Dagblaðið Vísir - DV - 01.03.2001, Blaðsíða 14

14
FIMMTUDAGUR 1. MARS 2001
FIMMTUDAGUR 1. MARS 2001
19
Útgáfufélag: Frjáls fjölrriiölun hf.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: Sveinn R. Eyjölfsson
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aðstoóarritstjóri: Jónas Haraldsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiósla, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5999
Qræn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíða: http://www.skyrr.is/dv/
Vísir, netútgáfa Frjálsrar fjölmiðlunar: http://www.visir.is
Ritstjórn: dvritst@ff.is - Auglýsingar: auglysingar@ff.is. - Dreifing: dvdreif@ff.is
Akureyri: Strandgata 25, simi: 462 5013, blaöam.: 462 6613, fax: 461 1605
Setning og umbrot: Frjáls fjölmiðlun hf.
Plötugerð: ísafoldarprensmiðja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverð á mánuði 2050 kr. m. vsk. Lausasöluverð 190 kr. m. vsk., Helgarblað 280 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaösins i stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki viðmælendum fyrir viðtöl við þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Ólympískt alrœðisríki
Öflugustu alræöisherrar tuttugustu aldar töldu allir
ólympíuleika vera pólitískt tæki til að treysta stöðu sina.
Þeir beittu öflum brögðum til að koma sínu fólki á verð-
launapalla og lögðu mikla áherzlu á að fá að halda leikana
til að geta gefið glansmynd af alræðisrikinu.
Þannig urðu ólympíuleikarnir 1936 i Berlín öflugt vopn
í höndum Hitlers með því að veikja vitund umheimsins
um raunverulegar ráðagerðir hans. Þannig notaði Austur-
Þýzkaland sáluga ólympíuleika til að sýna fram á, að al-
ræðisríki væri bezti jarðvegur afreksfólks í íþróttum.
Kinverska stjórnin hefur fetað í fótspor Austur-Þýzka-
lands í notkun ólöglegra og skaðlegra efna til að bæta ár-
angur í íþróttum. Þar á ofan hefur lengi verið draumur
hennar að fá að halda ólympíuleika til að auglýsa stjórn-
kerfið fyrir landsmönnum og útlendingum.
Mannréttindabrot kínverskra stjórnvalda komu í veg
fyrir að þau kæmu þessum vilja sínum fram árið 2000,
þegar Sydney var tekin fram yfir Peking. Nú sækja þau
enn fram með kröfu um að fá að halda ólympíuleikana ár-
ið 2008 og njóta því miður töluverðs stuðnings.
Eftirlitsnefnd alþjóðlegu ólympíunefndarinnar hefur að
undanförnu verið að skoða aðstæður íPeking. í tilefni
komunnar voru stjórnarandstæðingar og trúarlegir mót-
mælendur settir án dóms og laga í stofufangelsi, svo að
þeir hefðu ekki tækifæri til að ræða málstað sinn.
Nokkrir voru þar á ofan sendir i tveggja ára vinnubúð-
ir fyrir þann glæp að skrifa undir ávarp til alþjóðlegu
ólympíunefndarinnar um að beita áhrifum sínum til að fá
stjórnarandstæðinga leysta úr haldi. Koma nefndarinnar
varð þannig beinlínis tilefni nýrra fangelsana.
Enn fremur voru vetrarstráin á Torgi hins himneska
friðar og ýmsum öðrum stöðum í borginni úðuð með
grænum lit og plantað var gerviblómum til að gefa Peking
notalegan svip, enda klöppuðu eftirlitsmennirnir saman
lófunum, þegar þeir sáu grænu vetrardýrðina.
Því miður er alþjóðlega ólympíunefndin meira eða
minna veruleikafirrt, enda hefur hún oft orðið sér til
skammar með því að setja kíkinn fyrir blinda augað, þeg-
ar hún stendur andspænis lyfjanotkun íþróttafólks eða al-
ræðisstjórnum, sem misnota ólympíuhugsjónina.
