Þjóðviljinn - 28.11.1981, Blaðsíða 7

Þjóðviljinn - 28.11.1981, Blaðsíða 7
6 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Helgin 28.— 29. nóvember 1981. Þegarþetta er skrifaö er þétt i sölum Listasafns alþý&u af því einstaka tilefni aö þar er sýnd eftirmynd Guemicu ásamt fjiJ- mörgum myndum af aödrag- anda myndarinnar og atrennum málarans. Af þessu tilefni hefur Guöbergur Bergsson ritaö grein sem birtist i Sunnudagsblaöi. Þjóöviljans 7.-8. nóvember og myndi eflaust vekja heimsat- hygli ef hún væri rituö á máli stórþjóöa, svo byltingarkennt fréttnæmi felst f henni aö furöu gegnir hve lengi þaö sem Guö- bergurdregur fram hefur legiö i láginni. Þar sem þetta snertir lff og örlög þess listamanns sem hefur mótaö viöhorf aldarinnar flestum fremur og veriö meira ræddur heldur en nokkur annar myndlistarmaöur aldarinnar og þólengra væri leitaö aftur, ekki sizt vegna þessarar myndar sem honum hefur veriö eignuö fram aö þessu, má nærri geta hver aldahvörf hljóta aö fylgja uppljóstrunum Guöbergs. Enda þóttfræöimennska Guö- bergs sé hin traustasta og grunnmúruö svo varla veröi um bætt, vil ég þó,þar sem hann getur þess aö honum séu ekki tiltækir vinir né heimildir og hljóti þvi aö byggja á minni, I fullri hógværö bera á borö nokkra hnýsilega mola sem mættu þykja girnilegir til fróö- leiks og bæta nokkru viö hina ó- væntu mynd sem Guöbergur af- hjilpar aö baki Guernicivog eru þeir drættir byggöir á heppni i kynnum og vinum þar sem minniö þrýtur. Þar er þá fyrst til aö taka aö ég grípþar niöur sem sögu kem- ur hjá Guöbergi aö greint er frá hinum raunverulegu orsökum þess aö Picasso var mikill vandi á höndum aö mála myndina sem landar hans höföu pantaö á heimssýninguna i Paris 1937 undir forystu hinna góökunnu félaga skáldsins Alberti, málar- ans Alberto auk la Casa arki- tekts. Aö þessu sinni var verkiö ekki hrist fram Ur erminni hjá hinum ástsæla listamanni. Mfn- um heimildum ber saman við Guöberg um skýringuna þó ég kunni hana nokkuö fyllri en Guðbergur lætur uppi i grein sinni.og get ég svo sem látið flakka hér ef honum skyldi ó- kunnugt um hversu málið var vaxiö, og má vera aö öörum fróðleiksfúsum lesendum þætti nokkur fengur aö. Enda má segja aö islenzkum lesendum þurfi ekki aö koma máliö spánskt fyrir sjónir vegna hlið- stæöu sem er aö finna i islenzkri fornsögu»sjálfri Njálu. Guöberg ur getur þess að Picasso hafi verið i öngum sínum og horft i gaupnir sér f stað þess aö mála myndina umbeönu, vegna þess aö hann var i sárum eftir við- skilnaö viö eiginkonu sina Olgu, og verið svo langt leiddur i fet- ishisma af sambúöarleysinu aö hann var gagntekinn af bleikum lit. Guðbergur segir frá heim- sókn hinna flemtruðu nefndar- manna sem höfðu gengiö von- glaöir á fund meistarans aö sjá hvernig verkiöheföist við og sáu þá einhver frumdrög. Gefum hér Guðbergi oröið: Þaö jók á ógeð nefndarmanna aö málarinn var á þessum tíma fastur f bleikum lit, og þótti þeimsá litur betur hæfa nærföt- um borgarakvenna, (Olgu?- innsk. mittTV) en vegg á skála striðandi þjóöar. (tilv. lokiö) Guöbergur lætur liggja aö þvi aö Picasso hafi saknað Olgu sáran og veriö þessvegna miöur sin verklaus og hugmynda- snauöur og á villigötum i lifi sinu og list og vikur eflaust ekki frá heimildum sinum svo langt sem þetta nær. Þó mun þessu hafa verið nokkuö öðruvisi variö þótt hitt veröi ekki allskostar vefengt. Þessmá geta til frekari skilningsauka aö undarlegt and- rúmsloft rikti um þær mundir i ýmsum hópum sem höföu hreiðraö um sig i listamanna- hverfi á vinstri bakkanum fræga