Þjóðviljinn - 05.08.1978, Qupperneq 9

8 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 5. ágúst 1978
Laugardagur 5. ágdst 1978 ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 9
Að drekka kók á Kili
!Hér er Haukur HafstaO aO
segja SigurOi Sigurös-
syni og Snorra Sigurössyni
eftirfarandi sögu: Fyrir svo
| sem tiu árum fórum viö bii-
Íandakallar f Skagafiröi f
skemmtiferöá Kjöl. Þá var rek-
in sjoppa á Hveravöllum. Þar
sem örlög sveitunga vorra
Reynistaöabræöra höföu veriö
rifjuöupp iförinni voru þau mér
ofarlega i huga og úr þvf varö
þessi visa:
'
Fyrrum í frosti og byli
foröast máttu ei grandi.
NU drekkum viö kók á Kili
karlar frá Norðurlandi.
NU er sjoppa aflögð á Hvera-
völlum, en Lovisa seldi okkur
Sunnlendingum kók á Kili i
kassavis úr farangursgeymslu
eins bilsins. Og ekki sýndist
blaðamanni að Skagfirðinga
biði beisklegur aldurtili á Kili
sökum kókþorsta nú frekar en
fyrir tiu árum.
Alþýðubandalagsfólk úr þremur kjörd
GIsli Pétursson brennir rusli eftir næturgistinguna I Hvitárnesi. I baksýn
sæluhús F.t.jHvitárvatn og skriðjökullinn.
Snyrtilegt er að Hta heim aö Skiöaskálanum I Kerlingarf jöllum.
Margir fóru I laugina á Hvera völlum og hér eru tvær vildarkonur liklega aö taka
200 metrana. Laugin er aöeins nokkrir metrar á hvorn veg
Hópurinn úr Norðurlandi vestra viö sæluhús Feröafélags lslands I Þjófadölum. Samtals munu vera á myndinni 80 manns.
Þessi mynd var tekin á Hveravöllum þegar hópurinn á vegum Kópa vogsfélagsins var aö taka sig til fyrir myndatökuna. Uppstillingin var
heldur tilkomulltil þegar á reyndi og var þaö myndasmiönum aö kenna. I hópnum voru um 120 manns.
Ólafur Th. Ólafsson frá Selfossi og Gtsli Brynjólfsson frá Hverageröi spiluöu
fyrir söng og dansi I Þjófadölum sl. laugardagskvöld.
jöklana, snarbrattar, jökulhllðar,
spegilslétt stöðuvatnið og svip-
mikil fjöllin.
Enda var timi naumur og varla
orðið heitt á katlinum fyrr en ekið
var af stað á leið I Kerlingarfjöll-
in. Og nú var eins gott að hafa
augun hjá sér. Fjallanöfnin skullu
á eyrunum eins og skothrið. Allt
heitir þetta eitthvað og örnefnin
eiga sina sögu. Svo er eins gott að
átta sig á afstöðu fjalla og stefnu
vegarins þvi ferðalangar um Kjöl
eru á sifelldu hringsóli kringum
sömu kennileiti og fjöllin breyta
um lögun og lit eftir þvi hvernig
og hvaöan á þau er horft. Sumir
verða svo uppteknir af þessum
skemmtilega örnefnaleik að þeir
eru niðursokknir i kortin allan
timann og rétt gefa sér tima til
þess að kikja útum gluggann ööru
hvoru til þess að ganga úr skugga
um að fjöllin séu á réttum stað
miðað við kortin eða við á réttum
stað miðað við fjöllin.
Eftir að hafa stundað þessa
skemmtan um skeið tók blaða-
mann að syfja og svaf það af sér
þegar Gisli fararstjóri sagði sögu
þeirra Reynistaðabræðra og um
beisklegan aldurtila þeirra á Kili.
Lúrinn varð hinsvegar til þess að
- úr þessu þótti nauðsyn að bæta er
heim kom og rifja upp allt tiltækt
lesefni um slysfarir Reynistaðar-
manna sem enn eru fólki um-
hugsunarefni, enda brakar
viða undir fæti þegar gengið er
um mosateygingana við Beina-
hól.
