Dagblaðið - 02.03.1977, Blaðsíða 10

10
DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 2. MARZ 1977.
frfálst, úháð dagblað
Utgefandi Dagblaöiö hf.
Framkvœmdastjóri: Sveinn R. Eyjolfsson. Ritstjori: Jónas Krístjánsson.
Fróttastjóri: Jón Birgir Pótursson. Ritstjómarfulltrúi: Haukur Helgason. Skrifstofustjóri ritstjórnar:
Jóhannes Reykdal. íþróttir: Hallur Símonarson. Aöstoöarfrettastjori: Atli Steinarsson. Safn: Jón
Sœvar Baldvinsson. Handrit: Ásgrímur Pólsson.
Blaðamenn: Anna Bjarnason, Ásgoir Tómasson, Bragi Sigurösson, Ema V. Ingólfsdottir, Gissur
SigurÖsson, Hallur Hallsson, Helgi Pótursson, Jakob Magnússon, Katrín Pólsdóttir, Krístín Lýös-
dóttir, Ólafur Jónsson, ómar Valdimarsson, Ragnar Lár. Ljósmyndir: Bjamleifur Bjamleifsson,
Höröur Vilhjálmsson, Sveinn Pormóösson.
Skrifstofustjori: Ólafur Eyjólfsson. Gjaldkerí: Þráinn Þorleifsson. Dreifingarstjóri: Már E. M.
HaBdórsson.
Áskriftargjald 1100 kr. á mánuöi innanlands. í lausasölu 60 kr. eintakiö.
Ritstjórn Síöumula 12, sími 83322, auglýsingar, áskriftir og afgreiösla Þverholti 2, sími 27022.
Setning og umbrot: Dagblaðið og Steindórsprent hf., Ármúla 5.
Mynda-og plötugerð: Hilmirhf., Siöumúla 12. Prentun: Árvakur hf., Skeifunni 19.
Bændur launaðir beint
Ríkið mundi spara sér 3,2
milljarða króna á ári með því að
hætta afskiptum af landbúnaði og
borga í þess stað hverjum bónda
1,5 milljónir á ári. Jafnframt
mundu tekjur bænda hækka, þótt
þeir hættu allri framleiðslu. í
slíkar ógöngur er landbúnaðarstefna stjórn-
málaflokkanna komin.
Ríkið leggur á þessu ári um 10 milljarða til
landbúnaðar. Eru þá innifaldir um 5 milljarðar
til niðurgreiðslna á landbúnaðarafurðum, enda
heyrast varla lengur þær raddir, að þær séu
landbúnaðinum óviðkomandi. Lífeyrissjóður
bænda er á þeim lið. Þar á ofan hefur formaður
Stéttarsambands bænda lagt til, að niður-
greiðslum á afurðum bænda verði breytt í
niðurgreiðslur á hráefnum og öðrum aðföngum
bænda. Er því orðið tímabært að færa niður-
greiðslurnar á réttan stað í landbúnaðarbálki
fjárlaganna.
Sanngjarnt er að draga nokkra liði frá 10
milljörðunum, svo sem-skógrækt, landgræðslu,
fiskirækt, Rannsóknastofnun landbúnaðarins
og búnaðarskólana. Eftir standa þá 8,7 milljarð-
ar króna, sem er framlag ríkisins til land-
búnaðar umfram það, sem eðlilegt er.
Forustumenn landbúnaðarms hafa upplýst,
að ekki séu eftir nema 3.700 raunverulegir
bændur í landinu, þegar ýmsir sportmenn hafi
verið dregnir frá. Það mundi kosta ríkið 5,5
milljarða að greiða hverjum einasta þessara
3700 bænda 125 þúsund króna mánaðarlaun
eða 1,5 milljóna árslaun.
Ríkið ætti þá samt eftir 3,2 milljarða afgangs,
sem nota mætti til að lækka söluskatt og þar
með allt verðlag í landinu.
Með þessum launagreiðslum ætti ríkið að
vera laust allra mála. Það gæti því leyft
innflutning landbúnaðarafurða, enda er slíkt
leyft víðast hvar í heiminum. Það er bara rugl
að beita yfirdýralækni sem Grýlu í því banni,
sem hér gildir, enda eru hinar raunverulegu
forsendur þess eingöngu atvinnupólitískar.
Innflutningur landbúnaðarafurða mundi
gera landbúnaðarvörur flestar mun ódýrari en
þær eru nú niðurgreiddar. Innlendir bændur
mundu lækka verð afurða sinna til samræmis,
enda hefðu þeir hvort sem er föst laun hjá
ríkinu. Þannig mundi verðlag í landinu lækka
töluvert umfram 3,2 milljarða lækkun
söluskatts. Verðbólga stjórnmálaflokkanna
mundi verða fyrir alvarlegu áfalli.
