Alþýðublaðið - 20.03.1970, Side 6

6 Föst'udagur 20. marz 1970

□ Aumingja karlme'nnirnir.
Það er vísrt mál til komið, jað
þeir fari að losa sig við dökku
og gráu jakkafötiin, flibbana,
hálsbindin og allt þetta óþægi-
legia háfurtask sem verið hefur
þeirtria tízka árafugum saman.
Við sjáum, að ungu msnnirnir
geraist æ frjálslegri í klæða-
burði og skelfast ekki lengur
skæru litina og nýstárlíega bún
BYLTINGAR Á SVIÐI
HERRATlZKUNNAR?
inga. En ef til vill er það að-
eins undanfari hinnar naunveru
legu byltingar á sviði herratízk
unnar. Kannski taka hinir frægu
tízKufrömuðir i París og víðar
að gena karlmönnunum jafnhátt
urudir höfði og kvenþjóðinni
með hverri nýrri tízkusýninigu
þar sem nýjar línur og htbrigði
koma fram.
\
Það var ekki fyrr en tiltölu-
lega seint í hinni löngu sögu
hreytilegraa' fatatízku, að karl-
mennirnir fóru að einsikorða sig
við þessa steiinrunnu og hug-
mjmdasnauðu „einkenniisbún-
inga“ sína, j akkiafötin. Við þurf
um ekki annað en skoð'a gömul
málverk af glæstum rokokó-
herrum og litríkum kavalerum
menn eru að verðá leiðir á
jakkafötunum og vilja fá meiri
fjölbreytni í sinn kæðaburð.
Og sumir sérhæfa sig algerlega
í hinni nýju grein.
!
Þeirra á míeðbi er ungur
Þjóðverji, Rudolph Moshammer
að nafni, sem hefur aðsetur
sitt í Munchen og er á góðum
vegi með að gera þá borg að
miðstöð herratízkunn'ar í heim-
inum. Frægir menn eins og
Richard Burton, Salvadore Dalí
og George HamiílJton eru meðal
viðskiptavima hans, og æ fleiri
ungir tízkuherrar bætast í hóp-
inn sem leitar til hanS úr öll-
um heimsinis homum. Mosham-
mer lærði hjá Christian Dior í
Fara karlmenn að ganga í síðum silki-
kápism, litskrúðugum buxum saumuðum
úr persneskum leppum, pelsum og loð-
Jöfckum, kniplingabuxum og jafnvel
pilsum í mismunandi sídd!
til að sjá, að karl'mennirnir
stóðn konunum síður en svo að
baki þegar þeir gemgu í sínu
bezta skairti. Og ekki þótti á
neinn hátt ókarlmannl'egt að
vera í fínurn kniplingaskyrtum
með pífur og .púffennair og
hvers kyns sknaut bókstaflega
frá hvirfli til iljia — já, meira
lað segja í lífstykkjum. Þannig
fóru þeir í herinin í gamla daiga
og börðust upp á líf og dauða í
sparifötunum sinum (og sváfu
með einhvers konar pappírs-
vöndla í síða háriniu til að hafa
það nógu fagurlega liðað þegar
á hólminn kom).
,
Nú eru tízkuteikniaramir
óðum að gena sér ljóst, að karl-
París, en ákvað .fljótt að helga
karlmönnunum knafta sína og
setti upp tízkuhús sitt í Munch-
en fyrir þremur árum. Nfi er
hann að verða stórveldi. Starf-
semin verður umfangmeiri með
hverjum mánuðinum sem líður,
og Moshammer-föt þykja það
fínasta af öllu fínu, enda kosta
þau ekkert smáræði.
En Moshammer þakkax kon-
unum sigur sinn. Það etru þær
sem hrífast af dirfsku hans og
hugmyndaauðgi og heimta, að
mennirnir hrindi á brott öÚum
gömlum fordómum og tafea sinn
sess þeim við hlið í viðeigandi
skartklæðum. —
I
Peírsnesk teppi eru ekki aðeins fagrar gólf-
ábreiður, heldur má einnig sauma úr þeim
síðbuxur, álítur tízkufrömuðurinn Rudolph
Moshammer. Með þessum litskrúðugu og
vafalaust hlýju jbuxum er hlá silkiskyrta og
gyllt málmbelti. Verðið er um það bil kr.
8.500,00.
Skartbúinn tízkuherra í síðkápu úr handofnu siíki utan yfir kyrtli og buxum
úr sama efni. Þessi búningur kostar tæp ar 45 þúsund íslenzkar króaur, svo að
það er lekki hver og einn sem getur ve itt sér þvílíkan munað. En það mætti fá
ódýrara efni.