Þjóðviljinn - 23.08.1987, Qupperneq 20

Þjóðviljinn - 23.08.1987, Qupperneq 20
Rúdolf Hess hœgri hönd foringjans á uppgangsárum nasista Rúdolf Hess fyrirfór sér í Spandau fangelsinu á mánudaginn var. Hann var 93 ára gamall og kominn að fótum fram. Hann hélt tryggð við foringja sinn, Adolf Hitler, allar götur frá því hann gekk í Þjóðlega sósíalíska þýska verkamannaflokkinn árið 1920 og fram til hinstu stundar. Hann fór í „friðarför“ til Bret- lands árið 1941 í miðri síðari heimsstyrjöld þegar lánið virtist leika við þýska herinn. Þar var honum varpað í Tbwer og úr fangavist átti hann ekki afturkvæmt. Staðgengill foringjans Völd hans voru mikil á fyrstu árunum eftir að nasistar sölsuðu undir sig völd í Þýskalandi og var hann þá staðgengill Hitlers eða „varaforingi". Fíflskuför hans til Skotlands þann tíunda maí árið 1941 þegar nasistar voru á hátindi valda sinna kom því öllum mjög á óvart. Þegar vinur Winstons ChurchiHs, þáverandi leiðtoga Breta, sló á þráðinn til hans og tjáði honum hvaða gest hafði borið að garði hélt leiðtoginn að viðmælandi hans væri genginn af göflunum. 46 ár í fangelsi Hess var dæmdur til ævilangrar fangelsisdvalar í stríðsglæparétt- arhöidunum í Niirnberg árið 1946. Hann var sýknaður af ákæru um glæpi gegn mannkyninu og að hafa átt þátt í skipulagningu verstu hryðju- verka nasista en fundinn sekur um að hafa unnið að stríðsáætl- unum Þjóðverja og sagður bera ábyrgð á árásarstefnu þeirra til jafns við aðra ráðamenn Þriðja ríkisins. í rúma fjóra áratugi var Hess fangi í steinkastala sem Prússar byggðu á velmektarárum sínum yfir bandítta og rúmar 600 slíka. Frá því samfangar hans tveir og fyrrum vopnabræður, Albert Speer og Baldur von Schirach, voru látnir lausir árið 1966 var hann eini bandinginn. Bandamenn eða þau fjögur ríki er stóðu uppi sem sigurvegar- ar í lok stríðsins skiptust á að senda eitt hundrað dáta mánað- arlega til að gæta fangans. Kostn- aður við rekstur fangelsisins var greiddur af sambandsstjórninni í Bonn og mun hún hafa þurft að punga út með 22 mitjónir króna á ári hverju. Fyrir nokkrum árum lýstu stjórnvöld í Frakklandi, Banda- ríkjunum og Bretlandi því yfir að þau gætu fyrir sitt leyti fallist á að Hess fengi frelsi og eyddi síðustu æviárum sínum í faðmi fjölskyld- unnar. En Sovétmenn ljáðu aldrei máls á því. Fulltrúi nasismans Kremlverjar hafa ávallt haldið því fram að Hess væri „táknrænn fulltrúi þýska nasismans“, lifandi minnisvarði um þá ófreskju sem varð 20 miljónum Sovétmanna að aldurtila í heimsstyrjöldinni. Það kæmi ekki undir nokkrum kringumstæðum til greina að leysa hann úr haldi. Það var held- ur ekki til að draga úr ósveigjan- Walter Richard Rúdplf Hess. Ungur fríðleiksmaður í fína úníforminu sínu. leika þeirra í þessu máli að Hess hélt ætíð tryggð við nasismann og foringja sínum hallmælti hann aldrei. Við þetta bætast svo ákveðnar grunsemdir Sovét- manna um tilgang farar hans til Bretlands árið 1941. Frá því Hess sveif yfir Skot- iandi í fallhlíf sinni og þangað til þýski herinn réðist innf Sovétrík- in liðu ekki nema sex vikur. Löngu síðar gaf hann sterklega í skyn að hann hefði þá vitað ná- kvæmlega hvaða dag átti að hrinda „Barbarossa" áætluninni í framkvæmd. Krossför gegn kommúnisma? Margir sovéskir sagnfræðingar hafa gert því skóna að Hess hafi farið í einkaför þessa til að freista þess að ná friðarsamningi við Breta svo Þjóðverjar gætu beitt öllum hemaðarmætti sínum í austurveg. Sumir telja jafnvel að hann hafi ætlað að bjóða þeim með í krossför gegn kommúnism- anum. Aldrei mun fást úr því skoriö úr þessu hvort Hess hélt til Bret- lands að undirlagi Hitlers, sem síðan afneitaði öllu saman þegar ljóst var að staðgengillinn upp- skar ekki árangur erfiðis síns, eða hvort hann tókst ferðina á hendur að eigin frumkvæði í