Þjóðviljinn - 29.12.1981, Qupperneq 2

2 SÍÐA — ÞJÓPVILJINN, Þriöjudagur 29. desember 1981.
KÆRLEIKSHEIMILIÐ VÍðtalÍð
Konur f kvennabúri: dagdraumar Vesturlandakarla eru fjarri
veruleika
Er kvennabúrið
sæluhús kvenna?
Vittoria Alliata heitir Italskur
austurlandafræöingur og jafn-
réttiskona sem hefur mikiö lagt
stund á aö rannsaka kvennabúr
þau sem eru viö lýöi I fursta-
dæmum Arabíu. Hún kemst aö
þeirri niöurstööu, aö hugmyndir
Vesturlandamanna um kvenna-
búr séu alrangar og i raun af-
sprengi karladagdrauma. í
raun séu kvennabúr „athvarf
kvenlegs viröuleika” !
Alliata, segir, aö I kvennabúr-
um riki ekki samkeppni, öfund
eöa feguröarstúss, þar umgang-
Laugarnes-
sókn lögð
undir
Reykjavík
Ariö 1794 voru 6 ár liöin frá
þvl, aö byrjað var á dómkirkju-
byggingu I Reykjavik. Þá ioks
var byggingin komin þaö á veg,
aö hún mátti heita fullgerö hiö
ytra og aðtaisveröu leyti aö inn-
an. Haföi þaö mjög tafiö fyrir
hvaö torveit reyndist aö ganga
svo frá þaki kirkjunnar og turni,
að hún iæki ekki hverjum dropa,
sem úr lofti kom.
Ekki var þetta þó af þvi, aö
þakiö væri flatt, sú byggingar-
list þekktist hér ekki I þá daga,
heldur var orsökin sú, aö stjórn-
völd i Kaupmannahöfn vildu i
engu hlita ráöum íslendinga um
i nýtt þak, helst tvöfalt, undir
þaksteininum, heldur aöhylltust
sifellt klastur æ ofan I æ og
héldu aö þaö yröi ódýrara.
ist konur hver aöra eins og syst-
ur. Þær séu lausar viö afbrýöi i
og ótta viö eiginmanninn. I
kvennabúri búa konur saman af
ýmsum stéttum og hafa forræöi
eigna sinna. Hún segir aö þaö sé
heldur ekki rétt, aö konurnar
veröi alltaf aö vera til taks þeg-
ar herrann kallar.
Ein þeirra Arabakvenna sem '
Vittoria Alliata ræddiviö sagöi:
,,Ég vil aö þú giftist manninum
minum. Þá getum viö veriö
saman og gert margt skemmti-
legt.”
Þessi seinagangur á kirkju-
byggingunni var enn tilfinnan-
legri fyrir þaö, aö ákveöiö haföi
veriö meö konunglegri tilskip-
un, aö leggja niöur Laugarnes-
kirkjuna, sem aö visu var aö
falli komin vegna ellihrumleika,
og sameina sóknina dómkirkju-
sókninni. Viö þá ákvöröun lögö-
ust þessi 10 býli til Reykjavikur-
sóknar: Rauöará, Kleppur,
Bveiöholt.Vatnseadi, Elliöavatn,
Hólmur, Hvammkot, Digranes,
Kópavogur og Laugarnes.
Rætt við Harald
Guðbergsson
teiknara
Útgerðar-
menn ættu
ekki að
bama
háseta sína
Hingaö á Þjóöviljann kom
Haraldur Guöbergsson teknari
til þess aö óska okkur gleðilegr-
ar restar og færa okkur hina ár-
legu áramótamyndagátu Þjóð-
viljans. Viö tókum Harald tali
og spurðum hann fyrst hvort
það væri ekki flókið mál og erf-
itt aö búa til myndagátu.
— Ja, þetta getur orðið býsna
snúiö. Fyrst þarf að fá ákveöna
hugmynd að setningu eöa texta
og siðan aö finna myndatákn
fyrir þetta. Þaö gerir dæmiö
flóknara fyrir mig, aö ég geri
greinarmun á i og y, i og i
o.s.frv.
— Er gátan ekki erfið i ár?
— Þaö gæti verið eitt erfitt at-
riöi, en ég gef engar upplýsing-
ar f sima um lausn.
— Lifir þú af myndlistinni um
þessar mundir, Haraldur?
— Nei, blessaður vertu. Allt
mitt starf viö teikningu hefur
bitnað á pyngjunni. Ég hef puð-
aö i öllu mögulegu og ómögu-
legu ööru en myndlistinni um
dagana til þess að hafa ofan i
mig. Ég vann lengi við stein-
smiði, var á togara og i al-
mennri verkama nna vinnu
o.s.frv.
