Dagblaðið Vísir - DV - 05.07.2000, Blaðsíða 10

10
MIÐVIKUDAGUR 5. JÚLÍ 2000
Skoðun J>V
Hvernig fannst þér staðið
að Kristnihátið?
Kristján Ólafsson lögmaður:
Vei. Ég er ánægöur meö hana þó ég
hafi ekki fariö en ég fytgdist meö
hluta hennar í sjónvarpi.
Hanna Stefánsdóttir sölumaður:
Ágætlega, en ég fór ekki og ég held
aö væntingar hafi veriö of miklar.
Gyða Eyjólfsdóttir nemi:
Þaö var vandaö til hennar
í alla staöi.
Tinna Ottesen, aðstoöarmaður
á rannsóknarstofu:
Mér finnst kjánalegt hvaö þaö var
eytt mikium peningum í þetta.
Sigrún Ólafsdóttir skrifstofukona:
Ég er á móti hátíöinni.
Ágústa Finnbogadóttir,
sölustjóri hjá S24:
Þaö var staöiö mjög vel aö hátíöinni
en þjóöin heföi mátt fá aö kjósa um
hvort hún vildi þetta eöa ekki.
Barnaði aftur í tímann
í grein í Morgun-
blaðinu sunnudag-
inn 25. júní segir
Ellert B. Schram
m. a.: „Sjálfur er ég
kominn af Þorláki
biskupi í Skálholti
... og þeim ættboga
sem kominn er af
Þorláki".
Nú vill svo til að
Þorlákur er maður
heilagur - og er
það skv. ákvörðun
alþingis á Þingvöllum - og útnefnd-
ur þjóðardýrlingur íslands af
Vatikaninu á þessari öld. Meðal
annars sökum grandvarleika og var
hann samkvæmt öllum frásögnum
maður barnlaus.
En þarna gerðist margt í einu.
Séra Jakob Ágúst Hjálmarsson,
dómkirjuprestur i Reykjavík, segir
meðal annars i blaðagrein 28. júni,
„Talað upphátt": „Svo má sem eftir-
skrift vekja athygli umboðsmanns
páfans í Róm á því að fram virðist
kominn afkomandi skírlífismanns-
ins Þorláks Þórhallssonar. Það hlýt-
ur að setja hans heilagleika í
nokkum vanda núna þegar hugur
stendur til að lýsa Þorlák helgan
mann hafi hann gerst sekur um
skírlífisbrot. Af því hefur ekki
heyrst áður á íslandi". - Báðir
höfðu þar með nokkuð til síns máls.
Það er þekkt um íslenskan um-
renning að hann var svo mikill
reikningskúnstarmaður að hann
kunni jafnvel að reikna konum
böm. Aldrei var þó um hann sagt að
hann gæti reiknað karlmönnum
böm. En þetta gat Schram og gert
það að forföður sínum í ofanálag.
Til hvers nota íslendingar ekki ætt-
fræðiþekkingu sína í dag?
Ekki lætur séra Jakob þetta
blekkja sig en lítið þekkir hann til
helgra manna íslenskra, enda aldir
umliðnar frá því að Alþingi sam-
þykkti helgi Þorláks og nær hálf öld
síðan Hans heilagleiki, staðgengill
Guðs á jörð, gerði hann að þjóðar-
dýrlingi íslendinga. Endar þetta
Sigurður H.
Þorsteinsson,
fyrrv. skólastj. og
ættfræöigrúskari,
skrifar:
Jón Arason
- minnisvarði á Munkaþverá. - Algert barnleysi og skírlífi?
„Það dugar þó ekki að
fullu til að svipta hann
helgi því að sá sem lœtur
líf sitt fyrir trúna er heilag-
ur maður. “
ekki með því að Jóni Arasyni verð-
ur reiknað algert bamleysi og skír-
lífi? Það dugar þó ekki að fullu til að
svipta hann helgi því að sá sem læt-
ur líf sitt fyrir trúna er heilagur
maður. - Hversu breyskur sem
hann annars var í lifanda lifi.
Rútufyrirtæki rekin á herðum bílstjóra?