Mannréttindaforstjóri Sameinuðu þjóðanna, Mary
Robinson, hvatti nýlega alræðisstjómina í Peking til að
hætta að ofsækja stjórnarandstæðinga og trúarlega mót-
mælendur með því að setja þá á geðveikrahæli eða í
vinnuþrælkunarbúðir í stíl Sovétríkjanna sálugu.
Um 5000 félagar í trúarhreyfingunni Falun Gong einni
sæta um þessar mundir vinnuþrælkun og heilaþvotti í
slíkum búðum. Kaþólikkar hafa líka verið ofsóttir á þenn-
an hátt, svo og allir þeir, sem senda bænarskrár um, að
farið verði að virða mannréttindi í Kína.
Ótalið er þjóðar- og menningarmorð kínversku alræðis-
stjómarinnar í Tíbet, þar sem fólk fær hvorki að stunda
trú sína í friði, né að auka kyn sitt, heldur eru fluttir inn
landnemar frá Kína til að ná meirihluta í landinu. Jafn-
framt er menningarsögulegum mannvirkjum eytt.
Því miður hafði eftirlitsnefnd alþjóðlegu ólympíunefnd-
arinnar ekkert við málin í Peking annað að athuga en að
óviðkunnanlegt væri vegna blóði drifinnar forsögu að
halda blakkeppni ólympíuleikanna á sjálfu Torgi hins
himneska friðar eins og alræðisstjómin hafði ákveðið.
Því miður vifl alþjóðlega ólympíunefndin ekki skilja, að
ólympíuleikamir 2008 verða tæki hættulegasta alræðisrík-
is heims til að slá ryki i augum umheimsins.
• •jóitasKTistjánsson
DV
Skoðun
Hafnfirðingar í rusli
Haínfirðingar hafa verið í
rusli í vetur í orðsins fyllstu
merkingu. Sorphirðumálin
hafa öll verið í ólestri. Þjón-
ustunni hefur hrakað mjög á
sama tíma og hún hefur orðið
mun dýrari. Yfirfullar rusla-
tunnur og gámar hafa sett
leiðinlegan svip á bæinn. Þvi
miður ber Sjálfstæðisflokkur-
inn í Hafnarfirði alla ábyrgð
á því hvemig komið er.
Fara sjálfir með
hússorpið
í nafni umhverfisverndar tók Sjálf-
stæðisflokkurinn þá ákvörðun á síð-
asta ári að fækka þeim dögum sem
rusl er sótt til íbúa bæjarins. Nú er
ruslið hirt á 10 daga fresti í stað sjö
daga áður. Þessu samhliða hefur
soprhirðugjaldið verið hækkað.
Nokkrum ruslagámum hefur verið
dreift um bæinn sem átti taka við
obbanum af því umframsorpi sem
ekki kæmist lengur í tunnur bæjar-
búa. Með eindæmum illa hefur verið
staðiö að þessum málum, fyrirhyggj-
an engin og því er þorri bæjarbúa í
rusli.
Fyrst er til að taka að
fækkun losunardaga hef-
ur neytt flesta bæjarbúa
til að fjölga hjá sér rusla-
tunnum. Var hugsað fyrir
því? Nei, engar tunnur
voru til fyrri hluta vetrar
hjá áhaldahúsi bæjarins
þannig að ruslið flóði upp
úr tunnunum um allan
bæ þrátt fyrir að hugur
íbúanna stæði til að fjár-
festa í fleiri tunnum. Var
þá hægt að fara i þá fáu
ruslagáma sem dreift var
um bæinn? Nei, því þeir eru líka iðu-
lega yfirfullir og hafa margir kvartað
undan því. Þá hefur það orðið þraut-
arlending bæjarbúa að keyra sjálfir
með húsasorp sitt á gámstöövarnar
með tilheyrandi óþægindum, kostn-
aði, mengun og slysahættu. Og auð-
vita sliti á gatnakerfi bæjarins.
