Frjáls verslun - 01.07.1965, Blaðsíða 11

Sotheby's
Framh. af bls. 4
t. d. Balaclava-hornið, sem lúðurþeytarinn blés í
upphafi árásar The Light Brigade 25. október 1854;
sendibréf Elísabetar I. drottningar, nótur að einni
tónsmíð Beethovcns mcð eiginhandaráritun hans,
ómetanleg húsgögn og postulín, og ýmsir munir,
aukagreiðslum hefur verið bætt á vexti sparifjár
lægst launuðu borgaranna. Samkcppnin lrefur ekki
verið skorin niður, þótt unr nokkur minni háttar
frávik sé að ræða, og þá því aðeins, til að tryggja
að ekki sé gengið á neins hlut.
Sé um að ræða sjálfsaga í röðum þýzkra verka-
manna, þá hafa ráðamenn til að bera hæfileika og
ákveðni. Þýzkir framkvæmdamenn líta mcð nokk-
uri fyrirlitningu á gamlar, brezkar venjur og
„áhugamennsku“ brezkra starfsbræðra sinna. í
Bretlandi er það stundum talið veikleikamerki að
leggja hart að sér í undirbúningi starfs. Því er þver-
öfugt farið í Þýzkalandi. Þar gætir hreykni. Þó
viðurkenna þýzkir framkvæmdamenn, að vandræði
Breta stafi að nokkru leyti af vandamálum, sem
þeir ráði ekki við, og flugvélaiðnaði, sem getur
ekki keppt við bandaríska flugvélasmíði, án ríkis-
styrks. Þýzkir flugvélasmiðir hafa margoft lýst því
yfir, að þeir verði að leggja niður starfsemi sína,
ef ekki komi til aðstoð opinberra aðila. Þýzka stjórn-
in hefur haldið fast við stefnu sína, os hefur ekki
svarað þessum beiðnum. Kostnaður við brezkan hcr
í Þýzkalandi, og neitun þýzku stjórnarinnar við
beiðni Breta um að keyptar yrðu BAC-1 — 11 far-
þegaþotur frá Bretlandi, í stað bandarísku Boeing;-
þotanna, sem Lufthansa vildi heldur kaupa, hefur
mikið verið til umræðu. Þjóðverjar velta því oft
fyrir sér, hvers vegna Bretar haldi, að þeim beri
þökkin fyrir. hve vel hcfur gengið i Þýzkalandi.
Þjóðverjar munu kaupa brczkar vörur. hveriu
sinni, sem það er hagkvæmt, ekki vegna þess eins,
að þær cru brezkar. Þannig lýkur samtalinu, þar
sem það hófst. ..TTvernig förum við að því? Nú,
þetta er aðeins gamla samkeppnin, sem var einu
sinni sérgrein Breta. Þeir virðast þó ætla sér að
láta „gömlu, góðti dagana" endast út þess öld. Þeir
leggja jafn hart að sér og við — cn hugur býr ckki
lengur að baki vcrki. Þcir geta sjalfum sér um
kennt, eða leiðtoga sínum. Þeirri spurningu vcrða
þeir að svara sjálfir.**
sem lítið láta yfir sér, sem almenningur kemur með
án þess að hafa hugmynd um að þeir eru verðmætir.
Sem dæmi má nefna, að áströlsk kona kom með
bikar til Sotheby’s: „Við höfum haft þennan pott
í eldhúsglugganum í 20 ár,“ sagði hún. „Við notum
hann til þess að geyma húslykilinn þegar við förum
út. Er hann nokkurs virði?“ Svo reyndist vissu-
lega vera. Þetta var silfurbikar frá dögum Jakobs I.,
og seldist fyrir 700 sterlingspund!
Uppboðssalir Sothcby’s í Bond Street eru almenn-
ingi jafnan opnir, og þar getur fólk virt fyrir sér
alla þessa dásamlegu fögru muni, áður en þeir fara
undir u[)pl)oðshaniarinn. í höfuðborg Bretlands geta
menn séð eitt og annað, sem merkilcgt telst, en
heimsókn í uppboðssali borgarinnar gefur fólki oft
kost á að sjá ómetanlega muni úr einkasöfnum og
heimilum, og stundum jafnvel einnig hin spennandi
uppboð. Sá, sem cinu sinni hefur verið viðstaddur
slíkt uppboð, gleymir því naumast aftur.
Áramótarabb
Framh. af bls. 1
verðinu, á lífsnauðsynjunum liækka örar oq meir
en tölurnar. sem standa á kaupumslaginu. Þetta
hefur margur merkt og mun þó eiqa eftir meira
fyrir að finna, ef ekki verður að qert.
En hvað véldur?
Því er auðsvarað. Það er ofþensla í íslenzku
efnahagslífi. Við: Ríki, bœjarfélög oq einstakling-
ar, höfum, færzt of mikið i fanq á þcssu ári, —
ætlað að gera of mikið á of skömmum tíma. —
Við höfum ráðizt í meiri framkvæmdir en við
eiqum fjármaqn til oq höfum vinnuafl til áskip-
unar.
Við höfum á árinu framleitt meiri verðmæti
en endranœr, en samt qulltrygqja þau ekki út-
þensluna í peninqamálum okkar né réttlæta
hœkkun framleiðslukostnaðarins, — eða öllu
heldur kaupqjaldsins, þótt slíkt sé hald sumra
manna.
Þessi áramót kunna að gcta orðið okkur noJclc-
ur örJagastund. Ef við Játum reka á reiðanum,
mun ofþenslan áður sn varir taJca á siq mynd
óðaverðbóJgu. Ef við hins veqar breqðumst við
Jienni með qaqnaðqerðum, sem ríJci, bæjarfélöq
oq bankar verða sameiqinJeqa að standa að. þá
er enn hœc/t að snúa við blaði og stefna í jafn-
væqisátt. Boðorð þessara aðila alJra þarf á næsta
ári'að vera: FLÝTTU ÞÉR TJÆfíT.
FR.TÁLS VERZPTJN
11