Alþýðublaðið - 03.09.1969, Blaðsíða 6

6 Alþýðublaðið 3. sept'emiber 1969
í Rey'kjavík árin 1956 tll
1963. Aðallkennari hennar í
píanóleilk var Rögnvaildur
Sigurjónsson. Hún lauk ein-
leilkarapróíi á píanó vorið
1963 og hélt þá uim hauslið
áfram píanónáimi við tóndist
arháskóla í Detmold í Norður
Þýz'kalandi en fluttisi ári
síðar til Múnchenar og lagði
einkum stund á semiballeilk
vig tónlistarihás'kólann þar í
borg. Sembailktennari Hfilgu
var ung listakona, Hediwiig
HELGA INGÓLFSDÓTTIR
LEIKtlR Á SEMBAL í
NORRÆNA HÚSINU
□ Tónleikar verða haldnir
í Norræna húsinu n. k.
fimmtudagskvöld, 4. septem-
ber kl. 8.30. Helga Ingólfs-
dóttir leikur á sembal (harpsi
Chord) verk eftir Bach, Moz-
art, Ifdndel og Scarlatti.
Þetta |mun Iverða í fyrata
sinn sem haldnir eru ein-
leikstónleikar á sembal hér á
landi. Tónleikarnir verða
endúrieknir í Borgarbíói á
Akureyri n. k. mánudags-
kvöld kl. 9.00.
Helliga Ingólfsdóttir stund-
aði nám við Tónlistarskólann
B llgram. Helga laulk próifi í
Múnchen sumarið 1968.
Hettga hefur kiomið fram á
tónleikum Tónlistariháskólans
í Múnchen, leiíklð í hljóðvarp
á fslandi og sjónvarp í Nor-
egi ág á íslandi. Hún var bú
sétt í Boston í Bandarí'kjun-
uim s. I. vet-ur og héllt þá
tvenna opinbera tónleiika.
Aðgöngumiðar að tónleilk-
unum í Norræna húsimu eru
seld r í Btólkaverzlun Braga
Brynjjólfssonar og við inn-
ganginn. —
I
!
i
I
1
I
I
L
SÆKIR AI
SURTSEY
- en nokkrir árafugir enn a. m. k. þang-
að iil Surtsey verður gróið land, segir
Eyþór Einarsson, grasafræðingur
□ Reykjavík — GG.
Stöðugt er unnið að ýmiss konar rannsóknum í
Surtsey, m.a. gróðurathugunum, fylgzt með, hvaða
jurtategundir nema þar land, reynt að gera sér grein
fyrir, hvaðan þær séu ættaðar, litið eftir, hvernig
þeim vegnar í eyjunni eg þar fram eftir götimum. Al-
þýðublaðið náði sem snöggvast tali af Eyþóri Einars-
syni, grasafræðingi, og leitaði hjá honum frétta af
Surtseyjarflórunni.
— Hafa ndkikrar nýjar teg
undir fundizt í Surtsey í suimi
ar?
— Ja, það fannis't þarna
planta í surniar, að líkindúm
slæðingur, sem æflla má að
hafi borizt þangað með mönn
um, annað eklki, svo vitað
sé. Annars hef ég elklki verið
úti í Surlsey nýlega, en fer
þangað væntanlega uúna í
september.
—• Hvað hafa margar
plömtutegundir ifundizt í
Surtsey?
— Það hafa ifundizt sex
tegundir. Yfirgnæifandi moiri
hlluti af því sem þarna he'fur
fundizt síðustu tvö árin er
fjöruiarfi, í fyrra var hann t.d.
ulm 90% af pl'ö'ntunum, sem
voru þarna. Þá hefur fund-
izt nolklk-uð af fjörulkáli og
imielgirierú. Þessar þrjár teg-
undir eru þær sem m'est hef-
ur fundizt af. Svo hafa fund
izfb noiklkrar plöntur alf httlái-
lilju, og túnvingull fannst
þarna í hitteðifyrra, ein smá
planta, en það er fullt af
honum í eyjunum í kring.
Lolk's fannsl svo ein hrím-
blöðíkuplanta í Suritsey í
ffyrrasumar.
— Og svo heifuir fundizt
eitthvað af mosuim?
— Já, þó nofekuð, og er org
ið töluverit núna inni á eyj-
unni miðri, líklega upp und-
ir tíu tegundir.
— Hvernig hefur plöntun
um svo vegnað í Surtsey yifir
leitt?
—• Fyrstu árin drapst þ'etta
Framhald á bls. 11.
Möðruvellir - ný mennta-
skólabygging á Akureyri
Ræ'ia mennlamálaráðkerra, Gylfa Þ. Gíslasonar, er bygging-
in var lekin í nolkun 29. ágúst
ÞaS er mikill hátíðisdagjur,
þegar ný og glæsileg húsakynni
fyrir menntaskólakennslu eru
tekin í notkun. Bygging þessa
húss, Möðruvalla, markar tínia.
mót í sögu Menntaskólans á
Akureyri, merkilegri sögu
ágæts skóla. Þetta nýja hús ev
næstum eins stórt og gamla
skólahúsið. Það er eitt vandað-
asta skólahús á landinu og verð
ur búið hinum beztu tækjum
tii kennslu í raunfræðum. Þetta
hús stórbætir skilyrði Mennta-
skólans á Akureyri til þess að
skipa enn um langa framtíð
þann virðingarsess meðal ís-
ienzkra menntastofnana, sem
hann hefur skipað.