í nafni unthverfisverndar
Þrátt fyrir að margir hafi nú reynt
að leysa brýnasta vandann með fleiri
ruslatunnum verður því víða illa við
komið. Margar sorpgeymslur fjölbýl-
ishúsa rúma hreinlega ekki fleiri
Tryggví
Hardarson,
bæjarfulltrúi Samfylk-
ingarinnar í Hafnarfiröi
„Sorphirðumálin hafa öll verið i ólestri. Þjónustunni hefur hrakað
mjög á sama tíma og hún hefur orðið mun dýrari. Yfirfullar ruslatunn-
ur og gámar hafa sett leiðinlegan svip á bceinn. “ - Frá Hafnarfirði.
tunnur og sömu sögu er að segja um
sérbýli þar sem gert hafði verið ráð
fyrir aðeins einni eða tveimur tunn-
um. Nú eru því tunnurnar víða
komnar út á lóð eða stétt sem flest-
um flnnst lítið augnayndi.
Við sem ekki erum fædd í gær vit-
um að sorpi fylgir stundum daunn.
Þetta er ekki stórt vanda-
mál yfir veturinn en á heit-
um sumardögum á fnykur-
inn til að gjósa upp þó ekki
líði meira en vika á milli
losunardaga. Hvað verður
í sumar þegar sorpið fær
að gerjast og rotna í 10
daga í tunnunum, oft inn-
lokað í litlum sorpgeymsl-
um? Við munum fá smjör-
þeflnn af því í vor.
Öll framkvæmd þessara
mála hefur verið illa
ígrunduð frá upphafi, van-
hugsuð og bæjaryfirvöld-
um til skammar. Slík
vinnubrögð hafa verið allt
of einkennandi fyrir
stjórnarhætti Sjálfstæðis-
flokksins í Hafnarfirði.
Verst af öllu er þó að þetta
er gert í nafni umhverfis-
vemdar en grefur í reynd
undan tiltrú almennings á
slíkri viðleitni og kann að
snúast upp i 'andhverfu sína. Því eru
Hafnfirðinga í rusli meðan Sjálfstæð-
isflokkurinn situr í skitnum.
Tryggvi Harðarson
Það er vitlaust gefið
Fundir eru haldnir víða um land
og vandi byggðarlagða ræddur; þing-
menn, sveitarstjórnarmenn og for-
kólfar verkalýðsfélaga ræða málið,
kenna Byggðastofnun um hluta
vandans og fara í kringum hann eins
og köttur í kringum heitan graut. En
alvaran sjálf er ekki rædd, sjálf sam-
eining fyrirtækja (á hreinni ís-
lensku; að ná sér í kvóta).
Svikin loforð
Þegar Hrönn á ísafirði (með Gugg-
una) sameinaðist Samherja á Akur-
eyri var gefið loforð um að Guðbjörg-
in yrði áfram á ísaflrði og áhöfnin
yrði áfram á skipinu, en efndirnar
urðu ekki langvarandi, kvótinn er
kominn til Akureyrar og Guðbjörgin
til Þýskalands.
Þegar Miðnes hf. í Sandgerði sam-
einaðist Haraldi Böðvarssyni hf. á
Akranesi var gefið loforð um áfram-
haldandi starfsemi í Sandgerði. En
hvað gerðist? Starfsemin og kvótinn,
hvort tveggja komið upp á Akranes.
Þegar Þorbjöm hf. í Grindavík sam-
einaðist Bakka í Hnífsdal og Bolung-
arvík var blekið varla þornað á
samningunum þegar skipin að vest-
an voru komin til Grindavíkur
og komnir á þau staflrnir GK í
staðinn fyrir ÍS og engin starf-
semi á vegum Þorbjamar hf.
þar í dag. Sem sé, kvótinn
kominn til Grindavíkur.
