Þjóðviljinn - 17.02.1978, Blaðsíða 4

4 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 17. febrúar 1978
Málgagn sósíalisma,
verkalýðshreyfingar
og þjóðfrelsis
(Jtgefandi: Útgáfufélag Þjóðviljans. Auglýsingastjóri: Gunnar Stéinn
Framkvsemdastjóri: Eiður Bergmann Pálsson
Ritstjórar: Kjartan ólafsson Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar:
Svavar Gestsson Sfðumúla 6, Simi 81333
Fréttastjóri: Einar Karl Haraidsson.
Umsjón með sunnudagsblaði: Prentun: Blaðaprent hf.
Arni Bergmann.
Krafa dagsins
— Kjarasamn-
ingana í gildi
Ríkisstjórn Sjálfstæðisflokksins og
Framsóknarflokksins safnar glóðum elds
að höfði sér. Framundan eru harðvitugri
stéttaátök en hér hafa verið háð um langt
skeið.
f fyrradag lauk i Reykjavik fjölmennum
formannaráðstefnum Alþýðusambands
Islands og Bandalags starfsmanna rikis
og bæja.
Á báðum ráðstefnunum voru samþykkt-
ar mjög harðorðar ályktanir gegn kaup-
ránsáformum rikisstjórnarinnar og boð-
aðar sameiginlegar baráttuaðgerðir strax
þann 1. mars til varnar kjarasamningun-
um en gegn ólögum rikisstjórnarinnar.
Það er mjög athyglisvert, að ekki einn
einasti stuðningsmanna rikisstjórnarinn-
ar innan verkalýðshreyfingarinnar hefur
treyst sér til að túlka málstað hennar á
formannaráðstefnunum. 1 röðum verka-
lýðshreyfingarinnar rikir almennur ein-
hugur um að hindra gerræðisfulla árás
rikisstjórnar Sjálfstæðisflokksins og
Framsóknarflokksins á lifskjörin.
Til að stöðva árás rikisstjómarinnar
munu öll helstu samtök launafólks i land-
inu taka höndum saman á næstu dögum og
vikum, og beita ef nauðsyn krefur þeim
hörðustu aðgerðum, sem kostur er á.
Kjarasamningana i gildi er það kjörorð,
sem mótað var á formannaráðstefnu Al-
þýðusambandsins. Undir þessu kjörorði
mun verkafólk um land allt ganga til bar-
áttunnar við niðingslega rikisstjórn
braskarastéttarinnar og linna ekki fyrr en
fullur sigur er unninn.
Samstaða verkalýðshreyfingarinnar
hefur nú þegar knúið rikisstjórnina á und-
anhald. Á fundi efri deildar alþingis i gær
■gaf forsætisráðherrann þá yfirlýsingu, að
rikisstjórnin hafi að sinni hætt við áformin
um að taka óbeinu skattana út úr visitölu-
útreikningnum. En hann tók fram að
stefna rikisstjórnarinnar i málinu væri þó
óbreytt.
Nú þarf að reka flóttann. Enn neitar rik-
isstjórnin að hvika frá áformum sinum
um stórfellt kauprán og ógildingu kjara-
samninga. Málið er á lokastigi á alþingi,
þegar þetta er skrifað.
En rikisstjórnin hefur hér ekkert ein-
ræðisvald, sem hún getur notað til að
svikja gerða samninga. Verkalýðshreyf-
ingin er öflug á íslandi, hún getur með
samtakamætti brotið þetta gerræði ráð-
herra Sjálfstæðisflokksins og Framsókn-
arflokksins á bak aftur og varið kjara-
samningana.
í samþykkt formannaráðstefnu Alþýðu-
sambandsins, sem allir fundarmenn nema
einn greiddu atkvæði,segir m.a. um árás
rikisst jórnarinnar:
„Samþykkt frumvarps þessa fæli i sér
grófa og stórfellda kjaraskerðingu allra
launþega þar sem þeir yrðu sviptir hálfum
samningsbundnum verðbótum fyrir verð-
lagshækkanir, sem ekki geta numið minnu
en 30 — 40% frá 1. nóvember 1977 — 1.
nóvember 1978, en það er það timabil, sem
verðbætur yrðu skertar fyrir samkvæmt
1. grein frumvarpsins.”
í samþykkt formannaráðstefnu A.S.l.
segir ennfremur:
,,Þótt ekki kæmu til margvisleg fleiri
atriði en að framan er greint frá, er aug-
ljóst að með ráðstöfunum þessum væri
hafin slik aðför að verkalýðsstéttinni og
samtökum hennar að óhjákvæmilega
nauðsyn bæri til að gegn henni verði snúist
með öllu þvi afli, sem samtökin hafa yfir
að ráða. ,,Og siðar segir: „Ráðstefnan
ítrekar fyrri áskoranir verkaiýðssamtak-
anna til rikisstjórnarinnar um að stöðva
framgang frumvarpsins. Verði ekki orðið
við þeim eindregnu tilmælum samþykkir
ráðstefnan að fela miðstjórn ásamt
stjórnum eða fulltrúum BSRB og FFÍ að
skipuleggja sameiginlegar baráttuað-
gerðir, og skal miða við, að þær hefjist 1.
mars n.k., en þann dag á fyrsta kaup-
skerðingin að koma til framkvæmda. All-
ar skulu aðgerðir samtakanna stefna að
þvi marki, að þeim ólögum, sem sett hafa
verið hagsmunum og rétti launamanna til
höfuðs verði i reynd eytt, þannig að kjara-
og réttindaskerðingin komi ekki til fram-
kvæmda og verði ekki þoluð af neinu
verkalýðsfélagi né einstökum félögum
þeirra. Kjörorð baráttunnar verði:
Kjarasamningana í gildi!”
