Dagblaðið - 11.07.1978, Síða 2

2
✓
DAGBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 11. JÚLÍ 1978.
T--------
Raddir
LOKUN SIONVARPSINS
BITNAR Á GAMLA FÓLKINU
lesenda
Hringið í
síma
27022
milli kl. 13
ogl5
eða skrifið
Að f leyta kerlingar á
annarra kostnað
Sigmundur Örn Arngrimsson skrifar:
Ekki veit ég hver þú ert, sem hróp-
aðir skipandi röddu til mín og fimm
ára dóttur minnar, þvert yfir Norðurá,
að kvöldi 5. júli. Þú ætlaðir víst að
fara að veiða ásamt öðrum — kannski
föður þínum. Á þessu fagra sumar-
kvöldi var ég hins vegar að kenna
dóttur minni að fleyta kerlingar. Þetta
hafði faðir minn kennt mér og sjálf-
sagt faðir hans honum og þannig
Ökukennsla
Kennsluþifreiðin er
Toyota Cresida ’78
og annað ekki.
Geir P. Þormar
ökukennari.
Simar 19896 og 21772 (sims vari). -
áfram svo lengi sem flatur steinn hefur
fundist við fjöruborð.
— Hættið að henda grjóti þarna í
ána, kallaðir þú með valdsmannsleg
um rómi þess sem þekkir sinn rétt. Og
þegar ég, meira af kergju vegna yfir-
lætisins í rödd þinni en fávisku, spurði
hvers vegna, þá svaraðir þú því til að
þú hefðir ána á leigu. Við skyldum
bara h^tlda okkur innan girðingar, ef
við værum að rífa kjaft.
Við hættum náttúrlega að kasta,
enda erfitt að munnhöggvast þvert
yfir Norðurá. Auk þess hefur mér
verið innrætt eins og öðrum börnum
að vægja fyrir þeim sem hafa gull-
tryggðan réttinn sín megin.
Víst skil ég reiði þína. Fiskurinn
fældur á brott og fjármunum kastað á
glæ. Rósemi veiðimannsins fokin út í
veður og vind, þegar skapið ólgar. Víst
skil ég reiði þína, en kurteisi kostar
ekkert. Að kurteisi kosti ekkert er auð-
vitað barnalegur málkækur, sem engin
ástæða er til að taka mark á, þegar
maður veit að allt fæst fyrir peninga.
Hér hefði málinu auðvitað átt að
vera lokið. Mér var ljóst að þú hafðir
réttinn þin megin og af skörpu innsæi
gat ég skilið og fyrirgefið reiði þína og
frekjulegan raddblæ. En málinu var
ekki lokið.
Þegar ég þurfti að útskýra fyrir
dóttur minni hvers vegna við urðum
að hætta að fleyta kerlingar svo þú
gætir leikið þér með dýru leikföngin
þin; löngu stöngina, stígvélin, sem ná
uppfyrir þykkildið kringum naflann,
að ógleymdum gleraugunum, sem
gera fórnardýrin ekki lengur óhult, þá
vafðist mér tunga um tönn.
Hún skildi ekki þetta með gull-
tryggða réttinn. Ég átti líka í erfiðleik-
um með rökstuðninginn. Sennilega
hef ég ekki trúað nægilega á að þinn
réttur væri meiri en okkar, þó svo ég
hafi beygt mig í þetta skipti.
Þess vegna finnst mér að best fari á
þvi að þú rökstyðjir þennan rétt þinn
sjálfur. Illa trúi ég þvi að þú hafir sagt
okkur að hypja okkur inn fyrir
girðinguna af því að þú gast ekki stutt
rétt þinn rökum. Ég efast ekki um að
þér tekst það. Ég bý mig að minnsta
kosti undir það að verða að taka ána á
Sjónvarpsnotandi skrifar:
Hvemig getur sjónvarpið komizt
upp með það ár eftir ár að hætta út-
sendingum í heilan mánuð ár hvert?
Hver ræðurþessu?
Það er vitað að í fyrstu -var fáliðað
hjá sjónvarpinu og lokunina mátti
skýra sem óhjákvæmilega neyðarráð-
stöfun. Mannfæðerekki lengurafsök-
un, starfsliðið er nú margfalt á við það
semþað varíbyrjun.
Hvernig skyldi þvi verða tekið ef
t.d. hljóðvarp, Póstur og sími og Veð-
urstofan hætti allri starfsemi i heilan
mánuðárlega?
Þessa vitleysu er ekki hægt að líða
öllu lengur.
Lokun sjónvarpsins bitnar fyrst og
fremst á gamla fólkinu, sem heilsunn-
ar vegna er bundið við sinn íverustað
árið um kring.
„Vist skil ég reiði þina. Fiskurinn fældui á brott og fjármunum kastað á glæ. Ró-
semi veiðimannsins fokin út í veður og vind, þegar skapið ólgar. Víst skil ég reiði
þína, en kurteisi kostar ekkert.”
leigu i næsta skipti sem mig langar til Það verður dýrt sport, satt er það.
að fleyta kerlingar i friði fyrir þér og en nokkur sárabót er þó að grjótið
þinum líkum. kostar ekkert — enn þá.
Hreinsið ruslið á
þessari lóð
Þessa ljósmynd tók Ari Krisdnsson Ijósmyndari af lóðinni sem bréfritari kvartar ytlr.
íbúi I Bústaðahverfi skrifaði okkur
bréf og vakti athygli á þvi að í austan-
verðu Bústaðahverfi er ófrágengin lóð
sem er til mikillar óprýði. Vildi íbúinn
að þar yrði hreinsað til hið fyrsta. Þessari
áskorun er hér með komið áframfæri.