Þjóðviljinn - 30.11.1985, Side 12

DÆGURMAL
BORGARBBAGUR
S
ús syngur styrkum róm og alvar-
legum enska texta sína, sem
næðu betur til mín að ég held ef
þeir væru á móðurmálinu. Mér
finnst loðið að finna það út úr
textunum sem Magnús talar um í
stuttu viðtali í Helgarpóstinum
fyrir rúmri viku.
„Sándið“ á Corssroads er ansi
gott og þessi plata er ágætt popp-
rokk í þyngri endanum, með því
betra faglega séð sem kemur út
hérlendis. Hins vegar hljóta þeir
sem gera plötu fyrir erlendan
markað að gera ráð fyrir alþjóð-
legu mati á verki sínu, og ég er
hrædd um að plata Magnúsar
Þórs verði ekki talin annað en
svona meðalskífa í bunka marg-
falt fleiri slíkra sem út koma á
poppmörkuðum heimsins.
A
Á morgun
er baráttuplata Kristínar Ólafs-
dóttur. Þótt manni falli hún í geð
við fyrstu athugun vinnur hún
enn á í hvert skipti sem lögð eru
eyru við hana, eins og öll al-
mennileg barátta fyrir góðum
málstað. Nú er svo komið að
undirrituð er reglulega hrifin af
þeim ljúflega krafti sem einkenn-
ir öll vinnubrögð á þessari plötu.
Kristín syngur skýrt og fallega
12 lög á plötu þessari, gegn hern-
aði, fyrir friði og jafnrétti, um
stéttabaráttu og þjónslund ís-
Ienskra gagnvart amerískum
hernaðarvöldum og um ástina.
Allt eru þetta góð ljóð saman set
af þekktum mönnum, sem ekki
verða taldir upp hér nema hvað
þeir eru allt frá aldri Þórarins
Eldjárns til Davíðs Stefánssonar
hvar á milli er t.d. Halldór Lax-
ness. En hér er tilgangurinn einn
ekki látinn helga meðalið, því að
hljóðfæraleikur og útsetningar
eru til fyrirmyndar. Um það
síðarnefnda sáu Einar Kr. Ein-
arsson og Sigurður Rúnar Jóns-
son, sem líka leika með glans á
nokkur hljóðfæri. Einar á t.d.
virðingu mína’ fyrir frábæra
frammistöðu sína á kassagítar og
Pétur Grétarsson slagverksmað-
ur er sko enginn amlóði. Aðrir
hljóðfæraleikarar sem eiga þátt í
að gera þessa plötu svo áheyri-
lega eru Tómas R. Einarsson
kontrabassaleikari, Guðrún Th.
Sigurðardóttir sellisti, Kolbeinn
Bjarnason, Martial Nardeau og
Gísli Helgason flautuleikarar og
Valgeir Skagfjörð píanóleikari
sem líka tekur lagið með
Kristínu, sem tekst t.d. einkar vel
í Hönunum tveim úr spænsku
borgarstyrjöldinni. Ég held ég sé
ekkert að tólfunda lögin, nema
hvað síðasta lagið er yndislegt:
Þökk sé þessu lífi, þýðing Þórar-
ins Eldjárns á ljóði chilönsku
lista- og baráttukonunni Violetu
Parra við þetta fallega lag hennar
sem helst svo vel íhendur við inni-
hald ljóðsins: Punkturinn yfir iið.
$
Bráðum koma
bræðslumönnum yfirleitt, þá
kemur þessi plata gömlum rokk-
og poppaðdáanda á óvart fyrir
hversu skemmtileg hún er... og
bara eitt lag sungið (Litla lína við
texta Stefáns S. Stefánssonar sem
líka leikur sér á saxinn hjá Birni.
Pálmi Gunnarsson syngur).
Já, góðir gítarhálsar. Björn er
hér með 10 melódísk lög og ljóm-
andi fjörleg og kraftmikil, svo að
dillar hver strengur og taug. Með
honum í spilagleðinni taka þátt
Skúli Sverrisson bassaleikari sem
virðist á næstum hverri plötu ís-
lenskri fyrir þessi jól, eftirsóttur
strákur, trommararnir Stein-
grímur Óli Sigurðsson og Pétur
Grétarsson og Eyþór Gunnars-
son hljómboðsleikari Mezzo-
forte, auk þeirra sem áður eru
taldir.
