Alþýðublaðið - 14.11.1921, Page 1

ö-efi® át £sá Alþýdnfloklmœn.
1921
/Irsll alþýltinnar.
—— Nl.
Áðferðin, sem að kommúsistar
(bolsivikar) vilja viðhafa, er aftur
á móti sú, að verkalýðurinn beiti
valdi tii þess, að gera fratnieiðslu-
tækin að þjóðareign. Þeir segja,
að það sé eina Ieiðin.
Ög nú erum við komnir að
alræði alþýðunnar.
Kommúnistar segja, að þegar
alþýðan hafi tekið framleiðslu-
tækin i sfnsr hendur, þá eigi hún
£in að ráða; Þeir, sem eigi til-
heyri alþýðunni eigi engu að ráða,
að eins þeir sem vinna, eigi að
hafa kosningarrétt. Þeir segja, að
ef auðmennirnir og atvinnurek
endurnir gömlu, geti tekið þátt í
stjórnmáiunum, þá geti þeir, af
því að þeir hafi átt kost á betri
mentun en alþýðan, áýmsanhátt,
tafið fyrir framkvæmdum málanna,
og notað til þess allskonar vífi-
lengjur og staðlausar aðdróttaoir,
sem þá raargir tryðu.
Komœúnistar halda þvf fram,
að núverandi fyrirkömulag ?é í
raun og veru ekkert annað en
mlrœði auðvaldsins. Það sé reynd
ar í orði kveðnu ýmiskonar frelsi
í núverandi þjóðfélagsfyrirkomu
lagi, t d. prentfrelsi. En þarsem
að það þurfi fé til þess, að gefa
út blöð og bækur, þá sé prent
frelsisrétturinn, sem verkalýðurinn
iheflr ekki nema nafnið. Því íyrir
hvert blað, sem verkalýðurinn gefi
út, og hverja bók, geti anðvaldið
gefið út 100 blöð og 100 bækur,
og vitanlega getur enginn neitað
því, að það er rétt, hváða afstöðn
sera þeir að öðru ieyti taka til
alræðis alþýðunaar.
í þessa deilu sócialista og
kommúnista blanda sér stöðugt
auðvaldsblöðin, og telja þau alræði
alþýðunnar hina mestu svívirðingu,
gagnstætt ailri menningu, frelsinu
o. s. frv. Segja kommúnistar það
sérlega eðiilegt, að þau taki svona
í málið, því auðvaldið viti, að
með því að nota aðferðir sócial
.4
Mánudaginn 14. nóvember. ,
ista, þá feafi verkslýðurion aldrei
fram, að gera framleiðslutækin að
þjóðareign.
iyndirnar iim daginn.
Lenin, Hatra þekkja allir. Staða
hans í Rússlandí svarar til for-
sætisráðherra í öðrum löndum. —
Myndin er ekki vel Ifk, einkum
sf því Lenin virðist svartskeggj
aður á myndinni, en er með alveg
ljósgult skegg. Lenin er kátur og
fjörugur að iusdarfari. Hann er
upphaflega lögfræðingur.
Trotzki er þjóðarfulltrúi íyrir
feernaðarmálum (svarar til hermála-
ráðherra annarsstaðar) Trotzki er
doktor í heimspcki. Hann hefir
alveg einstaka hæfileika, sem stjórn-
andi; það er hann sem hefir skspað.
hinn rauða her Rússiands, sem
gert hefir verklýðsstjórnina óvinn-
andi. Myndín er mjög !ík.
Radek er ritari Alþjóðafelags
Kommúnista (3. Internationale).
Hann var frægur um alla Evrópu
sem blaðansaður og rithöfundur
löngu fyrir strfð. Hann er mjög
fjörugur í viðræðum, og ræður
hans eru mjög fyndnar.
Krasin er nú þjóðarfulttrúi utan-
ríkisverzlunarinnar, en hann var
áður fyrir samgöBgumálunum, og
honum var mest þakkað, að
nokkuraveginn lag komst á járn-
brautarreksturinn Krasin er nú I
Kanada, að gera þar verzlunar-
samninga. Krasin er verkfræðing-
ur. Myndin er lík.
Zinojeýf er formaður f alþjóða-
fél. koramunista (3. Iateraationale)
og formaður sovietsins f Petrograd.
Hann er einn af beztu og afkasta-
mestu ' rithöfundum Rússa um
þjóðfélagsmál. Myisdin er ekki vel
Iík.
i Lunatsjarski er þjóðarfulltrú
kenslumála og menningar. Hann
vsr þegar fyrir byltingu talinn
einn af gáfuðustu og mentuðustu
1 n 1 111 wwiíiii ii— .. '
263. tölnbl.
Brunatryggingar
á Innbúl og vdmsts
hvtrgl édýr&rá ©st hrjA
A. V. Tullnius
váhrnlngukrlfktoAi
ElmsMpaf+Utmh úaliw,
Rússum, eigt aðeins meðal byit-
iogamanna, heldur yfirleitt. Þykir
skólafyrirkomuiag það sem hantf
er búinn að koma á hið merki
legasta. Er þv$ þannig fyrir kom-
ið, að þeir einir sem mestar gáf-
ur og mesta iðni sína, komast
upp f æðri skóla
Bucharin, er einn af allra helstu
rithöfundum Rússa um þjóðfélags-
mái. Hann er með Ijóst hár og
skegg og fagurblá augu, er þesss
getið af þvf að það sést ekki á
myndinni. Hann var einn helsti
stjórnandi uppreistarinnar i Moskva
þegar verkalýðurinn braust til
valda í Rússlandi, en í Moskva
var svo sem kunnugt er barist i
viku.
BergToál
heiíir lítið en mjög laglegt Ijóða-
kver, eftir Magnús Gfslason, sem
er nýkomið út. Það er prentað á
vandaðann pappfr og er selt á
eina krónu; minna getur það ekki
verið eftir núvérandi prísum, enda
hafa ekki verlð prentuð nema 500
eintök af Ijóðakveri þessu.
Mörg lagleg Ijóð eru í þessu
litla kveri og vi! eg hvetja menn
þess að kynna sér, hvað skáldið,
sem orkti „Nótt" sem nú er á
hvers manns vörum, hefir samið
upp á síðkastið. f.