Þjóðviljinn - 17.09.1980, Blaðsíða 8

Þjóðviljinn - 17.09.1980, Blaðsíða 8
8 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Miövikudagur 17. september 1980. Miövikudagur 17. september 1980. ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 9 Margar veiöi- ár eru alveg lokaðar okkur íslendingum Útlendir auömenn og stórfyrirtœki bjóða betur í veiðileyfin Útlendir auömenn veiöa einir i helstu laxveiöiám íslands á besta veiöitimanum, frá júnilokum fram i ágúst, en islenskir lax- veiðimenn mega svo kaupa af- ganginn sem fellur af boröum þeirra. Einnig eru auömenn og stórfyrirtæki alfariö meö nokkrar ánna á leigu og Islenskir stang- veiöimenn fá þar alls ekki aö- gang. Frá þessu sagði Friðrik Sigfús- son, formaöur Landssambands stangveiöifélaga og ritari Noröurlandasambands stang- veiðimanna (NSU) i athyglis- veröu erindi á þingi NSU, sem haldið var i sl. viku i Reykjavik, en aöalmál af Islendinga hálfu þar var leiga á stangveiöi til erlendra og innlendra manna. Veiöileyfi i margar ár eru að hluta eða öllu leyti seld útlending- um og auglýst á erlendum mark- aði, sagöi Friðrik. Þetta á viö um Laxá i Kjós, Laxá i Leirársveit, Grimsá, Þverá, efri hluta Norðurár, Langá, Hitará, Haf- fjaröará, Straumf jaröará, Haukadalsá, Laxá i Dölum, Miö- fjaröará, Vatnsdalsá, Laxá i Aöaldal, Hafralónsá, Hölkná, Hofsá svo og Sogiö fyrir landi Al- viöru. Um 6.550 stangaveiöidagar i þessum aöallaxveiðiám eru boönir útlendingum til sölu á þessu ári af um það bil 10.800 stangveiðidögum eöa um 61%. Aö visu eru þeir ekki allir seldir útlendingum, en á móti kemur að útlendingar veiöa einnig i öörum ám, þannig aö þetta jafnar sig nokkuð. Friðrik skýrði ennfremur frá þvi aö verö á stangveiöidögum til útlendinga væri mjög mismun- andi eöa frá $ 1.750.- til $ 3.800.- á viku (innifalið er húsnæöi, fæöi og leiösögn vföasthvar). Vikan fyrir eina stöng i Efri Þverá (Kjarrá) mun kosta um 4.500 svissneska franka! Miklar umræður uröu um þetta mál og samþykkti þingiö ályktun þess efnis, aö enn sé þaö vanda- mál fyrir almenning á Noröur- löndum, aö stangveiöi i nor- rænum ám sé einangruð viö vissa hópa og var visað til fyrri álykt- unar NSU i Oslo gegn þvi að láta veiöar i laxveiðiám og-vötnum af hendi viö fáa aöila með leigu til efnamanna og fyrirtækja. Sala veiöileyfa á sanngjörnu veröi hljóti að vera þaö sem stefna skuli aö þegar um er aö ræöa aö nýta veiöiréttinn. Formaöur NSU, Hákon Jó- hannsson, flutti skýrslu um starf sambandsins yfirstandandi stjórnartimabil meðan islenska sambandiö fer meö stjórnarstörf og próf. Norling frá Sviþjóö flutti erindi um þróun og viðgang stangveiði og alþjóöleg sam- skipti, auk þess sem erindi um ferskvatnsveiöilög landanna voru kynnt á þinginu. Þingið sam- þykkti lágmarks siöareglur um stangveiöi, en landssamböndin setja siðan félagsmönnum sinum nánari reglur. Nokkrir fulltrúanna á þingi Norðuriandasambands stangveiöimanna f Norræna húsinu. Frá vinstri: Gylfi Pálsson, Hákon