Dagblaðið Vísir - DV - 12.04.2000, Qupperneq 15

14
MIÐVIKUDAGUR 12. APRÍL 2000
MIÐVIKUDAGUR 12. APRIL 2000
59
Útgáfufélag: Frjáls fjölmiölun hf.
Stjórnarformaöur og útgáfustjóri: Sveinn R. Eyjólfsson
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aöstoöarritstjóri: Jónas Haraldsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiösla, áskrift:
Þverholti 11, 105 Rvík, simi: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíöa: http://www.skyrr.is/dv/
Vísir, netútgáfa Frjálsrar fjölmiðlunar: http://www.visir.is
Ritstjórn: dvritst@ff.is - Auglýsingar: auglysingar@ff.is. - Dreifing: dvdreif@ff.is
Akureyri: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaðam.: 462 6613, fax: 4611605
Setning og umbrot: Frjáls fjölmiðlun hf.
Filmu- og plötugerö: ísafoldarprensmiöja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverð á mánuði 1950 kr. m. vsk. Lausasöluverð 180 kr. m. vsk., Helgarblaö 250 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki viðmælendum fyrir viötöl við þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Uppgangur íþrótta
íslendingar hafa alla tíö haft gaman af íþróttum,
hvort heldur sem áhorfendur eða þátttakendur. Áhuga-
mennska hefur veriö drifkrafturinn í öllu starfi íþrótta-
og ungmennafélaga en á síðustu árum hefur orðið þar
veruleg breyting. Lögmál viðskiptalífsins hafa sett æ
meiri svip á rekstur íþróttafélaga og áhugamennskan
er smátt og smátt að víkja - atvinnumenn, sem beint
eða óbeint hafa lifibrauð af íþrótt sinni, hafa tekið við.
Og krafan um árangur á öHum sviðum íþrótta verður
sífeUt háværari.
íslendingar hafa aUa tíð haft miklar væntingar tU
íþróttamanna sinna, ekki síst á alþjóðlegum vettvangi
- en þrátt fyrir að þær væntingar hafi oftar en ekki
verið byggðar á óskhyggju fremur en raunsæi hefur ís-
lenskum íþróttamönnum tekist merkUega oft að upp-
fyUa þær. Árangur íslenska karlalandsliðsins í knatt-
spyrnu á liðnu ári vakti verðskuldaða athygli og aflaði
íslendingum virðingar í heimi knattspyrnunnar. Frá-
bær frammistaða kvennaliðsins í knattspyrnu um
liðna helgi, þegar jafntefli náðist gegn heimsmeistur-
um Bandaríkjanna, undirstrikar enn frekar þann upp-
gang sem er í íslenskri knattspyrnu. Vert er að óska
landsliði kvenna og þjálfurum tU hamingju með árang-
urinn. Og um liðna helgi varð Rúnar Alexandersson
þrefaldur Norðurlandameistari í fimleikum - árangur
sem vekur athygli.
í gegnum árin hafa nokkrir íslenskir íþróttamenn
náð ágætum árangri á alþjóðlegum vettvangi og nú er
svo komið að tugir ungra manna hafa atvinnu af íþrótt
sinni á erlendri grundu. En árangurinn kemur ekki
upp úr engu. Forsenda þess að íslenskir afreksmenn
nái að þrífast og dafna er að aðbúnaðurinn sé á við það
besta sem þekkist.
Á undanförnum árum hafa verið stofnuð hlutafélög í
tengslum við íþróttir en umfangsmesta hlutafélaga-
væðingin var þegar sérstök félög tóku yfir rekstur og
uppbyggingu knattspyrnu hjá Fram og KR og nú fyrir
skömmu voru Valsmenn hf. stofnaðir. TUgangurinn er
að tryggja fjárhagslegan grunn fyrir íþróttastarfsemi
og sá fjárhagslegi grunnur verður ekki lagður nema því
aðeins að fjárfestar sjái tækifæri tU að ávaxta fé sitt
sæmilega miðað við áhættu.
Rökin fyrir sameiningu íþróttasambands íslands og
Ungmennafélags íslands eru svipuð og fyrir hlutafélaga-
væðingu íþróttafélaga. Hvort sem mönnum líkar betur
eða verr er sá tími liðinn að hægt sé að halda úti öflugu
starfi íþróttafélaga með sjáUboðaliðum og áhugamönn-
um. Auðvitað munu sjálfboðaliðar verða áfram mikU-
vægir í öUu starfi íþróttafélaga en sjónarmið viðskipta
skipta æ meira máli. Einmitt þess vegna er íþróttahreyf-
ingunni nauðsynlegt að grípa tU aðgerða sem tryggja
fjárhagslega hagkvæmni og árangur á sviði íþrótta.