Offramleiðslan í innlendum landbúnaði
mundi hverfa eins og dögg fyrir sólu, ef þetta
yrði gert. Mundi þá sparast gífurlegur gjald-
eyrir í rándýrum rekstrarvörum land-
búnaðarins, svo sem eldsneyti, áburði og fóður-
bæti. Þennan gjaldeyrissparnað má nota til að
f jármagna innflutning landbúnaðarafurða.
Svo virðist sem næg verkefni séu í íslenzku
atvinnulífi fyrir þá, sem nú hafa atvinnu af
landbúnaði eða vinnslu landbúnaðarafurða og
mundu kæra sig um að hverfa til annarra
starfa. Slík tilfærsla mundi verða þjóðarbúinu
töluverð lyftistöng.
Eini gallinn við þetta reikningsdæmi er, að
það tekur ekki tillit til félagslegra sjónarmiða.
En það sýnir þó ljóslega, hversu fáránleg land-
búnaðarstefnan er.

V
Fjármálaspilling íPortúgal:
Stórfé frá
Flóttamannahjálpinni
hefur horfíð í vasa
fjárglæframanna
Portúgalska lögreglan
kannar nú fullyrðingar þess
efnis, að ríkið hafi verið svikið
um stórar fjárhæðir Þeim átti
að verja til að skjóta skjólshúsi
yfir og klæða hundruð þúsunda
flóttamanna, sem hafa streymt
til Portúgal frá Angóla og
Mósambik eftir að þessum lönd-
um var veitt sjálfstæði.
Þetta er fyrsta meiriháttar
fjármálahneykslið, sem upp
kemur eftir að minnihluta-
stjórn Mario Soares tók við
völdum fyrir sjö mánuðum.
Forstöðumaður flóttamanna-
hjálparinnar, Goncalves
Ribeiro herforingi, hefur lofað
að fullkomin rannsókn fari
fram á þessu peningahvarfi.
Yfirvöld landsins hafa
staðfest, að óreiða hafi ríkt í
fjármálum flóttamanna-
hjálparinnar. Þeim, sem hefðu
auðgað sjálfa sig með þeim
peningum eða vanrækt starf
sitt, yrði umsvifalaust vísað úr
embætti og látnir sæta refsing-
um.
Það var kvöldblað jafnaðar-
manna, A Luta (Baráttan) sem
afhjúpaði fjármálaspillinguna
innan flóttamannahjálparinn-
ar. — ,,Retornados“ er nafnið,
sem Portúgalir hafa gefið
flóttamönnunum frá Angóla og
Mósambik. Þeir eru að minnsta
kosti 500.000 talsins.
Sú tala er reyndar sú
opinbera. Öopinberar tölur
segja aftur á móti frá að
minnsta kosti 800.000 manns og
enn þann dag í dag stækkar
talan. Meðal þeirra, sem eru
enn að koma til landsins, eru
svartir portúgalskir ríkisborg-
arar og kynblendingar.
A Luta-kvöldblaðið fullyrti í
grein sinni, að um það bil 1.500
milljónir escudosa
(portúgalska gengið er ekki
Flugleiðir töpuðu 20
milljónum en höfuð-
paurinn gjaldþrota...
Frásagnir af f jármálamönnum ínokkrum þáttum
Það er margur merkis-
maðurinn í hópi svokallaðra
fjármálamanna. Guðbjartur
Pálsson eða Batti rauði er eitt
dæmi. Annar er maður að nafni
Jóhann Stefánsson. Hann mun
manna á meðal ganga undir
nafninu Jói svarti. Að þvi er
virðist mun hann hafa stundað
allumfangsmikil fjársvik með
fulltingi sinna líkra. Því er
Jóhann þessi nefndur að á
næstunni verða rakin hér í Dag-
blaðinu nokkur atriði nýgerðr-
ar dómsrannsóknar í Sakadómi
Reykjavíkur, þar sem hann
kemur allnokkuð við sögu á-
samt nokkrum góðkunningjum
sínum. Rannsókn þessi hefst á
„ætluðum fjársvikum" Jóhanns
o. fl. en beinist ef til vill öðru
fremur að tollsvikamáli frá
árinu 1974, sem kallað hefur
verið Flugfraktarmálið.