Þetta var úr samþykkt ráðstefnu Al-
þýðusambandsins, og segja má að sam-
þykkt formannaráðstefnu BSRB, sem birt
var á forsíðu Þjóðviljans i gær, sé mjög i
sama anda.
Bæði þessi stóru og voldugu stéttarsam-
tök launafólksins ganga einhuga og sam-
hent til baráttunnar hvert við annars hlið.
Þannig mun sigur vinnast.
1 útvarpsumræðunum frá Alþingi nú i
vikunni. Minnti Eðvarð Sigurðsson for-
maður Dagsbrúnar á, að lægsta kaupið er
nú aðeins kr. 106.000,- á mánuði fyrir
fulla dagvinnu, og þetta kaup er þrátt fyr-
ir ávinning kjarasamninganna i júni s.l.
nær 40 þús kr. lægra yfir mánuðinn, en ef
krafan um 100 þús. króna lágmarkslaun
með fullum verðbótum hefði verið sam-
þykkt i fyrra.
Þá kröfu taldi ólafur Jóhannesson, for-
maður Framsóknarflokksins, sanngjarna
fyrir tæpu ári. Nú ræðst hann á kaup, sem
er 40.000,- krónum lægra á mánuði.
Þetta er sanngirni rikisstjórnarinnar.
Þetta er réttlæti Framsóknarflokksins.
Burt með rikisstjórnina. Burt með Ólaf og
Geir og allt þeirra lið úr ráðherrastólun-
um. —k.
Hrákasmiðin
Frumvarp rikisstjórnarinnar
um efnahagsráðstafanir er ekki
bara vont efnislega, heldur er
það einnig hrákasmið frá upp-
hafi til enda.
Magnús Torfi ölafsson lýsti
þvi skilmerkilega i útvarpsum-
ræðum um frumavrpið i hvaða
atriðum það er frábrugðið til-
lögum stjórnarfulltrúanna i
verðbólgunefndinni. Augljóst
var að sú vinna sem þar lá að
baki hafði fullkomlega verið
hunsuð.enda var verið að breyta
frumvarpinu fram á siðustu
stundu.
Mörg dæmi hafa verið rakin
um hrákasmið þessa. Það kom
t.d. strax i ljós að hugmyndin
um að taka óbeinu skattana út
úr visitölunni um áramót hafði
ekki verið hugsuð til enda.
Stjórnarliðar viðurkenndu að
láðst hefði að taka niðurgreiðsl-
ur með i reikninginn og setja
undir þann leka að hægt væri
með samspili þeirra og álögum
óbeinna skatta að lækka kaup i
landinu eins og rikisstjórninni
sýndist.
r
Oframk væmanlegt
ákvœði
önnur grein frumvarpsins er
einnig fullkomin hrákasmið.
Um hana sagði Eðvarð
Sigurðsson i útvarpsumræðun-
um:
„Tilgangur þessarar greinar
mun vera sá að þeir lægst laun-
uðu fái hlutfallslega heldur
meiri en hálfar bætur, en öll er
greinin og þær skýringar, sem
fram hafa komið við hana, svo
óljósar og ruglingslegar að telja
má þessi ákvæði óviðunandi
fyrir verkafólk sem vinnur
ójafnan vinnutima á tlma- og
vikukaupi og jafnframt munu
þessi ákvæði vera óframkvæm-
anleg fyrir atvinnurekendur.
Engin leið er að gefa út kaup-
taxta, sem fela i sér verðbætur
samkvæmt 2. grein frumvarps-
ins,og hvernig á þá verkafólk að
fylgjast með þvi að það fái rétt-
ar greiðslur?”.
O gerðu það samt
Kjarni málsins er sá að þess-
ar verðbætur eiga ekki að reikn-
ast á einhvern ákveðinn kaup-
taxta, heldur eftir á á heildar-
tekjur fólks. Það eru ekki ein-
ungis atvinnurekendur og full-
trúar verkalýðshreyfingarinnar
sem hafa lýst yfir þvi, að þetta
ákvæði sé óframkvæmanlegt.
Þorsteinn Geirsson, deildar-
stjóri I launadeild fjármála-
ráðuneytisins, gerði frumvarps-
höfundum grein fyrir þvi, aö
hann sæi sér ekki fært að fram-
kvæma þetta ákvæði frum-
varpsins. Þrátt fyrir þetta álit
embættismannsins, sem á að
borga rikisstarfsmönnum út
samkvæmt lagaboði stjórnar-
innar, er þess krafist að hann
framkvæmi það dframkvæman-
lega. Mikil er tilætlunarsemi
rikisstjórnarinnar.
Þeim er farið að förlast.