Hraðfrystihús Grundarfjarð-
ar var sameinað Fiskiðjunni á
Sauðárkróki og kvótinn flutt-
ur til Sauðárkróks. I Hrísey
var allur kvótinn tekinn burt
sem og starfsemin sem Snæfell
rak þar og Hríseyingar skildir
eftir kvóta- og atvinnulausir.
En ekki má gleyma loforðum
þingmanna og ríkisstjórnar fyrir
þau byggðalög sem búið er að ræna
kvótanum frá. Þeir ætla sko að setja
tölvur í öll fiskhúsin sem standa tóm
í dag og fólkið fær nóg að gera við að
selja hvert öðru karamellur og prins
póló gegnum tölvurnar.
200 mllljarða skuldir
sjávarútvegs
Þannig er kvótaránið úr byggðar-
lögunum undir slagorðinu „samein-
ing“ búið að blóðmjólka mörg byggð-
arlögin úti á landi og verður víst ekki
stöðvað, ef marka má orð forstjóra
ÚA, Guðbrands Sigurðssonar, um að
stefnt sé að því að fyrirtæki í flsk-
vinnslu og útgerð verði aðeins tvö til
þrjú á landinu öllu. Þannig eigi tvö til
þrjú fyrirtæki alla fiskvinnslu í land-
inu og 200 mílna lögsöguna eins og
hún leggur sig. - Amen.
Skuldir sjávarútvegs-
ins eru í dag í kringum
200 milljarðar. Helming-
urinn af þeirri upphæð er
til kominn vegna þess að
menn fara út úr greininni
með beinharða peninga
og skilja greinina eftir í
skuld að sömu upphæð.
Þetta er sægreifagullið.
Ég ætla ekki að halda
talningunni áfram en af
nógu er að taka af samein-
ingarruglinu og kvótarán-
inu. En þama er vandinn.
Og á meðan geta menn sameinað afla-
heimildir því það er einmitt það sem
þeir eru að gera - ná sér í kvóta. Eign-
irnar sem skildar eru eftir á stöðunum
skipta ekki máli því að þær eru verð-
lausar þegar búið er að fara með kvót-
ann burt úr byggðarlögunum. Þær
standa eftir ásamt eignum fólksins -
verðlausar - og atvinnan engin.
Hundrað og fimmtíu íbúðir í fé-
lagslega kerfinu standa auðar víða
um land og annað eins á vegum fólks
sem hefur ekki getað selt en orðið að
fara í burtu að leita að vinnu En rétt
fyrir utan byggðalögin syndir fiskur-
inn sem fólkið má ekki veiða því
hann er eign Samherja á Akureyri,
Þorbjörns í Grindavík eða HB á
Akranesi ásamt örfáum fleiri stór-
fyrirtækjum. - Já, góðir hálsar, það
er vitlaust gefið.
Kristinn Amberg
„Þegar Hrönn á ísafirði (Guggan) sameinaðist Sam-
herja á Akureyri var gefið loforð um að Guðbjörgin
yrði áfram á ísafirði og áhöfnin yrði áfram á skipinu,
en efndirnar urðu ekki langvarandi, kvótinn er kom-
inn til Akureyrar og Guðbjörgin til Þýskalands. “
Kristinn
Arnberg
leiguliöi
Meö og á móti
tt verði til landsins nýtt kúakyn?
íslenska kýrin er þjóðarstolt
Ekkert dæmi um smit með erfðavísum
„Nei, i fyrsta lagi er rofmn
trúnaður neytenda
gagnvart framleið-
endum. Sá trúnað-
ur að mjólkuraf-
urðir sem flestir
neyta daglega í meira eða
minna mæli séu góðar, heil-
næmar og framleiddar í sátt
við náttúruna. Neytendur
treysta íslenskum bændum og
islenskri mjólk vegna þess að
hún er laus við sjúkdóma, lyfjaleifar,
leifar plöntu- og ihgresiseiturs, auk
annarra efna sem geta verið heilsu
neytenda hættuleg. Þá er enn verið að
rannsaka tilgátur um mjólkurneyslu
sem áhættuþátt hvað varðar sykursýki
og jákvæða sérstöðu íslensku mjólkur-
innar í því efni.