Það væri skammsýni að standa á móti sameiningu
íþróttasambands íslands og Ungmennafélags íslands.
Það væri þröngsýni að sjá ekki kosti sameiningar og
þar með aukna möguleika tU framsóknar. Hugmyndir
um sameiningu eru skynsamlegar en virðast því miður
mæta nokkurri mótspyrnu sem byggist á tilfinningum
fremur en efnislegum rökum. íþróttahreyfingin hefur
ekki efni á öðru en að taka saman höndum þó ekki
væri tU annars en að fylgja eftir þeim árangri sem
náðst hefur á undanförnum árum.
Óli Björn Kárason
DV
Skoðun
Af menningarástandi í Eyjum
I febrúar sl. fengu stjórn-
völd í Eyjum áminningu frá
eftirlitsnefnd sveitarfélaga
vegna bágrar stöðu sveitar-
sjóðsins. Menn hrukku í kút
og flestum ábyrgum bæjarbú-
um fannst eðlilegt að nú yrðu
málin skoðuð og reynt að
spara eins og hægt væri og
framkvæmdum frestað þar
sem það væri hægt. Það væri
svona í takt við það sem
venjulegar fjölskyldur þurfa
að gera þegar bankinn þeirra
sendir þeim gula spjaldið.
Hjálmfríöur
Sveinsdöttir,
skólastjóri Barnaskóla
Vestmannaeyja
Metnaðarfullt sveitarfélag?
Sveitarfélögin á íslandi hafa undir-
gengist ýmsar skyldur við borgara
sína og eru enn að bjóðast til að taka
að sér enn fleiri verkefni sem ríkis-
valdið hefur enn á sinni könnu. Eitt
stærsta verkefnið sem sveitarfélögin
tóku að sér nýverið er grunnskólinn.
Margir efuðust raunar um að sveitar-
félögin gætu og/eða hefðu metnað til
að sinna grunnskólanum almennilega
en nú er að koma í ljós að flest sveit-
arfélög eru metnaðarfull og reyna að
gera allt sem þau geta til að skólastarf-
ið blómstri og að einsetning grunn-
skólanna þeirra verði eins og
lög gerðu ráð fyrir (þ.e. árið
2001 í síðasta lagi). í Vest-
mannaeyjum var gerð áætl-
un um metnaðarfullt skóla-
starf og einsetningu grunn-
skólanna samkvæmt lögun-
um. Enn fremur hefur útsvar
verið hækkað eins og lög
leyfa og var það gert undir
þvl yfirskini að það þyrfti að
einsetja grunnskólana.
Áætlunin góða gerði ráð
fyrir að einsetning þessara
tveggja grunnskóla i Vest-
mannaeyjum kostaði um 350
milljónir. Inni í þeirri tölu eru endur-
bætur á eldra húsnæði og bygging nýs
húsnæðis. Þessu átti að vera lokið árið
2001. En blekið á áætluninni var varla
þornað þegar farið var að skera niður
fjárveitingar til uppbyggingar grunn-
skólanna og síðan 1998 hefur ekkert ver-
ið framkvæmt við grunnskólana og ekk-
ert á að framkvæma næstu 2-3 ár held-
ur er búið að samþykkja að sækja um
frestun (eina sveitarfélagið sem það hef-
ur gert?) til menntamálaráðuneytisins.
Skrýtnar áherslur
Hér í Vestmannaeyjum er stjórn-
l:

„Skólamál eru frœðslu-, uppeldis- og menningarmál. Og
hvers eiga börnin okkar i Vestmannaeyjum að gjalda að fá
ekki lögbundnar lágmarksaðstœður til skólastarfs?“
endum grunnskólanna ætlað að troða
grunnskólanemendunum í allt of lítið
húsnæði þrátt fyrir sívaxandi fjölda
kennslustunda og án þess að húsnæði
bætist við. Þótt Vestmannaeyjar séu
nokkuð suðlægar þá er veðráttan þó
ekki þannig að hægt sé að kenna al-
farið undir berum himni. Það skýtur
því nokkuð skökku við að þurfa að
hlusta með öðru eyranu á barlóm
ráðamanna um að ekki séu til pening-
ar til að uppfylla lögbundnar lág-
markskröfur borgaranna um grunn-
skóla og heyra með hinu af ferðum
þessara sömu manna í fjárfestingar-
sjóði tO að fjármagna nýtt íþróttahús
fyrir ca 350 milljónir, auk Bjarma-
landsfarar tO að skoða mannvirki er-
lendis tO að líkja eftir hér f Vest-
mannaeyjum.
