Þjóðviljinn - 05.08.1978, Blaðsíða 6

6 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN jLaugardagur 5. ágúst 1978
Álfheiöur
Ingadóttir,
blaðamaður
Það virðist vera viðtekin
vcnja að væna blaðamenn um
óheiðarleika og það að annar-
legar hvatir liggi að baki skrif-
um þeirra um menn og málefni
hér á landi. Þvi þarf engan að
undra þó virtur bókaútgefandi
vestur i bæ, örlygur Hálfdanar-
son taki undir þennan söng og
sendi Þjóðviljanum og undirrit-
aðri kaldar kveðjur i tveggja
siðna grein sem hann ritar 1
Þjóðviljann I gær.
örlygur Hálfdanarson er
áreiðanlega ekki einn um að
ætla að á ritstjórnarskrifstofum
Þjóðviljans sitji aðeins óheiðar-
legir einstaklingar sem svifist
einskis og að þár séu brugguð
launráð og utbúnar gildrur sem
saklausir einstaklingar láta sið-
an leiða sig i. Hins vegar tel ég
enga ástæðu til að láta slikum
ásökunum ósvarað þar sem þær
eru úr lausu lofti gripnar og visa
ég þeim alfarið á bug. Um önnur
atriði i grein örlygs mun ég ekki
fjalla. Þegar ásökunum
þessum sleppir kemur i ljós aö
greinin fjallar um Magnús
Skúlason arkitekt, og hefði mér
þótt viðkunnanlegra að sjá at-
vinnuróg af þessu tagi i opnu
bréfi, en ekki i grein sem birtist
á ábyrgð ritstjórnar.
örlygur Hálfdanarson er sár
yfir þvi að ekki var leitað til
hans þegar fjallað var að nýju
um niðurrif Vesturgötu 40 i
Þjóðviljanum þann 11. júli s.l.
Orðrétt segir hann að undirrituð
hafi „kosið að láta kikinn
fyrir blinda augað og losna
þannig við einhvern eða ein-
hverja sem e.t.v. hefðu það til
málanna að leggja er drægi úr
Álfheiður Ingadóttir
þeim áhrifum sem hún fyrir-
fram vildi ná.”
Þessu er til að svara, að svo
blind er ég ekki að hafa ekki séð
á prenti viðbrögð örlygs Hálf-
danarsonar við spurningum
blaðamanna annarra blaða um
þetta mál. Þau voru i stuttu
máli þessi, — ég hef ekkert um
málið að segja eða nó komment.
Enga ástæðu hafði ég til að ætla
að blaðamanni Þjóðviljans yrði
tekið á annan hátt eða betur i
þessu efni, en þessi viðbrögð etu
skiljanleg eftir lestur greinar-
innar i Þjóðviljanum i gær þar
sem greinilega kemur fram að
manninum er ekkert gefið um
„blaðaskrif”.
örlygur Hálfdanarson ræðir
um einkenni góðrar blaða-
mennsku og dregur ekki i efa að
undirrituð hafi verið sett inn i þá
meginreglu hennar að gefa öll-
um viðkomandi aðilum kost á að
gera grein fyrir máli sinu. Hitt
minnist hann ekki á að önnur
meginregla er sú að endur-
skrifa ekki það sem komið hefur
fram áður en leitast fremur við
að velta upp nýjum hliðum á
hverju máli þegar það er tekið
til umf jöllunar á nýjan leik eins
og gert var um niðurrifið á
Vesturgötu 40 i Þjv. 11. júli.
Þetta var sú meginregla sem
undirrituð fylgdi. Komið hafði
fram að örlygur Hálfdanarson
hafði ekkert um málið að segja.
Komið hafði fram að Útivist vis-
aði málinu frá sér og ásakaði
Ibúasamtök vesturbæjar um að
bera ábyrgð á niðurrifinu, og
þvi að minu mati ekki ástæða til
að leita á þessi mið eftir nýjum
upplýsingum.
Einnig hafði skoðun tals-
manna ibúasamtakanna komið
skýrt fram i öllum fjölmiðlum
svo að af þeim sökum var held-
ur ekki nauðsynlegt að leita
álits þeirra á nýjan leik. Hins
vegar höfðu samtökin oröið fyr-
ir aðdróttunum og ásökunum
vegna niðurrifsins og við þeim
ásökunum var leitað svara.