iParis, þvíþá haföi gosiö upp árátta til aö fara meö kukl og satanisma undir forystu þeirra Alistair Crowley og Ro- bert Graves og gekk svo langt aö fariö var aö hafa lögreglu- Maria Theresia og dóttirin Maia. i i 'ðtni A nautaati. Picasso meö son sinn Claude, en til hægri er Jean Cocteau. Leyndarmál vörðum kirkjugaröinn á Mont- parnasse aö næturlagi. Mergur- inn málsins var sá aö Picasso varekki eins leittog menn héldu aö láta Olgu sem hann hafði bú- iö viö i 17 ár i lögmætu hjóna- bandi. Sjálfur var Picasso si- ungur eins og listamönnum er titt og var farinn aö bera viurn- ar i aðra konu mun yngri með norrænu yfirbragði,Marie-Thér- ése Walter fyrirsætu sfna. Má vera aö breytt litaskyn Picasso hafi valdiö nokkru hér um^ en Olga vardökk á brún og brá,og þótti gerast nokkuð forn i skapi þegar hér var komið sögu og á- geröist meö ástarraunum henn- ar þegar Picasso fór frá henni. Leitaði hún samneytis i áður- nefndum hópum og úrlausnar i galdrakukli, enda var þaö ætt- arfylgja sem veröur að virða henni til vorkunnar svo sárt leikinni þvi ættarmeiður hennar stóð rótum \ Kareliu, þeim meg- in sem nú er T Finnlandi og ættu Islendingar aö kannast við þaö fólk enda hefur þar legið i landi frá fornri ttö aö gala seiö. Er þaö mála sannast aö Olga hafi veriö svo sár viö brotthlaup Pic- assoaðhún hafi neytt fjölkynngi sinnar tizkusprottinnar sem arftekinnar, og lagt svo á og mælt um aö Picasso skyldi ekki gagnast öörum konum, og minnir það óneitanlega á klæki Gunnhildar konungamóöur viö Hrút Herjólf sson sem segir frá i Njálu. Var þetta altalað i Paris meöal þeirra sem gerst máttu vita, þótt slöar hafi sá oröa- sveimur gleymzt, aö Picasso hafi þess vegna lent í þeirri hug- raun og óvissu aö þegar Marfa hin lokkabjarta ól dóttur þá þóttiPicasso nærtækast að heil- agur andi mundi þar hafa starf- aö nokkuö, og nefndi dótturina því Maia sem er stytt Ur hinu spánska heiti Maria de la Con- ception (conception:getnaöur). Þaö hefur siöar þótt fullsannaö aö nóttina sem hún hefði átt aö geta komiö undir hafi Picasso veriö aö svalla meö drykkju- bræörum sinum i Parfs, þeim Blaise Cendrars ölkæra skáld- inu einhenta sem orti daginn áö- ur ljóöið um Siberfuhraölestina sem Jón Oskar þýddi, og varaö fagna þvf meö vinum sinum, og Braque og hinum bráðgera læri- sveini sinum Fougeron sem geröist kommúnisti um leið og Picasso en varð miklu katólsk- Eu-i en meistarinn þvi hann tók aö predika sósialrealisma. Þetta sumbl fór fram á lista- mannakránni la Rotonde þar sem þeir lentu i slagtogi með þeim Hemingway og stöllunum Gertrude Stein og Alice B. Tokl- as(og uröu þar fagnaðarfundir meö fornvinum, svo sem sjá má af sjálfsævisögu Alice B. Toklas eftir Gertrude Stein, og þá ekki siöur fróölegt aö fletta upp i Veishi i farángrinum. Einnig voru "þetta minnisstæöa kvöld staddir þarna Ortega y Gasset og André Malraux ásamt frúm. Mun sú nótt hafa liðiö við mik- inn glaum og nokkra háreysti þar sem svo sjálfhverfir menn komu saman; og herma við- staddir aö Picasso hafi verið nokkuö illa á sig kominn af ab- sintdrykkju og fyrrgreindum ugg um skerta getu og viljað slást við Hemingway. Gengu þær stöllur á milli sökum tryggöar við Picasso, og var þeim enda kunnugt um kunn- áttu Hemingways i hnefaleikum og vildu ekki láta hann neyta svo óheppilegra aðstæðna. Mun dagur hafa verið runninn þegar Picasso skilaði sér heim I sum- arhús sitt Boisgeloup, skammt utan viö París. Listfræðingurinn Pierre Au- mont sem kannað hefur manna bezt ævi Picasso segir frá þvf að hann hafi fundið i bréfasafni