Þjóðviljinn - 14.04.1983, Side 2

2 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Fimmtudagur 14. apríl 1983
Ragnar Arnalds
á beinni línu Þjóðviljans
Lokið við sýru-
verksmiðju
í ar
Þar með hverfur
guli reykurinn frá
Aburðar
verksmiöjunni
Ég er búinn að vinna í 18 ár í
Áburðarverksmiðjunni og alltaf
er verið að bíða eftir nýju sýru-
verksmiðjunni, sagði Árni Jó-
hannsson, Reykjavík, og spurði
Ragnar Arnalds fjármálaráð-
herra hvers vegna byrjaði hefði
verið á viðbót við skrifstofu-
bygginguna á undan sýruverk-
smiðjunni. Árni spurði hvað
framkvæmdirnar við skrifstofu-
bygginguna hefðu kostað og hvað
nýja sýruverksmiðjan myndi
kosta. Þá spurði hann fjármála-
ráðherra af hverju allir starfs-
menn Áburðarverksmiðjunnar
hefðu ekki tækifæri til að borða í
mötuneyti staðarins, - í vetnis-
salnum væri vinnan mjög bind-
andi og enginn leysti menn af til
að f'ara í mat.
Ragnar Arnalds sagði að sýru-
verksmiðjan nýja yrði væntan-
lega fullgerð á þessu ári. Sú bygg-
ing sem Árni talaði um hýsti
tæknideild, mötuneyti og félags-
aðstöðu og hefði henni m.a. verið
hraðað vegna krafna frá vinnu-
eftirliti og heilbrigðiseftirliti.
Skrifstofur yrðu hins vegar áfram
ígamlahúsinusemerbyggt 1953.
Ragnar sagði að framkvæmdir
við byggingu yfir tæknideildina
hefðu hafist fyriralvöru árið 1980
og á árunum 1980, 1981 og 1982
hefði verið varið um 24 miljónum
króna til þeirra á vérðlagi ársins
1982. Framkvæmdir við sýru-
verksmiðju hófust 1981 og á því
ári og 1982 var veitt til þeirra 57,5
miljónum á verðlagi 1982. Þá
hefði á árunum 1980 og 1981 ver-
ið varið tæpum 20 miljónum til
bryggju við verksmiðjuna.
Hvað mötuneytismálin varð-
aði sagði Ragnar að sér þætti eðli-
legt að allir starfsmenn Áburð-
arverksmiðjunnar sætu við sama
borð í þeim efnum, en mötuneyt-
ið er einmitt til húsa í nýju bygg-
ingunni.
- ÁI
Stjórnarráðið
að kaupa hús
Lands-
smiðjunnar
Hvernig gengur með kaup á
húsnæði Landssmiðjunnar við
Sölvhólsgötu? spurði Óskar Ár-
mannsson starfsmaður smiðj-
unnar fjármálaráðherra, þegar
hann sat fyrir svörum á beinni
línu Þjóðviljans í síðustu viku.
Bætti Oskar því við að selja þyrfti
húsið svo Landssmiðjan geti
haldið áfram byggingu sinni í Ell-
iðavogi.
„Ég hef nýlega gert ráðstafanir
til þess að kaupum ríkissjóðs á
Landssmiðjuhúsinu verði
hraðað", sagði Ragnar Arnalds.
„Upp kom ágreiningur um
kaupverðið milli annars vegar
Landssmiðjunnar og mat^manna
fjármálaráðuneytisins og hefur
það tafið frágang málsins. Nú
hefur tveimur ákveðnum
mönnum verið falið að vera eins
konar yfirmatsmenn í þessu máli
og það stefnir allt í rétta átt.
Lándssmiðjan ætti því að geta
notað féð í nýju bygginguna
innan tíðar.“
Ragnar bætti við að ríkissjóður
hefði á undanförnum árum aflað
26,3% vinna
fyrir ríki og
sveitarfélög
á höfuðborgar-
svæðinu
16,8% í öðrum
landshlutum
Hver er starfsmannafjöldi hins
opinbera annars vegar á
Reykjavíkur- og Reykjanessvæði
og hins vegar í öllum hinum kjör-
dæmunum? spurði Sveinbjörn
Jónsson á Súgandafirði Ragnar
Arnalds, þegar hann svaraði les-
endum á beinni línu Þjóðviljans.
Sagðist Sveinbjörn gjarnan vilja
vita hversu stjórnunarþátturinn
væri mikill á höfuðborgarsvæð-
inu, en hann hefði heyrt að í
Reykjavík og í Reykjanesi ynnu
19.400 manns á vegum hins opin-
bera.