Umfjöllun Þjóðviljans þann
11. júli leiddi þvi nokkur ný atr-
iði þessa máls i ljós. 1 fyrsta lagi
það.að örlygur Hálfdanarson og
fyrirtæki hans hyggjast ekki
nýta fyrirhugað hús sjálfir (að
þvi vikur ö. H. ekki i grein
sinni). Þar kom einnig fram
hvernig ibúum i nærliggjandi
húsum varð við þegar hávaði
mulningsvélanna hófst fyrir
klukkan 7 að morgni, — þar kom
fram að Ibúasamtök vesturbæj-
ar telja sig ekki bera ábyrgð á
niðurrifi hússins, — þar kom
fram að Arbæjarsafn hefur að-
stöðu til að safna á lager ýmsum
smálegum hlutum sem oft vant-
ar tilfinnanlega þegar verið er
að endurbyggja hús á vegum
safnsins, og þar kom fram að
húsið hafði ekki verið mælt upp
á vegum safnsins áður en það
var rifið.
Ekkert af þessum atriðum
hafði áður komið fram i umfjöll-
un Þjóðviljans eða annarra
blaða um niðurrifið. Það þýðir
þó ekki að þar með séu öll kurl
komin til grafar og hvert atriði
upplýst. Þvi hefði verið nær fyr-
ir örlyg Hálfdanarson þegar
hann kom hér i húsið til að
kaupa eintak af Þjóðviljanum.
11. júli að lalla sig á efri hæðina
og upplýsa þau atriði sem mér
voru ekki kunn svo sem eins og
það að allar hurðir og ofnar
hússins hafi v,erið varðveittar
og að hann hafi boðið Arbæjar-
safni að skoða og mæla húsið.
Þá hefði örlygur Hálfdanarson
nefnilega kynnst þvi að
„óheiðarlegir” blaðamenn vilja
hafa það sem sannara reynist
og að okkur er ekkert ljúfara en
að biðjast velvirðingar og af-
sökunar ef okkur verða á mis-
tök. Þegar menn eru hins vegar
svo sannfærðir um óheilindi
blaðamanna sem örlygur Hálf-
danarson er, er þess varla að
vænta að hann treysti á svo
sjálfsagða hluti.
Um klæki
og niðurrif
1 löngu máli lýsir örlygur við-
skiptum sinum við Arbæjarsafn
og segir ritstjórn Þjóðviljans
hafa útbúið gildru og leitt sak-
lausan starfsmann safnsins i
hana til þess að fá fram villandi
og rangar upplýsingar um mál-
ið. Svo stórhuga er bókaútgef-
andinn þó. að hann virðir við
safnið sakleysi þess gagnvart
svo útsmognum klækjum blaða-
mannsins.
Þegar Þjóðviljinn leitaði til
Arbæjarsafns i tilefni af niður-
rifi Vesturgötu 40 þá var for-
stöðumaður safnsins i sumar-
frii, en fyrir svörum varð
starfsmaður safnsins Júlianna
Gottskálksdóttir* Séu ummæli
Júliönnu lesin kemur þar fram
eftirfarandi: Safninu hefði kom-
ið til góða að eiga uppmælingu á
húsinu og teikningar. Safnið
hefði hugsanlega getað nýtt
ýmislegt smálegt úr húsinu og
bætt með þvi lagerinn og að-
stöðu sina til að gera upp önnur
hús. Þá kemur fram sú skoöun
starfsmannsins að best væri að
sú regla kæmist á að Arbæjar-
safn yrði gagngert látið vita áð-
ur en hús af þessu tagi eru eyöi-
lögð, og sú skoðun að safnið
hafi ekki verið nægjanlega á
verði i þessu tilfelli vegna þess
að áiitið var að húsinu yrði
þyrmt og það flutt. Enn fremur
sagði Júlianna: „Við fengum
t.d. ekkert tækifæri til þess að
mæla húsið upp, en það fengum
við þó með Smjörhúsið,” Sé
þetta ekki rétt ætti að minu viti
að hafa borist leiðrétting frá Ár-
bæjarsafni en það hefur ekki
gerst. Skýringin kann að vera sú
að forstöðumaður safnsins sé
enn i sumarleyfi.
