Dagblaðið Vísir - DV - 25.02.1997, Page 10

10
ÞRIÐJUDAGUR 25. FEBRÚAR 1997
Spurrúngin
Hvaö ætlar þú aö gera í
páskafríinu?
Bragi Rúnar Hilmarsson, at-
vinnulaus: Fara til Akureyrar á
skíði.
Árni Ingólfsson nemi: Læra fyrir
prófin.
Davíð Steinsson framkvæmda-
stjóri: Þegar ég fæ loksins fri ætla
ég að spila körfubolta.
Arnar Steinsson aðstoðarfram-
kvæmdastjóri: Ég ætla líka að
spila körfubolta.
Atli Rúnar Steinþórsson nemi:
Fara á snjóbretti.
Páll Pálsson flugumferðarstjóri:
Ætli maður fari ekki í eina ferm-
ingu og verði svo heima hjá fjöl-
skyldunni.
Lesendur
Lítið gert úr Skagamönnum og Borgfirðingum
Skrímslasögur á
kvikmyndatjald
Trausti skrifar:
Frá því var greint í blaöi nýlega
að nú muni brátt afhjúpaðir leynd-
ardómar íslenskra skrímsla með
heimildarmynd sem eitthvert kvik-
myndafyrirtækið hér á landi er með
í framleiðslu. Þarf hvorki meira né
minna til en sérstakan „skrímsla-
fræðing" til að svona kvikmynd
megi líta dagsins ljós.
Guð láti gott á vita, komist skrið-
ur á framleiðslu íslenskrar
skrimslamyndar. Hitt þykir mér
miður að þar skuli sennilega látið
staðar numið eftir að rammislensk
skrímslamynd hefur verið fullgerð.
Það vill nefnilega oftast verða svo,
að við grípum boltann og viljum
senda hann langa og beina sendirigu
beint í markið. Það á alltaf að gera
allt í einum hvelli, og í einum
pakka. Nógu mikið og nógu stórt,
strax í fyrstu lotu. Önnur lotan
hefst svo aldrei.
Við íslendingar eigum fjöldann
allan af sögum af skrímslum, draug-
um, huldufólki, skessum, álfum, aft-
urgöngum, sendingum svokölluð-
um, skottum og mórum, sögum sem
eiga hver um sig sjálfstætt líf. Saka-
maðurinn og huldufólkið, Stúlkan í
Hvannstóði, Ragnhildur matselja og
skessusonurinn, Gudda afturganga,
Silfrastaða-Grímur, Galdramanna-
sögur (Eiríkur í Vogsósum þar e.t.v.
fremstur). - Aðeins nokkur dæmi.
Ef vit væri í ungum mönnum sem
eru að reyna að hasla sér völl í
kvikmyndagerð tækju þeir sig á og
færðu í búning sögur úr þessari
gullnámu okkar, þjóðsögunum, og
markaðssettu þær líkt og Amerík-
Nóg er af efniviðnum sem sækja má í okkar vinsælu þjóðsögur, segir bréf-
ritari m.a.
anar hafa markaðssett sína
„vestra". Við gætum þess vegna
kallað þær „norðra“ og gætu þær án
efa orðið feikivinsælt kvikmynda-
efni væri það sett upp á þann hátt
sem hæfði smekk og áhuga áhorf-
enda nútímans.
Ég minni á drauga-, skrímsla- og
varúlfamyndirnar sem upprunalega
komu frá Rúmeníu og eru enn í
fullu gildi. Eitthvað sérstakt fyrir
hvert land. Hér er eftiiviðurinn en
handritagerð skiptir auðvitað
mestu í fyrstu. - Af stað nú, hug-
mynda- og handritagerðarmenn.
Daníel skrifar:
Grein Jenna R. Ólasonar bæjarfull-
trúa í nýjasta tölublaði Vesturlands-
póstsins, þar sem hann gerir lítið úr
Skagamönnum og Borgfirðingum
með grein sinni um innlegg í ál-
versumræðu, hefur vakið mikla reiði,
bæði hjá Skagamönnum og Borgfirð-
ingum, því að þar heldur Jenni þvi
fram að þeir gætu skrifað undir hvað
sem er miðað við þann mannskap
sem stóð að undirskriftasöfhuninni.
