Þjóðviljinn - 21.03.1978, Síða 5

Þriðjudagur 21. mars 1978 ÞJÓÐVILJINN — StÐA 5
Frá sýnlngarbás Ferðaskrifstofu rlkisins og Ferðamálaráðs á sýningunni I Berlln 4.-12. mars s.l.
Ferðaskrifstofa rikisins
rekin með hagnaði
Tók nýlega þátt í
einni stœrstu
ferðasölu-
sýningu í
heiminum
Ferðaskrifstofa rikisins hefur
undanfarin ár veriö rekin með
liagnaði,en hún er rekin i beinni
og harðri samkeppni viö einkaað-
ila, sagði Kjartan Lárusson for-
stjóri hennar er hann boðaði
blaöamenn til fundar á föstudag-
inn vegna þátttöku skrifstofunnar
ferðasölusýningu ITB I Berlin
dagana 4.-12. mars s.l. Það er
stærsta sýning sinnar tegundar i
Evrópu og jafnvei öilum heimin-
um, sagði Kjartan, og einn hinn
mikilvægasti vettvangur ferða-
mála. Við stefnum nú að þvi að
efla markaðsmálin verulega.
Þó að flestir ferðamenn sem
koma til íslands séu Bandarikja-
menn, sagði Kjartan, álitum við
þýskumælandi svæði Evrópu
mikilvægust til að efla ferða-
mannastraum til Islands en
þýskumælandi menn koma hér
langhelst til langferðar. Þá eru
Frakkland, Beneluxlöndin og
italia vaxandi markaðssvæöi.
Siðustu 5 ár hefur ekki orðið
aukning á ferðamannastraum til
tslands. Hann náði hámarki árið
1973 og þá komu hingaö um 74
þúsund ferðamenn. Við stefnum
að þvi að ná því marki á ný á
þessu ári, en 8% aukning á ári
væri hið æskilega mark.
Þetta er i fyrsta skipti sem ts-
lendingar taka þátt i sýningu ITB
(International Tourismus Börse)
i Berlin, en sýningaraðilar þar
skipta þúsundum og eru frá yfir
100 löndum. Tilgangur sýningar-
innar og markmið er þriþætt. t
fyrsta lagi er um sölusýningu að
ræða og kynningu aðila á öllum
sviðum alþjóðlegra ferðamála, að
kynna þjónustu og ferðamögu-
leika, afla beinna viðskiptasam-
banda og kynnast innbyrðis. t
öðru lagi er um ferðamálaráð-
stefnu að ræða og i þriðja lagi er
þarna bein sölu- og ferðakynning
til þýskra neytenda. Ferðamála-
ráð var einnig aðili að islensku
þátttökunni. —-GFr
Útvegsbanki íslands
tJtibú á Sel-
tjarnarnesi
Útvegsbanki lslands hefur nú
opnað nýtt útibú við Nesveg á
Seltjarnarnesi. Þar mun bankinn
veita viöskiptavinum sinum aila
innlenda bankaþjónustu, auk þess
sem hann kaupir og selur erlend-
an gjaldeyri, tekur við inn- og
útflutningsskjölum til afgreiðslu
og annast opnun bankaábyrgða.
Húsnæði bankans sem er að
Egilsstöðum við Nesveg er 130
fermetrar að stærð. Þar verða
fjórir starfsmenn, og forstööu-
maður er Hilmar Gunnarsson,
sem áður gegndi starfi féhirðis i
Útvegsbanka Islands i Kópavogi.
Húsnæðið var skipulagt af
Gunnlaugi B. Björnssyni, en
umsjón með byggingu hússins og
innrétöngum haföi Guöjón Guð-
mundsson, húsasmiðameistari.
Þarna er eingöngu um bráða-
birgðahúsnæöi aö ræöa, og þegar
Seltjarnarneskaupstaður hefur
skipulagt viðskiptasvæði, mun
útibúið að sjálfsögðu flytja
þangað.
Afgreiðslutimi útibúsins er frá
kl. 13:00 til kl. 18:30 alla virka
daga nema laugardaga.
Hið nýja útibú útvegsbankans á Seltjarnarnesi.
Minningarord
Valgerður Ólafsdóttir
F. 19. des. 1899
D. 5. mars 1978
Hinn 11. þ.m. var Valgerður
ólafsdóttir, Hvanneyrarbraut 44,
Siglufirði, lögð til hinstu hvildar i
Siglufjarðarkirkjugaröi við hlið
eiginmanns síns, Magnúsar
Vagnssonar slldarmatsstjóra.
