Þjóðviljinn - 21.01.1979, Síða 4

4 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 21. janúar 1979.
DIOBVIUINN
Málgagn sóslalisma, verkalýðs-
hreyfingar og þjóðfrelsis
Otgefandi: Otgáfufélag ÞjóÖviljans
Framkvcmdastjóri: Eiöur Bergmann
Ritstjórar: Arni Bergmann, Einar Karl Haraldsson.
Fréttastjóri: Vilborg HarBardóttir
Rekstrarstjóri: Olfar ÞormóBsson
Auglýsingastjóri: Gunnar Steinn Pálsson.
Afgreiöslustjóri: Filip W. Franksson
Blaöamenn: Alfheiöur Ingadóttir, Einar Orn Stefánsson, Erla Sig-
uröardóttir, GuBjón Friöriksson, Ingibjörg Haraldsdóttir, Ingólfur
Margeirsson. Magnús H. Glslason, Sigurdór Sigurdórsson. tþrótta-
fréttamaöur: Ingólfur Hannesson
Þingfréttamaöur: SigurBur G. Tómasson
Ljósmyndir: Einar Karlsson, Leifur Rögnvaldsson.
Otlit og hönnun: Guöjón Sveinbjörnsson. Sævar Guöbjörnsson.
Handrita- og prófarkalestur, Blaöaprentsvakt: Andrea Jónsdóttir,
Ellas Mar.
Safnvöröur: Eyjólfur Arnason.
Auglýsingar: Rúnar Skarphéöinsson, Sigrlöur Hanna Sigurbjörnsdóttjir.
Skrifstofa: GuBrún Guövaröardóttir, Jón Asgeir SigurBsson.
Afgreiösla: GuBmundur Steinsson. Kristln Pétursdóttir.
Sfmavarsla: Ólöf Halldórsdóttir, Sigrföur Kristjánsdóttir.
Bflstjóri: Sigrún Báröardóttir.
HúsmóÖir: Jóna SigurBardóttir.
Pökkun: Anney B. Sveinsdóttir, Halla Pálsdóttir, Karen JónsdótUr.
Otkeyrsla: Sölvi Magnússon, Rafn GuBmundsson.
Ritstjórn, afgreiösla og auglýsingar: SIBumúla 6.
Reykjavfk, sfmi 81333
Prentun: Blaöaprent h.f.
Markmið nýrrar
atvinnustefnu
• I þeim tillögum um nýja atvinnustef nu og samræmda
hagstjórn sem Alþýðubandalagið hefur lagt fram í ráð-
herranefnd ríkisstjórnarinnar um efnahagsmál er
meðal annars skilgreiot hvaða meginmarkmið þurfi að
hafa að leiðarljósi við mótun heildarstefnu í efnahags-
málum. Það sem meginmáli skiptir að mati f lokksins er
þetta:
• Að tryggja fulla atvinnu.
• Að draga úr verðbólgu.
• Að vernda þann kaupmátt launa sem samið var um í
hinum almennu kjarasamningum árið 1977 og að
bæta kjör launafólkseftir því sem efnahagsaðstæður
frekast leyfa.
• Að endurskipuleggja atvinnuvegi landsmanna með
markvissri fjárfestingarstjórn og áætlanagerð og
draga úr hvers kyns sóun á yfirbyggingu þjóðfélags-
ins svo að umtalsvert svigrúm skapist fyrir bætt lífs-
kjör og víðtækar félagslegar framfarir.
• Að efla forræði fólksins yfir framleiðslutækjunum
og treysta efnahagslegt sjálfstæði þjóðarinnar.
• Þessi markmið eru í samræmi við samstarfsyfirlýs-
ingu stjórnarf lokkanna,og séu full heilindi í samstarf inu
ætti að vera hægt að ná samkomulagi um aðgerðir til
þess að ná þeim fram, þótt mismunandi mat á stöðu og
leiðum hl jóti að gera það að verkum að ekki náist saman
á örfáum dögum.
• I tillögum Alþýðubandalagsins er lögð höf uðáhersla á
að nauðsynlegt sé fyrir alla aðila að hef ja sig uppúr
óf rjóu og lamandi þrasi um vísitölu og kaupg jald, eins og
þau atriði skipti sköpum í baráttunni gegn verðbólgunni,
og snúa sér af alefli að hagræðingu í atvinnurekstri og
endurskipulagningu atvinnuveganna. I vanmætti þeirra
til þess að standa undir raunhæfum kjarabótum og
félagslegum framförum felst rótin að því að ekki hefur
reynst unnt að ná tökum á verðbólguvandanum.
• Kjarni tillagna Alþýðubandalagsins er:
— að auka framleiðni þýðingarmestu framleiðslu-
greina þjóðarinnar — f iskiðnaðar og almenns iðnað-
ar, um 10 til 15% á tveimur árum. Slík aukning skil-
aði 20 til 30 miljörðum króna á ári í verðmætaaukn-
ingu.