Jóhannsson, Friö- rik Sigfússon, Karl ómar Jónsson, Per Söilen. Hafnasamband sveitarfélaga: 38% hækkun á gjaldskrá Hafnasamband sveitarfélaga gerir ráð fyrir, aö afkoma hafna á tslandi veröi á þessu ári enn verri en spáö haföi verið, aö þvi er fram kom i skýrslu Gylfa tsaks- sonar verkfræöings um fjárhag og afkomu hafna 1979 og 1980 og spá fyrir 1981 á 11. ársfundi Hafnasambandsins sem nýlega var haldinn á tsafiröi. Til aö fullnægja tekjuþörf næsta árs þyrftu gjaldskrár aö hækka um 38%fráþvi sem núer, segir I skýrslunni og er áréttaö i ályktun frá fundinum. Samþykktar voru ennfremur tillögur um breytingar á gildandi hafnalögum i þá átt, aö landshafnir veröi lagöar niöur og sveitarféiögum gert fjárhagslega kleift aö taka viö þeim og um aö 1981? framfylgt veröi lögum um 4ra ára áætlun um hafnagerö. Þá geröi fundurinn tillögu um athugun á ástandi vita og siglina- ljósa, um afgreiöslu frumvarps um ný vitalög og um þjóöhagslegt mat á staösetningu fiskihafna, stærö skipaflotans, hafnar- og vinnsluaöstöðu og aö hagkvæmni verkefna ráöi framkvæmdaröö. 60fulltrúar og gestir sóttu fund- inn og voru kosnir i stjórn Gunnar B. Guðmundsson, Rvik, for- maður, Guömundur Ingólfsson, Isafiröi, Stefán Reykjalin, Akur- eyri, Siguröur Hjaltason, Höfn, og Alexander Stefánsson, tilnefndur af stjórn Sambands isl. sveitar- félaga. Viö hellum bensíni yfir tímbrið, lokum Vitísengla inni i birgðaskemmunni og segjum þeim að þeir megi gera allt nema að kveikja á eldspýtum ,,Ég held aö viö séum aö kom- ast á leiöarenda. Aö Ukindum munum viö ekki lifa næstu 20 ár af. Ég er aö hugsa um hina skelfi- legu hervæöingu heimsins. Hún er háö velgengni samfélagsins. Þaö uggvænlega ástand sem viö búum viö er afleiöing heimsskoö- unar, sem byggir á nútima vls- indum. Og tölvurnar eru nú um stund tákn og Imynd þessarar heimsskoöunar.” Svo talar Josep Weizenbaum, stæröfræöingur, sem flúöi til Bandarikjanna á nasistatiman- um. Hann kennir tölvufræöi viö Massachusetts Institute of Technology, MIT. Hann er þekkt- astur fyrir Eliza, tölvu sem tekur viö upplýsingum frá mannsrödd- inni og svarar á eölilegu máli. En svo breytti hann um afstööu til visinda og tækni. Hann hefur snúið aftur til Vestur-Þýskalands og leysir þar ýmisleg verkefni fyrir háskóla. Hann þreytist ekki á aö vara iöjuhölda, stjórnmála- menn og visindamenn viö þvi aö geysast áfram inn i hiö fullvél- vædda samfélag. Hann telur aö viö höfum gert samning viö and- skotann. Eldspýtur I viötali viö „Manager maga- zin” spyr viömælandi hans hvort hann fari ekki meö ýkjur. Weizenbaum: Nei. Imyndið yö- ur aö miklu timbri hafi verið staflað upp i sögunarmyllu. Um- hverfis er hár veggur. Viö send- um Hells Angels frá Los Angeles inn fyrir múrinn. Viö hellum bensini yfir timbrið. Nóg af eld- spýtum á staönum. Viö segjum viö strákana, Vitisenglana, aö þeir megi gera hvaö sem er nema ekki kveikja á eldspýtunum. Svo lokum við hliöinu. Þeir hafa nóg aö éta og