Dagblaðið Vísir - DV - 25.11.2003, Síða 14
74 ÞRIÐJUDAGUR 25. NÓVEMBER 2003
Fókus DV
Hver á 1
skallann ■
■
Hugleikur Dagsson á einhverja mest seldu íslensku teiknimyndasöguna í dag.
Um næstu mánaðamót kemur úr önnur myndasögubók hans sem ber heitið
Drepið okkur. Hugleikur segir að sögur hans gangi mest út á kaldhæðni og
svartan húmor og hann brýtur ýmis tabú í samfélaginu í sögum sínum.
• i
Náðar-
kraftur
Höfundur: Guðmundur Andri Thorsson
Útgefandi: Mál og menning 2003
börnin þeirra tvö, Sigurlinna og
Sunnevu, svo og iieimilisvininn
Geira og afann Einar hefst nákvæm
lýsing á lffi, draumum og þrám
hverrar persónu fyrir sig. Það er
fremur raunaleg útlistun því ljóst er
að draumar eldri kynslóöarinnar,
síðustu sósíalistanna, hafa steytt á
skeri fyrir alllöngu síðan. Þrátt fyrir
skipbrot lita fjarlægar hugsjónir
þeirra samt sem áður athæfi Sig-
urlinna og Sunnevu sem fara í felur
með væntingar sínar og langanir.
Tapar áttum
Þetta er uppistaða í hörkusögu
en höfundur tapar því miður áttum
og nær engan veginn að halda utan
um efnið. Hann týnir sér í löngu
máli um stjórnmálavafstur og rót-
tækar pælingar þeirra Baldurs, Geira
og Einars en gleymir að leiða al-
mennilega til lykta mun athyglis-
verðari málefni eins og til dæmis
uppreisn Sigurlinna sem pukrast við
að semja lag fyrir Eurovísion. Það
mál endar í farsa sem passar engan
veginn við angurværan tón sögunn-
ar, rétt eins og höfundur hafi ekki al-
veg vitað hvert hann stefndi.
Reyndar er vafamál hvað systk-
inin eru að gera í þessari sögu
svona almennnt og yfirleitt. Þau
eiga væntanlega að afhjúpa erfið-
leika nýrrar kynslóðar andspænis
þeirri eldri, sem ómeðvitað kúgar
börnin sín með úr sér genginni
hugmyndafræði, en sú fyrirætlun
gengur ekki eftir. Höfundur gefur
persónum sínum ekki nægan
gaum, hann nær ekki að halda í
þeim lífinu sem hann kveikir í upp-
hafskafla bókarinnar. Og náðar-
kraftur, það fallega orð, umbreytist
í vanmáttuga tilraun höfundar til
að leiða allar persónur sögunnar
saman og loka henni í sátt. í Náðar-
krafti er lagt upp með góðar hug-
myndir sem ein af annarri daga
uppi og deyja. En sagan er vel skrif-
uð, það verður ekki frá henni tekið.
Sigríðui Albertsdóttir
uoss6ne|uuno ieuj\/ -s
uossjeuöey jbuíq 'p
uossjeip 11163 •£
uose6|3H Jnuiu6||eH 'Z
uossnj6;s •( jnuj|j6u|S)S • i
„Mér finnst óþægilegt að sýna eldra fólki sög-
urnar," segir Hugleikur Dagsson, sem er að fara
að gefa út aðra myndasögubók sína, Drepið okk-
ur, nú um mánaðamótin. „Það verður oft
hneykslað, eða að minnsta kosti á það erfitt með
að átta sig á húmornum. Hugleikur gaf út fyrri
bók sína, Elskið okkur, fyrir síðustu jól, og stóð
meira og minna einn að útgáfu hennar. Hann
fékk þó smá aðstoð: „Vinur minn sem er rafvirki
skrifaði inngang sem er eiginlega listaverk í
sjálfu sér. Hann lét svo reka sig úr vinnunni rétt
áður en að bókin kom út, svo hann gat aðstoðað
mig við útgáfu hennar. Hann skrifar einnig inn-
ganginn núna, en er kominn í fasta vinnu þannig
að hann hefur kannski ekki jafn mikinn tíma í út-
gáfustarfsemi."
Eru rafvirkjar almennt svona vel ritfærir?
“Ja, það er góð spurning. En ég held að þessi
sé nú frekar sérstakur," segir Hugleikur sem
vinnur á daginn í sérdeild FG. Hann segir að það
sé erfitt að lifa af myndasögugerð á íslandi, og
hann verði því að fást við hana í hjáverkum.
Samt sem áður segja forsvarsmenn teikni-
myndasögubúðarinnar Nexus að þetta sé ein
mest selda bók þeirra undanfarið ár.