Valgerður andaðist á heimili sinu
5. mars.
Valgerður fæddist 19. des. 1899 i
Reykjavik. Faöir hennar var
Ólafur Theódór Guðmundsson,
húsasmiðameistari, frá Stóru
Vatnsleysu á Vatnsleysuströnd,
Guðmundssonar. Móðir hennar
var Hólmfriður Pétursdóttir, út-
vegsbónda og bæjarfulltrúa i
.Reykjavik, Gislasonar og Val-
gerðar ólafsdóttur, bónda á
Ægissiðu i Holtum Sigurðssonar.
Hólmfriður lést 1909. Ólafur
kvæntist aftur Guörúnu'Erlends-
dóttur, bónda á Hvallátrum á
Rauðasandi.
Valgerður ólst upp I föðurhús-
um i Reykjavik, gekk þar i barna-
skóla og einn vetur i Kvennaskól-
ann. A sumrin var hún oft á
Strandarhöfða i Landeyjum hjá
Halldóru föðursystur sinni og
Magnúsi manni hennar. Batt hún
mikla tryggð viö Strandarhöfða-
heimilið og minntist þess alltaf
með mikilli hlýju. Einnig var
hanni ákaflega hlýtt til móður-
systkina sinna og frændfólks i
Reykjavik, sem reyndist henni
mjög vel eftir fráfall móður henn-
ar.
Alsystkini Valgeröar voru Sig-
urður, verkfræðingur hjá Raf-
magnsveitu Reykjavikur, d. 1970,
og Vigdis, sem eftir lát móður
sinnar ólst upp hjá Gisla Péturs-
syni, lækni á Eyrarbakka, móð-
urbróöur sinum, og konu hans,
Aðalbjörgu Jakobsdóttir. Vigdis
lést rúmlega tvitug i taugaveiki-
faraldri, sem einnig grandaði
einni dóttur Gisla og Aöalbjargar.
Hálfsystkini Valgeröar eru
Hólmfriður, húsmóöir i Reykja-
vik, Erlendur Steinar, bygginga-
fræðingur i Reykjavik, Sigriður,
húsmóöir, búsett i Englandi,
Ólafur Theódór, vélstjóri,
Reykjavik, Valgerður, dó af slys-
förum á barnsaldri, og Kristján
Valgeir, verkamaður i Reykja-
vik.
Valgerður giftist 4. júli 1919,
Magnúsi Vagnssyni, skipstjóra,
Eliassonar og Tormónu Ebenes-
ersdóttur. Magnús var Vestfirö-
ingur, fæddur I Leiru 1 Leirufiröi,
3. mai 1890. Stofnuðu þau heimili
á Isafirði og þar fæddust tvö elstu
börn þeirra, Pétur Ólafur, verka-
maður, ókvæntur, og Hólmfriður,
gift Benedikt Sigurðssyni, kenn-
ara á Siglufirði. Þaðan fluttu þau
til Reykjavikur og þar fæddust
þeim þrjú börn, Sigriöur, sem lést
skömmu eftir fæöingu, Vigdis,
gift Ingólfi Karlssyni, skipstjóra i
Grindavik, og Magnús, sem dó 15
ára gamall, mikill efnispiltur.
Enn fluttust þau til Akureyrar,
þar sem þau bjuggu I þrjú ár og
loks 1934 til Siglufjarðar. Þar
fæddist yngsta barn þeirra, Guð-
rún, gift Ernst Kobbelt, vélsmið
á Siglufiröi.
Tormóna, tengdamóðir Val-
geröar, var alltaf i heimili með
þeim Magnúsi og með henni
Bragi, sonur Magnúsar og Jó-
hönpu Jónsdóttur, ljósmóður.
Bragi er nú gjaldkeri hjá bæjar-
fógetaembættinu á Siglufiröi.
Fyrri kona hans var Harða Guð-
mundsdóttir, sem látin er fyrir
tveim árum. Siðari kona hans er
Stella Guömundsdóttir.
A þessum árum stundaði
Magnús sjómennsku, verkstjórn
við sildarsöltun, söltunareftirlit
og fleiri skyld störf og var oft
langdvölum fjarri heimili sinu.
