Þjóðviljinn - 13.06.1981, Qupperneq 9

Helgin 13.-14. júní 1981 ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 9
dsegurtonlist
Svo er a& sjá sem Hvitasunnu-
rokkháti&in hafi fariö fyrir ofan
garö og neöan hjá vel-flestum,
þvi ekki mættu fleiri en rúmlega
600 á þessa hljómleika. Þessi
dræma aösókn er meö öllu
óskiljanleg, og hlýtur óneitan-
lega aö setja ugg aö þeim sem
standa i þvi aö fá erlendar
hljómsveitir hingaö til lands.
Þessi stefna aö fá hingaö litt
þekktar erlendar hljómsveitir
er að minu mati hárrétt. Og öllu
skynsamlegri og skemmtilegri
en aö fá hingaö til lands stór-
hljómsveitir eins og Clash á
fjögurra ára fresti, þ.e. á lista-
hátlöum. Þó svo ekki megi
ganga framhjá þeim möguleika
þegar hann gefst. En ef tónleik-
um sem þessum veröur ekki
sýndur meiri áhugi en raun ber
vitni, er ekki hægt að krefjast
lifandi tónlistar og þess aö og
fengnar séu erlendar hljóm-
sveitir til landsins.
Vafalitiö hefur hin langvar-
andi bli&a á su&urhorni landsins
sett strik I reikninginn svo og af-
staöa lögregluyfirvalds höfuö-
borgarinnar, þvi flýta varð tón-
leikunum og þeir látnir hefjast
klukkan 17 i stað 21 eins og aug-
lýst haföi veriö. Afstaöa lög-
reglunnar er meö öllu óskiljan-
af erfitt aö byrja tónleika og aö
aldrei ná&ist nein stemmning i
Höllina. Þeir fóru rólega af stað
en óx ásmeginn þegar liöa tók á
dagskrá þeirra og voru bestir
um mitt „prógram”. Þeir léku
þarna nokkur af „gömlu góöu”
lögum sinum, . A song”, „Guö
hins nýja tima’ v^artý i kvöld”,
„Listaverk” o.fl. Þeir stóöu sig
alveg þokkalega, en heyrt hef ég
þá leika betur, en varla er hægt
»aö krefjast miklu meira viö
aöstæöur sem þessar.
Af einstökum liösmönnum þá
stóö Oskar söngvari sig vel aö
vanda.svo og trommuleikarinn.
Nýi gitarleikarinn stóð sig
einnig bærilega, en hann var
full-bældur á köflum.
Þaö vakti athygli aö keyrslan
á „prógrami” Taugadeildarinn-
ar, svo og annarra islenskra
hljómsveita stóð Any Trouble
ekki langt aö baki.
BARA-f lokkurinn.
BARA-flokkurinn átti næsta
leik, og ekki verður annaö sagt
en þeir hafi komiö velflestum á
óvart meö góöri frumsamdri
Rokk-
hátíðin sem
gleymdist
leg þegar þess er gætt aö SATT
hélt tvenna tónleika laugardag-
inn fyrir páska, og hófust þeir
fyrri klukkan 19 en þeir siöari
uppúr 21. Þessar ráðstafanir
eru með öllu óskiljanlegar og
hljóta aö vekja grunsemdir um
geöþóttaákvarðanir. Nema ef
vera skyldi að Hvitasunnudagur
sé heilagri en Páskadagur? En
hvað um það, snúum okkur aö
tónleikunum.
Taugadeildin.
Taugadeildin opnaði hljóm-
leikana og tókst bærilega þegar
þaö er haft i huga aö þaö er allt-
tónlist. Þeir léku nokkur lög
sem verða á litlu/stóru plötuni
þeirra félaga. Ég fór rangt meö
útgáfudag á plötu þeirra, en
hann verður um mánaöamótin
júli-ágúst, og leiðréttistþaö hér
meö.
