Dagblaðið Vísir - DV - 30.08.2000, Blaðsíða 12
12
MIÐVIKUDAGUR 30. ÁGÚST 2000
Skoðun DV
Fjármagnskerfi einnar þjóðar er flókið dæmi.
„Munum að aukin verðþensla er vandamál sem bitnar á launafólki landsins. “
Verðbólga og Seðlabanki
Spurning dagsins
Hverjir verða íslands-
meistarar í knattspyrnu?
Magnús Kristmundsson nemi:
Fjölnir.
Helgi Þórsson nemi:
Akranes.
Valur Vífilsson verslunarmaður:
Ég veöja á KR.
Hrönn Jónasdóttir heimavinnandi:
KR.
Magni Magnússon, vinnur hjá Magna:
Ég veöja á Fylki.
Arnar Eggert Thoroddsen
afgreiösluinaöur:
Fylkir.
Konráð R. Friðfinnsson
skrifar:
Rlkisstjóm sjálfstæðis- og fram-
sóknarmanna hefur verið starf-
rækt yfir 2-3 kjörtímabil. Framan
af einkenndist timabilið af festu í
peningamálum þjóðarinnar. Verð-
bólgan hélst lág í nokkur ár en
slikt hafði ekki gerst áratugum
saman í þessu landi. Verðbólgan
hefur nú, illu heilli, vaxið og er.
núna um 6%.
Seðlabankastjóri lét nýverið hafa
eftir sér í viðtali að verðbólgan væri
hætt að aukast en það gengi erfið-
legar að ná henni niður heldur en
menn áttu von á.
Sannleikurinn er sá að svona
staða er óviðunandi og maður hlýt-
ur að spyrja sjálfan sig hver ráði
ferðinni í fjármálum þjóðarinnar og
hvaða „tappa“ þurfi að fjarlægja til
Elísabet Jónsdóttir
skrifar:___________________________
í sjónvarpsmálum á íslandi er
ýmislegt gott að gerast. Mikið af þvi
er eflaust sprottið beint eða óbeint
af tilkomu SkjásEins, þar sem ungt
fólk ruddist fram á sjónarsviðið
með ferskar hugmyndir og fram-
kvæmdaorku þó að á dagskrá Skjás-
ins sé vissulega að flnna ýmislegt
misgott.
Hins vegar ríkir ótrúleg úrkynj-
un 1 íslensku útvarpi. Annars vegar
eru til þessar gamalgrónu stöðvar,
frá Rás 1 til Bylgjunnar, sem alla tíð
hafa verið eins og þjóna eflaust
ákveðnum hópi, og hins vegar þess-
ar gersamlega geldu „gelgjustöðvar"
sem annars vegar spila popp eins og
Mono eða aðeins rokkaðri tónlist,
eins og Xið og Radíó.
Ég tilheyri „ungu kynslóðinni" og
„Orð seðlabankastjóra segja
manni að bankinn viti ekki
hvar skórinn kreppir í
mdlinu. Og slík staða
hjá bankanum skapar
alvarlegt ástand. “
að „yfirborð" verðbólgunnar nái
„kjörstöðu", eða 1%.
Orð seðlabankastjóra segja manni
að bankinn viti ekki hvar skórinn
kreppir í málinu. Og slík staða hjá
bankanum skapar alvarlegt ástand.
AlvEirlegt vegna þess að Seðlabanki
íslands er apparatið sem á að hafa
yfirumsjón með peningamálumun í
landinu og stýra og leiðbeina. Jafn-
vel ber Seðlabankanum að kippa í
spotta þegar ástæða þykir til. En til
þess að bankinn geti gripið i bandið
„Eigum við, unga fólkið,
ekki skilið að fá svo sem eina
vandaða útvarpsstöð þar
sem spiluð er góð og hæfilega
rokkuð tónlist (mögulega á
aðeins fjölþjóðlegri nótum en
nú tíðkast) þar sem útvarps-
fólkið er af báðum kynjum
og ekki málhalt?“
verð að játa að tónlistin á tveimur
síðastnefndu stöðvunum er sú sem
höfðar hvað mest til mín. Þvi miður
er hún það eina því ekki er mögu-
leiki á að halda það út að hlusta á
röflið í eilífðargelgjunum sem sitja
við hljóðnemana. Liggur við að ég
skammist mín fyrir að vera svona
verður hann að vita í hvaða band
hann á að grípa.