„Er hugsanlegt að allar þess-
ar ferðaskrifstofur sem eru
að bjóða ýmsar skoðunar-
ferðir um landið séu bara að
þvinga forsvarsmenn þessara
fyrirtœkja til að undirbjóða
verðið í rúturnar...?“
Á.K
skrifar
Mér hefur dottið í hug undanfar-
ið hvort það sé hugsanlegt að öll
þessi rútubílayrirtæki sem virðast
ekki hafa nokkurt svigrúm til að
hækka laun bílstjóra sinna séu
hreinlega rekin á herðum starfs-
manna sinna. Er hugsanlegt að all-
ar þessar ferðaskrifstofur sem eru
að bjóða ýmsar skoðunarferðir um
landið séu bara að þvinga forsvars-
menn þessara fyrirtækja til að und-
irbjóða verðið í rútumar einfald-
lega til þess að viðkomandi rútufyr-
irtæki fái túrinn? Hvemig væri nú
að bæöi ferðaskrifstofurnar og rútu-
bílafyrirtækin færu sjálf að taka
raunsætt á málum meö því að ferða-
skrifstofumar verði bara að sætta
sig við að það kostar svo og svo
mikið að fara hina og þessa ferð um
landið. Og jafnframt, að forsvars-
menn rútubílafyrirtækjanna fari
sjálfir að taka raunvirði fyrir
túrana en undirbjóði ekki og ætlist
síðan til þess að fyrirtækin séu rek-
in á herðum starfsmanna sinna.
Ef það gengur ekki spyr ég ein-
faldlega: Er þá einhver grandvöllur
fyrir þvi að að reka viðkomandi fyr-
irtæki, ef það gengur ekki, nema að
starfsmenn þess taki þátt í rekstrin-
um með því að vera á svívirðilega
lágum launum og fái síðan framan i
sig að þeir séu bara ekki „tengdir
við raunveruleikann" með því að
vera að biðja um þessa launahækk-
un? - Þetta mál virðist þurfa að
skoða gaumgæfílega.
Dagfari
60.000 börn leyst úr ánauð
Dagfari skilur ekki hvað ráðamenn íslensku
þjóðarinnar, ásamt heilum her af vígðum
mönnum, hafa verið að hugsa þegar þeir
ákváðu að halda Kristnihátíö á Þingvöllum
með pomp og prakt í tilefni þess að þúsund ár
eru liðin frá kristnitöku íslendinga. Flestum ís-
lendingum er nákvæmlega sama um kirkjuna
og þeir sem vilja rækta samband sitt við guð
gera það þar sem þeim hentar milliliðalaust í
stað þess að flykkjast á Þingvöll eða í kirkju og
ná sambandi við hann í gegnum marklausa
málaliða þjóðkirkjunnar.
Til að bæta gráu ofan á svart er kostnaður-
inn við þessa hátíð slíkur að skörð hafa verið
höggvin í íslenska ríkiskassann. Samkvæmt
fréttum fjölmiðla var kostnaðurinn ekki undir
þrjú hundruð milljónum sem verður teljast ansi
mikið þegar litið er til þess að þjóðin hafði eng-
an áhuga á þessari hátíð og vitað mál var að
hún yrði einungis tækifæri fyrir athyglissjúka
embættismenn til að ota sínum tota. Það hljómar
hjákátlega að á sama tíma og verið var að spreða
seðlum út og suður, austur og vestur í hátíðina
grátbáðu útsendarar kirkjunnar landsmenn um
peninga til þess að leysa indversk börn úr
ánauð. Þessi böm eru hneppt í þrældóm vegna
skulda foreldra þeirra og oft á tíðum eru það
og einum en það var sú upphæð sem átti að
geta leyst eitt bam úr ánauð. Það er ekki laust
við Dagfari velti því fyrir sér hvort kirkjunnar
menn, sem bera slíka umhyggju fyrir blessuð-
um börnunum, séu með hreina og tæra sam-
visku.
Hvemig getur kirkjan sólundað þrjú hund-
ruð milljónum í hundleiðinlega hátið sem eng-
inn hafði áhuga á í staö þess að gera eitthvað
fyrir blessuð börnin á Indlandi? Hefði ekki ver-
ið nær að flauta hátíðina af og láta allar þrjú
hundruð milljónimar renna til styrktar þessu
þarfa málefni? Dagfara reiknast svo til að hægt
hefði verið að leysa sextiu þúsund börn úr
ánauð fyrir peningana sem eytt var í Kristni-
hátíð. Þá hefði hinn eini og sanni kristilegi
kærleikur sprottið fram ljóslifandi og hefði það
verið nýbreytni fyrir kirkjuna að baða sig í ljósi
jákvæðrar umfjöllunar eftir ófá hneykslismál á
undanfornum árum sem hafa grafið svo um
munar undan kirkjunni og hennar málaliðum.
Dagfari las nefnilega einhvers staðar að sælla
væri að gefa en þiggja og ættu hinir vígðu að
hafa það að leiðarljósi áður en þeir eyða pening-
um landsmanna í aðra eins vitleysu og þessa
blessuðu Kristnihátíð. _ r> .
