Dagblaðið Vísir - DV - 10.06.1999, Blaðsíða 13

FIMMTUDAGUR 10. JUNI 1999
13
Undanþágur hér,
yfirdrepsskapur þar
- afturkippur í málum hunda- og kattaeigenda
Þar sem við sátum
og pústuðum í rjóðri
í námunda við einn
af göngustígum borg-
arinnar, tikin mín
og ég, veltum við því
fyrir okkur hvort
afturkippur væri
kominn í stefnu
borgarinnar í hunda-
málum sem virtist
vera að þróast í rétta
átt á fyrra tímabili
R-listans (þrátt fyrir
undarlegar yfirlýs-
ingar Áma Þórs Sig-
urðssonar sem þá
var sérstakur gælu-
dýramógúll). Okkur
varð hugsað til „und-
anþágunnar" fyrir
árið 1999, sem enn
hefur ekki borist okkur hundaeig-
endum, frá Heilbrigðiseftirliti
Reykjavíkur.
„Allra mest hugleiddum viö endur■
skoðunina á „málefnum hunda og
katta“ sem núverandi gæludýramó-
gúl, Helga Péturssyni, var faliö að
framkvæma fyrir margt löngu. Eins
og margir muna fæddi þessi endur-
skoðun af sér mús, nefnilega tillögu
um nánast óbreytt ástand
Kjallarinn
Aðalsteinn
Ingólfsson
listfræðingur
„Að vísu áttu hundaeigendur að fá að teyma hunda sína um fleiri svæði
en áður. En eftir sem áður var þeim bannaður aðgangur að miðborginni."
Á meðan erum við réttlausir
gagnvart þeim móðursjúku körl-
um og konum sem við mætum á
fórnum vegi. Og okkur varð hugs-
að til sorptunnanna sem við rölt-
um fram hjá, en þær liggja ýmist
um víðan völl, sundurtættar eftir
pörupilta, eða hafa ekki verið
tæmdar vikum saman.
MfsÁfram á skilorði
Allra mest hugleiddum við end-
urskoðunina á „málefnum hunda
og katta“ sem núverandi gælu-
dýramógúl, Helga Péturssyni, var
falið að framkvæma
fyrir margt löngu.
Eins og margir muna
fæddi þessi endur-
skoðun af sér mús,
nefnilega tillögu um
nánast óbreytt ástand.
Að vísu áttu hundaeig-
endur að fá að teyma
hunda sína um fleiri
svæði en áður. En eft-
ir sem áður var þeim
bannaður aðgangur að
miðborginni. Og eftir
sem áður ætlaði borg-
in að heykjast á því að
veita hartnær 5000
hundaeigendum borg-
arinnar hreint og
klárt leyfi til hunda-
halds. Áfram skyldu
þeir vera á því fárán-
lega skilorði sem borgaryfirvöld
kjósa að nefna „undanþágur".
Helgi Pétursson & Co eru hér að
berja höfðinu við
steininn. Hvort
sem þeim líkar
betur eða verr
fer hundaeigend-
um hríðfjölgandi
á höfuðborgar-
svæðinu. Hversu
margir þurfa
þeir að verða til
að losna af skil-
orði og fá leyfi
fyrir hundum
sínum eins og
gerist í öðrum höfuðborgum Norð-
urlanda?
Glæpsamlegt gæludýra-
hald
Lengi vel litu hundaeigendur í
Reykjavík löngunaraugum til ná-
grannabyggðanna, til dæmis til
Hafnfirðinga, sem virtust ekki
haldnir neinni sérstakri andúð á
hundum eða hundaleyfum. Að þvi
ég best veit hefur það ekki breyst.
Um daginn var hins vegar gefin út
dálítið sérkennileg tilskipun þar í
bæ varðandi nýtt íbúðahverfi sem
verið er að skipuleggja í svoköll-
uðu Áslandi.
Þar var þess sérstaklega getið
að þetta landsvæði, gott ef það var
ekki nefnt náttúruperla, væri eft-
irsóknarvert fyrir það fjölskrúð-
uga fuglalíf sem þar væri að finna.
Því yrði íbúum í þessu nýja hverfl
bannað að halda hunda og ketti.
Við þetta „diktaf ‘ er ýmislegt að
athuga. í fyrsta lagi er mér til efs
að það standist gagnvart stjórnar-
skránni að banna fólki að halda á
heimili sinu hunda og ketti þeirr-
ar gerðar sem aldrei koma út fyrir
hússins dyr þannig að hér verður
strax að huga að undantekning-
um. Hvað ætla bæjaryfirvöld síð-
an að gera við íbúa sem kaupa hús
i þessu hverfl en glæpast til að
taka ástfóstri við hund eða kött?
Ætla yfirvöld að láta rifta kaup-
samningum þeirra? Og er ekki
verið að brjóta jafnræðisreglu með
því að leyfa hunda- og kattahald í
einu bæjarhverfí en ekki í öðru?
