Þjóðviljinn - 05.04.1991, Side 17

Orgill í Púlsinum ( kvöld.
Orgill er rúmlega árs gömul
hljómsveit úr Rej'kjavík. Meðlim-
imir fjórir hafa komið víða við.
Kolli gítarleikari og Hemmi bassa-
leikari voru í Rauðum Flötum,
Hanna Stina söngkona söng áður
með Dá og Wunderfools, og Ingó
trymbill hefur gert garðinn ffægan
með Síðan skein sól. Orgill er ný-
kominn úr tónleikaferðalagi um
Frakkland og ég spjallaði við Kolla
um þá ferð og annað íyrir stuttu.
Fyrir þá sem aldrei hafa heyrt í
hljómsveitinni fannst mér tilvalið
að spyija fyrst um tónlistarstefnu
hljómsveitarinnar.
,JÞað er svona álíka að lýsa tón-
list og ætla að lýsa víni,“ segir
Kolli yfir kaffibolla. „Tónlist okkar
kemur úr mörgum homum. Það er
gegnum gangandi poppgrunnur
sem við höfúm alist upp við, en svo
eru einnig sterk afrísk og avant gar-
de-áhrif. Ég hef persónulega mikið
dálæti á tónlist manna eins og Ro-
bert Fripp, David Byme og Brian
Eno“.
- Einhverjum fannst þið spila
frekar létta og dansshæfa tónlist,
er eitthvað til í þvi?
„Mér finnt öll tónlist geta verið
danstónlist eftir því hvemig liggur
á manni. Þungt og létt finnst mér
vera afskræmd lýsingarorð á
poppi. Hið svokallaða þungarokk
er t.d. væmnasta popp fyrir mér.“
Frakklandsferðin
- Hvemig vildi til að þið eydd-
uð mánuði við spilirí í Frakklandi?
„í desember kom til íslands
Frakki sem var að gera heimilar-
mynd um Island. Hann lenti á tón-
leikum hjá okkur og fannst Orgill
voðalega skemmtileg hljómsveit.
Við kynntumst honum nokkuð hér
og í framhaldi af því vildi hann fá
okkur út. Fyrsta skrefið var að ég
fór einn út og við bjuggum til upp-
lýsingabækling í sameiningu. Við
ákváðum að hafa meðmæli frá op-
inberum aðilum i þessum bæklingi
og höfðum samband við Mennta-
málaráðuneytið og sendiráðin. Það
kom margt athyglisvert í ljós, sér-
staklega þar sem um þetta leyti var
mikið kjaftæði í gangi um að nú
ætti að vera að gera eitthvað fyrir
íslenskt popp erlendis. Við báðum
Menntamálaráðuneytið um farar-
styrk en því hefúr ekki verið svarað
enn. Hinsvegar fengum við með-
mælabréf þremur vikum síðar, fjór-
ar heilar línur með undirskriftum
tveggja jólasveina úr ráðuneytinu."
Það er fokið í Kolla og hann
heldur áffam: „Mér fínnst þetta
leiðinlegt. Þama vorum við, fólk
sem ætlaði að gera eitthvað á eigin
spýtur og óskum eftir að opinberir
aðilar rétti litla putta en okkur var
ekki einu sinni svarað.“
Bjargvætturinn
Albert
„Viðtökur sendiráðanna vom
mun betri,“ segir Kolli og andar
Chris Rea-Auberge
(Eastwest / Steinar)
Chris Rea var á góðri leið með
að verða bílvélavirki þegar hann
snéri sér að poppinu 22ja ára að
aldri. Þegar hann heyrði í gítar-
leikaranum Ry Cooder urðu
sinnaskipti í lífi hans, hann keypti
sér gítar og nú rúmum fimmtán
ámm síðar súpum við seyðið af
tólftu plötu hans „Auberge“.
Chris er orðinn sjóaður í poppinu.