Stravinski sem er i fimm bind- um (útg. Jacks & Sweeny, Bost- on 1978), bréf frá þvf skömmu fyrir heimsstyrjöldina þar sem Picasso staðfestir að hann muni ekki neittfrá þessari nóttu, svo aðgangsharöur hafi hiö fræga illfygli Óminnishegrinn orðið sér þessa ærslafullu nótt. En þaö var einmitt i fylgd með Stravinski og Diagilev að Pic- asso hitti fyrst Olgu Kohlovu f fyrsta sinn unga dansmey i flokki Diagilev Ballet Russe. Fyrir atbeina Cocteau geröi Picasso leiktjöld og búninga um sinn fyrir þennan flokk, hremmÆ hina ungu Olgu og bjó viö hana i 17ár. Reyndar kemur lika fram i æviminningum Jean Cocteau sem hann nefnir Chien- loup Orphelin en Chienlit aö Pi- casso hafi vikiö að þessu þegar þeirsátusaman á nautaatinu til heiöurs Picasso í Vallauris, og minnzt þessarar nætur meö nokkurri viökvæmni sem sér hafi komiö á óvart. . _ _ Heimildum ber saman um hver ólga var i Picasso um þess- ar mundiiAog hefur Guöbergur vikið aö þvi i sinni grein aö hann hafi ekki tekiö á heilum sér þó ekki komi öll kurl til grafar þar svo sem hér veröur greint. Þaö er mála sannastaöþaö var'ekki vegna þess aö hann saknaði Olgu svosárt, enda kemur fram hjáAumontaö honum hafiveriö fariö aö þykja slá f hana, aö hann málaöi eidii og naut sln ekki verulega fyrr en hann tók saman viö enn nýja konu Dóru Maar málara og ljósmyndara sem loksins gat leyst hann und- an álögum Olgu meö þvi að ljós- mynda hann allsberan sam-. kvæmt ráöum furöuspekingsins Gurdieff. Þetta hreif svo aö þeirra samband stóö i tiu ár. Cocteau notar þessi atvik I smá- sögu þó hann breyti nöfnum og kemur þar aö Gurdieff sem er kallaöur Gardien verðuraö taka viö ljósmyndatækjunum þegar álagadróminn vikur fyrir töfr- um hins óvænta og Colombo (Picasso) hleypurá konuna eins ogSatýrvakinn upp frá dauöum, og elskaöi hana meö ærslum* nefnir Cocteau söguna Rendez- Vous Lazaréen. Undirtitill fylg- ir: le Complex de Vulcan,sem minnir á Völundarkviðu. Þeir sem vilja kynna sér máliö nánar geta lesið um þetta hjá Sabartés einkaritara Picasso en bak viö þaö rithöfundarheiti var enginn annar en Rafael Sabatini góö- kunnur eldra fólki á Islandi fyr- irsöguna af Blood kapteini sem hann reit kornungur. Guöbergur greinir frá þvi aö Alberti skáld fomvinur Lorca hafiverið forstjóri Prado safns- ins um þessar mundir. Viö það má bæta til fróðleiks að þess- vegna mun hann hafa ort sina frægustu ljóðabók Marinero en tierra (sjómaður f landi) enda mun honum jafnan hafa þótt hann margfrægt skáldið væri sem fiskur á þurru landi að þurfa sér til lifsviöurværis aö vera að vasast I rykugum geymslum safnsins og hnerr- andi i loftlitlum skonsum yfir koparstungum löngu dauðra meistara. Hann þráði sárt aö komast úr þessari prisund hins ábyrgðarmikla embættis tilhins frjálsa nútimalifs meöal bó- hema. Greip hann þvi til þess ráðs aö skipa þriggja manna nefnd sem fara skyldi á fund Picasso svo sem Guöbergur greinir skilmerkilega Svo langt sem það nær, og veröur hér freistaö að auka nokkru viö sögu hans. I nefndinni voru þeir Lúis la Casa arkitekt, Renau sem er vafalaust misritun fyrir Renan og myndlistarmaöurinn Alberto sem skyndilega skýtur upp koll- inum i listasögunni. Ummæli Guöbergs aö hann hafi veriö bakari i Valencia vekja eölilega tortryggni, enda trúöi Alberti nokkrum vinum i Rómaborg fyrirnokkrum árum f yrir þvi að hann hefði tekið á sig þetia gervi til aö komast burt. Hann lét sér vaxa þétt yfirskegg sem huldi hinn viökvæma munn, sneri þvi ýmist upp aö hætti landa sins Salvadors Dali sem kallaði sitt skegg loftnet fyrir