Þjóðviljinn - 06.03.1981, Page 10

Þjóðviljinn - 06.03.1981, Page 10
10 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 6. mars, 1981. V/ŒZIUNRRBRNKI ÍSLRNDS HF AÐALFUNDUR Verzlunarbanka islands hf. verður haldinn i Súlnasal Hótel Sögu, laugar- daginn 14. mars 1981 og hefst kl. 14.00. Dagskrá: 1. Aðalfundarstörf skv. 18. grein sam- þykktar fyrir bankann. 2. Tillögur um breytingar á samþykkt bankans vegna ákvæða i nýjum lögum um hlutafélög. Aðgöngumiðar og atkvæðaseðlar til fundarins verða afhentir hluthöfum eða umboðsmönnum þeirra i afgreiðslu aðal- bankans Bankastræti 5, miðvikudaginn 11. mars, fimmtudaginn 12. mars og föstu- daginn 13. mars 1981 kl. 9.15—16.00 alla dagana. Bankaráð Verzlunarbanka íslands hf. PéturO. Nikulásson, formaður. KRAKKAR Blaðberabió i VReSn , , > boganum.y ' m \ Blaðberabíó! Flöskuandinn, gamansöm ævintýramynd i litum. Sýnd i Regnboganum, sal A, n.k. laugardag kl. 1. Góða skemmtun! Nýr umboðsmaður á Sauðárkróki Ráðinn hefur verið nýr umboðsmaður blaðsins á Sauðárkróki. Hann heitir Dóra Helgadóttir, Freyjugötu 5, s. 5654. UOÐVIUINN Siðumúla 6, s. 81333. Innheimta félagsgjalda Alþýðubandaiagið i Reykjavik minnir þá félagsmenn sem enn hafa ekki greitt útsenda giróseðla að greiða gjaldfallin félagsgjöld nú um mánaðamótin. — Stjórn ABR Blaðbera vantar strax! / Asgarður — Hæðargarður DJOÐVIUINN Síðumúla 6 s. 81333. Auglýsinga- og áskriftarsími 81333 DIOÐVIUINN Minning Birna Kristín Bjarnadóttir Fœdd 4. ágúst 1956 — Dáin 25. febr. 1981 Það er þungbært að standa and- spænis þvi að þurfa að kveðja einn Ur höpnum. Við, sem erum svo ung og hraust og hugsum til framtiðarinnar með áratuga áætlanir i' huga — eða látum hverjum degi nægja sina þján- ingu, allt eftir þvi hvernig liggur á okkur i það og það skiptið. Timinn er jú nægur, eða hvað? Skyndilega þarf að horfast i augu við þá staðreynd að sumum okkar hefur verið Uthlutað skemmri tima en öðrum. Við kveðjum i dag Birnu Kristinu Bjarnadóttur, vinkonu og skólasystur, sem kunni að nota timann sinn. Gömul þjóðsaga segir frá konu nokkurri, sem gerði álfkonu greiða, eins og titt er i islenskum þjóðsögum. Hlaut hún að launum eina ósk til handa barni þvi er hún bar þá undir beltisstað. Konan óskaði þess að barnið mætti öðlast vinnugleði. Þetta virtist lötum skólakrökk- um vera heldur undarleg ósk, þó að sögunni fylgdi að konunni hefði orðið að henni og barnið orðið mikil gæfumanneskja. En lifið er vinna og sjaldan næst árangur ef ekkert er lagt á vogarskálarnar. Þetta verður sumum ljóst eftir dúk og disk og ef til vill bitra reynslu, en er öðrum i blóð borið. Ef einhver átti heima meðal þeirra siðasttöldu, þá var það Birna. HUn var með eindæmum virk og skapandi manneskja, lifði lifinu lifandi og hafði hæfileika á mörgum sviðum. Hún var sterkur persónuleiki og lét til sin taka hvar sem hún kom. Aðrir munu eflaust verða til þess að rekja æviágrip Birnu, af nógu er að taka þó að árin yrðu ekki fleiri. En það var hún, sem strax fyrir fermingu var farin að hanna og sniða sin eigin föt. Það var hún, sem skipulagði alls konar furðu- ferðir og uppátæki, sem sum hver, eftirá að hyggja, eru meðal skemmtilegustu æskuminninga þeirra sem þátt tóku i þeim. Það var Birna sem var „fjall- drottning” þeirra fyrir austan og orti siðan drepfyndnar visur um alla kallana þegar af fjalli var komið. En að loknu stúdentsprófi var hUn þrjú ár við kennslu að Laugalandi i Holtum, við góðan orðstir eins og við var að búast. Þegar vini úr Reykjavik bar að garði þar eystra, en Birna var höfðingi heim að sækja, var hún ýmist að koma frá þvi að þjálfa félaga ungmennafélagsins i körfubolta, setja upp leikrit i félagsheimilinu, eða eitthvað allt annað, sem fáum öðrum hefði til hugar komið. Þvi imyndunaraflið var óþrjótandi og Birna ómissandi þegar eitthvað stóð til. Birna fór ekki alltaf troðnar slóðir, frekar en aðrir, sem forsjónin hefur gefið góða greind og sterkan vilja. Hún hratt hugmyndum sinum i framkvæmd og lifði samkvæmt eigin sannfæringu, óháð skoðun- um annarra. Þetta var óaðskilj- anlegur hluti persónuleika Birnu og eitt af þvi sem gerði hana svo sérstaka. Hún var hugrökk og þorði oft þegar aðrir þögðu. Smámunasemi átti hún ekki til. Við kveðjum æskuvinkonu okk- ar með söknuði. Bestu minn- ingarnar og heilsteyptustu mynd- ina af góðri