drekka. Svo liöa dagar og vikur og einhverntimann kviknar i. Þetta hættuástand er svipað þvi sem viö búum við. Sp: Hver er meö eldspýturnar? W: Svonefndir stjórnmálamenn og herforingjar. Ég les oft hve skelfilegt þaö v;:ri ef Idi Amin eöa Gaddafi kæmust yfir atóm- sprengjur. Þar meö er óbeint sagt, aö viö getum treyst okkar mönnum, þeir séu skynsamir. En viö vitum, eöa ég veit a.m.k., aö þaö eru þeir ekki. Meöan á Kúbu- deiiunni stóö skipaöi hinn „ofur- skynsami” John F. Kennedy aö undirbúin skyldi fyrsta árás á Sovétrikin. Kennedy hélt ekki aðeins á eldspýtunum, hann var byrjaöur að leika sér aö þeim. Nö, átján árum siöar er hættan meiri þvi fleiri lönd eiga sér kjarnavopn. Bandarikin fram- leiöa á hverjum degi þrjár vetnis- sprengjur og án þess aö þær séu notaðar. Þar viö bætast atómraf- orkuver I mörgum löndum sem framleiða eöa geta framleitt plútonium, sem er undirstaöa kjarnavopna. Borgum fyrir allt Sp: Þér talið um heimssiit og vekiö ótta. Hvaö viljiö þér bjóöa upp á i staöinn fyrir visindi og tækni? W: Ég vara viö og hver sá sem hugsar og finnur til veröur aö draga sinar ályktanir. Við höfum selt sál okkar án þess aö hugsa um afleiöingarnar. Um leiö skal ég játa, aö vissulega njótum viö oft góös af þeim árangri sem vis- indi og tækni ná. Viö getum flogiö yfir Atlantshaf á 3 1/2 klukku- stund. Fúkkalyf geta læknaö marga af sýfilis. Tölvur geta i snatri sett okkur i samband viö allan heiminn. Þetta er allt sam- an nytsamiegt. En viö verðum aö borga fyrir allt. Þessar afuröir hafa breytt heiminum svo um munar. Flugvélar, bakteriur og tölvur, sem viö erum svo hrifnir af, geta stuölaö aö tortimingu mannkynsins. Fjarskiptasam- bandiö getur hrundiö af staö gjör- eyöingarstriði, t.d. meö fölskum viövörunum um kjarnorkuárás. En viö erum glaöir og Iéttúöug- ir og syngjum framfarasöngva. A undan ganga menn sem kæra sig kollótta um þær byröar sem ófæddar kynslóöir veröa aö bera. Viö skáimum áfram og kyrjum framfarasönginn, svo komumst viö aö þvi, aö viö höfum sleppt einhverju lausu sem viö þurfum aö laga okkuraö. Vígbúnadur og tölvubylting geta leitt til heimsslita fyrir næstu aldamót Þeir sem lofa meira öryggi fyrir hverja nýja vigbúnaðarlotu. Þeir sölumenn sem lofa aö létta okkar daglega lif aðeins til aö selja okk- ur hábölvaöa „skemmtun” sina. Báöar manntegundir skilja ekki né viðurkenna aö þaö er ekki aöeins um hernaöarviöbúnaö eöa ódýrar vörur á markaö aö ræöa heldur er verið aö breyta heimin- um meö róttækum hætti. Vélar taka af okkur ráðin Weizenbaum vill ekki fara meö sleggju á tölvurnar, en hann legg- ur áherslu á aö smám saman séu þaö ekki mennirnir heldur vélarnar sem rikja. Vegna þess aö viö höfum tengt okkur viö „eitthvað” sem viö vonum aö muni beygja sig undir okkar markmiö. Siðan uppgötvum viö, aö þaö erum viö sem veröum aö laga okkur aö „einhverju”. Iöjuhöldar og herforingjar eru haldnir þeirri blekkingu aö þaö séu þeir sem ráöi. Weizenbaum kemur með dæmi: Nýlega