íslenska kýrin nýtur mikillar úti-
veru, hreint vatn er notað til fram-
leiðslu á íslenskri mjólk og stór hluti
fóðursins er ræktaður hér.
Hún þarf minna kjarnfóður en
sú norska og þar af leiöandi
þyrfti að flytja inn meira
kjarnfóður í þær norsku sem
yrði þjóðarbúinu óhagkvæmt.
Sérstaða okkar, að vera með
foman, nánast sjúkdómalaus-
an kúastofn, getur skipt höfuð-
máli gagnvart umheiminum í
komandi verslunarsamning-
um. Þetta getur einnig skipt
sköpum i komandi viðræðum um aðild
að Evrópusambandinu, að hafa þessa
sérstöðu sem EB virðir og þykir sjálf-
sagt að varðveita. íslenskir neytendur
eiga íslensku kúna alveg jafnt og kúa-
bændur. Okkur þykir mörgum sjálf-
sagt að íslensk hross séu þjóðarstolt;
jafn sjálfsagt er að íslenska kýrin,
sauðkindin, hundurinn og hænan
verði eðlilegur hluti af daglegu lífi okk-
ar allra, rétt eins og íslensk tunga.“
„Já, ég tel að íslenskir neytend-
ur komi til með að
hafa hagnað af inn-
flutningi. Það hefur
sýnt sig að með inn-
flutningi verður
hægt að bjóða mun ódýrara
nautakjöt en áður og betra, eins
og sést með angus- og limósín-
stofnunum. Ef svínabændur
hefðu ekki farið út í innflutning á
nýjum svínastofnum þá er efi í
mínum huga að svínakjöt væri framleitt á
landinu í dag. Sama má segja um bæði
kjúklinga- og eggjaframleiðslu þannig aö
ég tel að ávinningur neytenda af innflutn-
ingi búfjár hafi verið umtalsverður og ég
held að það sé flest sem bendir til þess að
ávinningur neytenda yröi sá sami með
kynbótum á íslenska kúastofninum með
erlendu erfðaefni. Það er ekkert dæmi til í
veröldinni sem bendir til þess að smit hafl
borist með flutningi á erfðavísum og það
hefur engiim vísindamaður hald-
ið því fram að slíkt gæti yfirhöfuð
gerst þannig að þeir sem halda
því fram eru ekki að tala í nafni
vísindanna heldur er þetta bara
persónuleg skoðun þeirra og er
notað gegn innflutningnum. Við
styðjumst þannig við rök bestu
vísindamanna sem segja að það
sé engin hætta þessu samfara. Af-
uröir kýrinnar, hvort sem hún er
af norskum eða íslenskum stofni,
mótast fyrst og fremst af þvi sem hún læt-
ur í sig. Hún étur íslenskt gras og græn-
fóður. Ég sé ekki að menn hafi efni á því
að tala um kjarnfóðurnotkunina sem hef-
ur vaxið alveg gífúrlega undangengin ár
þannig að þar yrði ekki mikill munur á
með nýjum stofni. Þegar tekið er tillit til
meiri nytar í kúnum þá er mér til efs að
það verði fleiri grömm kjarnfóðurs bak
viö hvem lítra mjólkur hjá erlenda stofn-
inum.“
Katrín
Andrésdóttir
dýralæknir
Guðmundur
Lárusson
kúabóndi, Stekkum
Miklar deiiur hafa blossað upp vegna fyrirhugaðs innflutnings erfðavísa til að bæta kúakynið. Sumir vilja auka afurðirnar og framlelða ódýrari vörur, aörir
vilja reyna að loka landinu fyrir hugsanlegri hættu af búfjársjúkdómum sem herja á nágrannaþjóðirnar.
