Þjóðviljinn - 29.05.1979, Blaðsíða 3

Þriöjudagur 29. maí 1979 ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 3
Tækí í jafnréttisbaráttunni
Sagt frá norrœnni
ráðstefnu
um kvenna-
rannsóknir
Prinsessan
útgengin
Eins og sagt var frá i
Þjóöviljanum hefur aösókn
að Prinsessunni á bauninni i
Þjóöleikhúsinu veriö heldur
dræm þrátt fyrir gifurlegan
tilkostnað sýningarinnar, -
sumir segja hann nema 50-60
miljónum króna þótt þaö
hafi reyndar ekki fengist
staöfest hjá forráöa-
mönnum leikhússins. Er nú
enda svo komið, að ákveðin
hefur verið siðasta sýning á
stykkinu nk. fimmtudags-
kvöld, að þvi er fram kemur i
frétta tilkynningu frá
Þjóðleikhúsinu.
-vh
Eldlands og Isa...Um helgina var keppt i „hugmyndaförðun” snyrti-
fræöinga að Hótel Sögu. Viöfangsefnið var eldur og fs. Sigurvegarinn
var Ingibjörg Dalberg og getur aö llta á myndinni módel hennar. Eld-
tungurnar spretta upp af brjóstum stúlkunnar og bræöa isilagt höfuðið
eða hvaö? Viö hliö hennar stendur annaö verðlaunainódei. Upp af höföi
hennarstanda eldsúlur og rlsa til himins. '(Mynd: Leifur)
Glimt viö Prinsessuna á sviö-
inujeftir er aö gllma viö hana i
reiknin gshald inu.
Kosinn
prestur í
Njarðvík
Lokiö er talningu atkvæöa i
prestkosningum I Njarövlkur-
prestakalli.
Gylfi Jónsson fékk 200 atkvæöi
og Þorvaldur Karl Helgason 421.
Auðir seðlar voru 6 og ógildur
einn. Kosningin var lögmæt. A
kjörskrá voru 1070. Þorvaldur
Karl er þvi löglega kjörinn I
embættið.
Kvennarannsóknir, hvaö er nú
þaö? Svarið er einfalt, þaö er allt
sem fjaliar um lif og störf
kvenna. Slikar rannsóknir eru
vaxandi hjá frændum vorum á
Noröurlöndum og dagana 7.-10.
mal var haldin samnorræn ráö-
stefna um kvennarannsóknir 1
Noregi.
Þar voru mættir fulltrúar frá
öllum Norðurlöndunum úr ýms-
um fræðigreinum, jafnt sagn-
fræðingar sem bókmenntafraeð-
ingar og lögfræðingar, allt fólk
sem leggur stund á hugvisindi.
Auk fræðimanna voru þarna
starfsmenn jafnréttisráöa, full-
trúar fjölmiöla og opinberra að-
ila.
Fjórum fulltrúum frá Islandi
var boðið á ráðstefnuna,
Bergþóru Sigmundsóttur þjóðfé-
lagsfræðingi, Else Mia Einars-
dóttur og Svanlaugu Baldursdótt-
ur frá Kvennasögusafninu og Sig-
riöi Erlendsdóttur sagnfræðingi.
Þær boðuðu blaðamenn á sinn
fund i Kvennasögusafninu sem er
til húsa á heimili önnu Sigurðar-
dóttur við Hjaröarhagann, en hún
hefur kvenna mest lagt stund á
kvennarannsóknir.
Aður en þær hófu frásögn sina
gengum við um safnið, skoðuðum
spjaldskrána og litum á bóka-
safnið sem er allnokkuö að vöxt-
um. Einnig hafði Anna tekið til
efni sem hún er að vinna úr,
ýmislegt sem varðar stöðu
kvenna fyrr á öldum.
Að svo búnu tóku blaðamenn að
rekja garnirnar úr þeim stöllum.
t frásögn þeirra kom fram aö
fyrirlestrar vorú fluttir um efni
eins og rannsóknaraðferðir og
hvort slikar rannsóknir geti verið
hlutlægarþá var fjallaö um sögu-
legt efni, kvenfrelsi á iðnaöartim-
um, borgaralega vitund kvenna I
Danmörku 1895-1920, um norska
kvenmálara og um rannsóknir á
stöðu kvenna i þróunarlöndunum.
Ráðstefnugestir báru saman
bækur sinar um hvað gert væri I
hverju landi og hvernig hið opin-
bera stendur að rannsóknum. I
Noregi, Danmörku og Sviþjóð er
kvennasaga orðin námsgrein og
lektorar eru I kvennasögu viö
nokkra háskóla, en ekki höfum
við tslendingar af sliku að státa.
Márgir þátttakenda lögöu
áherslu á aö kvennarannsóknir
Frá blaöamannafundinum I Kvennasögusafninu. Frá vinstri: Sigrlöur Erlendsdóttir sagnfræðingur,
Inga Huld Hákonárdóttir blaöam., Bergþóra Sigmundsdóttir þjóöfélagsfr., þá koma blaöamenn
Morgunblaösins og Þjóöviljans (hliö viö hliö I bróöerni), næst þeim situr Svanlaug Baldursdóttir sem
vinnur viö kvennasögusafniö og loks Anna Siguröardóttir stofnandi safnsins.
hafa hlutverki að gegna sem tæki
i jafnréttisbaráttunni og Norður-
löndin geta unnið saman og sett
sér sameiginleg markmið að
vinna að.
1 niðurstöðum segir að það sem
stefna beri að sé: að kvennasögu-
rannsóknir komist inn i alla há-
skóla og skólakerfið almennt,
þáttur kvenna verði dreginn fram
i dagsljósið og settur i tengsl við
hugvisindaverkefni sem unnið er
að, efnt verði til samnorrænna
námskeiöa I kvennasögu, gefið
verði út samnorrænt timarit og
þeim tilmælum verði beint til nor-
rænna rannsóknarráða að þau
styðji kvennarannsóknir.
Þeim Bergþóru, Sigriði og
Svanlaugu sem svöruðu spurn-
ingum blaðamanna bar saman
um að margt athyglisvert hefði
komið fram. Bergþóra sagði að
sér hefði komiö á óvart hve marg-
ir stunda þessar rannsóknir, viö
erum langt á eftir i skipulögðum
rannsóknum.
Þá kom fram að i haust koma
fyrirlestrarnir og niðurstöður
umræðuhópa út I bók.
Þær nefndu okkur dæmi um at-
hyglisverðar rannsóknir sem nú
fara fram t.d. heföi fyrirlesturinn
um norsku málarana verið
skemmtilegur. Þar kom fram að i
yfirlitsbókum um málaralist frá
siðustu öld er aðeins getið þriggja
kvenna. Við athugun kom i ljós aö
miklu fleiri konur lögðu stund á
málaralist, en þær hættu flestar
þegar þær giftust. Það þótti ekki
sæmandi húsmæðrum að mála.
Þær sem héldu áfram voru ýmist
ógiftar eða skildu. Foreldrar
menntuðu dætur sinar eftir þvi
hvað þær þóttu útgengilegar á
hjónabandsmarkaðnum. Væru
þær snoppufriðar þurftu þær ekki
á menntun að halda, en ella varð
að tryggja framtiö þeirra með
einhverskonar menntun. Listin
hefur vist sjaldan þótt lifvænleg
og þvi lögðu fáar konur út á þá
braut. -ká