BARA-flokkurinn var öllu
samæföari en Taugadeildin og
öruggari. Aheyrendur létu
hrifningu sina i ljós meö þvi aö
klappa þá upp, og var þaö i eina
skiptiö sem það kom fyrir á
þessum tónleikum. Þeir eru
allir bráöefnilegir hljóöfæra-
leikarar og erfitt aö draga þar
einn út úr. Hljómsveitn er góö
heild og i þvi liggur styrkur
eins og „The Hurt”, „Get you of
the hook”, Playing Bogart”,
„Second choice”. Slöan kynntu
þeir nokkur lög af væntanlegri
breiðskifu sinni, „Walking in
change”, „Trouble with love”
o.fl. Þeir eru pottþéttir á flutn-
ingi laga sinna og enga hnökra
þar á aö finna.
Gitarleikur Chris Parks var
ansi snotur og snyrtilegur.
Trommuleikur Martin Hugh-
es var öruggur, þó ekki
værihann litrikur. Þaösama má
segja um bassaleik Phil Barnes.
Clive Gregson er virkilega
skemmtilegur söngvari og hann
sýndi það svo rækilega á þess-
um tónleikum. Nick Holder
hljómboröleikari var ekki alveg
nógu öruggur miðaö viö hina
fjóra,enda gestur i hljómsveit-
inni.
Tónlist Any Trouble er nokkuö
rokkaðri en áöur og ekki nema
gott eitt um það aö segja. Þeir
likt og aörar hijómsveitir guldu
þess hve stemmningin var litil.
Þeir sýndu allt aöra og betri
takta á Hótel Borg kvöldið áöur.
Höllin er vonlaus staöur fyrir
tónleika af þessu tagi, og mér
segir svo hugur um aö næst þeg-
ar hljómsveit af stæröargráðu
Any Troubles leikur hér veröi
leitaö á önnur miö Hljómurinn i
Höllinni var meö skásta móti,
einkum hjá Any Trouble. Ekki
náöust sömu gæ&i hjá islensku
hljómsveitunum, enda var
Diddi fiöla nokkuö óörugur viö
hljó&blöndunina og timi
islensku hljómsveitanna litill tii
aö stiila hljóöfæri sin.
Þrátt fyrir þaö aö þessir tón-
leikar hafi ekki tekist eins og til
var ætlast, þá vona ég að þaö
dragi ekki mátt úr þeim sem
standa fyrir samkomum af
þessu tagi. Þvi þaö yröi til
óbætanlegs skaöa fyrir tónlist-
arlif landsmanna og þau sam-
bönd sem skapast þegar gesti
sem þessa ber aö gar&i.
Sambönd sem gætu hagnýst viö
aö koma islenskum hljómsveit-
um á framfæri erlendis. Þvi þar
er jú öllu stærri markaöur og
mun harðari skóli en hér heima.
Hvitasunnurokkhófiö var
ágæt skemmtun og vel pening-
anna viröi fyrir þá fáu sem
nenntu aö láta sjá sig.
Bassaleikarinn Phil Barnes og Clive Gregson, aöalsöngvari og laga-
smiöur Any Troulble, stofnuöu hljómsveitina ásamt gitarleikaranum
Chris Parks.
ritstjjórnargrein
Kjartan
r
A sjómannadaginn
Ólafsson
skrifar
Martin Huges trommuleikari var
áöur i hljómsveit sem nefnist The
Boxes, en einn liösmaöur þeirrar
hljómsveitar er nú „framleiö-
andi” hjá Madness.
hennar, engir áberandi
einstaklingar. Framkoma
hennar var mjög lifleg. sér-
staklega hjá söngvara Þennar
sem sýndi mjög góð stökk á
sviöinu!
Start — Laddi.
Start tók við af BARA-flokkn-
um og lék nokkur ný frum-
samin lög. Þeir sluppu bærilega
frá sinu og sérstaklega var
Sigurgeir góöur á gitarinn, en
hann er aö veröa einn af okkar
bestu gitarleikurum. Einnig var
Eirikur pottþéttur i söngnum.
Annars var frumsamda efniö
þeirra ágætt og ánægjulegt aö
þeir skuli halda út á þá braut.
Laddi geystist þvi næsl inn á
sviöið og söng nokkur lög af
nýju plötu sinni Deió viö mikla
hrifningu viðstaddra.
Any Trouble.