Hann sló fyrst í gegn með laginu
.J'ool if you think it's over“ en
varð síðan kafsigldur af pönk og
nýbylgjustraumum í byijun síð-
asta áratugar. Viðreinarplata
Chris kom út 1989 og hét „Road
to hell“. Hún seldist í bílformum
þó dómar hafi verið misjafnir. Þá
léttar. „Ég hringdi persónulega í
Albert Guðmundsson þar sem hann
var þreyttur eflir fúnd á hótelher-
bergi í Straussbourg og spurði
hvort hann gæti ekki sett eitthvað
niður á blað. Tveimur dögum síðar
barst mér þéttskrifuð blaðsíða.
Stórkostleg fílósófia um umfjöllun
um menningarsamskipti íslands og
Frakklands.“
- Hvemig var svo ferðin?
„Við vomm þama úti allan
febrúar og þetta var aðallega mjög
gaman. Við spiluðum átta tónleika
í París og Lyon, tveimur stærstu
borgunum, en komum auk þess við
í Dijon og keyptum sinnep. Aug-
lýsingaherferðin í kringum þetta
var akkúrat engin, við spiluðum í
litlum klúbbum en mætingin var
ágæt og viðtökumar góðar."
- Var ekki hálfgert vindhögg
að fara út í svona tónleikaferð án
þess að hafa skifu til að kynna?
„Auðvitað hefðum við grætt
plötu samdi Chris á viku í hálf-
gerðu reiðikasti. Hann hafði lent í
umferðarstíflu og þar opinberað-
ist fyrir honum „fyrring nútím-
ans“. Nú virðist Chris hafa jafhað
sig og á „Auberg" er fjallað á op-
inn, jákvæðan og þægilegan hátt
um ástina og veiðiferðir. „Au-
berge“ þýðir griðastaður á
ffönsku og þar hljóta umferðar-
stíflur að vera óþekkt hugtak.
Chris er slunginn á slædgítar-
inn og virðist hafa lært heilmikið
af Ry Cooder. Söngstill hans er
blúsað hvísl og Leonard Cohen er
sá fyrsti sem manni dettur í hug til
samlíkingar. Mörg lög á plötunni
meina vel en þó virðist Chris
aldrei geta rifið sig almennilega
upp úr miðjumoðinu. Titillagið er
langbesta lag plötunnar, lífleg
Stofustáss
aGunnar L.
Hjálmaisson
rosalega mikið á að hafa plötu. Við
töpuðum þó engu með að fara og
það sem mestu máli skiptir er að
við komum öll heil á geðsmunum
heim og engar sprungur eru komn-
ar í samstarfíð."
- Hvað erframundan?
„Við þykjumst vera að gera
plötu núna en það gengur erfiðlega
að sameina áhugann og veltu
hljómsveitarmeðlima. Það er allt
opið fyrir okkur í Frakklandi og við
förum örugglega aftur út og þá með
plötu i farteskinu,“ segir Kolli og
bætir við; „eins og Gunnar Þórðar-
son sagði, segi ég, Mahler er minn
maður og vil ég að þetta séu mín
lokaorð".
Við þetta er svo að bæta að Or-
gill ætla að leyfa reykvískum tón-
listaráhugamönum að heyra vel æft
og þétt Frakklandsprógramm í
kvöld á Púlsinum. Þetta eru fyrstu
tónleikar hér á landi á þessu ári.
Chris Rea; ekki grænlenskur.
sveifla með lúðrum í aðalhlut-
verki. „Gone Fishing“ er ljúfsár
söngur og „Set me ffee“ er kraft-
mikið númer. Með „Road to hell“
leit allt út fyrir að Chris Rea yrði
að svipuðu stofustássi á enskum
heimilum og Dire Straits. Hann er
allt það sem „fólkið vill“. Þægi-
legur áheymar og spyr og svarar
passlega mikið af áleitnum spum-
ingum til að friðþægja síðasta
greiðslukortareikning. „Auberg“
er ekki nógu góð. Chris verður að
standa sig betur á næstu plötu ef
hann ætlar að halda sínum sessi í
plöturekka bresku vísitölufjöl-
skyldunnar. Annars er það bara
skiptilykillinn aftur...