Fjármagnskerfi einnar þjóðar er
flókið dæmi og liggja um kerfið
margir mismunandi þræðir sem
þurfa allir að ná inn fyrir dyr Seðla-
bankans til að hann fái sinnt hlut-
verki sínu. Svar eins og það að
bankinn viti ekki hvað veldur því
að verðbólgan hjaðnar ekki, hvaða
svar er það frá þessu apparati til
hins almenna manns?
Munum að aukin verðþensla er
vandamál sem bitnar á launafólki
landsins, sérhverjum skuldara,
heimilunum og þeim sem þarf að
ala önn fyrir náunga sínum.
Að vísu má segja að svar Seðla-
bankans hafi verið heiðarlegt. Svar-
ið er þó ekki viðunandi i ljósi þess
valds sem bankanum var fengið við
stofnun hans á sínum tíma.
gamaldags þegar ég segi að það sé
ekki nóg með að þeir hafi nákvæm-
lega ekkert tO málanna að leggja,
heldur tala þeir svo hrikalega vit-
laust að umburðarlyndasta fólki
blöskrar.
Þessar rásir „virka“, fólk hlustar
og útvarpskallapörin fá laun. En er
þar með sagt að íslensk útvarps-
menning þurfi að vera svona fátæk?
Eigum við, unga fólkið, ekki skilið
að fá svo sem eina vandaða útvarps-
stöð þar sem spiluð er góð og hæfi-
lega rokkuð tónlist (mögulega á að-
eins fjölþjóðlegri nótum en nú
tíðkast) þar sem útvarpsfólkið er af
báðum kynjum og ekki málhalt? Ég
tel að menningarlegri stöð, þar sem
hæfileikaríkir ungir og kraftmiklir
þáttagerðarmenn fengju að spreyta
sig, gæti „virkað“ ekki síður en
froðan sem nú blómstrar.
Úrkynjun íslensks útvarps
Dagfari
Trúfélög á krossgötum
Hann virðist ekki hafa verið beinlínis kristileg-
ur, andinn í Krossinum, undanfarin misseri, að
minnsta kosti ekki í skilningi saklausra þjóð-
kirkjumanna. En hann kann að vera það í skiln-
ingi Gunnars Þorsteinssonar, æðstaprests í Kross-
inum. Stór hluti safnaðarins er horfinn í annað
trúfélag og telur æðstaprestinn gjörbreyttan mann,
auk þess sem móðurkirkjan í Bandaríkjunum hafi
gefist upp á samstarfinu við predikarann.
Gunnar lítur hins vegar svo á að með illu skuli
illt út reka. Því heldur hann áfram hamingjusam-
ur með Drottins blessun. Á annað hundrað manns
fóru, leiddir af fyrrum gjaldkera Krossins, og
stunda nú trú sina i söfnuðinum Bethaníu. Sá
söfnuður er, segir fyrrum gjaldkerinn, rekinn í
góðu samstarfi við áðurnefnda móðurkirkju,
Christ Gospel Church í Bandarikjunum. Þar eru
menn ekki vanir neinu smotteríi, enda ku stofnun-
in reka 1360 kirkjur í ekki færri en 130 löndum.
Það munar því lítt um það þótt sú móðurkirkja
hafi misst einn villuráfandi sauð, Gunnar Þor-
steinsson.
Fjárhagurinn í Krossinum hefur aldrei verið
betri, segir Gunnar. Úr öruggu fasi hans má lesa
að hann hafi batnað til muna við það að losna við
óværuna sem fór í Bethaníu. „Hveijar eru skuld-
imar?“ spurði hann núverandi gjaldkera Krossins
Svona er skemmtilegt að vera í trú-
félagi sem er laust við uppreisnar-
seggi. Eftir standa fœrri með stóra,
nýbyggða húsið í Kópavoginum,
Manhattan höfuðborgarsvæðisins.
eftir að sá fyrrverandi hafði slegið því fram að 300
milljóna skuld væri að sliga trúfélagið. „Eitthvað
innan við hundrað milljónirnar," sagði gjaldker-
inn og var ekki alveg með tölumar á tæru, enda
staddur í sumarhúsi í Ámessýslu. Fimmtíu, skaut
trúarleiðtoginn á en hækkaði sig svo í sjötiu þegar
hik kom á gjaldkerann í sumarbústaðnum. Svo
lagði hann á, hallaði sér aftur í stólnum og bauð
blaðamanninum After Eight. Sjálfur fékk leiðtog-
inn sér saltpillur. Hann er salt jarðar.