Menntaskólinn á Akureyri
varð annar menntaskóli íslend-
inga. Samt er hann aðeins rúm
lega fjögurra áratuga gamall.
Er hér skýrt dæmi þess, hversu
saga framhaldsmenntunar á ís-
landi er stutt. En án Mennta-
skólans á Akureyri hefði saga
hennar orðið önnur og litlausari
en hún hefur orðið. í þessari
menntastofnun hafa starfað
margir af ágætustu skólameist-
urum, kennurum og nemend-
um íslendinga á öldinni. Allir
eiga þeir þakkir skildar fyrir
nám þeirra og starf. Það hefur
borið ríkulegan ávöxt. Þeir eru
góð fyrirmynd þeim, sem á eft
ir koma.
Ég gat þess, að saga íslenzkr-
ar framhaldsmenntunar væri
stutt. Meðal annars þess vegna
hefur hún verið saga örra breyt
inga, mikilla framfara.
Á síðustu árum eru breyt-
ingarnar þó meiri og örari en
nokkru sinni fyrr. Ég held, að
menn geri sér ekki almennt
ljóst, jafnvel ekki allir skóla-
menn, að á liðnum áratug hef-
ur tala menntaskólanemenda
meira en tvöfaldazt. Haust-
ið 1960 hófu 1096 nemendur
menntaskólanám. Nú í haust
verða þeir 2510. Það er 129%
aukning. Þær þjóðir eru fáar,
þar sem um svo gagnger um-
skipti hefur verið að ræða. Og
þá er von að spurt sé: Hvernig
hefur tekizt að sjá öllum þess-
um aukna fjölda fyrir skóla-
húsnæði? Haustið 1960 voru
35 kennslustofur til ráðstöfun-
ar fyrir menntaskólakennslu.
Nú í haust eru 82 kennslustof-
ur til ráðstöfunar, svo að hús-
næðið hefur aukizt sem svarar
allri nemendafjölguninni. Um
skeið, meðan verið var að
byggja þær byggingar, sem nú
er lokið, voru mikil þrengsli
á menntaskólastiginu. En nú,
m.a. vegna þessarar glæsilegu
byggingar, hefur tekizt að ráða
þar bót á.
En menntaskóli er meira en
hús. Menntaskóli er fyrst og
fremst sú kennsla og það nám,
sem fram fer innan vébanda
.
hans. Hefur kennslan tekið
framförum, hefur námið batn-
að? Auðvitað eru fjárveiting-
ar til reksturs menntaskólanna
ekki einhlítur mælikvarði á
gæði skólastarfsins, en breyt-
ingar á þeim ættu þó að geta
verið nókkur vísbending um,
hvort starfsskilyrði hafa versn-
að, staðið í stað eða batnað.
Því ætti að vera óhætt að
treysta, að gæði kennslu batni
með aukinni notkun fjár. Fjár-
veitingar til reksturs mennta-
skóla nema á þessu ári 55
milljónum króna, en námu fyr-
ir áratug 20.5 millj. kr. í jafn-
verðmætum krónum. En nú hef
ur nemendunum fjölgað, eins
og ég gat um áðan. Fjárveiting á
hvern menntaskólanemanda er
nú í ár 25.700 kr., en var fyrir
áratug 18.700 kr. í jafnverð-
mætum krónum. Hér er um
37% aukningu að ræða. Þessar
tölur á ekki að túlka þannig,
að hver menntaskólanemandi
sé að verða dýrari en áður. Ég
vona, að túlka megi þær þann-
ig, að menntaskólanemendur
fái nú betri og fullkomnari
kennslu en áður.
Við lifum sem betur fer þá
tíma, að mönnum er orðið ljóst,
að menntun er ekki aðeins for-
senda vaxandi þroska og auk-
innar hamingju, heldur einnig
afl þeirfa hluta, sem gera skah
Þekkingin er ekki aðeins að
vaxa í sífellu. Hiin er einnig
stöðugt að breytast. Mér var
eitt sinn, meðan ég var háskóla
kennari í hagfræði, sögð sú
saga um kunnan hagfræðipró-
fessor við Sorbonne-háskóla,
að hann hafi t.ekið upp á því,
að leggja alltaf sömu prófspuvn
ingarnar fyrir stúdenta sína ár
eftir ár. Þetta jbarst rektor
háskólans til eyrna. Hann kall-
aði prófessorinn fyrir sig og
spurði, hvort það gæti verið
satt, að hann spyrði stúdenta
sína sömu spurninganna ár eft-
ir ár. Prófessorinn kvað já við
því. Rektorinn varð ævareiður
og spurði, hvernig honum dytti
slíkt í hug. Stúdentarnir hlytu
fyrir löngu að vera búnir að
læra svörin við spurningunum.
En prófessornum hrá hvergi.
Hann svaraði: Þetta skiptir
engu máli. í minni fræðigrein
Framliald á bls. 11.