Þjóðviljinn - 29.03.1987, Qupperneq 2
FLOSI
Niku
skammtur
af smáborgaraflokknum
Stundum gerist þaö í lífinu og tilverunni aö
lágkúrulegt hvunndagsamstrið fær á sig spari-
svip. Þetta skeður sjaldan eða aldrei hjá al-
menningi í landinu, en stundum meðal
stjórnmálamanna, þegar eitthvað meira og
merkilegra á sérstað en það að heilbrigðisþjón-
usta þjóðarinnar sé að lamast og skólakerfið sé
í rúst.
Þeir sem eru svolítið gamaldags, telja að það
verði ekki geðslegt fyrir núverandi stjórnarherra
að ganga til kosninga, þegar það sem þeim
hefur verið trúað fyrir er ein rjúkandi rúst.
Auðvitað má segja sem svo, í anda frjálshyggj-
unnar, að samfélaginu sé andskotans enginn
akkur í sjúku fólki, það geti bara drepist drottni
sínum. Og auðvitað verður það Sjálfstæðis-
flokknum til ótvíræðs framdráttar að landslýður-
inn hætti endanlega að læra að lesa og skrifa.
Hvað um það. Fjármálaráðherrann hefurekki
tíma til að sinna tittlingaskít einsog heilbrigðis-
málum í rúst og lömuðu skólakerfi. Hin dýrmæta
starfsorka og tími hans fer í verðugri verkefni
þessa dagana, semsagt innanflokksmál Sjálf-
stæðisflokksins og viðureignina við Albert Guð-
mundsson.
Það segja mér þeir sem vit hafa á pólitík að
um leið og Þorsteinn hafi verið búinn að fá
Alberttil að „axla byrðina" hafi hann sjálfur hætt
að geta „axlað buxurnar“. Og allir vita hvernig
fer fyrir mönnum þegar axlaböndin bresta.
Ég hlýt að fagna því, einsog fjölmargir aðrir af
minni stærðargráðu, að flokkur litla mannsins er
að verða að veruleika og undir nafninu „Borg-
araflokkur". Ég vil bara skjóta því að Albert vini
mínum svona í framhjáhlaupi, að auðvitað hefði
flokkurinn átt að heita „Smáborgaraflokkur-
lnn“, eðli málsins samkvæmt. Þá hefði ég
fullnægt öllum skilyrðum sem þarf, vilji maður á
annað borð vera í stjórnmálaflokki.
Þegar stjórnmál komast á jafn hátt plan eins-
og gerst hefur hérlendis að undanförnu, hætta
menn gjarnan að tala mannamál, en fara að tjá
sig í orðskviðum, spakmælum og málsháttum.
Ólíklegustu pólitíkusar fara að tala skringilegt
gullaldarmál, vitna í Völuspá, Skáldskaparmál
og fornar bækur. Meira að segja sleppur gríska
goðafræðin ekki og biblíutilvitnanir eru hafðar á
hraðbergi.
Á hátíðarstundum, einsog þegar Sjálfstæðis-
flokkurinn er að klofna verða pólitíkusarnir
stundum svo háfleygir að almenningur í landinu
botnar hvorki upp né niður f neinu. Því meira
sem tilefnið er, þeim mun myrkari verða
stjórnmálamennirnir í máli og á endanum verð-
ur það sem frá þeim kemur einsog óráðin vé-
frétt. Gullkornin fljúga hvert af öðru:
Ábyrgð er öxluð, málum er ekki sópað
undír teppi. Óhugsandi er að höggva tvisvar
sama daginn í sama knérunninn. Menn
verða berir að baki. Sumum brennur eidur í
æðum, en aðrir hafa þegið sterk bein frá
guði. Sjáifstæðisflokkurinn er flokkur festu
og upplausn í honum þess vegna óhugs-
andi. Trúnaðarbrestur verður.
Allt er þetta auðvitað gott og blessað, þegar
maður er búinn að fletta því upp í fornritunum,
heilagri ritningu og orðabók Blöndals, hvað átt
er við.
Ef ég ætti að gefa hinum stríðandi öflum í
Sjálfstæðisflokknum góð ráð, svo öllum farnist
nú alla tíð sem allra best, þá gerði ég það að
tillögu minni að málfarið yrði alþýðlegra.
Að vera ber að baki er ekki lengur til. Menn
eru einfaldlega berir á baki, þegar veðurfar og
hitastig gefur tilefni til. Knérunnur er farinn úr
íslensku máli. í dag er höggvið í sama hnérörið.
Trúnaðarbrestur er ekki lengurtil í málinu. Orð-
inu var útrýmt í poppheiminum fyrir tveimur ára-
tugum, þegar snurða hljóp á þráðinn hjá popp-
urunum, líkt og í Sjálfstæðisflokknum í dag. Síð-
an hefurtrúnaðarbrestur einfaldlega heitið Trú-
brot og verður mönnum fremur til gleði en ama.
Varlegar verður formaðurinn að fara þegar
hann viðhefur biblíutilvitnanir eða guðfræðileg
spakmæli. í sjónvarpinu sagði hann í vikunni,
og væntanlega í drottins nafni, um pólitíska
framtíð Alberts:
- Engin refsing er svo alger að menn séu
eilíflega útskúfaðir.
