Alþýðublaðið - 14.12.1921, Blaðsíða 2

2
ALÞÝÐUBLAÐIÐ

Spyrjið ekki um afsláttinn,
verðið, og athugið um leið vörugæðin hjá
en voru-
i&Caralói
fást leigðir í langferðir eftir
samkomulagi.
Jón Kr. Jónssom,
Norðurstfg 5, Simi 272.
Til sölu:
Afturhjó! og felgur af Ford vöru-
bíl ásamt dekkum og slöngum
fyrir lítið verð. — Afgr. vfsar á.
€rlea) síaskeyti.
Khöfn, 12. des.
Tollstríð milli Spányerja
og Frakba,
Frá Paris er sfmað, að lang-
vinnum samningatilraurum milli
Frakka og Spánverja' sé nú loks
Iokið árangurslaust, og sé þar með
feomið á toilstrfð milli landanna,
Hafa Frakkar lagt svo háa tolia
á spánskar vörur, að innflutningur
þeirra er, f raun réttri bannaður.
Pjóðverjar ekkert lán.
Frá Lossdon er símað, að Ez?g-
landsbanki hafi neitað miljarði?-
láni því er Þýzkaland hafi óskað,
en býður minni lán með stuttum
gjaidfresti
Anatole France.
Frægasta söguskáid Frakklands,
bolsivikinn Anatole France, sem
fékk Nobelsverðlaunin fyrir bók-
mentir, sagði f samsæti þvf er
haldið var fyrir hann f Stokk
hólmi i tilefni af verðlaunaúthlut
uninni, að Vejsalaíriðurmn væri f
raun réttri enginn friður, heldur
áframhaldandi óiriður og réðist
n jög á samningana.
Orsakir stríðsins.
Frá Kristjsnfu er sfmað, að
vísindamenn úr strfðplöndunum hr.fi
• skorað á Noreg, Sviss, Svfþjóð,
Holland og Spán (ekki Danmörku?)
að útnefna hiutlausa nefnd tíl þess,
að rannsaka orsakirnar til heims-
stýrjaldxrinttar, og komí nefndln
ssman í janúar í Kristjaníu eða
Haag (Hollandi)
Þrírliðsmenn.
Mönnum þótti það hálf kynlegt
að sjá elnn embættismann rfksins
Kofoed Hansen skógræktarstjóra
undir vopnum f hvítu hersveitinni
utn daginn, því að ekki er þess
getið, að hann hafi staðið í öðr
um stórræðum hér á Iandi en herja
á skógana. En Ifklega hefir hann
þótt sjáifkjörinn í liðið vegna þess
að einhverntíma, að sögn, var hann
riðinn við hermeasku, og því búist
við að honum muudi ekki farast
klaufalega að halda um axarskaftið.
En því var haun ekki gerður að
herforiagj i eða lögreglastjóra? Þá
hefðu Reykvíkingar fengið almenni-
legt yfirvald.
Væri ekki rétt að sem flestir
embættismenn lærðu vopnaburð,
svo að herkóngamir geti gripið
til þeirra í viðiögum ti! þess að
ógmv, náungaaum?
Þá var og Elfas Hólm eitthvað
riðinn við hersveitina. Það kom
að vísu fáum á óvart, þó að hann
fecgist til að hjálpa henni, að
halda uppi lögum og rétti í knd
inu, eins og Morgunblaðið kemst
að orði. Honum var það vel ljóst
hverja þýðingu löghlýðnin hafði
fyrir sig og aðra.
Þriðji maðurinn, sem sagt er
að vilst hafi inn í hersveitina, var
kennari einn úr barnaskólanum
Helgi Hjörvar að aafni. Var ekki
hægt að segja að halann vantaðí
á flokkinn þann er þessir menn
fyltu. En ókunnugt er um djaría
framgöngu þeirra í hernum, og
eitt er vfst nð ekki nældi stjórain
á þá fálk^orðuna, er þeir voru
leystir úr herþjónustunni. — Ann
ars er það alvörumál að feiðiog
um æskulýðsins skuli vera leyít
að taka þátt í sliku, sem hjer
var um að ræða. Von er þó
að menningarbragur æskulýðsins
sé bágborinn hér f Reykjavlk þegar
fyrirmyndin er máluð svo glæsiieg.
Ahorfandi.
Hálssknröurí höfuðbor ginni
Hver skyidi trúa því, að í
Reykjavfkurbæ, séu enn til menn,
sem ekid fynrverða sig að skera
á háls, eða láta skera, sláturfé
sitt undir húsgaflinum sfnum. f
alíra augsýn, sem um götuna
ganga.
Ekj þessa andstyggilegu sjón g&t
oft að lfta og víða í höfuðborg
inni, í sláturtfðinni síðastliðið
haust. Slíkur ósómí má aldrei
koma fyrir aftur.
Opinberu sláturhúsin skjóta
auðvitað, svo sem lög mæia fyiit;
öðrum er Ieyfiiegi að skera, og
þeir nota sér það, Ifklega af þvf,
að þeir vilja spara sér þá aura,
sem skotið kostar, því að eagiun
gctur afsakað sig með þvf hér í
Reýkjavík, að ómögulegt sé að
ná í byssu og skotfæri og skytíu.
Nei, það er ekki það sem vantar.
Það sem vantar er tilfinning með
skepnunni, sem eigandinn er að
láta t?.ka Hfið af, tiS þess að gt-ta
HLð sjáifur; þvf að aiiir vita það,
að hálsskurður er sársaukameiri
en deyðing með skoti á eiau
augabragði