Aðalmaðurinn er auðvitað
Björn, sem samdi, útsetti og
hljóðblandaði, ásamt Sigurði
Bjólu það síðastnefnda. En það
er greinilegt að það hefur verið
mikil vinnugleði í stúdíóinu og
menn í góðu stuði... og útkoman
er alveg skolli góð, og ekki bara
fyrir gítarleikara.
A
Crossroads
Magnús Þór Sigmundsson er góð-
ur lagasmiður, en hefur oft náð
sér betur á strik í þeim efnum en
nú, það er að segja í hlutfalli laga
af melódíska taginu á einni plötu.
Besta lag plötunnar finnst mér
Gohstwriters, þá er Beautiful
World ágætt og reyndar titillagið
líka og fínn drifkraftur í Dr.
Please ásamt skemmtilegum gít-
arleik Þórðar Árnasonar sem
nýtur sín líka vel í þeim leik á
plötu Magnúsar allri. Annar
Stuðmaður tryggir þarna gæðin í
hljóðfæradeildinni, Ásgeir
trymbill Óskarsson, Skuli Sverr-
isson úr Pax Vobis stendur sig vel
í fangbrögðum við bassann, Þor-
steinn Jónsson breiðir úr sér
þykkt í hljóðgerfladeildinni og
Vilhjálmur Guðjónsson læðir inn
tilbreytingu með saxinum. Magn-
...blessuðjólin enn nær... síð-
asta dægurmálasíða féll niður
og því ósagt um margar plötur
íslenskar... hvaðþáer-
lendar... þærfyrrnefndu hafa
náttúrlegaforgang og eru hér
á dagskrá í engri sérstakri
röð... og þó...
Borgarblús
Gunnars Þórðarsonar við fína
texta Ólafs Hauks Símonarsonar,
um stemmningar og atburði úr
hugarheimi þess síðarnefnda
tengd Reykjavík, er sagður gef-
inn ut í tilefni af 200 ára afmæli
höfuðborgarinnar á næsta ári.
Þetta er falleg tónlist og mikið
sagt í útsetningar, sem Gunnar
sér um sjálfur með aðstoð norska
hljómborðsleikarans Jons Kjells
Seljeseth. Hér eru góðar melódí-
ur eins og við er að búast af höf-
undi. Bestu lögin finnast mér
Gaggó-Vest og Gull sem Eiríkur
Hauksson syngur, þá Ég elska þig
(þótt þú sért úr steini), og Steini
strætó sem Pálmi Gunnarsson
syngur, Vesturgata (Björgvin
Halldórsson) og í Garðinum
(Egill Ólafsson). Söngvarar þess-
ir eru til sóma, ánægðust er ég þó
með Eirík, en Egill hefur reyndar
sýnt skemmtilegri tilþrif en að
þessu sinni. Þá eru bakraddir
þeirra Jóhanns Helgasonar og
Sverris Guðjónssonar mjög
þokkafullar.
Hljóðfæraleikur er þarna góð-
ur alíur, en ástæða til að nefna
gleðilegan trumbuslátt Gunn-
laugs Briem Mezzofortemanns.
Og ekki má gleyma því að hug-
hreystandi er að Davíð Oddsson
skuli hafa kveðið Við Reykjavík-
urtjörn og sagt að bárujárnshús
við Bergþórugötu bíði þess að
lifna eitt og eitt: „Af gleði og trú/
bjartsýni æsku og von/barna sem
hefja lífið þar.“ Með slíkt hugar-
far hlýtur borgarstjórinn að
stöðva hremmingar þær sem
skipulagssnatar ógna nú gamla
miðbænum með, í nágrenni áð-
urnefndrar Tjarnar.
Það er óhjákvæmilegt að bera
Borgarblús saman við Himin og
Jörð Gunnars sem út kom fyrir 4
árum. í fljótu bragði virðist mér
sú síðarnefnda vera sterkari...
einhvern veginn skörungslegri í
heild. Eitt finnst mér t.d. vera
óþarfa hæverska í Gunnari, en
það er að hann skuli ekki hafa
haft gott og vel útsett gítarspil sitt
(og Björns Thoroddsen í Steina
strætó) heldur framar í hljóð-
blöndunni. Ég hef grun um að
það hefði gefið þessari annars
skemmtilegu og vandlega unnu
hljómplötu meiri brodd... hinn
fræga herslumun sem oft vantar
til að gera það næstbesta best.
