Dagblaðið Vísir - DV - 19.02.2002, Side 16

20
ÞRIÐJUDAGUR 19. FEBRÚAR 2002
^ Skoðun DV
Ferðu mikið inn á Netið
(Spurt á Akureyri)
Ingi Gunnarsson verslunarmaður:
Ég nota Netið mikið, sæki helst vefi
um íþróttir og Formúluna.
Þorgrímur Hallsteinsson plötusnúður:
Ég fer mikið á músíkvefina.
Daníel Gunnarsson nemi:
Tónlistarvefina sæki ég mikið - en
ég fer lítið á aðrar slóðir.
Sara Sævarsdóttir afgreiðslukona:
Ég hef engan áhuga á tölvum og fer
lítið inn á Netið.
Sævar Jónatansson fasteignasali:
Helst þá sem tengjast vinnunni. Vefi
íbúöalánasjóðs, banka og fleiri slíka.
Sunna Sævarsdóttlr nemi:
Dálítiö. Til dæmis íþróttavefi og þar
sem fjallað er um tónlist og
kvikmyndir.
Þeysireið á þarfasta þjóninum
Skyldutrygging á „ farartækin “ tímabær?
Menn og meiri (hesta)menn
Svelnn og Viðar Ævarssynir
skrifa:
Við, íbúar í Seláshverfl, höfum
þurft að umbera hestamenn og búa
við skítalyktina af þeim og hestun-
um þeirra alla daga ársins, árum
saman. Við erum orðin langþreytt á
frekjunni og yfirganginum. Allt er
þar á sömu bókina lært. Þessir
menn vilja að við, íbúar hverfisins,
víki sífellt fyrir þeim og séu gerðir
brottrækir með annað sport sem við
viljum stunda í grennd við heimili
okkar og í hverfmu, s.s. hjólreiðar,
skíða- og skautaferðir, heilsubótar-
göngur að ekki sé nú talað um vél-
hjóla- og vélsleðaferðir. I slíkum tól-
um og tækjum má ekki heyrast ná-
lægt þessum heilögu bikkjum.
Þessar óöruggu skepnur, sem oft
er stjómað af óhæfu fólki, geta
stórslasað þá sem sitja þá, að sögn
reiðmanna sjálfra, vegna þess að
þeir (hestamir) eru svo viðkvæmir
þegar þeir mæta hjólandi eða gang-
andi fólki. Já, það er synd að segja
að vitleysan ríði við einteyming.
Loksins em komnir malbikaðir
göngustigar fyrir fólk og þá viljum
„Þessar óöruggu skepnur,
sem oft er stjórnað af
óhœfu fólki, geta stórslasað
þá sem sitja þá, að sögn
reiðmanna sjálfra, vegna
þess að þeir (hestarnir) eru
svo viðkvcemir þegar þeir
mæta hjólandi eða
gangandi fólki. “
við fá að hafa fyrir okkur tvífætling-
ana. Þar á að skilja að umferð við
þessar ótryggu skepnur sem eigand-
inn getur hvorki treyst né hamið.
Nú les maður það að hestamenn
séu ekki ánægðir með þessa nýju
stíga og vilja að borgin breyti og
byggi ný undirgöng fyrir þá. Og al-
menningur á að borga. Eins og það
sé ekki nóg komið sem við borgarar
erum látnir greiða fyrir þetta hobbí
þeirra. Hér eru hestaleiðimar mok-
aðar fyrst með stórvirkum vinnu-
vélum fyrir almannafé, en göngu-
stígar í hverfinu eru ekki mokaðir.
Að ekki sé talað um Rauðavatnið
sem er hreinsað fyrir almannafé svo
hestamenn geti hleypt á því og skil-
ið eftir skit og drullu á þvi. Á sama
tima er ekki hægt að fá hreinsaðan
smáskika fyrir skautafólk. Til að
bíta svo hausinn af skömminni þá
lét Guðni Ágústsson landbúnaðar-
ráðherra leggja hestastíga fyrir tugi
milljóna af skattfé landsmanna. Sér
er nú hver vitleysan!
Nei takk, hestamenn eiga að
borga fyrir sina tómstundaiðju eins
og við hin þurfum að gera. Víki fyr-
ir okkur hinum og láti Víðidalinn
nægja því við hin eigum líka okkar
tómstundagaman sem við þurfum
að greiða fyrir sjálf.
Okkur finnst orðið timabært að
skyldutryggja þessi hross, eins og
bíla, mótorhjól og vélsleða, og þar sé
kominn tekjustofn til að standa und-
ir allri vitleysunni. í þessari göfugu
og fógru „íþrótt“ er mesta slysatíðni
í öllu tómstundagamninu, og þar
greiöir almenningur líka kostnað-
inn þegar á spítalann kemur. -
Hestamenn; það er mál að linni.