Orörétt segir Jenni: „Fyrir hópn-
um, sem hóf undirskriftimar fjrir
„Álver, já takk“, fór Pétur Ottesen,
bæjarfulltrúi á Akranesi, mikið glæ-
simenni með kímnigáfú, lipur ha-
gyrðingur, ef ekki skáld, og vel þokk-
aður almennt í sinni heimabyggð.
Hann virðist hafa auga fyrir sviðsetn-
ingum eins og sjá mátti í Skagaveri.
Þar fóru fremstir í flokki bæjarstjór-
arnir á Akranesi og Borgarbyggð, að
minnsta kosti einn þingmaður og
fleira einvalalið. Og þúsundir skrif-
uðu undir.
Það er hins vegar athugavert
mannavalið sem hér hefur verið til
neftit, það hefði getað fengið fólk til
að skrifa undir hvað sem er. Vafa-
laust hefðu þeir vakið jafnmikla
hrifhingu þótt „nei takk“ hefði staðið
í yfirskrift listanna í staðinn fyrir ,já
takk“.
Einnig kemur Jenni inn á það
hvort ekki sé réttast að færa álverið á
Akranes, þá þurfi ekki milljónafram-
kvæmdir við höfnina á Grundartanga
en í staðinn að nýta höfnina betur á
Akranesi þar sem fyrirsjáanlegt er að
svigrúm eykst þegar Akraborgin
hættir að sigla.
Um öryggismál sjómanna og dánarbætur
Vélskipið Æsa ís 87 sem fórst á miöju sl. ári.
Hörður Albertsson sjóm. skrifar:
Þegar Æsa ís 87 sökk þann 25. júlí
'96 var Djúpmynd hf. að störfum
skammt frá slysstað. Þeir komu dag-
inn eftir og mynduðu flakið sem er á
60-70 metra dýpi og voru aðstæður, að
þeirra mati, til að ná flakinu upp þær
ákjósanlegustu. Sérfróðir segja ekkert
vandamál að ná flakinu upp, en kostn-
aðinn vera um 18-20 milljónir.
Mér skilst að sjóslysanefndin hafi
um 7 milljónir til umráða á ári, til að
komast að orsökum sjóslysa; smánar-
legt. Hvað um mannslífin, eru þau
einskis virði?
Sjóslysanefnd telur, að ef komast
eigi til botns í málinu, þurfi skipið að
nást upp. En fjárskortur hamli. Ráð-
stöfunarféð fari nær eingöngu í laun
nefndarinnar og til reksturs á skrif-
stofu. Gera ráðamenn þessarar þjóðar
sér ekki grein fyrir því að sjómennsk-
an er hættulegt rstarf sem kallar á ná-
kvæm og rétt viðbrögð þegar skip fara
niður? Á ekki að nota hvert tækifæri
sem gefst til rannsókna á sjóslysum,
til þess að reyna að varna því að sams
konar slys geti gerst aftur? Hvers
vegna er svona mikill seinagangur
með þetta mál? Hér var ekki um
venjulegt sjóslys að ræða; renniblíða
og báturinn á heimleið.
Menn benda hver á annan, enginn
getur tekið ákvörðun. Þetta kallast
stjórnleysi. Sitja þeir í ráðuneytum
enn með kertaljós og fjaðurpenna?
En áfallið var ekki búið. Þegar
tryggingabætur voru greiddar út urð-
um við fyrir áfalli. Bætur voru smán-
arlegar. Ætla mætti að menn sem
stundað hafa sjó frá blautu bamsbeini
væm búnir að ávinna sér rétt, en því
er öðru nær. Maður á 50. ári er met-
inn á u.þ.b. 1.900.000 kr„ en yfir frnun-
tugt er matið um 1.300.000 kr. Ég
skora hér með á stjórn landsins að
beita sér í máli þessu af drengskap og
meta sjómannstarflð meir en gert hef-
ur verið hingað til.
