Þjóðviljinn - 23.02.1986, Blaðsíða 16

Ordbogsredaktor
Ved Den arnamagnæanske kommissions Ord-
bog over det norrone prosasprog er en stilling
som redaktor ledig til besættelse pr. 1. juli 1986
eller snarest derefter.
Nodvendige kvalifikationer til stillingen er grun-
digt kendskab til norront sprog og norron litterat-
ur, samt til ordbogens primære forklaringssprog
dansk. Kendskab til moderne islandsk sprog er
onskeligt, ligeledes leksikografisk erfaring.
Nærmere oplysning om stillingens indhold fás
ved henvendelse til Den arnamagnæanske kom-
missions sekretær tlf. 01 54 22 11 / 2164.
Ansættelse vil ske i henhold til gældende over-
enskomst mellem finansministeriet og Dansk
magisterforening.
Indkomne ansogninger vil blive bedomt af et af
Kommissionen nedsat fagkyndigt udvalg. Ind-
stillingen i sin helhed vil blive tilstillet ansogerne.
Kommissionen træffer afgorelse i sagen.
De arbejder, ansogerne onsker inddraget ved
bedommelsen af deres kvalifikationer, bedes
indsendt sá vidt muligt í 3 eksemplarer.
Ansogninger stiles til Den arnamagnæanske
kommission og indsendes til rektor for Koben-
havns universitet, der er kommissionens for-
mand.’Frue Plads, 1168 Kebenhavn K. An-
sogningsfristen er d. 15. marts 1986 kl.
10.00.
Útboð - loftræstikerfi
Hagkaup hf. Lækjargötu 4,
Reykjavík, óskar eftir
tilboði ísmíðiog
uppsetninguá
loftræstikerfum fyrir
verslanamiðstöð í Kringlu-
mýri í Reykjavík.
Tilboð óskast í eftirtalda verkþætti:
A. NORÐURHÚS
1. Blikkstokkar um 35.000 kg
2. Loftræsisamstæður, blásarar um 400.000
m3/h
3. Stýrikerfi fyrir loftræsisamstæður
B. SUÐURHÚS
1. Blikkstokkar um 45.000 kg
2. Loftræsisamstæður, blásarar um 400.000
m3/h
3. Stýrikerfi fyrir loftræsisamstæður
Heimilt er að bjóða í lið A eða lið B eða báða
saman.
Verkinu skal að fullu lokið 1. mars 1987.
Útboðsgögn verða afhent á Verkfræðistofu Sig-
urðar Thoroddsen hf. Ármúla 4, Reykjavík frá og
með þriðjudeginum 25. febrúar 1986 gegn
10.000,- kr. skilatryggingu.
Tilboðum skal skilatil Hagkaups hf., Lækjargötu
4, Reykjavík fyrir kl. 11.00 miðvikudaginn 2. apríl
1986 en þá verða þau opnuð þar að viðstöddum
þeim bjóðendum sem þess óska.
HAGKAUP H.F., Lækjargötu 4, Reykjavík
Laus staða
Brunamálastofnun ríkisins auglýsir starf eftirlits-
manns eldvarna hjá stofnuninni.
Nauðsynlegt er að umsækjandi hafi reynslu og
þekkingu í byggingarfræði og eldvörnum.
Umsóknir skulu berast brunamálastjóra ríkisins,
Laugavegi 59, 101 Reykjavík, eigi síðar en 5.
mars nk.
Brunamálastjóri.
Gull í Esjunni
Gullleitá íslandi hefuroftaren
einu sinni veriö á dagskrá og
eitt vinsælasta íslenska
dægurlagiö þaö sem af er
árinu heitir einmitt Gull og
fjallar um gullleit í
Vatnsmýrinni.
Raunvísindastofnun
Háskóla íslands og Norræna
eldfjallastöðin héldufyrir
skömmu árshátíö þar sem
gull á íslandi bar á góma. Það
var í borðræðunni sem
GuðmundurE. Sigvaldason
forstöðumaður síðarnefndu
stofnunarinnarflutti. Við
fengum góðfúslegt leyfi
Guðmundartilaðbirta
þennan ræðustúf.
í lestinni Roma-Paris situr
Steinn Elliði og rökræðir við sam-
ferðamann, kaþólskan kanúka,-
og kanúkinn segir meðal annars:
„Ungur maður krefst þess að fá
að afla sér þeirrar lífsreynslu dýru
verði, sem honum stendur til
boða gefins í viðvörunum hinna
rosknu".
Þessi tilvintun úr Vefaranum
mikla frá Kasmír kemur mér oft í
hug, nú þegar þar er komið í lífs-
hlaupi að aldursmunar gætir á
mér sjálfum og þeim, sem eru að
hefja starfsferil. Æ oftar stend ég
sjálfan mig að því að brosa í laumi
að ýmsum tilburðum ungra
manna, sem eru nákvæmlega þeir
sömu og ég viðhafði fyrir margt
löngu og leiddu ekki alltaf til mik-
ils.
