Alþýðublaðið - 14.11.1921, Blaðsíða 1

ublaðið
O-efíl.® &t mí .AJþýOullolclfcnp
1921
Mánudsginn 14, nóvember. ,
263 tölnbí.
filmU alþýðunnar.
—— Nl.
Áðferðin, sem að komraúcistar
(bohivikar) vilja viðhafa, er aftur
á rnóti sú, að verkalýðurinn beiti
valdi tii þess, áð gera framleiðslu-
tækin að þjóðareign. Þeir segja,
að það sé eina Ieiðin.
Ög nú erum við komnir að
alræði alþýðunnár.
t Kommúnistar segja, að þegar
alþýðan hafi tekiS framleiðslu-
tækin i sínsr bendur, þá eigi hún
^íin að ráðaT Þeir, sem eigi til-
heyri alþýðunni eigi engu að ráða,
að eins þeir sem vinna, eigi að
hafa kosningarrétt. Þeir segja, að
ef auðmennirnir og atvinnurek:
endurnir gömlu, geti tekið þátt í
stjórnmálunum, þá geti þeir, af
því að þeir hafi átt kqst á betri
mentun en alþýðan, á ýmsan hátt,
tafið fyrir framkvæmdum málanna,
¦og notað til þess allskonar vífi-
lengjur og staðlausar aðdróttariir,
sem þá margir tryðu.
Komœúnistar halda þvif fram,
að núverandi íyrirkömulag sé í
raun og veru ekkert annað en
-alrœði auðvaldsins. Það sé reynd-
ar í orði kveðnu ýmiskonar frelsi
,í núverandi þjóðfélagsfyrirkomu
iági, t d. prentfrelsi. En þarsem
að það þurfi fé til þess, að gefa
ut blöð og bækur, þá sé prent
írelsisrétturinn, sera verkalýðurinn
Jheflf ekki nema nafsið. Því fyrir
fovert blað, sem verkalyðurinn gefi
út, og hverja bók, geti anðvaldið
gefið út 100 blöð og 100 bækur,
og vitanlega getur enginn neitað
því, að þsð er rétt, hváða afstöðn
sera þeir að öðru Ieyti taka til
alræðis alþýðunaar.
í þessa deilu sócialista og
kommúnista blanda sér stöðugt
auðvaldsblöðin, og tel]a þau alræði
alþýðunnar hina mestu svívirðingu,
gagnstætt allri menningu, frelsinu
o. s. frv. Segja kommúnistar það
sérlega eðlilegt, að þau tski svona
í raálið, því auðvaldið viti, að
með því að nota aðferðir sócial
ista, þí hafi verkalýðuritm aldrei
fram, að gera framleiðslutækin að
þjóðareign.
IpdirDarjm áapn.
Lenin, Hann þekkja allir. Staða
hans í Rússiandí syarar til for-
sætisráðherra í öðrum löndum. —
Myndin er ekki vel !ík, einkum
ef þvi Lenin virðist svartskeggj
aður á myndinni, en er með aíveg
ljósgult skegg. Lenin er kátur og
fjörugur að luadarfari. Hann er
upphaftega lögfræðingúr.
Trotzki er þjóðarfulltrúi fyrir
faernaðarmálum (svarar til hermála-
ráðherra annarsstaðar). Trotzki er
doktor í heimspeki. Hann hefir
alveg einstaka hæfileika, sem stjórn-
andi; það er hann sem hefir sksspað
hinn rauða her Rússlantís, sem
gert hefir verklýðsstjórnina óvinn-
andi. Myndín er mjög lik.
Radek er ritari Alþjóðafelags
Kommúnista (3. Iaternationale).
Hsnn var frægur um alla Evrópu
sem blaðaraaður og rithöfundur
löngu fyrir stríð. Hann er mjög
fjörugur í viðræðum, og ræður
hans eru mjög fyndnar.
Krasin er nú þjóðarfulltrúi utan-
ríkisverzlunarinnar, en hann var
áður fyrir samgösigumálunum, o'g
honum var mest þakkað, að
nokkurnveginn lag komst á járn-
brautarreksturinn Krasin er nú í
Kasiada, að gera þar verz'unar-
samninga. Krasiu er verkfræðing-
ur. Myndin er lík.
Zinojeýf er formaður £ alþjóða-
fél. kocsmunista (3. Internationale)
og formaður sovietsins í Petrograd.
Hann er einn af beztu og afkasta-
mestu * rithöfundum Rússa um
þjóðfélagsmál. Myisdin er ekki vel
Hk.
i Lunatsjarski er þjóðarfulltrú
kenslumála og menningar. Hann
vsr þegar fyrir byltingu talinn
eina af gáfuðustu og mentuðustu
Bru nat ryggi n gar
á Innbúi og vörum
hrcrfi édýrarl *n krlAj
Á. V. Tulfnlus
vátrjrntfnvaskrtfMo^i
Elm ektjpaf 4I««ah úelmi.
Rússum, eigi aðeins meðal bylt-
ingamanna, heldur yfiríeitt. Þykir
skólaiyrirkómulag það sem hantt
er búinn að koma á hið merki
legasta. Er þvl þannig fyrir kom-
ið, að þeir einir sem mestar gáf-
ur og mesta iðni sína, kornast
upp í æðri skóia
Buckarin, er einn af allra helstu
rithöfundum Rússa um þjóðfélags-
mál. Hann er með ljóst hár og
skegg og fagurblá augu, er þesss
getið af því að það sést ekki á
myndinni. Hann var einn helsti
stjórnandi uppreistarinnar í Moskva
þegar verkalýðurinn braust til
valda í Rússlandi, en í Moskva
var svo sem kunnugt er barist i
viku.
Bergfmál
heitir lítið en mjög laglegt Ijóða-
kver, eftir Magnús Gfslason, sem
er nýkomið út. Það er prentað á
vandaðann psppfr og ¦ er selt á
eina krónu; minna getur það ekki
verið eftir núvérandi prísum, enda
hafa ekki verið prentuð nema 500
eintök af ijóðakveri þessu.
Mörg lagleg ljóð eru í þessu
litla kveri og vi! eg hvetja menn
þess að kynna sér, hvað skáldið,
sem orkti „Nótt" sem nú er á
hvers manns vörum, hefir samið
upp á síðkastið. . J.