Mun þá oft hafa reynt á dugnað og
eljusemi Valgerðar. Ariö 1938 tók
Magnús viö nýstofnuðu embætti
sildarmatsstjóra rikisins og
gengdi þvi til dauðadags, 12.
febrúar 1951.
Eftir striðið byggði Magnús
húsið Hvanneyrarbraut 44 og þar
bjó Valgeröur til dauðadags, aö
undanteknum fáum árum eftir lát
hans, sem hún leigði ibúðina.
Valgerður giftist ung og ævi-
starf hennar var allt unnið á vett-
vangi heimilis og fjölskyldulifs.
Almennu félagslifi tók hún litinn
þátt I, eina félagiö, sem hún var i
og vildi vera i, var Slysavarnafé-
lagið. Tiskufyrirbæri, persónuleg
metorð og hefðarstand af öllu tagi
var i hennar augum fánýti, og elt-
ir.garleikur við slika hluti eftir-
sókn eftir vindi. En þótt heimilið
væri henni hamingjustaöur, þar
sem hún undi sér og naut sln best,
varð hún einnig að reyna þar
þungbærar sorgir og mótlæti.
Vorið 1946 létust yngri sonur
hennar og tengdamóðir hennar
með nokkurra daga millibili og
fimm árum siðar stundaði hún
eiginmann sinn helsjúkan i
marga mánuði, áður en hann lést.
Valgerður var yfirleitt heilsu-
hraust, þar til i nóvember s.l., að
hún veiktist og komst ekki til
heislu aftur. Hún hafði þó nokkra
fótavist og var skýr i hugsun og
tali fram undir hið siðasta, en
kraftarnir þurru smám saman
uns lif hennar slokknaði út, eins
og ljós, sem hverfur, þegar kertið
er brunnið niður.
Það telst ekki til stóratburöa
þótt gömul kona, sem aldrei hélt
sér hið minnsta fram á veraldar-
visu og var gjarnara að draga sig
i hlé en sýna heiminum andstöðu,
kveðji lifiö. Fyrir þá, sem nutu
velvildar hennar, nærgætni og al-
úðar eru það þó talsverð um-
skiipti og þeim verður hún alltaf
minnisstæð. Hún var svo grand-
vör til orös og æðis, að einstakt
má teljast. Hún hefur áreiöanlega
aldrei orðið mótgerðarmaður
nokkurs manns og ég efast um, að
hún hafi nokkurntima á ævinni
haft ástæðu til aö iðrast nokkurs,
sem hún gerði.
Við andlát þessarar yfirlætis-
lausu konu hverfur úr tilveru okk-
ar, sem vorum henni vandabund-
in, einn af sólskinsblettum lifsins,
þar sem alltaf var hlýtt og nota-
legt, þar sem alltaf var gott að
vera. Eftir stendur minning um
góða konu, virðing og þökk fyrir
samvistirnar.
Benedikt Sigurðsson.
Árétting —
leiðrétting
Harpa Eiriksdóttir frá
Seyðisfirði. óskaði eftir þvi, að
frétt úr Þjóðviljanum frá 14.
mars, sem bar yfirskriftina
„Rekin fyrir stéttvisina”, verði
áréttuð og leiðrétt, en Harpa var
sú, er frétt þessi greindi frá.
Harpa sagði að sér hefði ekki
verið sagt upp störfum alfari við
félagsheimilið þar eystra, heldur
eingöngu \ið þjónustu tengda
Lyonsfundum.
Harpa sagði, aö hún hefði verið
beðin að vinna 2. mars og neitaði
hún þvi og var henni þá sagt upp
störfum sem hún hafði haft og
tengd voru Lyonsfundum. Fram-
kvæmdastjóri félagsheimilisins
sagði Hörpu að vildi hún koma til
þessara starfa aftur mundi hann
ráöa hana til þeirra. Sagðist hún
ekki vilja fastráða sig i þessa
vinnu, en sagðist jafnframt til-
búin til að taka aö sér lausavinnu
l félagsheimilinu.
Ný færeysk
frímerki
Færeysk frlmerkjaútgáfa er
ekki ýkjagömul og ekki nema
eölilegt að safnarar hafi tekiö við
sér og fylgist vel meö.
1 14. september lesum við um
nýjan flokk frimerkja sem kemur
út 13. april, heitir hann færeyskir
bjargfuglar. Þrjú merki eru i
flokki þessum.
ENDURSKINS-
MERKI ERU
NAUÐSYIMLEG