var yf- irfarið fjarskiptakerfi Pentagons, bandariska hermálaráðuneytis- Fjarskiptakerfi Bandarikjahers stjórnar sér æ meira sjálft og getur í versta falli valdiö styrjöld upp á eigin spýtur alvarleg áhrif á sviöi borgara- legra umsvifa. Weizenbaum nefnir þaö til dæmis, aö i bandarisku bankakerfi veit eng- inn hve mikið af þeim miljörðum dollara sem eru á hringsóli I kerf- inu, hverfa i ranga vasa. Ef menn ganga inn i bankann sinn og spyrja tölvuforritara hve gott yf- irlit þessir sérfræöingar hafi yfir kerfið, sem þeir hafa sjálfir smiöaö, mun svariö veröa aö þaö hafi þeir ekki. Þetta er reynsla Weizenbaums sjáifs af tölvu- starfi. Þaö er hægt aö koma af staö gjaldeyriskreppu með tölvu- tækni. Fyrir skemmstu hækkaöi bandariski rikisbankinn forvexti á grundvelli tölvuupplýsinga sem voru rangar. Fáum viö næst heimskreppu á svipuöum for- sendum? Hægjum á ferðinni Eina leiöin til aö leysa vandann er blátt áfram aö hafna kerfum sem viö ekki skiljum. Þaö þýöir aö framfarirnar miklu munu ganga mun hægar. Þvi aö viö veröum aö rannsaka þessi kerfi i í bandarisku tölvuvæddu bankakerfi veit enginn hvað mikiö af þeim miljöröum sem þar eru á hringsóli hverfa í ranga vasa. ró og næöi og komast smám saman aö þvi hvort við skiljum þau, ná þá tökum á þeim, eöa varpa þeim fyrir róöa. Þetta er eina raunsæja afstaöan. önnur afstaöa er glæpsamleg. Weizenbaum hefur ekki mikla trú á aö stjórnmálaflokkar og verkalýösfélög eöa löggjafar skilji aö nýjan hugsunarhátt þarf aö skapa. Menn sjá ekki út fyrir skammtimahagsmuni. Enginn spyr verkalýðsfélögin hvaöa at- vinnutækifæri þau ætli aö verja á jöröu sem lítur út eins og Hirosima 1945. En er hægt að stööva þróunina inn i tölvuöld? Mettast þessi markaður? Þvi svarar Weizenbaum svo: Þróun er ekki annað en spádómur um þaö sem gerist ef viö leggjum hendur I skaut. Svarið fæst á degi hverjum i auglýsingum tölvufyr- irtækjanna. Tölvurnar veröa minni, fljótari, ódýrari og valda- meiri. En ég vara framleiðendur og neytendur viö. Raunveruleg þörf fyrir útreikninga er tak- mörkuö. Viö getum innan skamms sinnt henni til fulls. Sá mikli vöxtur i tölvuiönaði sem nú sýnist takmarkalaus getur þegar eftir 8—10 ár endaö i viöskipta- stórslysi. Viö geysumst fram á ystu nöf meö vaxandi hraöa. Ég er hrædd- ur um aö enginn haldi aftur af okkur. Má vera aö okkur veröi ekki lengur viö bjargaö. En þaö er aöeins vegna þess, aö menn sem vita, hve nauðsynlegt er aö koma á róttækri st?fnubreytingu fylgja samt þegjandi meö. Viö höfum allir sömu ábyrgö og skip- stjóri sem hefur lent meö skipi sinu milli Isjaka. áb þýddi og endursagöi Weizenbaum: eina leiðin er aö hafna þeim kerfum sem viö ráöum ekki viö. ins, sem kostar miljarö dollara. Þvi var játaö, aö kerfiö sé varla virkt og þaö sem verra er, enginn skilur þaö. Það er ekki hægt aö leiörétta þaö, en þaö er lappaö upp á þaö. Og það fúsk gerir þaö aöeins enn ógagnsærra en fyrr. Wimex, taugakerfi bandarisku hervélarinnar, verður