Bónus bjargar borgurunum
Kristján Einarsson
skrifar:
Það vill oft gleymast í umræðunni
um góðærið og svo núna niðursveifl-
una, sem allir verða varir við, að
verslunarhættir hafa gjörbreyst hér á
landi með tilkomu lágvöruverðsversl-
ana á matvælamarkaðinum - fyrst
með tilkomu Hagkaups Pálma Jóns-
sonar í litla húsinu við Miklatorg, þar
sem hann ruddi brautina með stór-
lækkaðri verðlagningu, og síðar þegar
hann jók umsvif sín annars staðar í
Reykjavík - og síðan með tilkomu
Bónus-verslananna sem í raun bjarga
borgurunum í mörgum tilfellum, ekki
síst yngri kynslóðinni sem er að koma
yfir sig þaki og verður að horfa í
hverja krónu ef ekki á illa að fara.
„Rík ástœða er til að þakka
aðilum eins og Bónus- og
Hagkaupsmönnum fyrir að
standa við fyrirheitið að
bjóða vörur sínar á lœgra
verði en hér viðgekkst á
árum áður.“
Talað er um að stjórnvöld geti
skipt upp eignum á markaði ef ein-
hver grein í viðskiptum sýnist vera
komin með yfirtökin. Þetta er fráleitt
sjónarmið og gengur í berhögg við
t.d. sjálfstæðishugsjón okkar og við-
skiptafrelsið sem þjóðin hefur haft í
heiðri. Rík ástæða er til að þakka
þeim aðilum, eins og Bónus- og Hag-
kaupsmönnum, fyrir að standa við
fyrirheitið að bjóða vörur sínar á
lægra verði en hér viðgekkst á árum
áður.
Ríkið hefur ekki gefið gott for-
dæmi með sínu ráðslagi, hvorki í að-
haldi né útsjónarsemi. Má nefna síð-
ustu uppákomur hjá Landssímanum
sem dæmi um það. Þeir Hagkaups-
eða Bónusmenn hefðu ekki ráðið
mann til fimm ára, rekið hann síðan
eftir tvö ár og rétt honum svo millj-
ónapakka í kveðjuskyni - allt á
kostnað skattborgaranna! - Hví gefur
ríkið ekki fordæmi með aðhaldi og
velferð borgaranna fyrir augum, án
þess að hóta velgjörðarmönnum neyt-
enda?
Garri
Grettir og
Sala Símans tekur sífellt á sig nýjar myndir og
fjölbreyttari. Er nú svo komið að Síminn er að
verða eitt best mannaða stórfyrirtæki landsins
. hvað stjómendur varðar því ekki einasta hefur
það um skeið haft þrjá forstjóra á launum, og
þar af tvo í fríi, heldur kemur nú í ljós að stjóm-
arformaðurinn hefur verið i fullu starfi við að
stjóma fyrirtækinu lika, ýmist sem stjórnarfor-
maður eða sem ráðgjafi. Garri hefur enga
ástæðu til að ætla annað en að full þörf sé á
þessari stjórn allri saman og sérstaklega ánægju-
legt er til þess að vita að Friðrik Pálsson stjóm-
arformaður skuli gefa sér tíma frá öðrum störf-
um til að sinna Símanum líka. Reyndar sér
Garri í ættfræðidálki DV að Friðrik er fæddur á
Bjargi í Miðfirði, þeim fræga bæ þar sem Grettir
Ásmundarson fæddist forðum. Er enda margt
líkt með þeim Friðriki og Gretti því báðir eru
þetta gríðarlegir beljakar, hvor með sínum hætti,
Grettir á sviði krafta og íþrótta en Friðrik á
sviði viðskipta og stjómunar.
Grettistak
Því ætti það ekki að koma svo mjög á óvart
þegar menn heyra að Friðrik hefur tekið til
hendinni hjá Símanum umfram það sem ætlast
er til af honum sem stjórnarformanni. Þótt hann
Friðrik
sé líka í miklum verkefnum öðmm
með fyrirtæki sitt, Góðráð, og starfi
jafnframt sem stjómarformaður SÍF
þá mega menn ekki gleyma því að
hér fer Grettir íslenskra viðskipta
og afköst hans mælast því ekki eins
og hjá venjulegum mönnum. Og
Friðrik hefur líka látið að sér
kveða við að lyfta þvi grettistaki
sem einkavæðing Símans er og m.a.
þurft í þeirri baráttu allri að hafa
undir mikinn draug sem tekið
hafði sér bólfestu í fyrirtækinu og
átti að standa í heil fimm ár sam-
kvæmt sérstökum samningi viö
sjálfan samgönguráðherrann. En
líkt og Grettir lagði Glám forðum
sneri Friðrik niöur drauginn Þórar-
in sem enginn veit þó fyrir víst
hvað gerði af sér annað en að gera stórgóðan
ráðningarsamning við ráðherra.
Komnir út í Drangey
En nú eru þeir Friðrik og Sturla Bö. komnir
út í Drangey með Símann og hafa hreiðrað um
sig í því vígi líkt og Grettir og Illugi forðum.
