Dagblaðið Vísir - DV - 20.10.2000, Síða 14

>

Oddný Sturludóttir, Silja Hauksdóttir og Birna Anna Björnsdóttir eru miklar
vinkonur, svo miklar vinkonur aö þeim hefur tekist aö skrifa saman bók sem
væntanleg er á markaðinn í næstu viku. Af því tilefni verður haldiö út-
gáfupartí á Borginni á miðvikudagskvöld-
ið. Þessar lífsglöðu og kiáru ungu skáld-
konur hittu Þorgerði Öglu Magnúsdóttur á
Borginni í vikunni og sögðu henni frá Dís. \
Oddný, Sdja og Bima Anna hafa
verið vinkonur í langan tíma.
Laust eftir áramótin síðustu hafði
Kristján B. Jónasson hjá bókaútgáf-
unni Forlaginu samband við þær
og viðraði við þær hugmynd um
einhvers konar samvinnuverkefni.
Þeim fannst þetta strax mjög
spennandi og þannig varð til hug-
myndin um Dís.
Silja segir þær hafa hist reglu-
lega frá áramótum og fram á vor.
Þá voru þær aðallega í hvers konar
hugmyndavinnu í tengslum við Dís
sjálfa, „hvað hún hefði gert, hvem-
ig manneskja hún væri og allt það
< sem fylgir almennri persónusköp-
un.“
Nærðust vel
í sumar tóku þær stöllur sér svo
„frí“ frá hefðbundinni vinnu og
sátu við skriftir linnulaust í tvo
mánuði.
„Við hittumst heima hjá einni
okkar, útdeUdum verkefnum og
sátum svo við þrjár tölvur og
skrifuðum og lásum svo jafnharð-
an upp hver fyrir aðra tU að hafa
aUar staðreyndir á hreinu."
Þær segjast í upphafi hafa sleg-
ið aUa vamagla sem hægt var að
slá tU vonar og vara ef einhver
þeirra myndi ekki „meika" aUa
. þessa samvinnu og -veru. En öU-
um tU mikillar furðu reyndust
þær ekki geta fengið leið hver á
annarri. Þær fóm meira að segja í
útilegur saman um helgar. Bima
Anna segir að smám saman hafi
þær færst úr þremur herbergjum í
eitt og við lok skriftanna hafi þær
endað allar fyrir framan eina
tölvu. „Við emm aUar óskaplega
góðar vinkonur og ég held að við
hefðum ekki getaö unnið svona
náið saman nema þess vegna.“
Varó aldrei vart viö ritstíflur eða
skáldlegt þunglyndi hjá hópnum á
meöan á skrifum og sköpun Dísar
stóö?
Oddný segir það vera algjör for-
réttindi að fá að skrifa sina fyrstu
bók saman. „Ef einhver okkar
fann fyrir vott af stíflu þá las hún
bara upp það sem hún var búin að
skrifa og það gat aUtaf einhver
hinna komið manni í gang og ræst
mótorinn þannig aftur.“
Það em engar ýkjur að þær
hafa haft gaman af samningu bók-
arinnar því þær segja að við síð-
asta lestur þeirra á handritinu
hafi þær grenjað úr hlátri. „Það er
ömurlegt að segja frá því,“ segir
Oddný og hlær dátt með vinkon-
um sínum.
„Við mættum á hverjum
morgni í góðu skapi, nærðumst
vel, drukkum kaffi og fórum sam-
an í útUegur."
„Vinir okkar voru orðnir ógeðs-
lega fúlir út í okkur yflr því hvað
þetta gekk allt saman vel, þeir
vom alveg búnir að sjá fyrir sér
að við yrðum komnar með túrban
og orðnar ógeðslega þunglyndar,
segir Oddný. „Það var enginn blús
og engar þjáningar, því miður,“
segja þær og hlæja eins og vitleys-
ingar.
Þetta hljómar nú bara eins og
frásögn af ástföngnu pari, er þaö
ekki?
„Vinátta er auðvitað ein tegund
ástarsambands,“ segir SUja spek-
ingslega og hinar tvær, ásamt
SUju, rifna nánast úr hlátri við
þessa yfirlýsingu hennar.
Ekki með kaloríufjöldann
Um þessar mundir er Oddný við
nám í Tónlistarskólanum í Reykja-
vík að læra að verða píanókennari
og flnnst það vera yndislegt. Bima
Anna er blaðamaður á Mogganum
og SUja hefur verið að vasast í
ýmsu en segist nú vera „freelance
viðrini". Enn og aftur kveða við
hlátrasköU.
En hvernig bók er Dís? Einhver
líkti henni viö Bridget Jones, er eitt-
hvert vit í þeirri samlíkingu?
Ekki vUja þær gangast við þvi.
„Bridget Jones er nú líka heUum
áratug eldri en Dís.“
„Ég held að það eina sem Dís og
Bridget Jones eiga sameiginlegt sé
að þær eru báðar ungar konur sem
segja frá í fyrstu persónu. Við not-
um heldur ekki dagbókarformið
eins og í Bridget Jones,“ segir
Bima Anna. „Og við erum ekki
með kaloríufjöldann."
SUju fannst Bridget Jones vera
mjög skemmtileg en finnst samt
fyndið að þeim skuli strax vera
skeUt undir þá skilgreiningu. „Það
sýnir kannski frekar hve fáir
flokkar eru tU að greina bækur í.
Það hvernig bækur era flokkaðar
segir ekkert um hvemig bækur
þetta eru. Þess vegna vill maður
ekki vera settur í einhvern flokk
áður en fólk er búið að lesa bók-
ina.“
Oddný bætir við: „í Bridget Jo-
nes er líka voða mikið bara Bridget
Jones aUan tímann, hún er alveg
fost inni i sínum eigin heimi. í bók-
inni um Dís er víðar leitað fanga og
auk þess býr hún yflr fleiri auka-
persónum."
