Frjáls verslun - 01.09.1947, Síða 1

9. ARG. 9. TBL. 1947.
Á öðrum stað í þessu blaði eru hafnar um-
rœður um mjög þýðingarmikið mól. sem iurðu-
lega hljótt hefur verið um. Það er skipulag fisk-
útflutningsins. íslenzki íiskurinn er seldur aí
tveimur aðilum, þ. e. Sölumiðstöð hraðfrysti-
húsanna og Sölusambandi ísl. fiskframleið-
enda, auk þess sem SÍS annast sölu á freðfiski
sambandsfélaga sinna.
Eðíilegra vœri, að á venjulegum tímum
vœru verzlunarmenn hvattir til að skaoa séi'
síarfssvið við útflutningsverzlunino: og öflur.
markaða fyrir afurðir bjóðarinnar heldur en
fást eingöngu við innflutning og dreifingu er-
lendra nauðsynja, sem fluttar eru til landsins.
Venjulega er ákveðið með milliríkjasamning-
um. hve mikið magn af fiski og fiskafurðum
þessi eða hin þjóðin kaupir af okkur. Kemui
síðan á útflytjendurna og umboðsmenn þeirro:
í viðskiptalöndunum að finna kaupendur að
því magni, sem flytja má til hvers lands. Venj
an mun vera sú, að hver útflvtjandi selur að-
einc einum umboðsmanni í hverju landi. Þar
sem mikla markaði er að vinna, verða sölu-
möguleikarnir því meiri sem útflytjendurnir eru
fleiri, Verzlunarsamböndin standa traustari fót-
um. Og meðan flestar þjóðir vantar matvœli er
tœkifœrið til að stofna til traustra viðskipta-
sambanda milli ísl. og erl. kaupsýslumanna
urr. útflutningsvörur okkar,,
Þjóð, sem verður að lifa á jaín einhœfum út-
flutningi og við, hefur ekki efni á því að iela
aðeins tveimur eða bremur aðilum, — jainvel
þótf góðir séu og gegnir — útflutning íslenzkc:
fiskjarins. Hvetja þarf alla, sem við milliríkja-
verzlun fást, til þess að leggja fram sinn sker.í
til markaðsöflunar.
„Frjáls Verzlun" skorar á ríkisstjórnina að
koma á frjálsari útflutningsverzlun.
Að undanförnu hafa verið mjög uppi á ten-
ingnum umrœður um brevtingu á matmáls-
tímanum um hádegið. Þetta mál hefui reyndar
legið í loftinu síðustu árin, og einstaka fyrir-
tœki mun hafa komið á hjá sér brevttu iormi
að bessu levti, En nú er málið að komast. c
verulegt skrið, a. m. k. að því er snertir verzl-
unar- og skrifstofuíó'k almonnt hér í Reylcjavik.
Upphaf hinnar nýju og öflugu endurvakn-
ingar á bessu sviði er bað, að i október s. 1.
áttu tveir skriístofustjórar stjórnarráðsins tal
við forustumenn V. R., Bandalags starfsmanna
ríkis og bœia og Félags bankamanna og leit-
uðu undirtekta þessarra aðilja um nýskipar. í
tilhögun vinnutíma hlutcðeigandi starfsmanna-
hópa, einkum að því er snertir breytingu á
hádegismatmálstimanum. Kváðu þeir starfs-
menn. stjórnarráðsins hafa hug á slíkri breyt-
ingu- og vœri ríkisstjórnin einnig þessu máli
hlynni. Öskuðu þeir að þetta yrði rœtt innar.
ofangreindra samtaka hið iyrsia, þar eð hug
myndin vœri að allcr skrifstofur í bœnum —
fyrst og fremst — héldust í hendur að þessu
leyti á frumstigi málsins, ef kostur vœri á.
Síðan hafa farið fram talsverðar umrœður
um betta, og sjónamiðin skipzt nokkuð í tvc
horn, en þó munu sennilega öllu fleiri vero:
fylgjandi brevtingu. Mun verða látin fara fram
gagnger atkvœðagreiðslc um. þetta mál, og
verður fróðlegt að heyra, hverju frarn vindur.
Hér skulu engir lóð lögð á vogarskálarnar,
hvorki þá gulu né grcenu. í þessu sambandi.
kemur ýmislegt til greina, og verður hver aS
ráða við sjálfan sig, hvort heppilegra er að
ganga gamla eða nýja veginn. Hinsvegar fœri
langbezt á því, að sem flestar stéttir — fleiri. er.
að ofan eru nefndar — gœtu orðið samferða.
Takið þátt í atkvœðagreiðslunni1