Verður blindu fólki fyrirmunað að
búa í Áslandi með blindrahundum
sínum? Hér er verið að efna til
lagalegrar þrætubókar sem enst
getur mönnum langt fram á nýja
öld.
En mest sláandi er hins vegar
yfirdrepsskapurinn í þessari til-
skipun þeirra Hafnfirðinga. Með
því að reisa nýtt íbúðahverfi í Ás-
landi eru þeir auðvitað að ganga
af áðurnefndu fjölskrúðugu fugla-
lífi dauðu. Yfir þá staðreynd eru
þeir að breiða með því að þykjast
ætla að vernda það með hunda- og
kattabanni. Vonandi bera þeir
gæfu til að draga þessa tilskipun
til baka.
Aðalsteinn Ingólfsson
Starfslok mín sem kennara
Með og
á móti
Er veröbólgan að fara á
flug?
Stjórnarliðar og -andstæðingar deila
nú mikið um hvort ástand efnahags-
mála á íslandi sé stöðugt og hvort
góðærið muni haldast næstu misseri.
Hinir síðarnefndu tala um að þensla og
verðlagsþróun sé ávísun á aukna verð-
bólgu sem vofi yfir.
Röð mistaka
Davíðs
„Fyrir kosningar benti ég ítrekað á
að ríkisstjómin hefði gert röð mistaka
sem öll hefðu örvandi áhrif á þensl-
una, græfu undan genginu og ýttu
undir verðbólgu. Geir H. Haarde and-
mælti þessu
harðlega og Dav-
íð Oddsson, sem
fer með efnahags-
málin, tók á mál-
inu eins og
hverju öðru
gríni. Nú er grín-
ið búið. Verð-
bólgan er farin af
stað. Skuldir
heimilanna hafa
aukist um milljarða vegna mistaka
ríkissdómarinnar.
Ossur
Skarphóöinsson
Hver stofnunin á fætur annarri hef-
ur staðfest vamaðarorð mín um hætt-
una á vaxandi verðbólgu. Seðlabank-
inn spáir mun meiri verðbólgu en rík-
isstjómin gerði ráð fyrir og sama ger-
ir sérhver banki sem á annað borð
hefur látið eitthvað frá sér um málið.
Röng aðferð við einkavæðingu ríkis-
bankanna, röng skattastefna og röng
skilaboð Davíðs Oddssonar og Hali-
dórs Ásgrímssonar á siðasta vetri um
langvarandi góðæri em að stórum
hluta skýringin á vaxandi þenslu.
Ríkisstjómin bætir gráu ofan á svart
með þvi að standa sjálf fyrir hækkun-
um á bensíngjaldi og áfengi og stend-
ur aögerðalaus hjá þegar Landsvirkj-
un hækkar gjaldskrá sína. Vextir
munu jafnframt fara hækkandi vegna
mistaka ríkisstjómarinnar.
Aukinn þjóðhagslegm- sparnaður
er nauðsyn en hann mun ekki aukast
vegna einkavæðingar eins og ráðherr-
arnir halda fram. í bili em þeir því
ráðalausir og á meðan er hætta á að
verðbólgan haldi áfram að aukast.
Reynslan hefur sýnt að ég hafði rétt
fyrir mér í kosningabaráttunni um
það að ráðherramir skildu þróunina
ranglega. Verst er þó að þeir skilja
ekki heldur hvaða ráð hefðu dugað.“
- kveöju- og þakkarorð til háttvirts borgarstjóra
Ég hef starfað sem kennari und-
anfarin tólf ár, sex ár hér í Reykja-
vík og önnur sex í Vestmannaeyj-
um. Á þessum tólf árum hefur
starf kennarans breyst verulega.
Kröfurnar eru orðnar allt aðrar í
breyttu þjóðfélagi. Kennslan var
aðalatriðið við upphaf starfsferils
míns en er það ekki lengur. Mögu-
leikinn á aukakennslu er svo til
horfinn með einsetningu skól-
anna. Alla vega hér í Reykjavík.
Enda væri lítill tími til að sinna
henni þar sem nú eru komnir
fundir hér og fundir þar í staðinn.
Þetta er náttúrlega hið besta mál
og vonandi verða skólamir miklu
betri fyrir vikiö. Með auknum
kröfum aukast laun, hélt ég, en ég
hef einhvern veginn alveg farið á
mis við það.
Lítil samstaða kennara
Almenningur er orðinn þreyttur
á þessu launaþrugli kennara fram
og til baka og skal engan undra.