Þá var komiö a& gestunum frá
Englandi, Any Trouble. Veröur
ekki annaö sagt en þeir hafi
komiö þægilega á óvart. Þeir
standa islenskum hljómsveit-
um feti framar hvaö varöar
keyrslu á „prógrami”, engar
óþarfa tafir milli laga eins og
svo oft vill veröa hjá islenskum
hliómsveitum.
Þeir byrju&u á þvi aö leika
nokkur lög af breiöskifu sinni,
Whereare all the nice girls.Lög
Sev Lewkowicz hljómborösleikari
er nýjasti meölimur Any Trouble
hefur aöeins veriö I hljómsveit-
inni nokkrar vikur.
ión Viðar
Sigurðsson
skrifar
t mörgum byggöarlögum
þessa lands er sjómannadagur-
inn einn helsti hátiöisdagur á
árinu, hátiöisdagur sem ekki fer
fram hjá neinum. Og vonandi
eru þeir fáir hvar sem er á land-
inu, sem ekki finna til tengsla af
einu eöa ööru tagi viö okkar sjó-
mannastétt.
Þjóöviljinn sendir sjómönn-
um um land allt heillaóskir á
þessum hátiöisdegi, og viö
þökkum störf þeirra á hafinu.
Siöasta vetrarvertiö var erfiö
til sjósóknar viöa um land, gæft-
ir stiröar þótt oft væri róiö i tvi-
sýnu. Fyrstu þrjá mánuði ársins
barst mun minni botnfiskafli á
land en árið áöur, en i aprilmán-
uði kom aflahrota og var þorsk-
afli i þeim mánuði nær helmingi
meiri en i sama mánuöi i fyrra.
Fyrstu fjóra mánuöi ársins
varö botnfiskaflinn i heild örlitið
meiri en á sama tima i fyrra, en
þorskaflinn einn sér heldur
minni eða 225.000 lestir nú en
235.000 lestir fyrstu fjóra mán-
uöina i fyrra. Þorskafli togar-
anna varö minni á fyrsta þriöj-
ungi þessa árs en á sama tima i
fyrra, og áberandi minni á Vest-
fjarðarmiöum, en aftur á móti
meiri fyrir austan land. Þorsk-
afli bátaflotans varö hins vegar
nokkru meiri nú á vetrarvertiö-
inni heldur en var i fyrra og átti
þaö jafnt viö um netasvæðið viö
Suður- og Suövesturland og
linuútgeröina á Vestfjöröum.
Mestu umskiptin uröu hjá
loönuflotanum, en þar var afl-
inn á vetrarvertiöinni nú aðeins
155.000 tonn, en var 522.000 fyrir
tveimur árum og 393.000 tonn
fyrir einu ári. Greinilegt virðist
aö of geyst hafi verið fariö i
loönuveiöarnar á undanförnum
árum, en bót er i máli, að
vísindamenn telja loönustofninn
liklegan til aö ná sér aftur á
strik á fáum árum sé skynsam-
legum veiöitakmörkunum beitt.
A sjómannadaginn er rétt aö
ihuga stö&u okkar helstu fiski-
stofna. Loönan stendur illa sem
kunnugt er, en ööru máli gegnir
um þorskstofninn. Satt aö segja
eru þaö ein ánægjulegustu tiö-
indi sem htír hafa spurst lengi,
hversu vel þorskstofninn viö Is-
landsstrendur hefur staöiö sig,
og betur en okkar ágætu
visindamenn reiknuöu meö.
Fyrir rúmlega tveimur árum
lagði Hafrannsóknastofnunin til
aö á árinu 1979 yröu ekki veidd
hér nema 250.000 tonn af þorski
og 270.000 tonn áriö 1980. Hins
vegar varö þorskaflinn i reynd
360.000 tonn áriö 1979 og 428.000
tonn áriö 1980, og er þá ekki
talinn meö afli útlendinga sem
hér veiöa en hann var 6—8000
tonn hvort ár. E n þrátt fyrir þaö
50% meiri en lagt var til, þá er
þorskstofninn aldeilis ekki aö
hruni kominn. — Þvert á móti
leggur Hafrannsóknastofnun nú
til aö I ár veröi veidd 400.000
tonn af þorski, og telur aö meö
þvl aflamagni ár hvert næstu
fimm ár þá sé unnt aö koma
hrygningastofninum af þorski
upp I 613.000 tonn áriö 1986 úr
þeim 275.000 tonnum, sem
hrygningastofninn er talinn
vera nú.