guödóminn, eða lét það visa nið- ur og náði þá niöur fyrir kjálka- böröin til aö tákna formælingu yfir Francoeins og suðurlanda- menn gera með fingrunum til aö óska öörum til helvitis. Einnig varö hann fyrstur manna til aö nota spegilgler i sólgleraugum sem hann haföi i þessu gervi eins og njósnarar og kvik- myndaleikarar siðari ti'ma. Un- un var aö hlýöa á frásagnir Al- bertiaf tvileik sinum. Þarna er komin skýringin á þvi hve skyndilega Alberto hverfur úr sviðsljósi listasögunnar eins og hann birtist, likt og halastjarna sem skilur ekki einu sinni eftir klepp sinn. Hinsvegar hefur Al- berti verið rómaöur fyrir teikn- ingar sfnar og koparstungu- myndir. Renan sem Guöbergur misles Api meö unga eftir Picasso. væntanlega úr handskrifuðu bréfi sem Renau en mun rétt- nefndur á hinn veginn sam- kvæmt mi'num heimildum vél- rituðum; hann er samkvæmt sömu heimildum nákominn ætt- ingi Emest þess Renan sem skrifaði ævisögu Jesú og sann- aði aö hann heföi ekki verið til. Þá kemur lika fram hjá Guö- bergi að Renau sem hann rang- nefnir hafi veriö einn með Pic- asso aö mála Guemicamynd- ina. Þaö er ekki allkostar ná- kvæmt svo sem hér verður greint. Vikur þá sögunni aö Walt Disney.Vegna þessaö hann var af spönskum uppruna eins og kemurframf heimildum (Al- manac de Gotha) haföi safnazt að honum hópur spænskra lista- manna sem flýðu ungir fátækt- ina á Spáni og ginu við tækifær- um sem efnilegum mönnum buöust viö teiknimyndagerö í verkbólum hins fræga landa i allsnægtalundum Kaliforniu. Þegar hér var komiö sögu blöskraði þeim hve ameriskur hann var orðinn, forsmáöi list og hugsaöi ekki um annaö en peninga svo þeir rifu sig upp úr hinu ljúfa lífi i Disneylandi, hlýddu rödd Spánar i blóöi sinu, hugðust grfpa sér geir i hönd og fóru til Parisar. Þeir voru tiu saman ungir og á- hyggjulausirmenn sem létu sér fátt fyrir brjósti brenna. í Paris hittu þeir Renan sem var orðinn mjög áhyggjufullur út af Gu- ernicamyndinni þvi að Picasso haföist ekki aö. Kvaddi hann til fundar i nefndinni og skýröi frá hugmyndum sinum gegn þag- mælsku þvi segja má aö lif hafi legið viö aö ekki kvisaöist. Var feröamannahópnum frá- Kali- forníu fagnað sem sendingu af himnum ofan* hér voru á ferð- inni færir _og samhentir menn meö mikla starfsreynslu. Þeir tóku verkiö að sér, og kom þar bæöi til þjóörafekni þeirra og ást á hinum mikla listamanni. Þeir áttu lika flestir sameiginlegt aö hafa leitað hugsvölunar frá Mikka Mús og ööru auðhyggju- afsprengi Kaliforniu meö þvi aö likja eftir myndum hins óviö- jafnanlega snillings sem land þeirra haföi aliö og var stolt þeirra I útlegöinni. Gefur þvi auga leiö hversu vel þeir voru i stakk búnir tilað takast á hend- ur hiö vandasama verkefni. Þeir hófust handa af miklum krafti og óspilltu æskufjöri með fullu samþykki Picasso sem sá sér leik á borði.Hann var orðinn klofinn i afstööu sinni til mál- verksins þvi að fjölleikahúsið freistaöi hans mjög eins og fram kemur imyndum hans frá bláa skeiðinu og hinu bleika á fyrsta tug aldarinnar. Þaö var sjálf- gert að mála myndina í' svart- hvitu meö gráum tónum, svo leiðir sem hinir ungu Spánverj- ar voru orðnir á væmnu litasulli Walt Disney. Var glatt á hjalla i hinni rúmgóöu vinnustofu i Rue des Grands Augustins, og leikið á gitara flamenco og fandango músik og oftstiginn dans fram á morgun, og drukkiö absint og tequila blandaö til helminga. Þannig fékk Picasso svalaö löngun sinni til aö koma fram i fjölleikahúsi sem haföi vakaö með honum frá blautu barns- beini, og var honum einkum kært að koma fram f