Spekingar tala um að kostnaður við
byggingu svona menningarhúss hér í
hrauninu muni verða mörg hundruð
miBjónir, jafnvel mOljarður. Ætlum
við að reisa 700 manna matsal tO að
nota á sjómannadaginn en ætla börn-
unum i grunnskólunum að snæða á
hverjum skóladegi við óviðunandi að-
stæður? ÞvOík forgangsröðun!
Skólamál eru fræðslu-, uppeldis- og
menningarmál. Og hvers eiga börnin
okkar í Vestmannaeyjum að gjalda að
fá ekki lögbundnar lágmarksaðstæð-
ur tO skólastarfs? Stundum er sagt að
maður eigi ekki að bera heimOisböl á
torg en nú er svo komið að ekki verð-
ur orða bundist því ekki veldur sá er
varar en þögn er sama og samþykki.
Hjálmfríður Sveinsdóttir
Forgangsröð mxn er þessi...
H EILBRIGDISMÁL, l ÐNVŒÐING, LhÆGRI ^HÁN,
: O RKUFREKUM IÐNADI OG
^^LGER STUÐNINGUR VIÐ LbEIÐTOGANN.
KSTURSÖRYGGI, ■ BÖKSTUDNINGUR ■ KKAR
FYRIR RKUFREKUM IÐNADI OG EGNSÆI UMHVERFISVERNDAR SVO OG
Þjóðhags hvað?
Miklar vangaveltur hafa
orðið nýlega í sambandi
við verðmæti eða þjóðhags-
legt gildi ýmissa fyrirtækja
eða starfsemi. Ungir menn
í fuOu starfi bjóða fólki
hlutabréf til sölu og gefa
faglegar ráðleggingar; auð-
vitað hvetja þeir tO við-
skipta og eiga þannig þátt í
háfleygum verðmyndun-
um; jafnvel á bréfum fyrir-
tækja sem engin vissa er
um að skOi nokkrum arði
yfirleitt.
Jónas
Bjarnason
efnaverkfræöingur
réttur staðfesti Vatneyrar-
dóminn víðfræga. Ungæðis-
háttur í íslenskum verð-
bréfafyrirtækjum, þar sem
ungt vatnsgreitt fólk tekur
þeim mun meira upp í sig
sem það er yngra, á örugg-
lega eftir að koma mörgum í
koO. Á þróaðasta verðbréfa-
markaði heims i New York
koma nú sífeOdar aðvaranir
vegna spákaupmennsku, en
hér veður aOt á súðum at-
hugasemdalaust.
Ný auðlind
Bjarni Ármannsson og Valur Vals-
son fógnuðu mjög þegar sameining
FBA og íslandsbanka var ákveðin.
Þeir dásömuðu starfsfólk sitt, enda
nauðsynlegt til að verða við vænt-
ingum, hinni nýju auðlind landsins,
en hástemmdar yfirlýsingar og bros
er hluti af ímyndinni. Nú er komin
ástæða fyrir báða bankastjórana tO
að tvöfalda laun sin.
Ögmundur Jónasson sagðist vilja
bíða með húrrahrópin þar tO séð
yrði fyrst hver afrekin yrðu. For-
stjóri FBA reiddist vitaskuld og vitn-
aði í sameiningu matvöruverslana í
Baugi, en hana taldi hann tO afreka
FBA, þrátt fyrir að velflestir telji að
einokunaraðstaða hafi verið sköpuð.
„Vatnsgreidd" verðmyndun
Það er grunsamlegt hversu oft
talsmenn verðbréfafyrirtækja hafa
nýlega lýst því yfir að það verði vont
fyrir verðbréfamarkaðinn ef Hæsti-
Hagfræðingar í Hæstarétti?
Vatneyrardómurinn í Hæstarétti
6. þ.m. hefur vitaskuld vakið mikla
athygli. Magnús Thoroddsen, lög-
maður verjanda í málinu, sagði
sama dag í sjónvarpi að dómurinn
hefði byggst á þjóðhagfræði fremur
en lögfræði. í dóminum kemur fram
að: „Ríkir og augljósir almannahags-
munir eru bundnir við verndun og
hagkvæma nýtingu fiskstofna á fs-
landsmiðum."