„Senn eru 200 ár, slðan þar var
tjöldum slegiö, og ófærö og veör-
átta vörnuöu mönnum og skepn-
um aö komast lengra áleiöis. Þaö
er von, aö atburöirnir sæki á hug-
ann, jafnvel enn. Kjúkur og leggir
liggja dreift um hraunfláann og I
mosanum. óhugnanleg hula hins
ókunna svifur enn yfir staönum.
Henni veröur seint af létt”.
Þetta segir HaJlgrimur Jónas-
son m.a. i Arbók Ferðafélags ts-
lands 1971 um Kjalveg hinn forna,
sem er hið besta rit eins og ár-
bækur félagsins almennt. Og enn
mun reimt á Kili.
— 0 — 0 —
Loðmundur, ögmundur og
Mænir, allir voru þeir á sinum
stað, og eins Kerlingin i Kerling-
arfjöllum þótt ekki yrðu menn
allir á eitt sáttir i bilnum hver var
hvað fyrr en i návigi var komið.
Enda ekki svo' gott að þekkja
tinda Kerlingarf jalla sundur þeg-
ar skýjahula i efstu brúnum villir
sýn.
Skiðaskólinn i Kerlingarfjöllum
er greinilega orðinn hin myndar-
legasta „stasjón” og einkennilegt
að koma allt i einu að fjöl-
skrúðugri mannabyggð upp á
reginfjöllum. Snyrtimennska
virðist og i öndvegi höfð hjá þeim
skiðaköppum.
Og nú er hægt að aka inn i
Hveradali á brúnum stórskorinna
gilja. Siðan er ekki annað en að
steypa sér fram af gilbarmi niður
aö hverasvæöinu og ösla um i
marglitri leir- og brennisteinseðj-
unni sem þekur allar hliðar. Gisli
Pétursson hafði hótað feröalöng-
um eins og hálfs tima labbi frá
Skiðaskólanum i Hveradali og af
þvi að menn voru búnir að „borga
fyrir labb” á þessum staö voru
margir sem lögðu land undir fót
niöur að Skiðaskála til þess aö
komast i snertingu við náttúruna,
enda sá nú til sólar i fyrsta sinn i
ferðinni.
— 0 — 0 —
A Hveravelli var komiö um •
miðjan dag og voru þar fyrir
Norölendingar undir forystu
Ragnars Arnalds. Urðu þar fagn-
aðarfundir en stuttir þvi það var
asi á þeim norðanmönnum að
komast i bjófadali og héldu þeir
þangað von bráðar og margir ný-
baðaðir úr lauginni við skála
Ferðafélagsins.
t skálanum var fyrir Ferðafé-
lagshópur og var kvartað yfir
gusugangi komma sem óðu blaut-
ir inn á gólf til þess að fara i lepp-
ana eftir baöið. Allt féll þó i ljúfa
löð þegar ráðagóðar konur skikk-
uðu karlrembi til þess að skúra
gólfið eftir atganginn.
Blaðamaður slóst i hóp með
Birni Teitssyni sagnfræðingi, sem
var i hópi Ferðafélagsmanna, og
var hafin leit að fossinum sem
Jóhann Sigurjónsson lætur Höllu
kasta barni sinu i. En veruleikinn
kom ekki heim og saman viö leik-
ritið, og kvaðst Björn ekki heldur
hafa fundið fossinn i Hvannalind-
um þar spm Eyvindur og Halla
dvöldu einnig i fjallavist sinni.
Svona eru skáldin. Annars eru
þeir ófáir staðirnir i óbyggðum
landsins sem kenndir eru við
Evind.
Og þegar staðiö er i hraun-
sprungunni þar sem tóftir
Eyvindarkofa eru taldar vera er
auðvelt fyrir rómantiskar sálir að
finna þyt aldanna og sögunnar,
„andvörp útlaga i bjargarleysi og
hörmum?”, eða dást að ráðsnilld
þeirra og hetjuskap i baráttu við
menn og náttúru.
örlög fárra urðu svona;
undir hraunsins skútastöllum
bjó hér eitt sinn islenzk kona,
útlagi — á Hveravöllum.