æ ógagn- særra og stjórnar sér æ meira sjálft og getur I versta falli byrjað striö. Ringulreiöin i stjórnstöö hers- ins ber ábyrgð á þvi, aö liðsfor- ingjar hafa hvab eftir annaö fært sig nær „rauða hnappinum”. Tölvuknúin gjaldeyriskreppa Én tölvukerfin geta einnig haft Við höfum gert samn- ing við andskotann á dagskrá >Strœtisvagnar Reykjavikur eru nefnilega mikiö gróöafyrirtœki, kannski eitthvert mesta gróöafyrirtœki landsins Beðið eftír strætó 1 fyrra var boðuð leiftursókn i skipulagsmálum Reykjavikur- borgar: Þétting byggöar á grænu foksvæbunum. Ólyginn skaut þvi að mér, aö i fylkingarbrjósti stæöu hinir launfyndnu borgar- fulltrúar Bernhöftstorfunnar og þeirra. embættismenn. Mér og fleirum þótti þarna komin ágætis tilbreyting i skammdeginum, þaö var helgið mikiö og dátt. En nú er hláturinn þagnaöur og efinn læöist aö atkvæðum Þórs Vigfússonar, þaö er verið að heröa sóknina: Strætisvagnar Reykjavikur hafa óskab eftir hugmyndum um útlit biöskýla. Og nú sér maður ab hér er alvara á feröum, þaö á aö byggja. Ekki nóg með aö lágreist byggö eigi að fylla Laugardalinn, heldur á lika aö risa mjó byggö á gangstéttum borgarinnar. Nú er kannski nauðsynlegt aö byggöin i Reykjavik veröi þétt. Kannski má sættast á það. En ef þéttingin þarf aö vera svo mikil aö hún bitni á farþegum SVR, er einum o,í langt gengið. Þegar stjórn Strætisvagna Reykjavikur boðar aö byggja eigi fleiri biöskýli, er ekki hægt að skilja þaö nema á einn veg: Það á aö leyfafólkiaðbiða áfram, það á hvorki aö fjölga strætisvögnum né leiöum. Þaö á ekki aö fjölga ferðum. Ef lagt verður út i mik- inn kostnaö viö byggingu biðskýla, er lika auövelt aö imynda sér framhaldiö: A flestum leiöum verður ferðum fækkaö, til aö spara oliu og fullnýta skýlin. Nei takk, farþegar SVR þurfa sist af öllu á biðskýlum að halda. Sá sem býöur eftir stærtisvagni i hriöarbyl á nöturlegu holti á sér aöeins eina ósk: Aö vagninn komi, Umfram allt, aö vagninn komi. En þegar viökomandi er orðið kalt eftir hálftima bið, þegar hann er um þab bil að gefast upp, þá veltir hann þvi kannski fyrir sér, hvort ekki væri þægilegra aö hafa biðskýli. En ekki til ab skýla sér i hriðinni, henni má venjast, heldur til aö fela sig fyrir augnaráöi þessara tvö—þrjú hundruö bilstjóra sem hafa ekiö framhjá, einir i bilum sinum. Þrjóskustu biðþegar SVR gefast samt ekki upp, þeir berja sér til hita og kveða rimur. En flestir sem lenda i þvi að biöa eftir strætisvagni I hriöarbyl á holti láta sér þaö aö kenningu verða. Þeir kaupa sér bil við fyrsta tækifæri og strengja þess heit aö eiga aldrei framar viöskipti viö Strætisvagna Reykjavikur. Og þótt byggö verði þúsund bibskýli i Reykjavik munu þeir ekki rjúfa heit sin. Biöskýli breytir nefniiega ekki þvi, aö þegar vagninn loksins kemur er búiö aö loka bankanum, kvikmyndasýningin hálfnuö og félagsfundur Alþýöubandalagsins á enda. Ef á að þétta byggöina i Reykjavik, ber að gera þaö meö ööru móti en aö þröngva