DV
Blekkt með
skoðanakönn-
un?
Páll skrifar:
í kynningu á dæmalausum til-
lögum svonefndrar ÁTVR um
ábyrgðalausa dreifmgu og sölu á
áfengi og tóbaki var oft minnst á
skoðanakannanir. Vísað var til
þess að fólkið vildi þetta og fólkið
vildi hitt. Á yfirborðinu leit þetta
faglega út - það átti að kynna
stefnu í samræmi við vilja fólks-
ins. Þegar hins vegar rýnt er í
niðurstöður skoðanakönnunar-
innar kemur í ljós að niðurstöð-
urnar ganga í ýmsum atriðum
þvert á hugmyndir þessarar
ftjálshyggjustjómar, t.d. er fólk
sátt við núverandi opnunartíma
verslana, aðeins 20% telja hann of
stuttan. Engu að síður boðar
stjórn ÁTVR rýmkun á af-
greiðslutíma verslananna á
grundvelli skoðanakannana!
Góöærið til
bankastjóranna
Einar Kristinsson skrifar:
Þá er nú blessað góðærið kom-
ið. Um leið og til þess sást vildu
verkalýðsforkólfamir skipta því á
milli sinna umbjóðenda. Ég er al-
farið á móti þeirri ráðstöfun. Þess
í stað finnst mér rétt aö blessaðir
bankastjóramir fái það til sín
óskipt. Þeim veitir varla af að fá
það í sitt veski ef heimilisrekstur-
inn hjá þeim gengur jafnilla og
rekstiu bankanna, með öllu þessu
gífúrlega útlánatapi.
Enga skatta
eftir sjötugt
H.J. hringdi:
Við gamla fólkið fómm aldrei
til sólarlanda nema þá eftir sex-
tugt þegar við höfðum komið
bömum okkar tO manns. Nú er
verið að vorkenna hinum „bam-
mörgu“ tjölskyldum sem era með
þetta 2-3 böm. Við reyndum af
öOum mætti að spara tO eUiár-
anna. Þann spamað er nú verið
að rífa af okkur vegna græðgi
pólitíkusa og verkalýðsforystunn-
ar. Þingmenn og ráðamenn þeyta
peningum í aUar áttir, jafnvel
þótt þeir séu ekki tO! Litið á topp-
ana í ríkiskerfmu; farsímar,
ferðalög, dagpeningar og allar
nefndirnar. Eldri borgarar eiga
að standa saman við næstu kosn-
ingar. Hverjir hafa skapað þetta
þjóðfélag? Látum ekki kúga okkur
tO fátæktar. Ef okkur hefur tekist
að spara á langri æfi þá erum við
vel að komin. Við höfum greitt
okkar hlut tO þjóðfélagsins og vel
það en litlar kröfur gert. - Þess
vegna enga skatta eftir sjötugt.
Auðveldast að
afnema tekju-
skattinn
Bjöm Einarsson skrifar:
Ég las athyglivert bréf í DV sl.
fimmtudag um afnám tekjuskatts-
ins, eins og líka hefur verið á
stefnuskrá Sjálfstæðisflokksins
um árabO, þótt hvorki hafi gengið
né rekið. Auðveldast af öUu er að
aftiema tekjuskattinn að fuUu í
einu vetfangi. Taka síðan aUt inn
í óbeinum sköttum á neyslunni.
Væri tekjuskattur afnuminn
þyifti ekki að semja um neina
launahækkun, aðeins lögbinda
lægstu laun í t.d. 80 þús. kr. Ein-
kennUegt að ráðamenn skuli ekki
grípa þetta tækifæri núna.
Hvalveiðar
skaða ekki
Nonni hringdi:
Ég er þess ftUlviss að hvalveið-
ar okkar þurfa ekki að skaða
nokkurn þátt í okkar atvinnulífi.
Ferðamennskan yrði einfaldlega
einn þátturinn í aðdráttarafli
landsins gagnvart útlendingum
eins og Konráð Eggertsson hefur
bent á í viðtali við DV nýlega.