En nú er kallað til rútu á ný og
farin Þjófadalaleiö frá Hvera-
völlum. Yfir flatlendi, um suður-
jaðar Stélbratts og yfir Þröskuld
hjá Þjófafelli. Hér er aöeins fært
fjallabilum og Ladajeppa Ragn-
ars Arnalds.
„Þjófadalur er nær allur gró-
inn, Hann er fallegur, þótt litill sé,
fjöllum girtur á þrjá vegu. Þjófa-
fell er að suðaustan, Þverfell og
Rauðkollur aö vestan og norð-
vestan, en Þröskuldur að norö-
austan. Sæluhús F.t. stendur á
hallandi grund, vestan árspræn-
unnar”, segir Hallgrimur.
A þessu svæöi söfnuðust nú
saman um 250 ferðalangar þvi nú
höfðu bæst við Hvergerðingar og
Selfyssingar i hóp Kópavogs-
manna og Norölinga. Auk þess
komu ýmsir á einkabilum svo
sem Sigurjón Pétursson, forseti
borgarstjórnar, sem þarna hafði
nætursetu ásamt fjölskyldu sinni
á austurleið. » >
——■ — ■
Kjördæmisráð og
Alþýðubandalagsfélög um
land allt efna á sumri
hverju til ferðalaga sem
njóta æ meirí vinsælda. Að
vera i stjórnmálaflokki er
meira heldur en kíta
innávið um menn og mál-
efni og berjast fyrir sam-
eiginlegum markmiðum
útávið. Það er líka að vera
saman og umgangast,
kynnast félögum á góðri
stund og eyða með þeim
tómstundum. Um síðustu
helgi voru þrír hópar á
vegum Alþýðubandalags-
félaga á ferðalagi um Kjöl.
Að sunnan kom 120 manna
hópur á vegum Alþýðu-
banda lagsf élagsins i
Kópavogi og 35 manns á
vegum félagsins í Hvera-
gerði. Að norðan komu svo
áttatíu manns i f jórum bíl-
um á vegum kjördæmis-
ráðs Alþýðubandalagsins í
Norðurlandi vestra.
Blaðamaður slóst i hópinn með
Kópavogsbúum og mátti þar
raunar sjá fleiri aðskotadýr, bæði
úr Reykjaneskjördæmi og úr höf-
uðborginni. Farið var á þremur
bilum frá Sæmundi Sigmundssyni
i Borgarnesi á föstudagskvöld.
Fararstjórar i förinni voru þau
Lovisa Hannesdóttir, Hans
Clausen og Gisli Pétursson. Ekið
var i náttstað i Hvitárnesi við
Hvitárvatn undir Langjökli og
kom það undirrituðum, sem er
óvanur rútubilaferðalögum,
nokkuð á óvart hvað það er
skemmtilegt að horfa á landið,
nýja staði og ókunna, liða hjá bil-
rúðunni, um leið og glöggur far-
arstjóri gerir samferðamönnum
sinum skil á örnefnum, söguslóö-
um, þjóðsagnaminnum, afstöðu
og vegalengdum.
— 0 — 0 —
Það var svolitið nepjulegt að
tjalda á melbarði i Hvitárnesi á
tólfta timanum þetta kvöld en
þeim mun notalegra að skriða i
pokann og vakna til jöklakyrrðar-
innar með lungun full af fjallalofti
i býtið morguninn eftir. Veðrið
var gott og maður ætlaði úr háls-
liðnum svo mikill var ákafinn að
mæla meö augunum i allar áttir
stilhreina jöklafegurðina, skrið-
Baldur Jónsson var vel stigvélaður og I Hveradölum ferjaði hann
margan manninn yfir ársprænu sem var farartálmi á leiðinni að helsta
hverasvæöinu sem skoðað var.
Olafur Jónsson, framkvæmdastjóri Aiþýðubandalagsins, leiðir hér
dótturdóttur sina upp bratta brekku I Hveradölum.
Hluti tjaldborgarinnar I Þjófadölum sl. laugardagskvöld. Innan við sæluhúsið var einnig mikil tjaldbyggö, enda 250 manns I tjöldum þarna
um nóttina
í Þjófadölum fairnst
oss ei nóttln löng