Þegar ég kom heim frá námi
var það líklega eitthvað fágætara
en á síðustu misserum að menn
kæmu með titla frá útlöndum og
enginn hafði áður kallað sig jarð-
efnafræðing. Nema ég fæ upp-
hringingu frá stjórnmálamanni,
sem biður mig að koma á sinn
fund heim í stofu.
Ég sit í djúpu hægindi og and-
spænis mér þekktur maður,
virðulegur, þungbrýnn og alvar-
legur: „Svo þú ert jarðefnafræð-
ingur. Mér hefur lengi leikið hug-
ur á að fá rannsakað með nútíma-
legum hætti hvað muni vera til í
hugmyndum um gull í Esjunni.
Nú langar mig að biðja þig að
gera á þessu ítarlega rannsókn,
bæði við Mógilsá og eins við
Miðdal í Mosfellssveit, þar sem
líka hefur verið talað um gull í
jörðu".
Hver urðu nú viðbrögð ungs
manns, sem vissi í hjarta sínu að
stjórnmálamaður var í fullri al-
vöru að fara með bull og vitleysu?
Hann lét sig hafa það að arka upp
í Esju, taka sýni og gera efna-
greiningar, eins þótt hann vissi að
allt voru þetta hlaup eftir vindin-
um einum.
Gull í Esjunni er gömul fyndni
en afskipti mín af því máli eru
gott dæmi um einn þátt í sam-
skiptum stjórnmálamanna og vís-
indamanna. Fleiri dæmi eru til,
sum grátfyndin, önnur minna
fyndin. Surtarbrandur á Vest-
fjörðum eða Tjörnesi, titan-
málmur í Mýrdalssandi eru við-
fangsefni þar sem stjórnmála-
menn gripu gamlar hugmyndir,
sem búið var að gerkanna í tví-
eða þrígang og fengu samþykktar
fjárveitingar að endurtaka von-
lausa rannsókn í fjórða sinn. Slík-
ar rannsóknir eiga einatt að
Guðmundur E. Sigvaldason jarð-
fræðingur.
skapa ný störf í koðnuðu kjör-
dæmi, en þá fer skörin að færast
upp í bekkinn þegar stjórnmála-
menn ætla að bjarga atvinnuveg-
um og efnahag þjóðarinnar upp-
tendraðir af aðfenginni hugmynd
um gull í náttúrunni.
En víkjum aftur að ungum
manni, sem situr í hægindi og
hlustar á stjórnmálamann tala
um gull í Esjunni. Úr því hann
vissi í hjarta sínu að þetta var bull
og vitleysa, hvers vegna sagði
hann ekki skoðun sína umbúða-
laust, kvaddi og fór? Kannske var
beinið í nefinu ekki fullharðnað.
Kannske var hann hræddur, að
svo snubbótt framkoma hefði ó-
æskileg áhrif á óljósa framtíð.
Kannske hreifst hann svolítið
með, - það skyldi þá aldrei vera
gull í horngrýtis Esjunni. Og
verkefni í grundvallarvísindum,
áhugavert, en sennilega óarð-
bært, víkur til hliðar um stund
fyrir hagnýtu verkefni, sem er
hvorki arðbært né áhugavert.
íslensk þjóð býr nú við kröpp
kjör þrátt fyrir metafla og mild
veður. Þegar kjör rýrna er jafnan
reynt að draga úr eyðslu. Fyrst er
sparað með því að lækka laun
þeirra lægst launuðu, síðan er
hótað að skerða framlög til vís-
inda nema menn snúi sér að því
að stunda hagnýtar rannsóknir,
leiti að gulli í Esjunni.
Og hver getur láð ungum
mönnum, jafnvel kornungum há-
skóla andspænis virðulegum,
brúnaþungum og alvörugefnum
stjórnmálamönnum, sem brýna
til nýrrar gullleitar, eins þó þessir
ungu menn og þessi ungi háskóli
viti í hjarta sínu að grundvallar-
rannsóknirnar, sem er ýtt til hlið-
ar, eru mun áhugaverðari og þess
vegna líklegri til að verða arðbær-
ar.
Kaþólskur kanúki hallar sér
afturábak í sæti sínu meðan
hraðlestin Roma-Paris þeysir frá
borg til borgar. Hann lygnir
augum og endurtekur í huga sér
orðin, sem hann mælti áður við
íslenskt ungmenni:
„Úngur háskóli krefst þess að
fá að afla sér þeirrar lífsreynslu
dýru verði, sem honum stendur
til boða gefins í viðvörunum rosk-
inna háskóla".
En til hvers að tala um unga
menn, ungan háskóla? Háskóli
fslands verður 75 ára í október og
hamingjusamir, bjartsýnir ís-
lerjdingar eru svo önnum kafnir
að leita að gulli í Esjunni að þeir
gefa sér ekki tíma til að eignast
börn. Og þá verður þess ekki
langt að bíða að við verðum öll
hamingjusöm, bjartsýn og rosk-
in.
Guðmundur E. Sigvaldason
16 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 23. febrúar 1986