Þjóðviljinn - 10.03.1987, Blaðsíða 5

Kristmundur Bjarnason.
leitt, að bæjaryfirvöld standi ein-
huga að þeim. Ætla mætti, að nú-
verandi bæjarstjóri hefði bætt um
betur, hvað varðar bréfagerðir og
verður vikið að því.
Enginn málsaðila hefur neitað
að sækja fund - mér vitanlega -
um títt nefnd flugvallarmál. Það
var fyrst, að núverandi bæjar-
stjóri, Snorri Björn Sigurðsson,
ritaði iandeigendum - þó aðeins
tveim þeirra - og óskaði eftir
fundi; bréfið dags. 26. nóvember
f.á. Því svaraði ég neitandi, þar
eð aðeins tveir eigenda voru boð-
aðir á fundinn. Yfirbót var gerð
með bréfi 4. des., öllum skrifað
og beðið um fund við fyrsta tæki-
færi. Það dróst fram yfir áramót
ýmissa ástæðna vegna, að hægt
væri að sinna beiðninni. Bæjar-
stjóri talaði við mig í janúarbyrj-
un, og ákváðum við þá að hittast í
Héraðsskjalasafninu föstudaginn
16. janúar og ganga þá endanlega
frá fundardegi, þótt ég teldi raun-
ar, að ekki þyrfti að ræða málið
frekar. Bæjarstjóri mætti ekki
nefndan dag, og lágu gildar
ástæður til þess. Síðan hefur ekki
verið boðað til samningafundar.
Auðsætt virðist, að hér er reynt
að klóra yfir mistök, gert meira
úr samningaviðleitni bæjaryfir-
valda en efni standa til. E.t.v.
hefur einhver tekið of mikið upp í
sig í viðræðum við stjórnvöld um
samlyndi ntálsaðila? Rétt er að
minnast þess, að það virðist
aldrei hafa hvarflað að bæjaryfir-
völdum að boða alla eigendur
friðlandsir.s á fund, þótt málið
varðaði vitaskuld hvern og einn,
sem hlut átti að friðuninni. Það er
þá fyrst, er bæjarstjórn berst yfir-
lýsing landeigenda, að hún tekur
við sér. - Lýkur hér frásögn um
„margítrekaðar tilraunir, bæði
munnlega og skriflega" til að fá
eigendur Skóga til viðtals. Ég vil
aðeins bæta því við, að mig
minnir, að bæjarstjórnarmaður
einn léti að því hníga í blaði s.h.
árs 1986, að flugvallarmálið væri
þá alfarið komið í hendur ríkis-
valdsins. Ef rétt er munað, gæti
það það þá ekki skýrt slælega
frammistöðu.
Ruglast í rími
Höfundur greiðargerðarinnar
fjallar allnokkuð um Náttúru-
verndarráð og afstöðu þess.
Nefnir hann, að því hafi verið
skrifað hinn 31. maí 1985 og
„kynntar formlega hugmyndir
um lengingu vallarins inn á frið-
landið“, jafnframt farið fram á
umsögn ráðsins. í bréfinu segir,
að aðilar hafi komið sér saman
Lenging
Sauðárikróks-
flugvallar
Hinn 27. janúar sl. boðaði
bæjarstjórn Sauðárkróks
ásamt sýslunefnd Skaga-
fjarðarsýslu til fundar með
eigendum friðlands Mikla-
vatns og Skóga. Fundurinn
var haldinn 2. febrúar. Áður
en fundarstörf hófust, lét
bæjarstjórn dreifa meðal
fundarmanna „greinargerð
vegna yfirlýsingar, sem
Bæjarstjórn Sauðárkróks
hefur borist frá eigendum
og umráðamönnum lands á
friðlandi Mikiavatns og
Skóga...“ íyfirlýsingu þess-
ari er nær einróma mæit
gegn röskun á friðlandinu.
Ekki verður hjá því komist
að gera athugasemdir við
greinargerð bæjarstjórnar,
þar eð víða hallar réttu máli
og ieitast er við að villa um
fyrir lesendum.
