Alþýðublaðið - 20.07.1969, Síða 2

Jón söSli.
Gæti hafa
verið
Gunnar á
Hlíðarenda
Samtíningur um
Jón söðla
„Ó, heill sjertu, vinur, jeg hugsa til þín,
þótt hverflyndur sé ég og gleyminn,
því þú hefur best opnað barnsaugun mín
og bentir mér fyrstur á heiminn.
Þú sagðir mjer öldúnum fornhelgu frá
er fagnandi hugurinn skoðar,
um fjarlægar sveitir þú fræddir mig þá
og f jöllin er kvöldsólin roðar.
Því þú hafðir víðast hvar litið vort land
með löðrandi brimgirtum ströndum
og valið bjer leið yfir válegan Sand
með vinum úr fjarlægum löndum
Jeg man, hve þig gladdi hin svipmikla sjón
og söguljós horfinna tíða.
Það kætti þig mjög, og þú manst bað víst, Jón,
með Morris um fjöllin að ríða.
Og þegar að vo.rsól á Valahnúk skín
og verpur á skógana roða,
og ferðamenn gánga í fótsporin bín
og friðsælu runnana skoða
og dreymandi hvíla við hjarta vors lands
og horfa á fljótsstrauminn svala,
þá hljóta þeir líka að minnast hess manns,
sem Mörkina vakti af dvala.
Með blaðinu kveðju nú færðu mjer frá,
það finnur þig, ef að bú lifir,
ó, heilsaðu eldgömlu Hlíðinni há
og himninum bláa þar yfir.
Þótt tíminn sje breyttur og bindi nú þig
og bannaðir skemmtandi fundir,
þá eigðu bó blaðið til minnis um mig
sem minning um brautliðnar stundir.“
Þannig orti Þorsteinn skáld Erlingsson
til vinar síns og „tóstra," Jóns söðlasmiðs
Jórrssonar, eða Jóns söðla,
eins og hann var að jafrraði nefndur,
úti í Kaupmannahöfn árið 1884. Sem
kunnugt er fæddist Þorsteinn Erlings-
son í Stórumörk undir Eyjafjöllum 27.
dag septembermánaðar árið 1858, en
alinn var hann upp í Hlíðarendakoti í
Fljótshlíð. Jón söðli kom að Hlíðarenda
koti árið 1866 og var þar viðloðandi æ
síðan; tókst snemma gott vinfengi með
þeim Þorsteini og þóttist Jón sem var
einn hinna mörgu „sérkennilegu gáfu-
2 Alþýðublaðið — Helgarblað