Föstudagur 5. apríl 1991 NÝTT HELGARBLAÐ — SÍÐA 17
Vagg-
tíðindi
‘Gamla „þyngsla og þróun-
ar“ hljómsveitin YES er komin
aftur á skrið með nýja plötu
„Union”. Þetta er það fyrsta frá
YES síðan BIG GENERATOR
kom út 1987. YES eru að und-
irbúa tónleikareisu og er
hljómsveitin nú hálfgerð
súpregrúppa, skipuð átta
meðlimum, þar á meðal
trommujálknum Bill Bruford...
‘Aðrar nýútkomnar og
væntanlegar plötur; The Cure
eru með nýja plötu „Entreat",
Violent Femmes, sú vinsæla
háskólasveit, er með sína
fimmtu breiðklfu „Why do
birds sing“, áströlsku poppg-
armarnir í Hoodoo Gurus eru
einnig með sína fimmtu skífu
„Kinkey“ og þeir sem eiga ekki
útvarp gætu haft áhuga á nýj-
um plötum frá Roxette, „Joyri-
de“ og hjarta og nærbuxna-
knúsaranum Tom Jones sem
er kominn með „Carrying a
torch“ sem auðvitað inniheldur
slagarann vinsæla „Couldnt
say goodbye". Zappafeðgarnir
eru að pota út nýjumplötum:
Frank er með „The best band
you never heard in your life“
og sonurinn Dweezil er með
„Confessions". I maí er von á
nýrri Paul McCartney plötu,
„Unplugged", nýrri plötu frá
Salif Keita, sem margir muna
frá Hótel (slandi s.l. sumar, og
NWA (Niggers With Attitude)
verða með nýja skífu „Niggaz
4 life“. I júní geta svo léttir
þungarokkarar glaðst því
Guns & Roses (eða Gums og
Noses eins og stendur á ein-
hverjum húsvegg) gefa út tvö-
falda stúdíóplötu „Use your ill-
usion 1 & 2“...
‘Reykvíska hljómsveitin
ROSEBUD mun hljóðrita
breiðskífu bráðlega. Galdra-
karlinn Hilmar Öm Hilmarsson
verður fenginn til að kukla á
takkana. ROSEBUD eru í hópi
áhugaverðari hljómsveita á
klakanum í dag og sjóða
bragðmikla kássu úr gömlum
og nýjum rokkstraumum.
Hljómsveitin var upprunalega
kvartett en hefur nú saxast
niður I dúett vegna óhóflegrar
gleði á þeim tveimur brott-
reknu...
‘Tónleikar: Soularinn Bob
Manning skemmtir með KK
band á púlsinum á sunnudag-
inn. Loðin rotta læðupokast á
sviði Tveggja Vina um helgina
og kynnir arftaka Richard Sco-
bie; Jóhannes Eiðsson sem
hefur sungið með Sprakk og
íslenskum Aðli. Hljómsveitin
Þjófar leika á sunnudags- og
mánudagskvöld og á þriðju-
dags- og miðvikudagskvöld
halda tveir vinir áfram að
bjóða yngri hljómsveitum á
svið. Nú fær hljómsveitin
Skrásett Vörumerki tækifæri...
‘Hinar árlegu Músiktilraunir
Tónabæjar byrja fimmtudag-
inn 11. Haldin verða þrjú til-
raunakvöld, með viku fresti,
og verða sjö hljómsveitir
kynntar í hvert skipti. 2 til 3
hljómsveitir komast af hverju
undanúrslitakvöldi á úrslita-
kvöldið þann 26. Fullt er á öll
kvöldin og böndin sjö sem
spila á fimmtudaginn eru Ner-
vana, Infusoria, Víbrar, Diddi
og Sloppy Joe, öll frá Reykja-
vík og frá Borgarnesi koma
The Evil Pizza Delivery Boys
og Röndótta regnhlífm. Það er
greinilega Iffleg músikflóra á
Borgarnesi. Helgarvaggið mun
fylgjast gaumgæfilega með
Músiktilraununum, vaxtar-
broddi íslenska poppsins.
f I| (UO .W »