En hvernig skyldi kennurunum
sjálfum líða yfir þessu? Ætli við
séum að þessu að gamni okkar? Sí-
felld óánægja skapar ekki gott
andrúmslof á vinnustöðum En ég
hef nú sem betur fer heyrt æ fleiri
raddir þess eðlis
að skömm sé að
hve lág laun
kennara eru. Ég
tæki ofan fyrir
þessu fólki ef ég
væri með hatt
Við fáum líka að
heyra að hlunn-
indin séu svo
rosaleg, sumar-
frí, jólafrí,
páskafrí, frímín-
útur o.s.frv. Ein-
tóm frí. Þau tólf ár sem ég hef
starfað sem kennari hef ég alltaf
þurft að vinna á sumrin og þannig
er með flesta þeirra fáu karl-
manna sem enn sinna þessu starfi
og þær konur sem þurfa að fram-
fleyta sínu heimili.
En það eru líka margir einstak-
lingar i þessari stétt sem eiga góða
fyrirvinnu og geta nýtt sér fríöind-
in. Kennslan kemur sem nokkurs
konar áhugamál og smáeyðslufé.
Þessir einstaklingar eru orðnir
nokkuð fjölmennir í þessari stétt
og laun eru ekkert aðalatriði hjá
þeim. Samstaða kenn-
ara er mjög lítil vegna
þessa og þess vegna
stendur þú nokkuð vel,
borgarstjóri, í þinni
baráttu við okkur.
Starfið er orðið
kvennastarf og þau
eiga að vera illa laun-
uð. Er þetta ekki um-
hugsunarvert?
Vil þakka þér,
borgarstjóri...
Ég sé að þetta mun
ekkert lagast í framtíð-
inni og sannfærðist
endanlega þegar þú,
Ingibjörg Sólrún, ert
farin að tala svona nið-
ur til okkar eins og þú
hefur gert síðustu
mánuði. Við töldum
okkur vera að fá góðan yfirmann
sem hefði skilning á okkar starfi
og urðum meira hissa en reið á
þinni framkomu í okkar garð. Við
fengum skítkast frá Davíð og Frið-
riki fyrir nokkrum árum en það
kom ekkert á óvart. Þeir gefa ekki
svona ranga mynd af sjálfum sér.
En svona er pólitíkin, hugsjónin
breytist og peningar skipta náttúr-
lega miklu meira máli en fólk.
Ég vil þakka þér, borgarstjóri,
fyrir að hjálpa mér
að taka þá ákvörðun
að hætta í kennsl-
unni. Ég er búinn að
fullsvekkja mig á
þessum launamál-
um. Ég sé það nú að
vilji ég mannsæm-
andi laun þá er eins
gott að fá sér aðra
vinnu. Og sú
ákvörðun er nú tek-
in og hvílíkur léttir.
Ég nenni ekki leng-
ur að æsa mig yfir
þessu. Það bara
eyðileggur fyrir mér
daginn.
Starfið hefur verið
gefandi og skemmti-
legt og ég vil senda
kveðjur til allra
nemenda minna og
samstarfsfólks í
gegnum tíðina og þakka þeim öll-
um samstarfið. Kannski næ ég
mér í góða fyrirvinnu og kem aft-
ur til starfa síðar. Áttu vinkonu á
lausu? Og borgarstjóri, til ham-
ingju með nýju kauphækkunina
þína, hún kemur sér vafalaust vel.
Ragnar Hilmarsson
„Ég vil þakka þér, borgarstjóri, fyrir að
hjálpa mér að taka þá ákvörðun að
hætta i kennslunni. Ég er búinn að full-
svekkja mig á þessum launamálum. Ég
sé það nú að vilji ég mannsæmandi
laun þá er eins gott að fá sér aðra
vinnu. Og sú ákvörðun er nú tekin og
hvílíkur léttir.u
Kjallarinn
Ragnar
Hilmarsson,
,kennari við
Árbæjarskóla
Fjármagn í
umferð þarf að
minnka
„Þrátt fyrir að verðbólguspár séu
eilítið hærri nú á miðju ári en miðað
við forsendur fiárlaga þá er ekki
ástæða til þess að ætla að ailt sé að
fara úr böndunum hér. Menn geta vel
tekið á málunum
þannig að hér
verði áfram lág
verðbólga og stöð-
ugleiki. Til þess
þurfa allir að leggj-
ast á eitt. Rikis-
valdið verður að
sýna fordæmi og
Skila afgangi á fjár- jón Krístjánsson, fof-
lögum áfram Og maöur Fjárlaganofndar
gæta sín að auka ekki þensluna með
viðbótarútgjöldum. Þeir sem hafa pen-
ingaráð í samfélaginu, hvort sem það
eru sveitarfélög, fyrirtæki eða ein-
staklingar, þurfa að leggja sitt af
mörkum til þess að þjóðhagslegur
sparnaöur aukist. Þar á ég við að
þessir aðilar grandskoði vel sinar fjár-
festingar og eyðslu og leggi frekar fyr-
ir en að eyða. Ijármagn í umferð þarf
að minnka og þessi rosalegi innflutn-
ingur að dragast saman. Ég tel ein-
faldlega að menn þurfi að gá að sér og
sé það gert verður allt í himnalagi."