1 greinargerðinni segir, að bæj-
arstjórn hafi snemma árs 1985
samþykkt að leita eftir kaupum á
landi vegna lengingar flugvallar-
ins. Svo má vera. Síðar bætir
greinarhöfundur við: „Þá þegar
var farið að leita hófanna hjá
eigendum Sjávarborgar um kaup
á því landi, sem undir væntan-
legan flugvöll þyrfti, miðað við
hugmyndir um lengingu til suðurs
um 900-1000 m, yfir víkina og inn
á Skógana."
Það eru ósannindi, að rætt hafi
verið „þá þegar“ við eigendur
þessa óskipta sameignarlands, en
þeir eru fjórir. Við tvo þeirra
ræddi bæjarstjóri aldrei á árinu
1985, við mig undirritaðan var
aðeins einu sinni á málið drepið -
hinn 5. nóvember- þess þá getið,
að bæjarstjórn hefði áhuga á um-
ræddu svæði undir flugvöll. Ég
kvað tómt mál að tala um, m.a.
vegna skuldbindingar minnar við
friðlýsingu frá því í júní 1976. Féll
talið við það niður, og var málið
ekki rætt frekar við mig á því
herrans ári 1985.
Ekki er höfundur greinargerð-
arinnar vandaðri að virðingu
sinni en svo, að hann ber blákalt
fram: „Af viðræðum við eigendur
töldu bæjaryfirvöld á Sauðár-
króki að líkur væru á að sam-
komulag næðist um kaup á því
landi, sem til þyrfti. Þegar kom
fram á vor 1986 kom hins vegar í
ljós, að eigendum að helmingi
hins óskipta lands virtist hafa
snúist hugur.“
Þetta eiga víst að kallast klók-
indi. Það eru nú a.m.k. hátt í 20
ár síðan farið var að gæla við þá
hugmynd, að þess væri kostur að
koma upp flugvelli við Héraðs-
vötn, þar sem hann nú er, og
lengja hann fram á Skóga síðar
um allt að þriðjungi. Það er öllum
ljóst, er til þekkja, að ég hef alltaf
verið andvígur lengingu vallarins
til suðurs. Ég hef því ekki breytt
um skoðun. Við tvo meðeigenda
og skoðanabræður mína var flug-
vallarmáli aldrei hreyft af bæjar-
stjóra á árinu 1985, og staðfesti
fv. bæjarstjóri, Þórður Þórðar-
son, það í símtali við mig 8. febr.
sl., að hann hefði aðeins einu
sinni rætt við tvímenningana sím-
leiðis. Annar aðilinn var þá
veikur, svo að ekki varð boðað til
fundar m.a. þess vegna, en hann
lét þess raunar getið, að hann
hefði ekkert land til sölu. Þetta
var í apríl 1986.
Það er rétt, að við Þórður
ræddum flugvallarmál einum
þrisvar sinnum í síma f.h. árs
1986, og tvívegis kom hann á
vinnustað minn, héraðsskjala-
safnið, sömu erinda, og dró ég
enga dul á skoðanir mínar, taldi
nóg landrými til flugvallarlen-
gingar norður eftir skv. mati flug-
málastjórnar (Hauks Hauks-
sonar).
Með svartan blett
á tungunni
Þótt höfundur títtnefndrar
greinargerðar telji sig fara nærri
um skoðanir okkar þremenninga
í þessu máli á árinu 1985, sællar
minningar, og óvænt hughvörf
síðar(!), segir orðrétt um gang
mála: „Þá hefur bæjaryfirvöldum
ekki tekist að koma á formlegum
fundi landeigenda og Bæjar-
stjórnar Sauðárkróks, þrátt fyrir
margítrekaðar tilraunir, bæði
munnlcga og skriflega.“ (Let-
urbr. mín).
Ég bar þetta á dögunum undir
fv. bæjarstjóra. Hann staðfesti,
að hann hefði aldrei sent land-
eigendum skrifaða línu um þetta
mál. Þetta eru því vísvitandi ó-
sannindi, og verður að telja frá-
Þriðjudagur 10. mars 1987 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 5