla og krefj-
ast riflegrar fjárhæðar úr þeirra
hendi, auk þess sem krafist er
tugthúsvistar fyrir meiðandi um-
mæli stúdentanna um hið póli-
tiska athæfi prófessoranna.
Það er gott fyrir hinn virðulega
dómara aö gera sér grein fyrir
raunréttu eðli þessara málaferla,
en þessi málaferli eru sem slik,
önnur pólitisk aðgerð af hálfu
stefnenda, sem ég mun útlista
frekar i þessari ræðu minni þvi að
málaferlin voru liður i sóknarlotu
Sjálfstæðisflokksins við siðustu
Alþingiskosningar i júni 1974. Hér
er raunverulega verið að færa
stórpólitiskt deilumál inn i réttar-
salina.
1 stefnu og sóknarskjölum
þessa máls er málavöxtum lýst á
mjög villandi og ófullnægjandi
hátt og hlýt ég að mótmæla þeirri
málavaxtarlýsingu sem rangri.
Forðast er að gera nokkra grein
fyrir þeim aðstæðum, sem liggja
að baki pélitiskri framtakssemi
stefnenda, undirskriftasöfnuninni,
og kalla fram þau viðbrögð og
ummæli sem stefnt er út af. Er-
lend herseta á Islandi eða dvöl er-
lends herliðs i landinu, hvort
orðalagið sem er notað, er ekkert
smámál. Hin óhugnanlega
staðreynd er sú, að þjóðin er klof-
in i tvær mjög andstæðar fylking-
ar I afstöðu sinni til hersetunnar.
Ekkert umræðuefni hefur orðið
eins mikiö hitamál siðustu ára-
tugina en tvibýli þjóðarinnar við
erlendan her i landinu og ekki er
útlit fyrir að hinar hatrömmu
deilur hjaðni á næstunni. Ekkert
mál annað hefur valdið slagsmál-
um og götuóeirðum i Reykjavik á
þessu timabili og allir stjórn-
málaforingjar og flestir forustu-
menn þjóðarinnar á öðrum
sviðum hafa tjáð sig um málið
opinberlega og það all-harkalega
oft á tiðum. Ljóst er, að deilumál
þetta er þannig vaxið, að það
gengur mönnum inn að hjarta, og
hjá mörgum bera tilfinningarnar
rökin ofurliði. Það er jafnframt
ljóst, að það sundurlyndi um
varnarmál og utanrikismál, sem
klofið hefur þjóðina i herðar niður
stendur i sambandi við mikil átök
i heiminum, ekki aðeins milli
rikja heldur og milli þjóðfélags-
forma, grundvallarhugmynda
um þjóðfrelsi og á milli lifs-
skoðana. Minnir þetta raunar á
ástandið og aðstæðurnar á þjóð-
veldistima islendinga fyrrum.
Þegar pólitiskur meirihluti var
fenginn i almennum kosningum
1971 fyrir þvi, að endurskoða
varnarsamninginn frá 1951 með
það fyrir augum að láta banda-
riska herliðið hverfa af landi
brott á yfirstandandi þáverandi
kjörtimabili, brugðu hin aftur-
hverfu öfl þjóðfélagsins, hersetu-
mennirnir, á leik og undirskrifta-
söfnunin, sem mál þetta er risið
af, er einn þáttur þeirra skipu-
lögöu viöbragða gegn hinum yfir-
lýstu áformum þáverandi rikis-
stjórnar. Með þessari framtaks-
semi tóku stefnendur, sem fu’li-
trúar hersetuaflanna, sér stöðu i
fremstu viglinui viðkvæmasta og
hatrammasta deilumáli meðal is-
lendinga, en láta samtsvo i stefnu
þessa máls sem þeim komi það á
óvart, að þeir hljóti þar fyrir
ámæli og að þeir skuli lenda i
hvirfilvindi pólitiskrar oröa-
sennu. Að þessu leyti er mála-
vaxtarlýsingu háttvirts and-
stæðings af hálfu stefnenda mjög
áfátt.