Dagblaðið Vísir - DV - 29.06.2000, Síða 30

34
Tilvera
FIMMTUDAGUR 29. JÚNÍ 2000
I>V
Nafn: Einar Öm Jónsson
Aldur: 23 ára
Staöa: íþróttafréttamaður
Bjarnabófa-
búningur
í fata-
skápnum
Klukkan er 11 að morgni. Hvar
ertu og hvað ertu að fara að gera?
„Ég er í vinnunni og er að huga að
fréttum kvöldsins."
í hvaða flík klæddirðu þig fyrst í
morgun?
„Ég klæddi mig fyrst í nærbuxum-
ar líkt og lög og reglur gera ráð fyr-
ir.“
á ryksugu en ekki þvottavélina nema
með nákvæmum leiðbeiningum - allt
of flókið tæki. Ryksuguna brúka ég
reglulega."
Það er fimm mínútur í
heimsendi. 1 hvem myndirðu
hringja?
„Það fer eftir því með hverjum ég
er. Konuna ef ég væri án hennar."
Kanntu á
ryksugu og
þvottavél?
„Ég
kann
Þú verður að eyða 100 milljón-
um f dag - hvað myndirðu kaupa?
„Ég myndi flnna flottustu íbúðina í
101 Reykjavík og kaupa hana og síðan
einhvem svakalegan Benz.“
Þú verður að
yfirgefa landiö á
stundinni. Hvert
færirðu?
„Ég færi í gröf-
ina ef það ætti að
vera til frambúð-
ar. Annars myndi
ég skreppa til
Köben enda á leið-
inni hvort eð er.“
Hver er undarlegasta flíkin í
„Dimisionbúningurinn frá Kvennó
- bjamabófabúningur."
Hvað dreymdi þig í nótt?
„Ég hef ekki munað draum síðan
ég var smákrakki. Þetta er alveg
hræðilegt. Fólk er alltaf að segja mér
frá skemmtilegum og skrýtnum
draumum en ég man aldrei neitt.“
Óbyggðirnar heilla
Feröavenjur fólks eru misjafnar, flestir sem ferðast innan-
lands kjósa aö gista í þægindum annaö hvort á hótelum eða
í bændagistingu. Þaö hefur einnig færst í aukana að fólk
feröist meö fellihýsi eöa hjólhýsi og allt miðar þetta aö því
aö auka þægindi ferðarinnar og losna viö rigninguna sem er
landlæg.
Hér áöur þótti sjálfsagt aö skella tjaldinu í skottiö og bruna
upp í sveit. í dag er aftur á móti aðeins fámennur hópur róm-
antíkera og sérvitringa sem kýs aö ferðast meö tjald og sofa
úti í guös grænni náttúrinni. Þeir sem kjósa tjaldið telja
þann ferðamáta hina einu sönnu leið til aö njóta náttúrunn-
ar og líta á allt annað sem svindl. En hvernig er aö gista í
tjaldi? Til að fá svar við þessari spurningu var leitaö til
þriggja útivistargarpa og þeir beðnir um aö segja frá eftir-
minnilegri tjaldferö.
Inga Rósa Þórðardóttir er vanur ferðalangur:
Fötin fuku
úr höndun-
um á þeim
Inga Rósa Þórðardóttir er fram-
kvæmdastjóri Ferðafélags íslands og
mikil útivistarkona. Hún kom því
ekki af fjöllum þegar hún var beðin
að segja eina eða tvær tjaldferðasög-
ur.
Mömmu langaði að sjá
Hvannadalshnjúk
„Þegar ég var flmm til sex ára fóru
foreldrar mínir með mig í tjaldferð
austur að Vík i Mýrdal. Þetta var rétt
upp úr 1960 og við vorum náttúrlega
með búnað þess tima, gott tjald og
vindsæng. Mömmu langaði svo
óskaplega að sjá Hvannadalshnjúk
þannig að við ætluðum að keyra
austur fyrir Lómagnúp, tjalda í Vík á
leiðinni og enda á Núpsstað."
Litill dökkgrænn Fiat
„Við vorum eitthvað sein fyrir og
það var komið myrkur og hellirign-
ing. Pabbi og mamma ákváðu því að
tjalda utan við veginn og sofa þar um
nóttina. Vegirnir voru líka vondir,
holóttir og andstyggilegir. Foreldrar
mínir áttu lítinn dökkgrænan Fiat,
árgerð 1954, á þessum tíma og ég
man vel eftir honum.“
Hrakningar rétt við byggð
„Ég man afskaplega vel þegar
tjaldið fauk. Þetta var um miðja nótt
í svartamyrkri, hávaðaroki og
ausandi rigningu. Við vorum í
tveggja manna tjaldi með kór og ég
svaf í kórnum, ég man líka eftir því
að það var engin súla í toppnum á
tjaldinu þannig að það slútti alltaf í
miðjunni.
Við flúðum inn í bíl, pabba tókst
reyndar að fresta flóttanum eitthvað
og bjarga því sem bjargað varð. Þeg-
ar fór aö birta af degi lögðum við svo
aftur af stað og eftir svona tíu mínút-
ur komum við að Vík þar sem var
mun lygnara veður. Okkur fannst
reyndar mjög skammarlegt að lenda
í svona hrakningum rétt við byggð.
Að lokum komumst við á áfanga-
stað, en mamma fékk ekki að sjá
Hvannadalshnjúk að þessu sinni því
það var þoka og rigning allan tím-
ann.“
Þaö fuku 30-40 Ijöld
„Fyrir nokkrum árum var
ég á ferð með Náttúru-
vemdarsamtökum Austur-
lands og við tjölduðum við
Snæfell. Það var mjög
margt í ferðinni, skálinn
var troðfullur og milli 30 og
40 tjöld kringum hann. Við
vorum gögur fullorðin með
þrjú böm í tveimur tjöldum
vestan við skálann.
í ákveðinni átt getur orðið
hvasst þama og nánast aftaka-
veður, það fuku öll tjöldin
nema mitt. Tjaldið við
hliðina á mér fauk
um koll og því var
haldið niðri með
grjóti en tjaldbú-
inn svaf vært og
hraut í gegnum
öll ósköpin.
Barnafötin
fúku út um allt
Ég gafst reyndar
fljótt upp og barðist
i skálann með börn-
in í fanginu. Við
sem inni vorum
fylgdumst svo með
þegar fólk var að reyna
að bjarga eigum sínum.
Ég sá til dæmis kimn-
ingjafólk mitt vera að safna
saman bamafotum sem
fuku út um allt, jafn-
óðum og þau náðu
þeim fuku fótin úr
höndunum á þeim
aftur."
-Kip
Inga Rósa Þóröardóttir,
framkvæmdastjóri Feröafélags íslands
Tjaldið við hliðina á mér fauk um koll og því var hald-
ið niðri með grjóti en tjaldbúinn svaf vært og hraut í
gegnum öll ósköpin
Jón Ólafsson tónlistarmaður:
Kann ekki
aö
tjalda
Þótt Jón Ólafsson hafi þeyst
víða um land og haldið tón-
leika á ólíklegustu
úti(legu)hátíðum hefur
hann sjálfur tekið litla þátt
í útilegugleðinni: „Yfirleitt
er svona tónleikaferðum
hagað á tvo vegu. Annað-
hvort er flogið á staðinn og
gist á hóteli eða gistiheim-
ili. Ef hins vegar er farið á bil
era menn yfirleitt lengi uppteknir í
bænum og koma seint á kvöldin á
staðinn. Þá er allur undirbúningur
eftir og þegar tónleikunum er loks