—að spara i yfirbyggingarkostnaði hagkerfisins og
rekstri ríkis og rikisstofnana með fækkun banka,
fækkun vátryggingarfélaga og fækkun olíufélaga,
hagkvæmari innflutningsverslun og ódýrari vöru-
f lutningum að og frá landinu, og með víðtækum hag-
ræðingaraðgerðum í opinberum rekstri.
Með samræmdum ráðstöfunum á þessu sviði mætti
spara aðra 20 til 30 miljarða króna á ári.
—að hagnýta betur en nú er gert ýmsa framleiðslu-
möguleika m.a. með aukinni fullvinnslu á
framleiðsluvörum og með því að færa inn í landið
ýmis framleiðslu- og þjónustustörf, sem nú eru
unnin af útlendingum fyrir landsmenn.
—*að stjórna betur fjármunum þjóðarinnar, ekki síst á
sviði f járfestinga.
• Við núverandi aðstæður hafa tillögur annarra flokka
miðast við að hemja vísitölubætur á kaup, þrýsta niður
kaupgjaldi í landinu og kreista saman hagkerfið með
samdrætti á öllum sviðum. Einblínt er á hvernig skipta
eigi herkostnaðinum vegna baráttunnar gegn verðbólgu
milli launafólks, atvinnurekstrar og samdráttar í
félagslegum framkvæmdum.
• Tillögur Alþýðubandalagsins miða að því að benda á
leið til þess að vinna sig út úr verðbólgu með því að auka
framleiðsluverðmæti á mann, þannig að meira komi
nettótil skiptanna. Að því miða einnig tillögur flokksins
um stórfelldan sparnað og aukna hagkvæmni í yf irbygg-
ingu þjóðfélagskerf isins. Þannig hef ur Alþýðubandalag-
ið gert tillögur um sókn til betri lífskjara, sókn sem, er til
lengdar lætur, er eina vörnin gegn verðbólguvanda
Islendinga.
—ekh
Úr almanakinu
Þegar þetta er ritað
hefur blaðamaður haft
það sér til dundurs
nokkra stund að fletta
tveimur nýlegum tíma-
ritsheftum sem rekið
hef ur á f jörur okkar hér á
blaðinu. Og orðið margs
vísari.
Annaö timaritiö er sérhannaö
fyrir konur, hitt er einkum ætlaö
körlum. Annaö heitir Llf, hitt
Samúel. Ég byrjaöi á Lifinu.
Þaö er geysilega fallegt,
næstum eins fallegt og útlensku
blööin, enda prentaö I Banda-
rikjunum. Framaná þvi er
mynd af postulinsbrúöu meö
rauöa slaufu I hárinu — en æ!
Ekki er allt sem sýnist: þegar
blaöinu er flett kemur I ljós aö
þetta er sko enginn dúkka,
heldur kaupmaöur viö Lauga-
veginn.
Af 84 siöum þessa gljáandi
rits fann ég u.þ.b. 40 sem ekki
veröa flokkaöar undir beinar
auglýsingar. Þegar maöur les
svona blaö er mjög erfitt aö
gera sér grein fyrir þvi, hvaö er
auglýsing og hvaö ekki.
Tökum sem dæmi viötaliö viö
Kristinu Waage — er þaö bara
viötal, eöa er þaö lika auglýsing
fyrir búöina sem hún rekur?
Eöa mataruppskriftirnar? Þær
eru flestar þannig aö hægt er aö
lita á þær sem auglýsingar fyrir
ákveöna matstaöi i bænum.
Eigandi Kökuhússins viö
Austurvöll sýnir hvernig á aö
búa til kökuhús.
Svo er þaö opna sem heitir
„Fyrir og eftir”. Þar er sýnt
hvernig tveimur sætum stelpum
er breytt I gljátfkur, og ná-
kvæmlega tilgreint hvar,
hvernig og meö hvaöa meöulum
stelpunum var breytt. Er þetta
kannski ekki auglýsing?
Að kaupa sér draum
Tískan er aö sjálfsögöu
fyrirferöarmest í þessu tisku-
blaöi. Snyrting, fatnaöur,
skemmtanalif, frásögn um lif
sýningarstúlku, osfrv. Allt
rennur þetta ljúflega saman viö
auglýsingarnar. Og heima situr
Neytandinn, sem hefur keypt
ritiö á litlar 1490 krónur, og læt-
ur sig dreyma. Fer svo og kaup-
ir eitthvaö af þvl sem auglýst
er, ef hann á aur. Annars veröa
draumarnir aö duga.
Viröulegt viötal viö sendi-
herrafrú. Og ekki má gleyma
menningunni. Aö vlsu er hún
prentuö á verri pappir en aug-
lýsingarnar. Og hvaö sé ég?
Auglýsing frá Þjóöviljanum!
Auövitaö hefur henni veriö val-
inn rétti staöurinn: andspænis
menningunni. Þaö er vegna
þess aö menningarvitarnir lesa
allir Þjóöviljann.