örlygur Hálfdanarson segir i
niðurlagi greinar sinnar að hér
ljúki hann skriftum að sinni. Ég
lýk þessum skrifum endanlega
af minni hálfu hér með, enda er
pistillinn orðinn nokkuð langur.
I
■
I
m
I
■
I
i
■
I
■
I
■
I
■
I
■
I
■
I
■
I
i
I
■
I
i
■
I
■
I
■
I
■
I
■
I
■
I
■
I
■
I
■
I
Leikhópur Ferðaleikhússins sem fer til Edinborgar, f.v.: Björg Arnadóttir, Kristlr
Magnúsdóttir, Karl Guðmundsson og Jón Júliusson. Ljósm. — eik.
Ferdaleadiúsid sýnir
einþáttunga eftír Odd
Björnsson í Edinborg
Ferðaleikhúsið, Light Nights,
fer i ieikför til Edinborgar i
byrjun september þar sem
sýndir verða þrir einþáttungar
eftir Odd Björnsson leikritahöf-
und.
Að «ögn Kristinar Magnús-
dóttui' forsvarsmanns leikhúss-
ins taka 7 manns þátt i þessari
leikför, 4 ieikarar, 2 tæknimenn
og svo höfundurinn sjálfur sem
jafnframt leikstýrir verkum
sinum. Þessir einþáttungar eru
Euphemia, Jóðlif og Arietta, en
það siðast nefnda er nú sett. i
fyrsta sinn á svið. Leikritin
verða sýnd i hinu þekkta leik-
húsi Traverse Theatre Club.
Allir leikararnir gefa vinnu sina
i þessum sýningum og undir-
búningi að þeim, en mennta-
málaráðuneytið og Flugleiðir
styrkja ferðina.
Oddur Björnsson leikritahöf-
undur hefur nú verið ráðinn sem
leikhússtjóri á Akureyri. Að-
spurður sagðihann að það legð-
ist stórvel i sig að fara norður.
Sitt fyrsta verkefni yrði liklega
að taka á fjárhagsvanda leik-
hússins, en hann sagðist þó vera
bjartsýnn á að það tækist að
halda úti atvinnuleikhúsi á
Akureyri eins og verið hefur.
Það yrði hins vegar vandamál
að leikritaval og öll starfsemi
leikhússins myndi takmarkast
af fjárhagsvandanum.
Oddur sagði að iokum að ekki
væri enn búið að ganga frá
hvaða leikrit yrðu tekin til sýn-
inga i' vetur, en uppistaðan
verður samt islensk leikrit.
—Þif
20 km af pylsum
fara ofan í þjóðina um þessa helgi
Verslunarmannahelgin fer i
hönd, mesta ferðahelgi ársins. En
hún er meira, hún er líka mesta
pylsuhelgi ársins. Pylsur eru
þjóðarréttur Islendinga um þessa
helgi, enda með afbrigðum þægi-
leg matvara að hesthúsa i fljót-
heitum á ferðalögum.
En hvað er það nú mikið sem
þjóðin lætur ofan i sig af pylsum
um helgina? -
Til að fá svar við þessu hringd-
um við i Sláturfélag Suðurlands,
sem er lang-stærsti pylsufram-
leiðandinn. Sölustjórinn tjáði
okkur að framleiðsla þeirra þessa
dagana, sem að lang-mestu leyti
er fyrir verslunarmannahelgina,
sé 100-150 þæusund pylsur.
Ef við áætlum til viðbótar
framleiðslu Sambandsins og ým-
issa fleiri aðila sem pylsur fram-
leiðenda, getum við gengið út frá
þvi sem visu að þjóðin borði i
námunda við 200 þúsund pylsur
um helgina.
Ef við reiknum með að hver
pylsa sé um 10 cm á lengd, þá er
lika hægt að reikna út að við
látum ofan i okkur 20 þúsund
metra af pylsum, eða 20 kiló-
metra.
Ef þessar pylsur væru settar
saman i eina stóra þá næði hún
svona cirka frá Reykjavik til
Hafnarfjarðar og til baka aftur.
eng
/| 5| n

Þetta er dágóður slatti af pylsum, en aðeins lltið brot af þvi magni af
þjóðarréttinum sem við borðum um verslunarmannahelgina