A
Björn Thoroddsen
Þetta er best gerða plata sem
komið hefur frá plötuútgáfufyr-
irtækinu Geimsteini. Maður vissi
svo sem að Björn er góður gítar-
leikari, en með fullri virðingu
fyrir honum, og djassistum og
Af hljóm-
plötum
Eins og sést í Sunnudagsblaði
Þjóviljans kemur út plata fyrir jól
með „gamla“ Spilverksfólkinu
Valgeiri og Diddú, ásamt „leyni-
gesti“ þeirra Ævari. Undirrituð
getur vottað um indælan Spil-
verksanda á skífunni þeirri,
vegna vel skipulagðrar njósna-
starfsemi... í gegnum skyld
samtök hefurhún hlerað að stuð-
félagar Valgeirs verða líka með í
jólatraffíkinni... sem sagt ný fár-
ra laga Stuðmannaplata á næstu
frostrósum; að auki Fegurðar-
drottning Röggu stuðgrýlu á
safnplötu Steina Mezz innan tíð-
ar... svo fengum við líka ábend-
ingu um að þungarokkararnir
Centaur vill gjarnan vera með í
jólapökkunum...
...Og
-leikum
Ekki fyrir löngu gat fólk kvartað
undan að hljómsveitir gætu á
fáum stöðum komið fram í
Reykjavík. Nú allt í einu virðast
Hótel Borg og Safarí keppa um
hituna og lenti ég á báðum stöð-
um með fárra daga millibili á
hljómleikum fyrir nánast tómu
húsi. Að vísu gleðst manneksja
sem ekki reykir yfir slíku fá-
menni... en ekki er ég slík varð-
veislumanneskja á eigin heilsu
að mér svíði ekki þær búsifjar
sem fólk verður fyrir á slíkum
stundum, bæði and- og fjárhags-
lega.
Hið fyrra skiptið var á Borg-
inni þar sem ágætt Tic Tac frá
Akranesi með „fitt“ söngvara
Einar Már Guðmundsson.
kom fram ásamt sívaxandi Dái,
en því miður Vonbrigðum sem
stóðu undir nafni. Sirka sextíu
manns með að líkingum helmingi
fleiri eyru (augu skiptu ekki
miklu máli vegna myrks ljósa-
,,sjós“) voru þarna og slíkt tjá-
skiptaleysi ríkti á staðnum að það
var ekki fyrr en að söngvari Von-
brigða tilkynnti að á gólfinu hefði
átt sér stað tískusýning Flóarinn-
ar að maður áttaði sig á því að þar
Sigfús Bjartmarsson.
hafði ekki verið um fríkað dans-
atriði að ræða...
En fá- en þeim mun góðmenn-
ara var í Safarí sl. mánudags-
kvöld þegar ég rambaði næstu af
slysni inn á blesskonsert Harðar
Torfa sem er að flytjast aftur til
Köben. Hörður sýndi ekta fag-
mennsku og söng og spilaði eins
og væri fyrir troðfullri Laugar-
dalshöll... jafnvel Carnegie Hall.
Síðan komu fram Lísa og Böggi
12 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 30. nóvember 1985
Fiomk iilemlia lokkhótiðln
fíHmuRHvfniRúm
MfOOSk SjOn íOkamap EINAÍ MEIAX P
IZAFjUD
SUNNUOAdNN I Ots 1*85 Kl. 20»
FOISAIA ADGONGUAUOAIG8AMMINU. LAUGAVtGI 17
Hvað er að ske...
Kamarorghjón ásamt Jóni Ölafs
bassaleikara og Einari Vilberg
sem lék á veinandi blúsgítar. Þau
stríddu Herði og skemmtu fá-
menninu með gömlum blús og
Kamarorgdónaskap. Ef ég ætti
krá réði ég þau í spil á stundinni.
En þrátt fyrir allt reyna Safarí-
menn hljómleika á sunnudags-
kvöld, með meðmyndaðri dag-
skrá. Sýnið lit, hálsar og eyru!
A