Þarna er Megas hylltur fyrir
aö vera oröinn býsna
„prófessjónel sjóbissnesskall”.
Oöruvisu mér áöur brá. Fjallaö
er um glerkúnst, ballett, kvik-
myndir og bókmenntir. Og aft-
ast í blaöinu er svo smásagan
Starfskraftur lætur af störfum
(brot úr eldhúsróman) eftir
Hafliöa Vilhelmsson. Sagan sú
kemur einsog skrattinn úr
sauöaleggnum inn I þetta fina
blaö. Þar segir frá einstæöri
móöur sem vinnur I fiski. Konan
sú stingur mjög I stúf viö aörar
kvenmyndir I blaöinu, og færir
meö sér hressandi andblæ raun-
Bílar,
brask
og
fagrar
konur
y k w» •*» vi
Þanniti
þrífst
frjðlst
útvarp i
Kanada
SAMIÍEL skyggnist
bak við einkamála
veruleikans inn I þennan
skrautlega gerviheim hinnar fá-
nýtu neyslu.
Bílar og brask
Samúel er sem fyrr segir
einkum hannaöur fyrir karlpen-
inginn i þjóöfélaginu. Karlar
hafa — sem kunnugt er — mest-
an áhuga á bilum og sætum
stelpum, enda er þessu tvennu
gerö ýtarleg skil I blaöinu. Auk
þess hefur Samúel fengiö orö á
sig fyrir aö „fletta ofanaf
svínariinu”. I þvi hefti sem ég
er aö blaöa I er t.d. greinin
Þannig svindluöu bilasalar.
Þar er rætt um bllasölu-
braskiö sem nýlega hefur kom-
ist á allra vitorö hér i borg.
Sagöar eru ljótar sögur af ljót-
um köllum sem féfletta sak-
lausa samborgara sina. Sem
rannsóknarblaöamennska er
greinin ef til vill ekki á mjög háu
þróunarstigi, enda fátt um nýj-
ar upplýsingar — flest hefur
þetta sést á prenti áöur. Engu
aö siöur er góöra gjalda vert aö
vekja athygli á svindli.
Skemmtilegasta efniö 1 blaö-
inu finnst mér vera grein Auöar
Haralds um einkamálaauglýs-
ingar dagblaöanna: Hálft
dlvanpláss til leigu — hiunnindi
fylgja. Auöur hefur tekiö sig til
og kannaö einkamálaauglýsing-
arnar meö þvi aö hringja og
jafnvel auglýsa sjálf. tit úr þvi
kemur margt fyndiö.
Mörgum ungum athafna-
mönnum þykir súrt I broti aö fá
ekki aö reka „frjálst útvarp” á
Islandi. Þetta sjónarmiö er
viöraö I Samúel i greininni
Þannig þrifst frjálst útvarp I
Kanada.Lýst er útvarpsrekstri
I strjálbýlu héraöi þar vestra,
og þær upplýsingar hljóta aö
vera áreiöanlegar, þvl þær eru
komnar frá „fréttaritara Samú-
els I Kanada”. Sælutilfinning
hlýtur aö hrislast um alla aödá-
endur hins frjálsa framtaks
þegar þeir lesa um dagskrá
þessa útvarps: hún byggist á
auglýsingum, fréttum, rabbi og
„léttri tónlist”. Gaman væri aö
vera útvarpsmaöur I Kanada:
„McLeod er feykivinsæll meöal
hlustenda, þvi hann reytir af sér
brandarana, leikur vinsælustu
lögin, og tekur upp á ýmsu til aö
lifga upp á daginn. Hann getur
varla gengiö um götur Lake
Williams, þvi þá skrækja ung-
lingsstúlkur yfir sig af hrifn-
ingu og hrannast aö honum til
aö fá aö snerta goöiö”.
Filabrandarar, viötal viö
poppara, kokkteiluppskriftir,'
æsandi myndir og auglýsingar.
Margt sameiginlegt
Lif og Samúel eru ekki bein-
lins lik blöö. En þau eru skrifuö
fyrir sama hóp af fólki, og eiga
þvi ýmislegt sameiginlegt. Hún
les Lif, Hann les Samúel. Þau
eru bæöi meö á nótunum. Þau
vita bæöi hvernig þau eiga aö
vera. Aöalatriöiö er aö Hann
eigi rétta bilinn og Hún réttu
fötin.
Hvorugt blaöanna fer út fyrir
almennt viöurkennd velsæmis-
mörk. Samúel er auövitaö svo-
litiö „djarfari”, en ekki mikiö.
Þaö tilheyrir bara karl-
mennskublænum. Bæöi eru
blööin skrifuð á flötu og leiöin-
legu máli, meö örfáum 'undan-
tekningum. Eiginlega er stærsti
munurinn fólginn I veröinu og
útlitinu. Lif er miklu vandaöra
blaö, enda rúmlega helmingi
dýrara.
ih
Ingibjörg Haraldsdóttir skrifar