Svona er skemmtilegt að vera í trúfélagi sem er
laust við uppreisnarseggi. Eftir standa færri með
stóra, nýbyggða húsið á besta stað í Kópavoginum,
Manhattan höfuðborgarsvæðisins, eins og Gunnar
segir sjálfur. Farið hefur fé betra má lesa úr orð-
um hans þótt hann segi það ekki beinlínis.
Eflaust er einnig gaman í Bethaníu. Söfnuður-
inn byrjaði í fyrra í bílskúr og er nú kominn í fmt
hús á Lynghálsinum. Lynghálsinn er að vísu ekk-
ert Manhattan en fyrr má rota en dauðrota. Eng-
inn hefur spurt um skuldastöðu hans enda aukaat-
riði. Bethanía er áreiðanlega með Drottins blessun
ekki síður en Krossinn.
Því standa eftir tveir hamingjusamir söfnuðir i
stað eins og allir með fullar hendur fjár, hvað sem
líður skuldunum. _ n .
Vmxatí.
Upplýst samþykki?
Sigurður Sigurðsson skrifar:
Nú um stundir
ræða læknar mikið
um „upplýst sam-
þykki“ sjúklinga.
Mín skoðun er nú
einfaldlega sú að
allur sá djöfulgang-
ur sem sumir lækn-
ar eru að þyrla upp
sé eingöngu sprott-
inn af illvilja og öf-
und í garð vísinda-
mannsins Kára
Stefánssonar. Og
einhverjir þeirra
Kári Stefáns-
son vísinda-
maður.
- Illvilji og
öfund í hans
garö í spilinu?
líta Kára ekki réttu auga þessa dag-
ana. En hvers eigum við sjúklingar
að gjalda, að merkum framforum
skuli vera spillt með þessum hætti?
Menn hrópa „Mannvemd". Ég kalla
þessa aðila „mann.verndarfjendur“.
Og hvern á að „vernda", ég spyr?
Matráður - fáráður
Einar Sigurðsson skrifar:
Sífellt er fólk að ólmast með nýyrð-
in og sletturnar. í auglýsingum er
bryddað upp á nýjungum. Ýmist út af
bannfærðum orðum eða bara út af
hinu og þessu. Einu sinni var dans-
leikur bannorð í útvarpi, það er líðin
tíð. Ekki má auglýsa t.d. kona óskast
heldur verður að nota orðið „starfs-
kraftur"! Það má því heldur ekki
auglýsa eftir „matráðskonu" lengur.
Nú er orðið „matráður“ það sem
blíva skal. - Sem sé: Matráður óskast
til Kópavogsbæjar. Ekki get ég gert
að því að finnast þetta orð eindæma
fáránlegt og minna aðeins á annað
orð, ekki skemmtilegt: fáráður. Höld-
um matráðskonunni.
Nýr banki, nýjar leiðir.
- Kylfingar og krakkar í sigtinu
þessa stundina.
Banki vandi
til verka
Guðrún Gunnarsdóttir skrifar:
Svo virðist sem Íslandsbanki-FBA
leggi áherslu á að ná í fé með öllum
mögulegum sem vafasömum hætti.
Síðast með því að bjóða kylfingum 50
þús. króna úttekt í byrjun gegn sér-
stöku greiðslukorti. Engu öðru finnst
mér þetta líkjast en beinum mútum.
Áður voru það 12 ára börnin sem
gengu í augun á þessum nýja banka,
og nú ganga krakkarnir okkar um
með kortin í vasanum og ráðskast
með fé sitt og við foreldrar ráðum
ekki neitt við neitt. Ég skora á
bankastofnanir að vanda til verka í
góðærinu og peningaflaumnum.
Engir gallaðir bílar
Árni Einarsson hringdi:
Fréttir berast til okkar um að jap-
anski bílarisinn Mitsubishi Motors
sé að innkalla bOa sína svo hundruð-
um þúsunda skiptir vegna kvartana
sem svo hefur verið stungið undir
stól hjá fyrirtækinu. Sumir hafa þeg-
ar verið innkallaðir og aðra er verið
að stöðva þessa dagana. Morgunblað-
ið greindi frá þessu skilmerkilega ný-
lega. Gengi bréfa í hinu japanska fyr-
irtæki hefur hríðfallið vegna þessa.
Hér á landi er staðhæft að engir bíl-
ar frá fyrirtækinu þarfhist skoðunar.
Alltaf fáum við Islendingar bestu og
vönduðustu framleiðsluna. Eða erum
við bara svona heppnir?
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eöa sent tölvupóst á netfangiö:
gra@ff.is
Eöa sent bréf til: Lesendasíða DV,
Þverholti 11, 105 Reykjavík.
Lesendur eru hvattir til að senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.