Sex ákœrðir
Á því ári voru sviknar út úr
vörugeymslum flugfélaganna í
Reykjavík einar 32 vöru-
sendingar og nam verðmæti
þeirra samanlagt tugum
milljóna króna. Hér var aðal-
lega um að ræða tízkuvarning
hvers konar. Að verki voru
stórkaupmenn, heildsalar og
leyfislaus heildsali ásamt af-
greiðslumanni í Flugfrakt. í
sumum tilvikum tókst þessum
mönnum að fá afhentar vörur
án þess að greiða toll af þeim og
í öðrum tilvikum hafði hvorki
tollur né andvirði vörunnar
verið greitt.
Nú hefur ríkissaksóknari
. ákært i málinu og fimm menn
sakaðir um að hafa staðið i
þessum svikum: Afgreiðslu-
maðurinn Guðgeir Leifsson,
stórkaupmennirnir Ásgeir H.
Magnússon og Matthías
Einarsson, báðir heildsalar,
verzlunareigandinn og heild-
salinn Garðar Ölafsson og svo
Jóhann Stefánsson, leyfislausi
heildsalinn. Auk þessara fimm
er ákærður í tengslum við fjár-
svikamál hins síðastnefnda
Loftur Baldvinsson, prókúru-
hafi án prókúru. Mönnum þess-
um er gefið að sök að hafa
stundað umboðssvik, skilasvik
auk þess að hafa brotið tollalög.
1. þáttur:
Batti, Pétur
og Jósafat
Ég hef undir höndum dóms-
rannsókn vegna tollsvika-
málsins og annarra mála, þar
sem Jóhann þessi kemur við
sögu ásamt Lofti Baldvinssyni
og ýmsum kunnum fjármála-
mönnum. Rannsókninni lauk í
lok desember og í janúarlok gaf
ríkissaksóknari út ákæru í
málinu. Fyrir fákunnandi er
lestur rannsóknarinnar á við
reyfara. Og það minnir jafnvel
á leikrit. Enda hafa starfsmenn
ríkissaksóknara og Sakadóms
Reykjavikur skipt því upp í
kafla og þætti.
„Leikendur" eru fleiri en
aðeins þessir sex menn, sem
hafa verið ákærðir. Má hér til
nefna þá Guðbjart Pálsson, bíl-
stjóra, Pétur Pétursson, stór-
kaupmann, kallaður Pétur í
glerinu, og siðast en ekki sízt
Jósafat Arngrímsson, kaup-
mann í Keflavík.
Eins og fyrr sagði nema fjár-
svik í þeim málum, sem til
rannsóknar hafa verið vegna
viðskipta þessara manna. tug-
urn milljóna króna. Til dæmis
nam fjárhagslegt tjón Flugleiða
vegna tollsvikamálsins eins
tæpum 20 milljónum króna
þann 8. desember sl. eða nánar
tiltekið 19.850.819.00 krónum.
Penningtonmálið —
7 milljónir
Og í Borgardómi Reykja-
víkur var nú fyrir skemmstu
kveðinn upp dómur í einka-
máli, sem höfðað var á hendur
Á. H. Magnússyni & Co. i einka-
eign Asgeirs H. Magnússonar,
sem sumir kalla Geira stæl.
Samkvæmt dómsniðurstöðu er
Ásgeiri gert að greiða tæpar sjö
milljónir króna fyrir vangoldn-
ar vörur, sem sviknar voru út
úr Flugfrakt, vöruafgreiðslu
flugfélaganna árið 1974.
Fyrir dómi neitaði Ásgeir
raunar að hafa nokkurn tíma
pantað þessar vörur, alls 18
vörusendingar, enda þótt þær
væru stílaðir á fyrirtæki hans
Auk þess kveðst hann hafa látið
Jóhanni Stefánssyni eftir að
leysa þær úr tolli, þar sem hann
hefði sjálfur ekki haft bolmagn
til. Þetta er hið svokallaða
PENNINGTONMÁL, sem rakið
verður siðar.
Afgreiðslumaðurinn
greiðir5,5milljónir
Rétt er að geta þess, að af-
greiðslumaðurinn Guðgeir
Leifsson, sem afhenti vörurnar
út úr Flugfrakt, greiddi 10.
desember sl. 5,5 milljónir króna
sem innborgun á fyrrnefnt tjón
Flugleiða. í yfirlýsingu vegna
þessarar greiðslu segja Flug-
leiðir, að „að móttekinni þess-
ari skaðabótagreiðslu sam-
þykkir félagið að falla frá
frekari bótakröfum á hendur
Guðgeiri Leifssyni.“
Þannig hefur afgreiðslu-
maðurinn sýnt lit á því að bæta
fyrir brot sitt að einhverju
leyti, en hið sama verður ekki
sagt um aðra málsaðila. Flug-
leiðir hafa til dæmis gert kröfu
í þrotabú Jóhanns Stefáns-
sonar.