Þetta eru upplýsingar úr nýj-
ustu skýrslu Hafrannsókna-
stofnunar um ástand nytja-
stofna á tslandsmiöum og afla-
horfur.
Á sjómannadaginn er sérstök
ástæða til að fagna þessum nýju
niöurstööum.
En viö skulum öll gera okkur
ljóst, aö hér er þó aöeins um
spá eöa áætlun að ræöa, —
þorskana i sjónum er ekki hægt
aö telja eins og fé I rétt, og
margir óvissuþættir geta haft
áhrif á. Þess vegna gæti þessi
bjarta skýrsla reynst óhóflega
björt, eins og sú gamla svarta
reyndist óhóflega svört.
Þetta er ekki sagt til aö gera
litið úr störfum okkar ágætu
fiskifræöinga, —sist af öllu væri
slikt maklegt. Þeir hafa sinar
skýringar á breyttum niður-
stööum Ur dæminu, þótt ekki sé
tóm til aö gera grein fyrir þeim
hér aö þessu sinni. Þeir hafa
heldur aldrei gert kröfu til þess
a& teljast alvitrir, en haft sterk-
an vilja til a& vara viö óhóflegri
veiöi. Viö skulum þvi ekki hafna
vlsindunum við mótun okkar
fiskveiöistefnu, þótt skylt sé aö
hlusta jafnframt og ekki siöur á
raddir gamalreyndra sjómanna
um þessi efni. — Auövitaö þurf-
um viö aö stefna aö þvi marki aö
ná hámarksafrakstri úr hverj-
um fiskistofni, og til þess aö svo
megi veröa er nauösynlegt aö
beita vei&itakmörkunum af
ýmsu tagi, þar á meöal hvaö
varðar þorskinn. Fullkomin
veiöafæri og mikil sókn gera
takmarkanir óhjákvæmilegar.
Á siðasta ári var réttur sjó-
manna til launa i veikinda- og
slysatilvikum aukinn stórlega.
A si&asta Alþingi voru siöan
samþykkt lög er tryggja sjó-
mönnum rétt til töku ellilifeyris
viö 60 ára aldur, hafi viðkom-
andi stundaö sjó i 25 ár eöa leng-
ur.
Óskar Vigfússon, formaöur
Sjómannasambands Islands
segir i vi&tali, sem Þjóöviljinn
birtir i dag aö hann telji þessi
nýju lagaákvæöi mikla viður-
kenningu á islenskri sjómanna-
stétt. — Látum svo vera, en eitt
er vist aö sjómenn okkar hafa
unniö margfaldlega til þeirrar
viöurkenningar. Kjör sjómanna
eru misjöfn, hjá sumum býsna
góö, en hjá mörgum er aðkall-
andi aö kjörin veröi bætt. Og i
baráttu fyrir margvislegum
réttindamálum sjómanna hafa
samtök þeirra stórt verk aö
vinna. Þar þurfa stjórnvöld að
hjálpa til.
Fæstir halda út viö erfiöa sjó-
sókn, þegar aldur færist yfir. Aö
finna atvinnu viö hæfi i landi um
miðjan aldur reynist mörgum
góöum sjómanni erfitt. I þeim
efnum þarf li&sinni opinberra
aðila. Hér skal minnt á sam-
þykkt siðasta landsfundar Al-
þý&ubandalagsins einmitt um
þessi mál. Þar segir:
„Gerð verði sérstök úttekt á
starfskjörum sjómanna og fisk-
verkunarfólks i þvi skyni aö
gera þessar atvinnugreinar aö-
gengilegri ungu, vel menntu&u
fólki. Þá veröi sjómönnum er
lengi hafa starfaö og hætta vilja
sjómennsku auöveldaö aö búa
sig undir og komast i störf I
landi, og þeim veröi gert fjár-
hagslega kleift aö afla sér end-
urmenntunar.”
Hér má ekki sitja viö oröin
tóm.
aö veiöin varö þessi tvö ár yfir