Þjóðviljinn - 09.02.1985, Blaðsíða 13

*
DÆGURMAL
Talandi
höfuð
hli b!3 tf i b13 b I 9
Matarsiðir eru fyrir þá sem
ekkert betra hafa að gera; -
Vísindamenn hafafundið upp
ástarlyf, en það verkar bara á
bjöllur; - Köttum líkar betur
við hús en fólk; - Konur hafa
brjóst út um allan kropp;-
Geimfólkið heldur að verk-
smiðjurséu hljóðfæri. Það
raularmeð. Hversöngur
stendur yfir frá 8 f.h. til 17e.h..
Engintónlistumhelgar... Ný
framtíðarspá? Nei, Talandi
Höfuð á tónleikum í desemb-
er 1983. Hljómleikarnirvoru
kvikmyndaðir undir stjórn
Jonathan Demme og
Hausanna og þykja afbragð,
og flest bestu lög Talking
Heads eru lifandi komin á
plötuna Stop Making Sense:
Psycho Killer, Once In A Life
Time, Burning Down The
House, TakeMe To TheRiver
(e. AIGreenog M. Ho-
dges), auk Swamp, Whata
Day That Was, Life During
WarTime, SlipperyPeople
og Girlfriend is Better.
David Byrne er höfuðpaur
Talking Heads, „gúrúinn“ í
grúppunni, semur flest lögin fyrir
hljómsveitina, syngur og leikur á
gítar. Textar hans einkennast
margir af skeleggri kaldhæðni
eða íróníu, en mörgum finnst þeir
grafalvarlegir og að springa af
boðskap, sumum finnst þeir böl-
sýnir og neikvæðir. Mér finnst
þeir fyndnir, og oft kemur David
með skarpar athugasemdir,
skrambi vel út pældar.
Tina Weymouth er bassa-
leikarinn, og sér á parti í leik sín-
um. Hún skartar einfaldlega öllu
því besta sem bassaleikari í rokk-
hljómsveit getur státað af (hún
minnir mig doldið á Herdísi
fyrrum Grýlu, eða öfugt, en hana
taldi ég vera besta bassaleikara
landsins á sínum tíma); útsjónar-
semi, kraftur, ljóðræna og herleg
flinkheit, allt þetta er tjáð af yfir-
vegun og hógværð. Eiginmaður
Tinu, Chris Frantz, er trymbill
Hausanna, og eru þau þrjú ofan-
talin upprunalegir meðlimir
Talking Heads. Þau hittust öll á
listaskóla á austurströnd Banda-
ríkjanna, í School Of Design á
Rhode Island og árið 1973 stofn-
uðu þau tríóið The Artistics.
Talking Heads stofnuðu þau síð-
an í janúar '75 ásamt Jerry Harri-
son gítar- og hljómborðsleikara.
Fyrsta plata þeirra, „Talking
Heads ’77“, hlaut frábæra dóma
og viðtökur, svo góðar að sveitin
varð strax nokkurskonar „cult“
sveit. Hljómsveitir á borð við
Hausana, Blondie, Cars, Televis-
ion o.fl., voru svar Ameríku við
pönkinu og „nýbylgjunni*-1 á
Bretlandi; Sex Pistols, Clash, Ian
Dury, Elvis Costello o.fl..
Önnur plata Talking Heads,
„More Songs about Buildings and
Food“, kom út ’78, og komst
platan sú hæst á vinsældalista í 29.
sæti, en það þótti heiður fyrir ný-
bylgjusveit í Bandaríkjunum á
þessum tíma, þegar Kaninn
hlustaði mest á ABBA, Bee
Gees, Bonej M, lög úr kvik-
myndinni Grease og Commodor-
es.
Þriðja plata þeirra, „Fear of
Music“, kom út ’79 og fjórðu
plötu sína sendu Hausarnir frá
sér ári síðar, „Remain in Light“.
Hljómleikaplatan Stop Mak-
ing Sense fylgdi myndinni úr hlaði
og var myndin frumsýnd í Banda-
ríkjunum á síðasta ári. Áhorf-
endur og gagnrýnendur héldu
vart vatni yfir ágæti þessara tón-
leika og stóru blöðin í Bretlandi
og Ameríku áttu ekki orð. Fylgi-
sveinar Talking Heads um langt
skeið, hljómborðsleikarinn
Bernie Worrell og Steve Scalas á
ásláttarhljóðfæri ásamt gítar-
leikaranum Alex Weir spila með
á þessum tónleikum sem á mörg-
um öðrum Hausahljómleikum.
Sviðsframkoma Davids Byrne
var mikið rómuð og hljóm-
sveitarinnar allrar, sviðsútbúnað-
ur og lýsing þóttu mergjuð og
ekki sakaði, eins og fyrr segir, að
öil bestu lög Talking Heads
dundu yfir fólk hvert á fætur
öðru. Það væri ekki amalegt að fá
að berja þessa hljómleikamynd
augum og eyrum, og vonandi
verður þess ekki of langt að bíða.
Sumir velta því kannski fyrir
sér hví í ósköpunum Hausamir
séu að gera hljómleikaplötu eða
þá bíómynd. Ög poppáhugafólk
pælir af sér hausinn í rökræðum
um hvort lifandi tónleikar séu
betri en hljómplöturnar - skift-
astáskiftastáskiftastáskoðunum.
Það er um að gera að argaþrasa
sem mest, en fjandi er „Stop
Making Sense“ almennileg plata.
9
Joan Armatrading
Santana
Mick Jagger
Spennandi
Hér var minnst á um daginn að von væri á nýrri breiðskífu
frá Grace Jones og í framhaldi af því nefnum við 4 listamenn
til viðbótar sem senda frá sér nýjar skífur á næstunni:
Joan Armatrading er efst á lista hér og við megum búast
við að plata hennar Secret secrets - Leynileyndarmál -
verði komin í íslenskar hljómplötuverslanir eftir u.þ.b. viku.
Ég hlakka til.
Paul Ybung dregur okkur eitthvað aðeins lengur á sinni
skífu, en eins og Joan ætlar hann að opinbera einhver
leyndarmál, eða nánar til tekið Secret of association -
einhverskonar félagsleg leyndarmál...
Mick Jagger sendir frá sér sína fyrstu sólóplötu innan
tíðar
◦ leiðinni
og ber hún nafnið She’s the boss - Hún stjórnar; kannski
sá gamli sé að minnka það karlrembuorð sem loðað hefur
við félagana í Rolling Stones alla tíð... nema síðursé? En þið
getið tekið forskot á sæluna, góðir hálsar... og eyru, því að í
næstu viku kemur lag af breiðskífunni í verslanir hér: Just
another night.
Carlos Santana og hans frækni flokkur reka lestina í
þessari upptalningu, en í næsta mánuði má búast við plötu
frá þeim - Guð má vita númer hvað af afurðum þeirra.
Beyond appearances heitir hún, sem gæti útlagst: Ofar
öllum útlitsvonum... eða þannig.
A
plötur
Laugardagur 9. febrúar 1985 ÞJÓÐVIUINN - SÍÐA 13