biöskýl- um upp á farþega SVR. Þaö eina sem þeir þurfa eru fleiri feröir. Staðreyndin er sú aö reykvik- ingar hafa litinn tima, þeir eru alltaf aö flýta sér. Flýta sér i vinnu, flýta sér i skóla, flýta sér i banka, i bió, á fundi osfrv. osfrv. Þetta er auövitab voöa leiðin- legt og ööruvisi en i sveitinni, en þannig er þaö.Leiöinlegast er þó, aö þaö eru ekki allir sem vilja viöurkenna þetta. Til dæmis setti ónafngreindur rithöfundúr saman bók, sem átti aö fjalla um dæmi- geröan reykviking. Bókin heitir Leiöabók SVR og er vondur sósial-realismi. Ef viö lesum timatöflurnar fáum viö mynd af hinni jákvæöu hetju, sem á aö vera okkur hinum fyrirmynd: hún er róleg i tiöinni, aldrei aö flýta sér, mikiö heima á kvöldin og ekkert á ferðinni eftir miönætti. Ekkert fyrir næturlif, ekki einu sinni um helgar. Þetta er úrvals hetja, góö fyrirmynd, ekkert stress eöa magasár. En þetta er ekki veruleikinn, ekki dæmigeröur reykvikingur, þetta er draumur. Þess vegna er þaö helviti skitt aö stjórn SVR skuli einmitt hafa tek- iö ástfóstri viö þessa bók og miö- aö ferbir strætisvagnanna viö þarfir hetjunnar. Ég þekki ekki nokkra einustu manneskju sem telur fljótlegra og þægilegra aö ferðast meö strætisvagni heldur en einkabil. Allir kvarta undan þvi sama: Feröir vagnanna eru of strjálar. Aö ferðast meö strætisvögnum er afarkostur sem flestir vilja komast hjá. Þótt biöskýli i Reykjavik yrðu fleiri en ibúöar- húsin, myndi þaö ekki breytast. I hjarta sinu vita allir að einkabill- inn er betri þjónn en Strætis- vagnar Reykjavikur. Meira aö segja sósialistinn,sem er að verða of seinn á umhverfismálaráö- stefnu, hann tekur hljóökúts- lausan fólksvagn fram yfir strætisvagn. Allt ber að sama brunni, strætisvagnar eru ekki nógu oft I förum, sinna ekki ferðaþörf fólksins. Neyðin kennir naktri konu aö spinna, en breiöholtsbúa aö aka bil. Tileru þeir sem halda þvi fram, aö þaö sé þjóöhagslega hag- kvæmt aö fólk feröist frekar meö almenningsvögnum en einkabil- um. Til eru jafnvel þeir sem nefna i sama orðinu orkusparnaö og almenningssamgöngur. Og ég hef heyrt þær raddir sem full- yröa, aö slysahætta i umferöinni minnki við auknar almennings- samgöngur. Ef eitthvað af þessu er satt, skiptir það gifurlega miklu máli fyrir lslendinga, Helmingur þjóöarinnar býr I Reykjavik og nágrenni og þaö ætti aö vera auðvelt að koma á góöu almenningsvagnakerfi. En þaö hefur ekki veriö gert og einkabillinn er aöal-samgöngu- tækiö. Fólk neyöist til aö eiga bil. Af hverju er ekki stublað aö þvi aö strætisvagn verbi betri kostur en einkabill? Hvar er orku- sparnaöarráöherra núna? munu einhverjir spyrja. Kannski úti aö aka I ráðherrabilnum? Ha ha ha. Nei, viö skulum sleppa öllu skensi, þetta er alvörumál. Þaö eru vissulega til margir sem vilja stuöla að bættum almennings- samgöngum i Reykjavík. En vilja þarf aö fylgja meirihluti. Fyrir borgarstjórnarkosn- ingarnar 1974, rakst ég á kosn- ingabækling frá Framsóknar- flokknum. Ég