f
Ummæli
Hæstvirtir, hátt-
virtir og herrar
Flugvöll á Álftanesið
„Það er fjölþjóðleg reynsla, að það
tekur 20-25 ár að byggja upp fullgild-
an flugvöll með búnað fyrir alhliða
flugþjónustu ... Tillaga undirritaðs er
sú að nú skuli hefjast handa við und-
irbúning að flutningi og sameiningu
miðstöðvar fyrir flugþjónustu þjóðar-
innar á Álftanesi... Álftanesið er mjög
miðsvæðis í höfuðborgarþéttbýlinu
með það í huga að þétta sambýli okk-
ar og ráða bót á samgöngukerfinu ...
Þróun samgöngumála og skipulag á að
byggjast á framsýni um hvernig hag-
anlegast er að byggja landið og sam-
býli allrar þjóðarinnar."
Skúli H. Norðdahl arkitekt,
í Mbl.-grein 28. febrúar.
Endurúthlutun heimilda
Nýverið hafa komið fram hugmynd-
ir um að endurúthluta beri aflaheim-
ildum á Jafnréttisgrundvelli", þó án
þess að þeir sem haldið hafa þeirri
hugmynd á lofti hafi skýrt nánar við
hvað er átt með því. Verst er þó að
þessar hugmyndir ganga, likt og til-
raunin með byggðakvótann, á skjön
við það meginmarkmið aflamarkaðs-
kerfisins að stuðla að aukinni hag-
kvæmni í veiðum og vinnslu."
Úr forystugreinum Viðskiptablaðsins
28. febrúar.
Fordæmisgildi
„Við væntum
samkomulags. Ekki
sist vegna þess að
landsfundir beggja
stj órnarflokkanna
hafa lýst því yfir
að það beri að
sinna þessum mál-
um aldraðra betur
en gert hefur verið. Við förum ekki í
átök nema við séum beinlínis neydd
til þess.“ - Samkvæmt dómi Hæsta-
réttar frá 19. desember sl. ber að
tryggja rétt einstaklings til lágmarks-
framfærslu. Þess vegna beri að hækka
grunnlífeyri almannatrygginga nú
þegar í 50.103 krónur og láta hann
framvegis fylgja launaþróun í landinu.
Haft eftir Ólafi Ólafssyni, form. Félags
eldri borgara, í Mbl. 28. febrúar.
Innköllun veiðiheimilda
„Þetta er stefna
Samfylkingarinnar
og þingflokkurinn
hefur lagt fram til-
lögu til breytinga á
lögum um stjóm
fiskveiða, bæði í
fyrra og aftur núna
... Við teljum að
þessi leið geti skapað byggðunum ný
sóknarfæri, skapað jafnræði meðal
þegnanna og skýrt eignarhald þjóðar-
innar á auðlindinnl".
•. .S'íanfríðú.r JúosídótfiQ Þingmöuri
Samfylkingar, í Degi 28. febrúar.
„Okkar gamla og merka þinghús og styttajóns Sigurðssonar forseta á Austurvelli, merkisbera
framsýni og dómvísi, er andstœtt þeirri hagsmuna- og vinnuvélapólitík sem nú tíðkast.“
í dimmasta skammdeginu
og þegar illa viðrar horfi ég
stundum á umræður frá Al-
þingi. Oftast er þingsalurinn
hálftómur og myndavélum
beint að stól forseta þingsins
og ræðumanna. Þótt þing-
heimur sé ekkert sérstakt
augnayndi er þó notalegra
að horfa á þingmenn og ráð-
herra en auða stólana.
Reynt er með ýmsum hætti
að hafa yfirbragð þingsins
með hátíðlegum og virðuleg-
um hætti eins og ávörp sem
beint er til ráðherra og for-
seta þingsins. Hæstvirtur ráðherra,
herra forseti og stundum herra þing-
maður eru þær leikreglur sem for-
sætisnefnd þingsins hefur sett sér.