Víðar er komið inn á það að tak-
markanir til veiða séu nauðsynlegar
og til þess faOnar að tryggja hag-
kvæmar veiðiáætlanir og nýtingu
fiskistofnanna. Því séu núverandi
reglur byggðar á málefnalegum
grunni. Það er greinilegt að dómur-
inn hefur mjög byggt sína niður-
stöðu á sifelldum yfirlýsingum nú-
verandi handhafa kvóta um að fyrir-
komulag sé nú býsna hagkvæmt og
að veiðiáætlanir tO langs tíma skipti
sköpum fyrir hagkvæmni í veiöum.
Fyrir nokkru komu upplýsingar
frá LÍÚ um að hagkvæmni í fiskveið-
um hefði aukist um fáeinar prósent-
ur á nokkrum undanförnum árum,
tilgangurinn var alveg augljós og
mjög lúmskur. Hvernig skyldu dóm- a
ararnir hafa metið nýlega sölu hluta-
bréfa í Samherja? Auðvitað sem
mikla hagkvæmni í útgerð; upp-
spenntar væntingar hafa þó átt sinn
hlut að máli.
Röng hagfræöilíkön notuö
Það er til mikOs vansa að margir
hagfræðingar og áhugamenn, sem
hafa tjáð sig opinberlega um úthlut-
unarreglur kvóta, hafa algjörlega
misvirt upplýsingar fjölda heiðar-
legra sjómanna um að mjög miklu af
fiski sé fleygt fyrir borð. Það er mjög
grunsamlegt að margir fiskstofnar
hafa eflst hægt eða ekkert á síðast-
liðnum áratug. Engin vissa er fyrir
því að hámarks jafnstöðuafla verði
nokkurn tímann náð með núverandi '
fyrirkomulagi og umgengni við auð-
lindina.
Á sjöunda áratugnum var stærst-
ur hluti fiskaflans fenginn á strand-
veiðiskipum, en sá veiðiskapur er
örugglega hagkvæmastur meðan
ástand fiskstofna er gott. Þótt stóru
togararnir virðist nú hafa yfirhönd-
ina er það ekki síst vegna tregfiskis
á mörgum undanfarandi árum; þeir
geta verið á sjó í hvaða veðri sem er
og sótt langt. Af þessari ástæðu er
tillaga Kristins Gunnarssonar um
tvískiptingu kvótans mOli strand-
veiði og úthafsveiði mjög skynsam-
leg.
Dr. Jónas Bjamason
; Margir hafa spurt sig hvernig sameining Máls og menningar og Vöku Helgafells muni snúa við rithöfundum.
„Hvemig skyldu dómaramir hafa metið nýlega sölu hlutabréfa í Samherja? Auðvitað
sem mikla hagkvæmni í útgerð; uppspenntar væntingar hafa þó átt sinn hlut að máli.“
Kasta krónunni en hirða eyrinn?
(£> 'Oo
mál að reyna eins og kostur er
að skapa frið hjá þjóðinni um
fiskveiðistjórnina en það er
mín skoðun að seint muni nú
nást algjör eining, einfaldlega
vegna þess að greininni eru
tengdir miklir hagsmunir.
Þess vegna mun reynast nokk-
uð snúið að stjórna þessum
málaflokki þannig að öUum
líki, aOir fari sáttir frá borði.
Síðustu skoðanakannanir gefa
tO kynna að um 75% þjóðar-
innar séu i andstöðu við þetta
stjórnkerfi. Hér er aOt sett í
einn pott: - Ertu með eða ertu á móti?
í þessum könnunum er ekki gerð
nein tilraun tO þess að greina hvaö það
er nákvæmlega sem 75% þjóðarinnar
eru í andstöðu við. Einnig tel ég að það
þurfi að spyrja þjóðina um þá fjöl-
mörgu kosti sem kerfinu fylgja, hvort
hún sé tilbúin að fóma þeim t.d. í stað-
inn fyrir óheftan aðgang að auðlind-
inni eins og felst i mörgu af því trúboði
sem uppi er í tengslum við þetta mál.
Skýrsla hagfræðinganna
Fyrir skömmu skOuðu þrir virtir
hagfræðingar skýrslu um framleiðni í
sjávarútvegi yfir sama tímabO og við
höfum stjórnað veiðunum með hinu
svokaUaða kvótakerfi. Niðurstaða
þeirra var á þá lund að framleiðni í
sjávarútvegi hefði á nefndu tímabdi
þrefaldast m.v. önnur íslensk fyrir-
tæki. Gefur þessi niðurstaða okkur
ekki vísbendingu um að kerfið sé bara
nokkuð vel brúklegt og skUi þjóðinni
góðum arði af þessari auðlind?
