Dagblaðið Vísir - DV - 28.04.2000, Síða 16

f Ó k U S 28. apríl 2000
.. í ættinni.
Ég er lagerstjóri í stóru fyrir-
tæki hér á Reykjavíkursvæðinu.
Ég er með mína eigin skrifstofu (ég
er samt hræddur um að það sé bara tímabundið) og yfirleitt slepp
ég við að þurfa að hafa mikil af-
skipti af fólki. Það var þess vegna
mikið áfall þegar eiginkona mín
birtist í vinnunni hjá mér einn
daginn. Ég man að ég var að hlusta
á útvarpið, það var þetta nýja júró-
visjónlag (ég er hræddur um að
það nái ekki langt), og skyndilega
stóð bara konan mín fyrir framan
skrifborðiö. Það fyrsta sem mér
datt í hug var að það hefði eitt-
hvað komið fyrir. Var hún komin
með ólæknandi sjúkdóm eða var
hún komin til þess að segja mér
að hún vildi...
.. í höndum mér.
Það kom reyndar í ljós að hann
var bara bensínlaus en það breyt-
ir því ekki að þetta var hræðileg
lífsreynsla fyrir mig. Þetta sýnir
bara hvað við búum í hræðilegu þjóðfélagi þar sem allt getur gerst.
f Við reynum að skrimta héma á
hjara veraldar við aðstæður sem
eru ekki bjóðandi nokkrum mönn-
um og bráðum verða dagar okkar
taldir (og ég er ekki að reyna að
vera neikvæður). Ég sé bara ekki
að heimurinn, eins og komið er
fyrir honum, eigi neina ...
.. framtíð fyrir sér.
Það versta er að ég held að
endalokin séu beiniínis á næsta
leiti. Við höfum enga tryggingu
fyrir því að morgundagurinn
komi nokkuð yíir höfuð. (Ef ég
væri dagskrárstjóri sjónvarpsins
myndi ég ekki skipuleggja dag-
skrána nema einn dag I einu, ailt
annað er óskhyggja). Svo fmn ég fyrir andar-
teppu og sting fyrir hjarta og ég hef aldrei á ævinni verið svona stíf-
ur i öxlunum. Og sama hvað ég reyni að leiða hugann frá því þá er
ég mjög hræddur um að ég sé að fá skalla.
María Heba Þorkelsdóttir kúnni:
„Nei, viöskiptavinurinn hefur ekki alltaf rétt fyrir sér - það veit ég sem fyrrverandi þjónn. Kannski þess
vegna tel ég sjálfa mig góöan kúnna, ég get veriö dyntótt og meö sérþarfir en ég ber virðingu fyrir þjónin-
um. En stundum fer hann í taugarnar á mér. Það er t.d. ekki mitt vandamál hvernig þjónninn hefur það I
sínu einkalífi, ég er alls ekki komin til að vera sálufélagi hans. Svo þoli ég ekki leikræna þjóninn sem er
í þjónshlutverkinu af lífi og sál, kaffærir mig algerlega með uppgerð. Ég krefst þess sem viðskiptavinur
að þjónninn þekki matseðilinn vel og ef pöntunin mín ruglast eitthvað þá er ég þolinmóð viö þjóninn -
mannleg mistök eru tekin til greina - en þegar hann þrætir fyrir það verð ég pirruð."
Hér í Fókus 7. aprU síðastliðinn var birt mynd af
þessari stúlku þrátt fyrir að hún tengdist á engan hátt
efni blaðsins undir yfirskriftinni „ég er
fermingarstúlka“.
Beðist er velvirðingar á þessum mistökum.
DV-Fókus harmar ef myndbirtingin hefur á
einhvem hátt valdið stúlkunni eða aðstandendum
hennar óþægindum.
Allir eiga sína útgáfu af pírraða þjóninum sem hefur allt á
hornum sér, þjónustulundín í mínus, stælarnir og hrokinn
gagnvart þér alveg út í hött. En hver er hans hlið á málunum?
Eru kannski margir leiðindakúnnar að baki sem hafa skilað
súpunni sem þeim fannst of köld, þrætt um reikninginn og
óhreinu hnífapörin? Bæði kúnnar og þjónar voru
spurðir hvort viðskiptavinurinn hefði alltaf rétt fyrir sér.
hræddur
.. skilja við mig?
Við horfðumst þegjandi í augu og ég
man að ég hugsaði að vonandi væri hún komin til þess að fá skiln-
að vegna þess að ég gat ekki hugsað mér að þurfa að eyða mörgum
árum í að hugsa um hana fársjúka.
Hæ, sagði hún við mig og þá vissi
ég að það var eitthvað að. Hæ,
sagði ég á móti. Bíllinn er eitthvað
bilaður, sagði hún og ég fann
hvemig ég fékk beinlínis gæsahúð
á bakið af hryllingi. Það á nú ekki
af mér að ganga að þurfa nú að
fara að borga fyrir einhverjar rán-
dýrar viðgerðir á bílnum. Guð
minn góður, sagði ég og faldi and-
litið ...
Einkalíf þjónsins er
ekki mitl vandamál
karlmaður á fertugsaldri. Ósónlagið er að hverfa, jörðin að hitna og
ísöld að skella á, unglingar háma í sig dóp allan daginn og ég lifi í
stöðugum ótta við að verða gjald-
þrota. Svo er eitthvert eitur komið
í jarðveginn þannig að fuglar drep-
ast og karlmenn verða getulausir.
Fólk er hætt að tala jafngóða ís-
lensku og þegar ég var lítill, videó-
leigurnar eru fullar af gaman-
myndum með ósmekklegum sæð-
isbröndurum, allar vinsælustu
hljómsveitirnar eru skipaðar
fimm, sex, ungum burstaklipptmn
drengjum sem syngja eins og kon-
ur og það er beinþynning ...
Miðaldra
kona i pels
Davíð Jóhannsson þjónn:
„Ég hef verið þjónn ! 3 ár og er farinn að
þekkja þá úr hópnum sem verða með vand-
ræði. Mér er til dæmis meinilla við miðaldra
konuna I pelsinum. Hún leggur leið sína í
miðbæinn til að kíkja á kaffihús - og vera
leiðinleg við þjóninn. Hún tyllir sér settlega,
bíður! hálfa m!nútu áður en hún missir þol-
inmæðina og blístrar á mig svo að ég komi.
Hún býður ekki góðan daginn, hreytir í mig
pöntuninni og ef þjónustan er ekki alveg eft-
ir hennar höfði þá heimtar hún að fá að tala
við „þann sem er yfir þér...“. Stundum verð-
ur maður bara að líta á spaugilegu hliðina,
um leið og leiðinlegi kúnninn snýr baki í þjón-
ustufólkið þá byrjar það að tala illa um hann.
Margir erfiðir fastakúnnar eiga sér uppnefni
hjá þjónunum, ss. Litla-Ljót og margt enn
óprenthæfara."
viðskiptavinurínn
alltaf rétt fvrir sér?