Skemmtilegra að blóta á ensku
Hugleikur hefur einnig skrifað sögur í hasar-
blaðið Blek og bókina Flagð. og fögur skinn, og gef-
ið út myndablað á alþjóðlega teiknimyndasögu-
deginum, sem var dreift fritt. Hann gaf blaðið út
ásamt Ómari Emi Haukssyni og það var á ensku.
Hvemig stendur á því?
„Það er skemmtilegra að blóta á ensku. Sagan
fjallaði um einstakling með Tourette’s heilkenni,
og maður þarf að vera ansi hugmyndaríkur ef mað-
ur ædar að blóta sannfærandi á íslensku. Gott blót
þarf helst að vera kynferðislegt, en helvítis djöfuls-
ins andskotans hefur ekki mikinn slagkraft."
Einnig á að endurútgefa fyrstu myndasögu
Hugleiks á ensku að beiðni Nexus manna. Hug-
leikur, sem gengur undir nafninu Hullboy eða
Hulli á netinu, segist annars eyða mestum tíma
sínum í að lesa teiknimyndasögur og horfa á bíó-
myndir. „Poppmenningin endurspeglast síðan í
Það færist enn í vðxt
að íslenskir karlmenn
sýni skallann á sér
stoltir. Sumir raka á sér
hausinn en aðrir láta
duga að snyrta hann.
En hversu vel þekkir
fólk fræga sköllótta fs-
lendinga?
því sem að ég geri. I sérstöku uppáhaldi er teikn-
arinn og leikstjórinn Terry Gilliam, sem og jap-
anskar kvikmyndir."
Þjóðfélagið er firrt
Stíll Hulla hefur verið kallaður mínímalískur:
„Sumt eldra fólk segir að ég sé að misnota hæfi-
leikana þar sem ég fæst stundum við mun flókn-
ari teikningar, en mér finnst einfaldar myndir
henta þessu best." Annars segir hann að sögur
hans gangi fyrst og fremst út á kaldhæðni og
svartan húmor. „Ég brýt ýmis tabú, fjalla til dæm-
is um misþyrmingar á konum og börnum, eitur-
lyfjaneyslu og fordóma, en kaldhæðnin er augljós
og það ætti ekki að fara á milli mála að ég er að
gagnrýna þessa hluti."
Hafa sögurnar einhvern sérstakan boðskap?
„Sumir vilja lesa út úr þessu þjóðfélagslega
ádeilu, en ég get svo sem ekki séð hvaða pólitík
ætti að leynast þama. Það sem ég er helst að
benda á er bara hvað þjóðfélagið er firrt."
Hugmyndir sem deyja
Bækur
Náðarkraftur! Orðið eitt og sér er
hrífandi og fullt dulúðar, kveikir
hugrenningatengsl við handanveru
og óræð öfl, vekur upp eftirvænt-
ingu og jafnvel spennu. Og þegar
orðið er notað sem heiti á skáldsögu
hljóta væntingar lesenda að vera
miklar, einkurn ef
höfundur bókar-
innar er nafntog-
aður rithöfundur, margrómaður fyr-
ir fágæta stílgáfu og á aukinheldur til
að vera virkilega fyndinn og
skemmtilegur. „Guðmundur Andri
Thorsson klikkar ekki," hugsar mað-
ur vongóður og sest fullur tilhlökk-
unar niður við lesturinn.
Upphafssenan lofar góðu. í
henni em allar aðalpersónur bókar-
innar ■samankomnar í fjölskyldu-
boði um sumar í húsi í Vogahverf-
inu. Þær drekka hvítvfn og syngja
saman, eilítið snortnar, við píanó-
undirleik fjölskylduföðurins Baldurs
og virðast njóta samverunnar út í
ystu æsar.
Hér er dregin upp mynd af sam-
heldinni fjölskyldu en undirtónninn
er sár og greinilegt að eitthvað hefur
farið úrskeiðis í áranna rás. Eitthvað
sem ekki er talað um, nokkuð sem
fjölskyldan kýs að þegja í hel, ekki
síst á mánudagskvöldi þegar dmkk-
ið er og sungið, rifjaðar upp gamlar
endurminningar og hlegið. Treginn
er það sterkur í upphafi bókar að
lesandi býst við heilmiklu drama en
það lætur á sér standa. Þegar búið er
að kynna aðalpersónurnar til sög-
unnar, hjónin Baldur og Katrínu,
tNGlw
-
HF P. NA
Hugleikur Dagsson
„Ég brýtýmis tabú, fjalla
til dæmis um misþyrm-
ingar á konum og börn-
um, eiturlyfjaneyslu og
fordóma, en kaldhæðnin
er augljós og það ætti
ekki að fara á milli mála
að ég er að gagnrýna
þessa hluti."
J
hpyndaiikir et matiir a að
blata sanafæraadi a isleaska"