stúlku geymum við i hjörtum okkar um ókomin ár. Við vottum Tinnu litlu, dóttur Bimu, og fjölskyldu hennar allri okkar dýpstu samúð. Vinir og skóla- systkini úr M.R. • • Okkur langar i nokkrum orðum að minnast Birnu Bjarnadóttur. Hún var ákaflega litrikur per- sónuleiki og fór ekki framhjá neinum sem hana umgekkst. Hún var ekki vön að sitja við orðin tóm heldur framkvæmdi það sem hún ætlaði sér. Hún var dugleg i félagslifi og tók sér margt fyrir hendur og jafnvel svo að erfitt var að fylgjast með öllu þvi sem hún ætlaði sér að gera og gerði. Gott dæmi um framtakssemi hennar er þegar hún heyrði i vetur f jallað um efni i útvarpinu sem hún var algjörlega ósammála og hafði gert ritgerð um. Þá lét hún sér ekki nægja neinar eldhúsum- ræður um málið heldur fór i út- varpið og færði góð rök á móti. Þannig var öll hennar fram- koma og allt hennar lif. Hún var mjög áhugasöm um allt sem hún tók sér fyrir hendur og hafði mik- inn áhuga á þvi starfi sem hún hafði valið sér, þ.e.a.s. kennara- starfinu. Hún hafði kennt áður en hún kom hingað og hafði mjög ákveðnarhugmyndirum kennslu. Hún var annar tveggja fulltrúa okkar i Kennarasambandi íslands og sat stofnþing þess auk þess sem hún tók virkan þátt i félagslifi innan skólans. Við höfum misst góðan félaga sem við munum minnast. Lif Birnu sýndi okkur að það að lifa er meira en það eitt að vera til. Við vottum Tinnu dóttur hennar og öðrum aðstandendum inni- legustu samúð okkar. Skólafélagar i Kennaraháskóla tslands erlendar bækur Adalbert Stifter: Studien Band l-ll. Nachwort von Fritz Krökel. Dilnndruck-Ausgabe dtv- bibliothek. Deutscher Taschen- buch Verlag 1975. Stifter skrifaði þessar stúdiur á árunum milli 1840 og 1846 og birti þær i timaritum. Hann var einn þeirra höfunda, sem tóku að þok- ast frá rómantisku stefnunni i átt- ina til raunsæisstefnu á þeim tim- um sem kennd er við Bieder- meiertimabilið. Stifter sagðist hafa jafn mikla nautn af þvi að sjá gufuna stiga upp af katli á eld- stæði og af gufu upp úr eldfjalli. Hann var einkar næmur á það sem oft erkallað „smámunir” og var mjög laginn að lýsa þvi smáa og fór um það allt mildum hönd- um. Hann lýsir vel alþýðufólki á sinni tið og er einkar lagið að draga upp tilfinningasamband ungs fólks. The Viking World. James Graham-Campell. Fore- word by David M. Wilson. Francis Lincoln — Weidenfeld & Nicolson 1980. Það kom út talsvert af bókum um vikinga og vikingatimabilið á siðasta ári. Þetta var i sambandi við sýningu á arfleifð vikinga, sem haldin var i London og er nú sem gestasýning i New York. Útgefandinn er fræðimaður um efni, sem snerta vikinga og sögu þeirra svo og keltneska sögu, meðal annarra höfunda eru Sean McGrail, R.I. Page, og Christine Fell. Höfundarnir lýsa hér skipa- smiði, listum, ferðum, heimilis- lifi, og trúarbrögðum og skáld- skap þessara fornu ránsmanna. Einnig eru tiunduð þau riki, sem þeir áttu þátt i að stofna eða stofnuðu. Þetta er vel mynd- skreytt bók, ágætar myndir eru af skipagerð og skipalagi, svo og myndir ýmissa listgripa og myndirfrá þeim löndum, þar sem vikingar áttu sér sögu. Bókin er i stóru broti. Ýmsar kenningar eru um það, hversvegna viking hófst áNorður- löndum á áttundu og niundu öld. Um það er fjallað i þessu riti og leitast við að lýsa samfélagi þvi sem þar var og viðbrögðum þeirra þjóða, sem máttu þola árásir ræningjanna. Það var ekki ýkja langtiþjóðflutningana þegar vikingaöldin hófst á Norðurlönd- um og eftirhreytur þeirra. Avar- ár höfðu herjað á riki Karlunga og Serkir herjuðu á Suður- Evrópu. Allar þessar þjóðir voru mikil plága fyrir þær þjóðir sem byggðu hin nýmynduðu riki Evrópu en sú árásarþjóðin, sem kom til með að móta mest sögu margra Evrópuþjóða, voru Nor- mannar,- þeir runnu með timan- um saman við þær þjóðir, sem þeir höfðu ráðist á sumar eftir sumar, þar til þeir settust að meðal þeirra og tengdust ráðandi stéttum. Rit þetta er lauslegt yfirlitsrit um þessa sjóreyfara og hætti þeirra og venjur, stiklað er á stóru og i bókarlok er stuttur bókalisti, þar sem má finna ýtar- legri fróðleik um þessi efni. Myndirnar auka gildi bókarinnar. Blikkiðjan Asgarði 7, Garöabæ onnumst þakrennusmlöi og uppsetningu — ennfremur hverskonar blikksmíöi. Gerum föst verötilboö SÍMI53468

x

Þjóðviljinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.