„Ég hef þessar tölur ekki við
hendina í riti Framkvæmdastofn-
unar . „Vinnumarkaðurinn
1981““, sagði Ragnar. „Þar er
störfum á vegum hins opinbera
skipt eftir ársverkum í þrjá þætti,
- opinberar framkvæmdir, opin-
bera þjónustu og opinbera stjórn-
sýslu. Hér er um að ræða bæði
starfsmenn ríkis og sveitarfélaga
og á árinu 1981 voru 26,3% allra
ársverka í Reykjavík og
Reykjanesi á vegum hins opin-
bera á móti 16,8% í öðrum
landshlutum.
í opinberri þjónustu, þ.e. við
menntastofnanir, rannsóknastof-
ur, bókasöfn og heilbrigðisþjón-
ustu voru unnin 11389 ársverk í
Reykjavík og Reykjanesi á árinu
1981, 1326 við opinberar fram-
kvæmdir og 3451 í opinberri
stjórnsýslu. Samsvarandi tölur í
öllum öðrum landshlutum eru
5.109 í opinberri þjónustu, 947 í
opinberum framkvæmdum og
1539 í opinberri stjórnsýslu. í öll-
um atvinnugreinum í Reykjavík
og Reykjanesi töldust vera
61.438 þannig að í opinberri
þjónustu eru samtals 26,3% -
28,1 í Reykjavík og 23,5 í
Reykjanesi.
Hlutfallið fyrir alla aðra
landshluta er 16,8%“, sagði
Ragnar.
Hann bætti við því við dregið
hefði úr störfum í opinberri þjón-
ustu á milli áranna 1980 og 1981,
mest í framkvæmdum, þar sem
ársverkum hefði fækkað um
í.9,3%, 0,4% fækkun hefði orðið
í opinberri stjórnsýslu og 0,8% í
opinberri þjónustu.
-ÁI
stjórnarráðinu meira húsrýmis
með fasteignakaupum á þessu
svæði enda væri að því stefnt að
hafa aðsetur stjórnarráðsins
áfram á þessum stað. Hann
sagðist einnig ekki vilja útiloka
að Samband ísl. samvinnufélaga
sem á mikið af húseignum við
Sölvhólsgötu myndi á endanum
selja ríkinu þær.
-ÁI
Vaxtagreiðslur
á launaskuldir
Finnst þér að ríkja eigi j afnrétti
milli launþega og ríkisins?
Launþegar eru krafðir um vexti
af skuldum sínum gagnvart
ríkinu en á þetta ekki að vera
jafnt á báða bóga? Á ekki ríkið að
greiða vexti af sínum skuldum,
t.d. launaskuldum sem myndast
vegna mistaka Launadeildar?
spurði Guðjón Indriðason,
Reykjavík, fjármálaráðherrann
Ragnar Arnalds þegar hann sat
fyrir svörum á beinni línu
Þjóðviljans.
„Það hefur lengi verið almenn
regla að ríkið greiðir því aðeins
vexti af viðskiptaskuldum sínum
að það sé dæmt til þess“, sagði
Ragnar. „Þó var gerð sú veiga-
mikla undantekning á þessu fyrir
nokkrum árum varðandi beina
skatta að ríkið greiðir nú al-
menna sparisjóðsvexti af inneign
sem myndast hjá skattgreiðanda.
Það gildir raunar sama reglan
um þetta hjá ríkinu eins og öllum
öðrum launagreiðendum, að
vextir eru ekki greiddir af launa-
kröfum þótt dráttur verði á
greiðslu nema samkvæmt dómi.
Þó hefur verið ákveðið í seinni tíð
í nokkrum undantekningartilvik-
urh að gamlar launaskuldir sem
stafað hafa af mistökum launa-
deildar hafa verið greiddar á
launataxta mánaðarins næst á
undan greiðslumánuði.
Þetta fyrirkomujag er vissulega
umdeilanlegt og í kjarasamninga-
viðræðum ríkisins og BSRB sum-
arið 1980 voru þessi mál m.a. á
dagskrá“, sggði Ragnar. „Af
hálfu ríkisins var þá boðið að

samið yrði um það sem almenna
reglu að yrði verulegur dráttur á
launagreiðslúm sem sannanlega
yrði rakinn til mistaka launa-
greiðanda, yrði skuldin gerð upp
á launataxta mánaðarins næst á
undan. Niðurstaða fékkst þó ekki
í þeim samningaviðræðum.
Ég tel nauðsynlegt að endur-
skoða þessi mál því að mjög
bagalegt er fyrir launþega að fá
ekki launaskuld sína verðbætta.