Sala fyrirtækisins er ekki lengur á dagskrá en
ljóst að nú þarf á
mörgum góðum ráð-
um að halda þegar
ákveða á hvernig
menn bregðast við
því að selja ekki Sím-
ann. Þau góðu ráð
geta heldur ekki ver-
ið ódýrari en góðu
ráðin sem þurfti þeg-
ar menn ætluðu að
selja Símann. Þó ber
nú þann skugga á að
leikurinn er farinn
að æsast nokkuð og
ekki veit Garri hvort
Þorbjöm öngull, sá
er fór fyrir þeim sem
vógu Gretti forðum,
var rauðbirkinn og
skeggjaður. Hitt er
ljóst að stjómendur
Símans og samgöngu-
ráðherra geta átt von á aðför, enda liðsafnaður
talsverður hafinn, m.a. undir merkjum Vinstri
grænna sem þegar era farnir að hrópa á afsögn.
Útlitið er háskalegt og Garra sýnast öll merki á
lofti um að fram undan sé mikill bardagi og póli-
tísk vígaferli. I því hljóta menn að spyrja að
leikslokum en ekki
vopnaviðskiptum. CyOvrfi
Halldór Blöndal og Sturla Böðvarsson
Fyrrv. og núverandi samgönguráö-
herra sameinuðust í örlagaríkri ráðn-
ingu Landssímaforstjóra.
Engin sala - engin
jarðgöng
Hólmsteinn skrifar:
Það er loks upplýst að sala Lands-
símans svo og fleiri rikisstofnana átti
að standa undir framkvæmdum við
jarðgangagerð í héruðum landsbyggð-
arþingmanna. Og skýrist þá m.a. upp-
ljóstrun samgöngu- og fjarskiptaráö-
herra sem segir að það hafi í raun ver-
ið fyrrv. samgönguráðherra, Halldór
Blöndal, sem fastsetti ráðningu Þórar-
ins V. Þórarinssonar sem forstjóra
Landssímans en Sturla Böðvarsson
varð að fylgja eftir, nauðugur viljugur.
Staðreyndin skal því vera; engin sala
Landssímans, engin jarðgöng, hvorki
á Norðurlandi né á Austfjörðum.
Enn barist um
Kárahnjúka
Magnús Björnsson skrifar:
Andstæðingar Kárahnjúkavirkjunar
láta ekki deigan síga, þrátt fyrir ein-
dregna andstöðu meirihluta kjósenda
við málflutning þeirra. Þannig eru
Vinstri grænir á fullu í andófinu. Og
svo kemur Rikissjónvarpið til hjálpar
og setur hinn vinsæla skemmtikraft og
fréttamann, Ómar Ragnarsson, til að
sýna okkur frá auðninni þarna eystra,
fyrirhugaðan veg og brúargerð á svæð-
inu. - Og það á víst ekki að sýna mikla
þjóðrækni. Vegir, brýr og umferð á há-
lendinu eru verk hins illa, telja and-
stæðingar virkjana. - Nú kárnar því
senn gamanið fari framkvæmdir af
stað á hálendinu.
Stórvirki ÍE
Háskólaborgari skrifar:
Dr. Kári Stefánsson er sannarlega
eldhugi á sínu sviði
og ljósárum á undan
öllum hér á landi
hvað varðar fram-
sýni og þróun og
skilvirkni í erfða-
greiningu. Hann hef-
ur nú komið landinu
á kort með ööram
þjóðum, sem vinna
eftirtektarverð afrek í vísindum.
Senn kemur að því að sjávarútvegur
veröur ekki í fyrsta sæti hér. Hljóðn-
aðar era raddir þeirra sem fordæmdu
Kára Stefánsson fyrir að ætla þjóð-
inni að leggja tO með sér einhvern
skerf tU erfðarannsókna með því að
veita aðgang aö sjúkrasögu sinni og
heUbrigði. - Hús ÍE í Vatnsmýrinni
er allt eitt visindaafrek, bæði að
hönnun, byggingarhraða og innri
starfsemi. Til hamingju!
Dr. Kári
Stefánsson.
Hnífastúlkur ógna
Hliðabúi hringdi:
íbúum hér í Hlíðahverfinu stendur
alls ekki á sama eftir hroðalegt atvik
sem tvær stelpur stóðu að er þær
rændu hverfaverslunina Hlíðakjör.
Borgin er orðin líkari stórborg á
mörgum öðrum sviðum en bara bUa-
umferð og skemmtistöðum. Hún er
oft í hers höndum af óþjóðalýð sem
veður uppi í miðborginni og aUt tU
úthverfanna og löggæsla er ekki full-
nægjandi, það er deginum ljósara.
Litlar verslanir sem hafa opna kvöld-
sölu eru ekki óhultar fyrir ógnvekj-
andi afbrotafólki. Dæmin um hnífa-
stúlkumar sem rændu Hlíðakjör og
þær sem skáru konuna í andlitið í
miðborginni era ógnvekjandi og
krefjast verður endurskoðunar á lög-
gæslu vítt og breitt um borgina.
[DV Lesendur
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eða sent tölvupóst á netfangiö:
gra@dv.is
Eöa sent bréf til: Lesendasíöa DV,
Þverholti 11, 105 Reykjavík.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.