Hvimleið innskot
í hita umræðnanna á þingi verða
þessi sífelldu ávörp til forseta þings-
ins þó afar hvimleið innskot og
reyndar oft brosleg. Það vekur líka
sérstaka athygli að þeir þingmenn
sem eru illvígir og hávaðasamir í
ræðustól leggja sig meira fram en
aðrir að ávarpa forseta, jafnvel
nokkrum sinnum í einnar mínútu
andsvörum. Væri ekki nægjanlegt að
segja herra forseti í upphafi ræðu og
þegar ræðumenn beina orðum til
ráðherra og hætta þessu sífellda
skvaldri um hæstvirta og háttvirta
ráðherra?
Sem betur fer hættum
við fyrir áratugum siðan
að þéra menn, en það var
einmitt notað oft í hefðar-
skyni eða við ókunnuga.
Nú heilsa menn hver öðr-
um á fomum vegi með
fijálslegum og alþýðlegum
hætti. Af hverju að vera þá
að rembast og sýnast öðr-
um æðri innan veggja Al-
þingis, þingmenn og ráð-
herrar eru kosnir af þjóð-
inni til að annast ákveðin
verkefni sem eru síst þýö-
ingarmeiri fyrir land og
þjóð en önnur störf?
Seinvirk vinnubrögð
Virðing þingsins gagnvart þjóð-
inni eykst ekki við þetta ávarpa-
glamur manna á millum í Alþingis-
húsinu, heldur það sem frá þing-
heimi kemur, landi og þjóð til hags-
bóta. Áhorf þjóðarinnar á útsend-
ingu Alþingis mun vera innan við
5%, einkanlega eldra fólks sem enn
hefur áhuga á stjómmálaþrasi. Þing-
fréttir sjónvarps- og útvarpstöðva og
dagblaða er nægileg umfjöllun fyrir
stjórnmál landsmanna. Hæstvirtir
og háttvirtir þingmenn og ráðherrar
geta átt sín einkasamtöl á göngum og
herbergjum þingsins. Þjóðin hefur
engan áhuga á fastri skjámynd af
forsetum þingsins og ræðumönnum
talandi yfir tómum sætum. Nægilegt
Kristján
Pétursson
fyrrv. deildarstjóri
er að sýna frá setningu þingsins og
eldhúsdagsumræðum og einstaka
stórmálum sem varða almennings-
hagsmuni.
Áhugi ungs fólks á stjórnmálum
verður til utan Alþingis við allt aðr-
ar og áhugaverðari aðstæður en Al-
þingi hefur upp á að bjóða. Hafi Al-
þingi áhuga á að ná áhorfi þjóðar-
innar á störf þingsins þarf að breyta
þessu staðlaða og gamaldags skipu-
lagi. Þó við eigum elsta þing heims-
ins þurfum við ekki að tileinka okk-
ur þetta þungbúna yfirbragð og forn-
aldarlegu og seinvirku vinnubrögð.
Hugarfarsbyltingu þarf tll
Okkar gamla og merka þinghús og
stytta Jóns Sigurðssonar forseta á
Austurvelli, merkisbera framsýni og
dómvísi, er andstætt þeirri hags-
muna- og vinnuvélapólitík sem nú
tíðkast. Það þarf sannarlega hugar-
farsbyltingu til að stjórnmálin leiði
af sér jafnrétti, góðvilja og mannúð.
Gróðahyggjan sprettur upp eins og
illgresi sem ógnar lífsafkomu þús-
unda manna, á meðan þingheimur
kallar „hæstvirtur ráðherra og herra
forseti á mínútu fresti til að þóknast
þingsköpum „lýðræöisins". Verum
þess minnug hvort heldur sem viö
sitjum á Alþingi eða ekki, að sjálfs-
mynd okkar ákvarðar hvað við að
lokum verðum, en séum ekki fjötrað-
ir í pólitíska bása efnishyggjunnar.
Kristján Pétursson

*

%
v