Þó þarna tali sá sem valdið hefur er vert að
minna á að hér er formaðurinn á hálum ís og er
ekki úr vegi að minna hann á það sem stendur í
Matteusarguðspjalli, 25. kap.45«46.versi:
- Sannlega segi ég yður: Svo framarlega
sem þér hafið ekki gjört þetta einum þessara
minnstu, þá hafið þér ekki heldur gjört mér
það. Og þessir skulu fara burt til eilífrar refs-
ingar.
Þegar miklir atburðir gerast í mannheimi, er
stundum einsog minnin úr goðafræðinni hrann-
ist upp.
í dag rifjast það upp að það var Helena fagra,
dóttir Seifs, sem kom T rójustríðinu af stað og sú
styrjöld stóð í tíu ár.
Og þegar flokkur litla mannsins „Smáborg-
araflokkurinn" hleypur af stokkunum koma
þessar Ijóðlínur úr Völuspá upp í hugann:
Þá gengu regin öll
á rökstóla
ginnheilög goð
ok þat gættusk
hverr skyldi dverga
drótt of skepja.
Að lokum vil ég segja þetta enn og aftur:
- Elsku hjartans Sjálfstæðismenn.
Það er ekki nóg að geta axlað byrðarnar.
Þið verðið líka að reyna að axla buxurnar.
Sturlunga
í stökum
Högg á kjaflinn heyróist mór
til hraps af tindi leiða
Þjóðviijanum þakka ber
þennan mikia greiðaU
Sturlunga
í stökum
Það þykir nokkum tíðindum
sæta að Aðalheiður Bjarn-
freðsdóttir skuli taka sæti á
framboðslista Alberts í
Reykjavík. Sumir hafa þó
skýringar á reiðum höndum,
svo sem höfundur eftirfarandi
vísu:
Aðalheiður illa brást
okkur vinstri mönnum,
þannig lifnar íhaldsást
oft hjá gömlum svönnum.
Engin furöa er það þó hagyrö-
ingum verði Sturlungaöldin í
Sjálfstæðisflokknum að yrkis-
efni og varð einum þeirra að
orði:
Ennþá stækkar Steini minn,
staðinn upp af koppnum,
(sbr. teikningar Sigmundar í Mbl.)
Og ekki minnkar einingin
í SjálfstæðisflokknumM
Klakahöllin
í smíðum
Áskell Másson tónskáld hélt í
hálfs mánaðar tónleikaferð til
Kína í vikunni með Norræna
kvartettinum, sem mun kynna
íslenska og norræna tónlist.
Áskell hefur undanfarið ár
verið að semja óperu upp úr
skáldsögunni Klakahöllin eftir
Tarje Vesaas. Óperutextann
samdi hann ( samvinnu við
Hannes Pétursson skáld,
þýðanda skáldsögunnar á ís-
lensku, og luku þeir því
snemma á síðasta ári. Nú
segist Áskell vera búinn að
semja 1. þátt óperunnar, og
vænta þess að Ijúka hinum
tveim snemma á næsta ári, ef
næði gefst til tónsmíðanna.
Áskell sagði í samtali viö blað-
ið að erfitt væri að fjármagna
svo viðamikið
tónsmíðaverkefni, þar sem
ekki væru til sjóöir er tækju
slíkt að sér, en hinsvegar
hefðu bæði Þjóðleikhúsið og
Norska óþeran sýnt verkinu
mikinn áhuga.a
Höggmyndin
Kjaftshögg Alberts á Hótel
Borg vakti að vonum mikla at-
hygli. Menn biðu spenntir eftir
Þjóðviljanum í gær til að sjá
mynd þá sem var tilefni Al-
berts til að slá Einar Ólason
Ijósmyndara Þjóðviljans.
Gengur sú mynd nú undir
nafninu Höggmyndin.a
Sjönvarp
Sjálfstæð-
isflokksins
Það fór mjög fyrir brjóstið á
eigendum Ríkissjónvarpsins,
Þjóðinni, hvernig Ingvi Hrafn
fréttastjóri, misnotaði aðstöðu
sína í umfjölluninni um klofn-
inginn í Sjálfstæðisflokknum.
Fannst áhorfendum alger
óþarfi að vera að færa sátta-
fundi í Sjálfstæðisflokknum
inn á heimilin. Svo mun Ingvi
hafa gengið fram af fólki að
meira að segja sjálfstæðis-
mönnum þótti nóg um, eink-
um hvernig hann lá fyrir fótum
Alberts einsog gólftuska.
Hafa áhrifamenn í Sjálfstæð-
isflokknum nú lagt hart að
Markúsi Erni útvarpsstjóra,
að leyfa ekki Ingva Hrafni að
koma nálægt pólitískum frétt-
um í sjónvarpinu fram yfir
kosningar.*
Á kosningafundi Sjálfstæðis-
flokksins nú í vikunni þegar
hasarinn var hvað mestur í
kringum Albert, var gengið á
Árna Johnsen um hver hefði
lekið upplýsingum í Helgar-
póstinn. Árni fór undan flæm-
ingi til að byrja með en að lok-
um gátu menn ekki skilið orð
hans á annan veg en þann að
hann væri sjálfur ábyrgur fyrir
lekanum.*
2 SÍÐA - ÞJÖÐVILJINN Sunnudagur 29. mars 1987