gervi apa svo mikilluppátækjamaöur sem hann var og ærslabelgur. N otaði hann alls konar brellur til að ná fólki af varöbergi til aö skoða menn gáttaða og grunlausa. Þetta þekkjum viö Islendingar af Kjarval sem tiökaöi mikið uppákomur i sama skyni og til að fjörga umhverfi sitt. Læðist þá grunur aö manni i sambandi við söguna af apanum sem varö viöfrægur fyrir aö mála eins vel og ýmsir listamenn og var um skeiö óspart hampaö af óvinum nútimalistar. Þar sem Picasso var oröinn nokkuð innantómur eftir kóka- inneyzlu meö Cocteau tóku þessirmenn að sér aömálaPic- assomyndir fyrir heimsmark- aðinn og þóttust þannig starfa þarfara enaölátalifiöiaurnum á vigvöllum Spánar. Skilst íljósi þess hve oft koma upp myndir i anda bláa timabilsins og þess bleika á siöari hluta ævi lista- manns ins. Thor Vilhjálmsson skrifar Hclgin 28.— 29. nóvember 1981. ÞJÓÐVILJINN — SIDA 7 Fyrsta bindi í nýju ritverki Gils Guðmundssonar, um togara útgerð á Islandi er komin út Togaraöldin Bókaútgáfan örn og Örlygur hf. hefur gefiö út bókina Togaraöld- in, eftir Gils Guömundsson, og er þar um aö ræöa 1. bindi I ritverki er fjalla mun um mesta bylt- ingarskeiö islenskrar atvinnu- sögu. Ber bókin undirtitilinn „Stórveldismcnn og kotkarlar”. Nú eru nær þrlr áratugir siöan Gils sendi frá sér hiö mikla rit- verk „Skútuöldin”, en þaö ritverk var siöan endurútgefiö fyrir nokkrum árum i fimm bindum. Munu flestir tslendingar kannast viö þetta mikla ritverk Gils, sem geymir ýtarlega frásögn um skútualdartimabiliö á tslandi. Togaraöldinni er ætlaö sama hlutverk og mun i þessu ritverki veröa rakin saga togaraútgeröar á og viö tsland frá upphafi fram undir okkar daga. 11. bindinu „Stórveldismenn og kotkarlar” er fjallaö um þaö timabil þegar erlendir menn, einkum Bretar, en einnig Þjóö- verjar, Frakkar og Hollendingar tóku aö beina togaraflota sinum á tslandsmiö. t bókinni segir frá höröum deilum um þaö hvort ts- lendingar ættu sjálfir aö hefja togaraútgerö, og greint er frá fyrstu tilraunum Islenskra manna i þvi efni. Sagt er rækilega frá margvislegum samskiptum tslendinga og breskra togara- manna, sem stundum uröu sögu- leg og ollu miklu rifrildi og fjaörafoki. Rakin er saga land- helgisgæslunnar I upphafi togara- aldar og segir bæöi frá mak- ráöum varöskipaforingjum og harödrægum skipherra, sem tók yfir 20 togara I landhelgi en var rekinn fyrir dugnaö. Annaö bindi Togaraaldar er væntanlegt aö ári og hefur þaö hlotiö undirtitilinn: Vikingar nýrra tima. SA520 2 X 32 sínuswött (8 ohm). Heildarbjögun 0,03% 20—20000 riö viðfullt útgangsafl. TX520 Suö/merkishlutfall 50 dB AM. Suð/merkishlutfall 75 dB FM. Næmlelkl FM Mono 0,75 microvolt. FM Stereo 25 microvolt. Miöbylgja 30 microvolt. Langbylgja 45 microvolt. c^|| Tæknilega fullkomin PL 320 Beint drifinn. „Hall Motor". Polymer Graphite-tónarmur. Magnetist Moving Coil hljóödós. Tíönisvörun 10—30000 rið. Wow og flutter minna en 0.05% din. CT 520 Snertitakkar. Sjálfleitari. Permalloy-tónhaus. Tfönisvörun CRO2 30—16000 riö (+ - 3dB). CS454 3 hátalarar. 20 cm bassahatalari, 7,7 cm sviö. Tónshátalari, 6,6 cm hátíönihátalari. Tíönisvörun 45—20000 rið. Skápun CB 550 84,6 hæö 48,8 breidd. 40 cm dýpt. Rósaviöarlíki. 5ia ára ábyrgS w HVERFISGOTU 103 SIMI 25999 Patróna Patreksfirði — Eplið (safirði — Álfhóil Siglufirði — A. Blöndal, Olafsfirði — Cesar Akureyri Bókav. Þ.S. Húsavík — Hornabær Hornafirði — M.M. h/f. Selfossi — Eyjabær Vestmannaeyjum Karnabær Glæsibæ Fataval Keflavík — Portið Akranesi —

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.