minnist þess aö eitt af stefnumálum flokksins var aö bæta almenningssamgöngur i Reykjavik. Þab þótti mér vænt um. Þvi miöur var ég ekki búinn aö fá kosningarétt, svo ég gat ekki stuðlaö aö sigri Framsóknarflokksins. En viti menn, fjórum árum sjðar gerist þaö að Framsóknarflokkurinn fær aðild að borgarstjórn. Ég varð ákaflega glaður, ekki vegna þess aö mér þætti neitt vænt um Framsóknarflokkinn, heldur hins, aö ég þóttist vita aö brátt yröi strætisvagninn allsráöndi i umferöinni i Reykjavik. Nú eru tvö ár siðan Framsóknarflokkur- inn komst i borgarstjórn, samt er einkabilinn aöal samgöngutækiö. Hvers vegna hefur ekkert breyst? Jú, Framsóknarflokkurinn stjórnar ekki borginni einn, og getur sist af' öllu ráöskast meö málefni strætisvagnanna. Strætisvagnar Reykjavikur eru nefnilega mikiö gróöafyrirtæki, kannski eitthvert mesta gróöa- fyrirtæki landsins. En þaö er ekki Reykjavikurborg sem hirðir gróbann, ekki farþegarnir og ekki vagnstjórarnir. Þeir sem græöa á SVR eru seljendur notaðra og nýrra bila. Flest bifreiöaumboðin byggja tilveru sina á SVR. Meöan það er öruggt að strætisvagnar veita einkabilnum enga samkeppni, er trygg sala i bilum. Stórum bilum og smáum, sparneytnum og eyöslufrekum, dýrum og ódýrum. Og frúin hlær, og frúin hlær. Nú verður einhver aö berja i boröið; spurningin er: Annað- hvort-eöa? Þaö veröur aö gera strætisvagninn samkeppnisfæran við einkabilinn, hvað sem þaö kostar. KRAFT- UR-HRAÐI-ÞÆGINDI-STRÆTÓ. Það veröur aö auglýsa betur en bilasalarnir: STRÆTÓ — ÓTRÚ- LEGA RÚMGÓÐUR OG ÞÆGI- LEGUR. Þaö veröur aö setja biíreiðaumboðin á hausinn. STRÆTÓ — ÞAÐ ER NÓG PLASS FYRIR FJÖLSKYLD- UNA I STRÆTÓ. Þab er bara eitt sem dugir til aö minnka umferðarþungann á götum borgarinnar, til aö spara orku og fækka slysum: Það verður aö miða feröir strætis- vagna á Reykjavikursvæöinu viö þarfir blaöamanna, sem vilja komast fljótt og örugglega um alla borgina og næsta nágrenni, á öllum timum sólarhrings. Og ef gert er ráö fyrir þvi, að blaða- menn séu blindir og i hjólastól, fáum viö fullkomnasta strætis- vagnakerfi i heimi. Þaö er auðvit- aö þaö eina sem okkur er boölegt. Það duga engar billegar lausnir. Olræt, segir einhver, svona viltu leysa mál stærtisvagnanna og ekki byggja fleiri biöskýli. En hvernig á þá aö þétta byggöina? Jú, þaö fer ekki framhjá nein- um sem leggur leið sina i miöborg Reykjavikur, að viða eru dýrar byggingalóðir notaöar undir bila- stæöi. Ef það á aö þétta byggðina, ætti aö byggja á þessum bila- stæöum. Þannig vinnst tvennt: Hús veröa byggö og smiðirnir fá vinnu, og fólki reynist ókleyft að leggja einkabil i miöbænum og neyðist til aö feröast meö strætis- vögnum. Ég legg til aö þingmenn gangi á undan meö góöu fordæmi og leyfi eigendum Suöurgötu 7 aö byggja á bilastæbi Alþingis. Þannig geta þeir sparaö sér mikla bensinpen- inga, stublaö aö þéttingu byggöar I Reykjavik, og aö auki sinnt menningunni.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.