Dís fer alla leið
En er Dís „raunsæ" lýsing á
ungri konu á íslandi?
Þær eru allar sammála um að
lýsingin sé nokkuð raunsæ. „Ef við
erum raunsæjar konur þá er hún
raunsæ," segir SUja.
Þær segjast ekki byggja söguna á
sjálfum sér þó aUtaf sé eitthvað af
höfundi í verkum hans.
„AUt sem Dís hefur gert er frek-
ar „basic“. Hún er leitandi en þó
óhrædd við að byrja á einhverju en
einnig jcifn óhrædd við að hætta.
En þetta fannst okkur líka
skemmtUeg leið tU að fá að skoða
hitt og þetta á ferðalagi hennar í
gegnum vinnur, skóla og aðstæð-
ur.“
SUja bætir við: „Hún hefur tU
dæmis unnið í Kaupþingi og í kvik-
myndabransanum."
Þær viöurkenna þó hlæjandi að
einhverjir hlutar bókarinnar séu
byggðir á sönnum atburðum.
„Kannski varð eitthvað sem
gerðist í alvörunni innblástur að
köflum og atriðum í bókinni en
þegar upp var staðið þá var það
orðið að einhveiju nýju,“ segir
Bima Anna.
Oddný bætir við: „Það er ofsa-
lega mikið frelsi fólgið í þvi að fá
að skrifa um einhvem sem er tU á
sama tima og maður sjálfur og
næstum því jafngamaU. Dís fær þvi
að prófa ýmislegt sem okkur langar
tU að prófa. Hún fær að fara aUa
leið í einhverju sem við fórum bara
hálfa leið í.“ Þessi athugasemd
Oddnýjar vekur mikinn hlátur hjá
vinkonum hennar.
Bara manneskja
í bókinni er sagt frá uppvexti
Dísar, menntaskólaárum og innliti
hennar í Háskólann en þó mest frá
sumrinu sem nú er nýliðið. Þær
segja Dís vera fyndna og skemmti-
lega en þó hugsandi og hún velti
ýmsu fyrir sér. Hún hefur húmor
fyrir öðmm en þó mest fyrir sjálfri
sér.
Eru ungar konur á aldri viö Dís
hugsandi?
Þær telja flestar stelpur á þess-
um aldri vera hugsandi. Birna
Anna hætir við, „kannski meira en
virðist á yfirborðinu oft og tíðum.
Það er margt að brjótast um í hug-
um fólks á þessum aldri þó að fólk
tali ekki um það.“
Silja bætir við: „Fólk hefur
kannski heldur engan farveg tU að
tjá þessar hugsanir sinar í.“
Aðspurðar segja þær að strákar
eigi eftir að lesa bókina tU jafns við
stelpur.
Oddný segir stráka hafa lesið
bókina, „og þeim fannst hún hrika-
lega fyndin, en auðvitað tengja þeir
ekki alveg jafnsterkt, þeir eru jú
ekki 23 ára kona.“ SUja heldur að
strákar hefðu gott af því að lesa
bókina.
Birna Anna segir þetta vera sam-
tímalýsingu, „sem er alls ekki kyn-
bundin."
„Þetta er bók um unga mann-
eskju í Reykjavík i dag. Þú þarft
ekki að vera af neinu sérstöku kyni
tU að geta lesið hana,“ segir SUja
og hlær. Og Oddný bætir við „Hún
er fyrst og fremst bara manneskja."
SUja og Bima Anna eru mjög hrifn-
ar af þessu innleggi Oddnýjar og
mæla með því sem fyrirsögn á við-
talið - Bara manneskja.
Það sem vantaðl
Þær vUja lítið segja um fram-
haldið á rithöfundarferlinum og
hvort von sé á fleiri bókum um Dis.
Oddný segist aUs ekki vera búin
að fá nóg af henni. „Það væri
kannski gaman að lífga hana við.“
„Það er búið að vera rosalega
gaman að gera þetta saman. Þegar
við lögðum af stað þá vissum við
ekkert almennilega hvernig við
myndum vinna bókina. Við vorum
heldur ekkert vissar um að hægt
væri að gera heUdstæða sögu
svona þrjár saman," segir Bima
Anna.
SUja bætir við: „Fólk virðist tU
dæmis vera undrandi á því að eftir
þetta skulum við enn þá hittast og
fara á kaffihús saman, og meina
það.
Við erum heldur ekkert búnar að
átta okkur á því að öU þessi vinna
sé orðin að bók sem fólk geti keypt,
farið með heim tU sín og lesið. Mér
finnst það mjög fjarlæg hugsun.“
Hinar samsinna því.
Þær eru þó hundrað prósent
vissar um að þær eigi eftir aö gera
eitthvað saman aftrn-.
En hvernig á bókinni eftir að
ganga?
Oddný er fyrst til að svara:
„Besta hrósið sem við höfum
fengið er frá vinkonu okkar sem
las bókina. Hún sagði einfaldlega:
„Þetta var það sem vantaði." SUja
bætir við „Þetta er kannski rödd
sem hefur ekki verið hávær. Það
er því gaman ef fólk hugsar frek-
ar þannig um bókina í stað þess
að sétja sig í einhverja ákveðna
steUingu fyrir lesturinn." En Odd-
ný er sannfærð um að það geri
fólk ekki, „Það þyrfti mikinn
vUjastyrk tU þess,“ segir hún og
kímir.
t
14
f Ó k U S 20. október 2000