Flestum íslendingum er nákvœm-
lega sama um kirkjuna og þeir sem
vilja rœkta samband sitt við guð
gera það þar sem þeim hentar
milliliðalaust í stað þess að flykkj-
ast á Þingvöll eða í kirkju.
ekki háar upphæðir sem eru í spilinu. Kirkjan
kallaði eftir fimm þúsund krónum frá hverjum
Ragna Sara Jónsdóttir og Gfsli
Marteinn Baldursson,
- umsjónarmenn Kastljóss.
Flissið bara
Ólafur Bjarnason skrifar:
Mér finnst einkennilegt þegar
skríbentar hér og þar eru að kvarta
yflr einhverjum „nýgræðingum"
sem þeir nefna þau tvö sem annast
þáttinn Kastljós í Sjónvarpinu eftir
kvöldfréttir. Og aðallega fyrir að þau
eru glaðleg og eðlileg í fasi. Ég get
ekki séð hvernig hægt er að amast
við þessu. Verri eru allir þeir sem
setja sig í stellingar með „strik-
mimninn" þvert yfir niðurandlitið
og muldra ofan í bringuna. Mér
finnst þessi tvö sem annast Kastljós-
ið vera einna best i þvi sjónvarpi.
Aðeins einn galli á þættinum þó; að
á föstudögum er tekið til við upprifj-
un á atburðum vikunnar. Óþarfi, við
munum allt. Og nóg af nýju efni.
Kjoivilla er orðið
Elin Sigurðardóttir skrifar:
Ég get ekki séð hvers vegna fólk
amast við orðinu „kynvilla" eða „kyn-
villingur". Orðið er tekið beint úr
hinni helgu bók, Biblíunni, sem var
endurskoðuð til prentunar hér árið
1981. Og víst er það „vi0a“ að tveir
samkynhneigðir einstaklingar sækist
eftir hvor öðrum til hjásvefns eða
samræðis. Það er svo annað mál hvað
við gerum okkur til hugarhægðar og
nefna eitt og annað öðru nafni en það
í raun táknar. Hvort kynvilla er um
leið ónáttúra eða óeðli, það verður svo
hver og einn að dæma fyrir sig. Er
geðveila óeðli eða t.d. það að stama?.
Stundum er hvort tveggja ólæknandi,
enda oftast tekið að erfðum.
Lúpínu meöfram
Reykj anesbraut
Friðjðn hringdi:
Því ekki að
klæða berang-
ur og auðnina
meðfram þjóð-
vegum lands-
ins hinni gull-
fallegu jurt,
lúpínunni, sem
við státum af í
breiðum viðs
vegar í breiðum? Sums staðar hefur
þetta þó verið gert og fer einstaklega
vel í þá sem aka eftir viðkomandi
brautum. Næsta umhverfi Reykja-
nesbrautar er nú ekki það fegursta
sem völ er á og hrellir marga, inn-
lenda sem erlenda. Ég tel upplagt að
planta þama lúpínunni alla leið frá
Njarðvíkurafleggjara að Kúagerði.
Varla verður hægt að flokka það sem
slysavald fyrir ökumenn, eða hvað!
Ríkismiðill
Gunnar Þórðarson skrifar:
Ég les alltaf Víkverja-pistil Mbl.
Nýlega ræddi hann um Sjónvarpið
og Suðurlandsskjálftann og gagnrýni
manna á Sjónvarpið. Allir geta gert
mistök, segir Víkverji, en það er eins
og sumir séu komnir með Ríkisút-
varpið á heilann. Það sé orðið eins
konar þráhyggja að tala illa um
þessa ágætu stofnun. - Þetta er ekki
alls kostar sanngjamt af Víkverja, að
mínu mati. Ríkisútvarpið og Ríkisút-
varp? Það er að margra mati aðeins
Sjónvarpið og stundum Rás 2 líka
sem menn eru „með á heilanum". Og
svo ætti Víkverji sem blaðamaður að
gæta að því að hér er um ríkisfjöl-
miðla að ræða með þvingunará-
skrift. Skyldi Víkverji líka verja
skylduáskrift rikisdagblaðs?
DV Lesendur
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eöa sent tölvupóst á netfangið:
gra@ff.is
Eða sent bréf til: Lesendasíöa DV,
Þverholti 11,105 Reykjavík.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.
Lúpína vlð vegar-
kantlnn.
- Varta slysavaldur
fyrir ökumenn!