Erum við t.d. tilbúin að hverfa tU
þess ástands sem hér ríkti áður en við
náðum tökum á fiskveiðistjórninni
sem fólst m.a. i því að enda-
laust var verið að bjarga
sjávarútveginum, aUt að því
frá degi til dags, með ráð-
stöfunum í formi miUi-
færslna af ýmsu tagi og ár-
vissum gengisfeUingum svo
nokkuð sé nefnt. Erum við
einnig tUbúin að hverfa tU
þess tíma að hafa að engu
ráðgjöf fiskifræðinga og
fiska ef tO vOl 50% meira ár-
lega af helstu nytjastofnum í
kringum landið en fólst í
ráðgjöfinni. Er það ástand
sem við teljum eðlilegt og vOjum keppa
að? Annars er það athyglivert að
helstu andstæðingar þessa kerfis telja
það bara nokkuð gott, að því tUskildu
að jafnhliða því sé lagður á auðiinda-
skattur í einhverju formi.
Vonandi kemur að því að það verð-
ur hægt að sérskatta sjávarútveginn.
Áður en að því kemur verður greinin
að hafa burði til þess að grynnka á
skuldunum sem á henni hvíla í dag og
tryggja sjómönnunum sömu réttindi
og annar atvinnurekstur býður. Þar á
ég m.a. við greiðslur í ýmsa sérsjóði
eins og styrktar- og sjúkrasjóði, orlofs-
heimUasjóði og tU endurmenntunar en
í þessum efnum er útgerðin langt á eft-
ir öðrum atvinnugreinum. Einnig tel
ég að ef við verðum sammála um að
greiða beri fyrir afnot af sameigin-
legum auðlindum gangi ekki að taka
sjávarútveginn einn út fyrir sviga;
við verðum þá líka að innheimta
gjald af þeim sem nýta faUvötnin,
heita vatnið og af þeim sem selja
skoðunarferðir um landið og þannig
mætti vafalítiö lengi áfram telja.
Helgi Laxdal
Helgi Laxdal,
form. Vélstjórafélags
íslands
Fyrir skömmu féll í Hæstarétti
dómur í hinu svokallaða „Vatneyrar-
máli“ sem snerist um það hvort fisk-
veiðistjórnkerfið stæðist stjórnar-
skrá landsins eða ekki. Niðurstaða
dómsins getur tæpast veriö skýrari
hvað þetta álitamál varðar, en það er
mat dómsins að fiskveiðistjómkerfið
uppfyUi bæði ákvæði stjómarskrár
um atvinnufrelsi og jafnræði þegn-
anna.
Óvissu eytt
Með þessari niðurstöðu er búið að
eyða þeirri réttarfarslegu óvissu sem
lengi hefur verið uppi um stöðu þessa
máls gagnvart stjórnarskrá landsins.
Nú er þeirri óvissu eytt og þá er næsta
„Vonandi kemur að því að það verður hœgt að sér-
skatta sjávarútveginn. Áður en að því kemur verður
greinin að hafa burði til þess að grynnka á skuldunum
sem á henni hvíla í dag og tryggja sjómönnunum sömu
réttindi og annar atvinnurekstur býður. “
Meö og á móti
Til hagsbóta
J Sameining
Vöku-HelgafeUs hf.
B; og Máls og menn-
' ingar hf. er ótvi-
rætt tU hagsbóta
fyrir höfunda. í viljayfirlýs-
ingu sem stjórnir hlutafélag-
anna hafa skrifað undir er
skýrt tekið fram að forlögin
muni áfram keppa um hyUi
höfunda og lesenda og gefa út
menningarlegar bækur sem
fyrirfram er vitað að geta ekki ““
staðið undir útgáfu með sölutekjum.
Bókaforlög hins sameinaða félags
eiga að vera sjálfstæð inn á við og út
á við og þvi verður áfram öflug sam-
keppni mUli þeirra. Þau munu m.ö.o.
Pétur Már
Ólafsson,
útgáfustjóri Vöku-
Helgafells.
ekki reka sameiginlega út-
gáfustefnu.
Höfundar geta áfram leitað
iyrir sér um útgáfu bæði hjá
Vöku-HelgafeUi, Máli og
menningu og dótturforlögum
félaganna.