En auðvitað þyrfti ein regla að
gilda um þessi mál hvarvetna á
vinnumarkaðnum og þeir sem
annast launaútreikninga sjá ýmsa
tæknilega vankanta á verðbóta-
og vaxtaútreikningi af þessu
tagi“, sagði hann. _ ÁI
Söngsveitin Fílharmónía
Á Sinfóníu-
tónleikum
Guðmundur Emilsson stjórnar
næstu tónleikum Sinfóníuhljóm-
sveitarinnar í Háskólabíói í kvöld.
Guðmundur er einn aðal hvata-
maður að stofnun íslensku hljóm-
sveitarinnar, sem hefur, á sínu
fyrsta starfsári, haldið marga at-
hyglisverða tónleika undir hans
stjórn.
í vetur hefur hann verið aðal-
stjórnandi Söngsveitarinnar Ffl-
harmóníu og mun sá kór koma
fram í aðalverkinu á þessum tón-
leikum: Requiem (Sálumessu)
eftir franska 19. aldar tónskáldið
Gabríel Fauré. Requiem Faurés er
talið eitt sérkennilegasta verk í
þessari grein kirkjutónlistar, ein-
falt og látlaust í sniðum en um leið
sterkt og áhrifámikið. Auk kórsins
koma fram 2 einsöngvarar: Elísa-
bet F. Eiríksdóttir, sópran, sem
undanfarið hefur starfað við ís-
lensku óperuna og Robert Becker,
sem vakti um daginn mikla hrifn-
ingu í hlutverki Scarpia í Toscu.
Á tónleikunum í kvöld verður
einnig flutt þriðja sinfónía Mend-
elsohns, sem nefnd hefur verið
„Skoska sinfónían" en hún er,
ásamt „ftölsku sinfóníunni“ og
fiðlukonsertinum, talin til bestu
hljómsveitarverka þessa ljúfa
„rómantíska" snillings.
- mhg.
Þrígilt ráð
til lækkunar á raforku-
reikningi bænda
Mestur hluti þeirrar raforku,
sem Rafmagnsveitur ríkisins selja
bændum, er seld á svonefndum
marktaxta, (um 97%). Hann er
þannig byggður upp, að greitt er
fast gjald fyrir tiltekinn afltopp,
(markaflið) og fyrir orkuna er
greitt tiltölulega lágt verð, fari
álagið ekki yfir markaflið. Fari
álagið hinsvegar yfir þetta mark er
sú orka mæld sérstaklega, og fyrir
hana er greitt aukagjald, sem svar-
ar til orkugjaldsins á heimilistaxta.
Eitthvað á þessa leið mælti Guð-
mundur Guðmundsson hjá RA-
RIK í erindi sínu á ráðstefnunni um
orkunotkun og orkusparnað.
Guðmundur benti og á, að til
þess að meðalverð til notandans
verði sem lægst, er þýðingarmikið
að hæfilegt markafl sé valið fyrir
viðkomandi býli, og ekki síður að
orkunotkuninni sé stýrt þannig, að
nýting markaflsins verði sem best.
Yfimotkunin undanfarin ár hefur
verið frá 1-2% og er nú 1,8% af
heildarársnotkun á taxtanum, sem
svarar til 873 kWh á hvern notanda
að meðaltali og verður að teljast
innan skynsamlegra marka.
Tölur yfir meðalnotanda á mark-
taxtanum eru þessar:
Markafl: 9.634 kWh. Ársnotk-
un: 47.763 kWh. Yfirnotkun: 873
kWh. Samkvæmt núgildandi gjald-
skrá greiðir notandinn fyrir þetta
46.417 kr. á ári eða 97,2 aura á
kWh að meðaltali. Án niður-
greiðslu væri þessi kostnaður
52.166 kr. á ári eða 109,2 aurar á
kWh. Talið er að 70% af raforku-
sölu á marktaxta sé til íbúðarhúsa-
hitunar og er taxtinn greiddur nið-
ur í samræmi við það.
Þessir 109,2 aurar á kWh skipt-
ast þannig, að Landsvirkjun fær
70,3%, söluskattur og verðjöfnun-
argjald em 14,6% en 15,1% renna
til Rafmagnsveitna ríkisins til að
standa undir kostnaði þeirra við
þessa orkusölu.
Guðmundur lauk máli sínu með
þessum eftirtektarverðu orðum:
„Ég held, að miðað við núver-
andi ástand, séu eftirfarandi þrjú
ráð langsamíega áhrifamest til þess
að ná fram lækkun á raforku-
reikningi bænda svo, að nemi um-
talsverðum fjárhæðum: I fyrsta lagi
að einangra íbúðarhúsið betur, í
öðm lagi að einangra íbúðarhúsið
betur og í þriðja lagi að einangra
íbúðarhúsið betur“.
- mhg.