Annars er ég núna að set ja lit I
myndskreytingar minar viö
sögurnar af Ása-Þór. Þessar
myndir veröa sýndar á alþjóð-
legri sýningu á myndskreyting-
um barnabóka i vor. Annars er
þessi myndlistarárátta eins og
hver önnur bakteria sem maöur
tekur... ég tók berklabakteriuná
barnungur og myndlistarbak-
teriuna litlu seinna. Já, ég var
lagður I gips á Landspitalann 4
ára gamall og um svipaö leyti
dófaöir minn úr berklum á Far-
sóttarhúsinu. Siöan var ég aö
mestu alinn upp á sjúkrahúsum
og heilsuhælum I 10 ár. En það
var frændi minn Steinn Steinarr
sem kom og sótti mig til Kefla-
vfkur þar sem ég var aö fara i
húsamálun — hann sendi mig i
Handiöa- og myndlistaskólann
tíl Lúövigs heitins Guðmunds-
sonar. Ég var þar i 2 ár og var
slæmur nemandi.
— Stundaðir þvi ekki útgerö
suður í Höfnum um tíma?
— Jú, viö Þóra kona min hóf-
um þaðan trilluútgerð. Við höfö-
um bæöi sætt okkur við að lifa
þannig lifi bæöi tvö og gerðum
út á færi. Við vorum barnlaus,
og læknarnir höföu marglýst þvi
yfir, að Þóra gæti ekki átt barn,
og við höföum alveg sætt okkur
viö þaö. Svo geröist það allt i
einu, að konan varð undarleg
innvortis, og læknarnir ætluöu
ekki aö trúa þessu og marg-
rannsökuðu þetta áður en þeir
staðfestu að hún gengi með
barni, það fór ekki á milli mála
þótt það væri i striði við öll lög-
mál læknavi'sindanna.
Þá varð ég að róa einn það
sumarið, þetta var fyrir rúmum
tveim árum, og þar meö fór út-
gerðin á hausinn. Viö höfðum
haft það þannig, að óg fann fisk-
inn en Þóra dró hann, en nú fór
allt i vaskinn. Þetta ætti að
kenna útgerðarmönnum að
barna ekki háseta sina.
— Svo þú gerir ekki út á trillu
lengur?
— Nei, við uröum aö flytja frá
Höfnum og viö höfnuöum á Sel-
tjarnarnesinu hjá honum Sigur-
geir þvi þaö var ekkert húsnæði
að finna i' Reykjavik.
— Er það satt, að Seltirningar
hugsi smátt, eins og Þórbergur
sagði?
— Hafi þeir gert það áður
fyrr, þá gera þeir þaö ekki leng-
ur. Þeir eru m.a.s. farnir aö
byggja kirkju utan I Valhúsa-
hæðinni, þar sem Steinn orti á
sinum tima um mann sem verið
var aö krossfesta. Mér finnst
þaö vel viö hæfi aö reisa kirkju á
Rotschildættin er einhver hin
rikasta i Evrópu og hefur um
langan alduráttóðul og banka i
Frakklandi — þótt fé hennar
standi reyndar viðar fótum. Nú
hefur franska sósialistastjórnin
ákveðið að þjóðnýta Rotschild-
bankann, og höfuð ættarinnar,
Guy de Rotschild, hefur ákveðið
að siá tjöldum annarsstaðar,
líklega i New York.
1 viðtali við Spiegei er Rot-
þessum stað og ég á meira aö
segja blikkdós uppi á hillu
heima hjá mér þar sem ég hendi
smámynt til styrktar kirkju-
byggingunni. Svona er maður
orðinn langt leiddur.
— Segðu mér Haraldur, hvað
heitir sonur ykkar Þóru?
— Strákurinn heitir Steinn I
höfuðið á móður minni, Stein-
unni. Ég triíi þvi að hún hafi
sent okkur piltinn, hún dó
skömmu áöur en hann fæddist.
Annars er mikið grjót i ættinni
og pilturinn er sjöundi I beinan
karllegg frá séra Snorra á
HUsafelli, svo þú getur séð aö
hann er vel ættaöur. Amma séra
Snorra hét Steinunn og var fyrst
Islenskra kvenna til þess að
yrkja rimur svo vitað sé. Þær
teljast kannski ekki til sigildra
bókmennta en voru góðar til
sins brúks á sfnum tima engu að
siöur...
Viö þökkum Haraldi fyrir
spjallið og óskum Steini syni
hans, Þóru og honum sjálfum
árs og friðar á komandi ári.
—ólg.
schild mjög beiskur i garð
Frakka. Ekki aðeins sósialista.
Nei, hann segir, að það sem nú
gerist sé nátengt öfundinni sem
sé svo rikur þáttur i fari
Frakka! öfundina reiknar hann
svo aftur til kaþólskunnar, sem
hafi alið fólk upp I þvi, að það
væri i raun og veru syndsamlegt
eða að minnsta kosti ósæmilegt
að höndla með peninga. Hvað
haldið þið?
<
Q
o
Hann er svona rifinn L
og tættur af þvi hann [
hefur orðiö aö þola svo
mikið. Þaö verður
(áreiðanlega >
1_A._L l. t ^
Þú veist hvað
maður er bjartsýnnj
l. um áramót!
01*’UP
Rotschild barón ásamt frú sinni.
„Allt er þetta öfund”