Hins vegar er ætlunin að
snúa bökum saman á öðrum
sviðum, t.d. gagnvart endur-
söluaðOum, í útflutningsmál-
um og öðru slíku þar sem
félögin hafa gætt hagsmuna
höfunda sinna gagnvart öðrum aðU-
um. Þá eiga höfundar beggja aðUa
möguleika stóraukinni útbreiðslu í
bókaklúbbum félaganna.
ielgafells og Máls og menningar
Eitur í beinum
P„Það er eitur í
beinum höfunda
að hafa ekki úr
einhverjum útgef-
endum að velja. Þá
hafa Vaka-HelgafeU og Mál og
menning einokað algjörlega
öU samskipti við útlönd hvað
varðar kynningu bóka enda
er það deginum ljósara að aðr-
ir höfundar en þeir sem þar
eru á garða hafa fengið mjög
litla kynningu erlendis. E.t.v.
virkar það aðlaðandi fyrir
einhverja höfunda að þessi þáttur
verði efldur. Ég held hins vegar að
hitt vegi þyngra að menn vUja sjá út-
gefendur sem þeir geta verið í meira
m
Oiafur Haukur
Simonarson,
varaformaöur Rit-
höfundasambands
íslands.
félagi við og eru nær grasrót-
inni. Reyndin hefur aUs stað-
ar orðið sú að þegar búið er
að steypa saman útgáfum og
þær hafa fengið á sig hlutafé-
lagsform og þar með arðsem-
iskröfu lenda þeir höfundar
sem eru að gefa úr bækur sem
ekki eru mjög arðvænlegar oft
í frystikistunni hjá þessum
samsteypum. Á móti kemur
að möguleikar opnast fyrir
Utlu forlögin þegar stóru for-
lögin hætta að sinna þessum
„minna arðvænlegu" höfundum.
Þessi sameining getur því orðið tU
þess að fleiri lítU sérhæfð forlög
spretti upp hér.
Ummæli
Réttarbætur aö utan
„Það segir mikið um
hvernig Hæstiréttur
lítur á hlutverk sitt, að
merkar réttarbætur
sem dómstólar hafa
knúið fram almenningi
tO hagsbóta, eiga ekki
rætur að rekja tO
Hæstaréttar íslands, heldur tO er-
lendra dómstóla ... Er virkUega eðli-
legt að slíkar réttarbætur þurfi aUtaf
að koma að utan?“
Elías Snæland Jónsson, t leiöara
Dags 11. apríl.
Flugvallarsvæðið
í byggð
„Almenn umræða í
þjóðfélaginu um að
byggt verði á flugvaU-
arsvæðinu hefúr leitt
tO þess að svæðið er
þriðji kosturinn þegar
rætt er um þróun
byggðar á höfuðborg-
arsvæðinu. Þó að það liggi ekki fyrir
hvort flugvaUarsvæðið verði tekið
undir byggð, þá er farið að ræða
sterklega þann möguleika.“
Árni Þór Sigurösson, form. skipulags-
nefndar Reykjavtkurborgar,
í Mbl. 11. apríl.
Gagnaflutningar
í strjálbýli
„Nútíma atvinmOíf
treystir á að ekki skipti
máli hvort starfsmaður-
inn situr við tölvu í
litlu norðlensku þorpi
eða í háhýsi við Faxa-
flóa. Samkeppni er af
hinu góða eins og dæm-
in sanna en færa má gUd rök fyrir því
að þegar kemur að gagnaflutningum
þurfi sterkari meðöl. Ef það er rétt, að
verðmunur á leigulínum sé aUt að því
fimmfaldur er hér á ferð mál sem ráð-
herra hlýtur aö taka fóstum tökum."
Áskell Þórisson, í ritstjórnargrein
Bændablaðsins 11. apríl.
Fjármögnun rannsókna
„Um leið og háskól-
arnir hafa vaxið og at-
vinnulífið leggur meira
í rannsóknir eru gerð-
ar meiri kröfur tO okk-
ar um að styðja verk-
efni á rannsóknarstigi,
en ráðstöfúnarfé
RANNÍS hefur ekki aukist í samræmi
við það. Hlutur sjóða RANNlS í fjár-
mögnun rannsókna á íslandi hefur
dregist saman úr 8% 1994 í mUli 3 tU
4% um þessar mundir. HlutfaU hlið-
stæðra sjóða er gjaman 15 tO 30% í
grannlöndunum."
Vilhjálmur Lúðvíksson, framkvæmda-
stjóri RANNÍS, í Mbl. 11. apríl.