einhvers- konar stundarbrjálæði. Englandsvinur Hess ólst upp meðal Englend- inga á Egyptalai^di og er talinn hafa verið í hópi þeirra valds- manna Þriðja ríkisins sem þótti mjög súrt í broti að standa í stríði við „bræðurna" bresku. Walter Richard Rúdolf Hess sá fyrst dagsins ljós þann 26. apríl Föðurkomplex? Litli foringinn tekur í hönd stóra foringjans árið 1939. Þá þegar voru völd Hess í rénum. Hátíðarfundur í bjórkjallara í Munchen. Hér brugguðu Hitler og Hess Weimar- lýðveldunum banaráð árið 1923. Valdaránstilraunin fór út um þúfur og þeim fóstbræðrum var varpað í fangelsi. árið 1894 í hinni fornfrægu borg Alexandríu á Egyptalandi. Faðir hans var vel stæður kausýslumað- ur þar í borg. Hann gekk í skóla í Neuchatel í Sviss og Godesberg í Þýskalandi en þegar evrópskir leiðtogar kveiktu ófriðarbálið mikla árið 1914 gekk hann í þýska herinn. Þar kynntist hann korpórali nokkrum og uppgjafalistmálara, Adolf Hitler. Númer 16 Sem fyrr er getið gekk Hess í Nasistaflokkinn árið 1920. Flokksskírteini hans mun hafa verið númer 16 en Hitler sjálfur var félagi númer sjö. Hess tók þátt í skipulagningu stormsveit- anna og árið 1924 var honum varpað í dýflissu ásamt foringjan- um vegna tilraunar nasista til valdaráns í Múnchen sama ár. Þar mun hann hafa gerst ritari Hitlers og lagt honum lið við sam- setningu bókarinnar „Mein Kampf“ sem varð stefnuskrá nas- istahreyfingarinnar. Hess dýrkaði foringja sinn og tók hann sér til fyrirmyndar að öllu leyti. Hann ástundaði svipað líferni, reykti hvorki né drakk áfenga drykki og nærðist mestmegnis á jurtafæðu. Þegar leið á vaidaskeið nasista í Þýskalandi tóku áhrif og völd Hess að dvína og árið 1941 var hann ekki lengur í hópi nánustu ráðgjafa foringjans. Hertogi með taugakvilla Hess flaug Messerschmitt orr- ustuflugvél sinni til Skotlands þann tíunda maí þetta ár og stökk út yfir herragarði Hamiltons her- toga. Hertogi þessi var hægri sinnaður stjórnmálamaður og vinur Churchills. Fundum þeirra Hess hafði borið saman á ol- ympíuleikunum í Berlín fimm árum áður. Hafi varaforinginn gert sér vonir um að ná fundi Churchills og konungsins, Georges sjötta, þá brugðust þærskjótt. Hamilton yfirheyrði Hess í herbúðum við Glasgow og hringdi í forsætisráð- herrann sem tjáði þingheimi að hann teldi hertogann hljóta að þjást af einhverjum taugakvilla. Lái honum hver sem vill. Á þessum tíma gerðu Þjóðverjar miklar loftárásir á Lundúni sem ekki báru því vitni að þeir hygð- ust friðmælast. Það var því næsta ótrúlegt að sjálfur Rúdolf Hess skyldi hafa gefið sig Bretum á vald. Hess var í hópi síðustu fang- anna í hinum fornfræga Tower kastala í Lundúnum og þar dvaldi hann í fimm ár. Hann kvað löngu síðar hafa sagt eiginkonu sinni, Ilse, að hann hafi haldið ýmsum mikilvægum upplýsingum leyndum fyrir Bretum á þessum tíma, hann hafi til að mynda ekki greint þeim frá áætluninni um innrás í Sovétríkin né látið uppi um það að Þjóðverjar ynnu að smíði orrustuþotu. Hitler vildi hann feigan Hitler hefur ugglaust óttast lausmælgi síns gamla vopnabróð- ur og sagnir herma að hann hafi reynt að koma honum fyrir katt- arnef. í öllu falli voru tveir þýskir útsendarar handteknir á Skot- landi áður en Hess var fluttur suður og höfðu þeir báðir í fórum sínum kort af landssvæðinu kringum herragarð Hamiltons. Sem fyrr segir slapp Hess með skrekkinn úr Númbergréttar- höldunum og var dæmdur til lífs- tíðardvalar í Spandau. Framan af fangavistinni vildi hann hvorki heyra né sjá ættingja sína en þeg- ar hann var fluttur á breskt her- sjúkrahús árið 1969 féllst hann á að taka á móti syni sínum og eiginkonu. Árið 1977 reyndi hann að fyrir- fara sér en allt kom fyrir ekki. Tíu árum síðar gerði hann aðra til- raun og hún heppnaðist. _^s

x

Þjóðviljinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.